Tiberius schreef: ↑21 jun 2025, 18:25 Ik zie dat niet als negatief, eerder positief dat dat soort bizarheden eerder uitzondering dan regel zijn.
Al moet ik eerlijk toegeven dat ik van geen enkele rariteit meer vreemd opkijk. Hooguit zoiets als: okay, soit.

-DIA- schreef: ↑Vandaag, 07:34 Ik zit nu serieus te denken: Is het verantwoord om me in de auto in het verkeer te begeven, of nog weer proberen de elektrische fiets te pakken... Een paar dingen weet ik wel: Ik ben niet meer zo beweeglijk... Bovenstaande was net wat ik nu overdenk, maar dan niet figuurlijk gesproken....
A. Ik hen tot heden nooit iets gehad, altijd schadevrij gereden
B. Ik ben wel keihard gevallen en uit de bocht gevlogen met de e-fiets, waarvan ik nog altijd de gevolgen ondervindt, en doe ik waarschijnlijk ook niet meer te boven kom.
Punt C. Als ik zou besluiten om het autorijden minder te maken, of ermee te stoppen, dan moet ik wel beseffen dat ik er op deze leeftijd ook niet meer in kom....
PS Dit heeft niet alleen betrekking op GG'ers, maar dit is wel ter overdenking van allen wier jaren meerder worden en wier krachten minder worden.

JanRap schreef: ↑Vandaag, 08:18

-DIA- schreef: ↑Vandaag, 07:34 Ik zit nu serieus te denken: Is het verantwoord om me in de auto in het verkeer te begeven, of nog weer proberen de elektrische fiets te pakken... Een paar dingen weet ik wel: Ik ben niet meer zo beweeglijk... Bovenstaande was net wat ik nu overdenk, maar dan niet figuurlijk gesproken....
A. Ik hen tot heden nooit iets gehad, altijd schadevrij gereden
B. Ik ben wel keihard gevallen en uit de bocht gevlogen met de e-fiets, waarvan ik nog altijd de gevolgen ondervindt, en doe ik waarschijnlijk ook niet meer te boven kom.
Punt C. Als ik zou besluiten om het autorijden minder te maken, of ermee te stoppen, dan moet ik wel beseffen dat ik er op deze leeftijd ook niet meer in kom....
PS Dit heeft niet alleen betrekking op GG'ers, maar dit is wel ter overdenking van allen wier jaren meerder worden en wier krachten minder worden.

@ DIA, Zou best wat willen opmerken ter ondersteuning, maar wacht even af of dit onderwerp wel onder kopje Gereformeerde Gemeenten besproken mag worden.

-DIA- schreef: ↑Vandaag, 07:34 Ik zit nu serieus te denken: Is het verantwoord om me in de auto in het verkeer te begeven, of nog weer proberen de elektrische fiets te pakken... Een paar dingen weet ik wel: Ik ben niet meer zo beweeglijk... Bovenstaande was net wat ik nu overdenk, maar dan niet figuurlijk gesproken....
A. Ik hen tot heden nooit iets gehad, altijd schadevrij gereden
B. Ik ben wel keihard gevallen en uit de bocht gevlogen met de e-fiets, waarvan ik nog altijd de gevolgen ondervindt, en doe ik waarschijnlijk ook niet meer te boven kom.
Punt C. Als ik zou besluiten om het autorijden minder te maken, of ermee te stoppen, dan moet ik wel beseffen dat ik er op deze leeftijd ook niet meer in kom....
PS Dit heeft niet alleen betrekking op GG'ers, maar dit is wel ter overdenking van allen wier jaren meerder worden en wier krachten minder worden.

Tiberius schreef: ↑21 jun 2025, 13:19

DDD schreef: ↑21 jun 2025, 13:17 Is ongeschiktheid voor het ambt geen wettig bezwaar? Wat interessant.

Klopt. Het tegenargument is: de Heere maakt bekwaam; Hij roept niet per se mensen die er geschikt voor zijn, maar bekwaamt degenen die Hij roept.

Bourdon16 schreef: ↑Vandaag, 08:41 Neem een keer een rijles en vraag het aan de instructeur.

Rido91 schreef: ↑Vandaag, 09:20

Tiberius schreef: ↑21 jun 2025, 13:19

DDD schreef: ↑21 jun 2025, 13:17 Is ongeschiktheid voor het ambt geen wettig bezwaar? Wat interessant.

Klopt. Het tegenargument is: de Heere maakt bekwaam; Hij roept niet per se mensen die er geschikt voor zijn, maar bekwaamt degenen die Hij roept.

Dat zie ik toch echt anders. In bijvoorbeeld Titus 1:7 of 1 Timotheus 3 lezen we duidelijk aan welke plichten een ouderling/diaken moet voldoen en dat degenen beproefd moeten worden (1 Tim.3:10).

Die bekwaammaking gebeurt niet alleen pas na de roeping maar ook al voor de roeping. God werkt voor de roeping die vanuit de gemeente wordt gedaan al bepaalde zichtbare gaven in zo'n iemand om iemand geschikt te kunnen maken tot het ambt en niet alleen pas na het aanvaarden van het ambt. Die gaven zullen worden opgemerkt in de omgeving (waardoor men ziet dat iemand geschikt is gemaakt om een ambt te vervullen) maar ook door de persoon zelf in eniger mate. Ook bij Brakel en Calvijn lees je dat.

Calvijn zegt over de roeping tot het ambt:

'Men pleegt ook te zeggen, dat ook particuliere personen tot het ambt geroepen zijn, van wie men ziet, dat ze geschikt en bekwaam zijn om het te bekleden, en wel omdat geleerdheid verbonden met vroomheid en de overige gaven van een goed herder een zekere voorbereiding er toe is. Want hen, die de Heere tot een zo groot ambt bestemd heeft, rust Hij eerst toe met die wapenen, die tot de vervulling ervan vereist worden, opdat ze niet ledig en onvoorbereid komen. Daarom heeft ook Paulus in zijn brief aan de Corinthiërs (1 Cor. 12:7) toen hij over de ambten zelf wilde handelen, eerst de gaven opgesomd, met welke zij, die de ambten bekleden, moeten begiftigd zijn.' (Institutie boek IV par. 11)

'Met de diakenen en ouderlingen staat het geheel evenzo. Men moet altijd toezien, dat ze niet ongeschikt of onbekwaam zijn om de last, die hun opgelegd wordt, te dragen, dat is, dat ze toegerust zijn met die vermogens, die noodzakelijk zullen zijn tot het vervullen van hun taak. Zo heeft Christus, toen Hij op het punt stond de apostelen uit te zenden, hen toegerust met de wapenen en de werktuigen, die ze niet konden missen. En nadat Paulus het beeld van een goed en waar opziener heeft geschilderd, vermaant hij Timotheus, dat hij zich niet zou bezoedelen door iemand te verkiezen, die aan dat beeld vreemd was (1 Tim. 5:22)
(Institutie boek IV par. 12)

Ook bij Brakel lees je dat in de Redelijke Godsdienst. Hij zegt dat bij de inwendige zending niet een buitengewone inspraak Gods behoort, dat God dat zelden doet en men daarop niet hoeft te wachten maar dat men overtuigd moet worden van zijn inwendige roeping aan de hand van 5 zaken, onder andere: kennis van zijn eigen bekwaamheid. Hij moet niet alleen bekeerd zijn maar ook 'bekwaamheid om zijn gedachten wel uit te drukken' en: 'zijn stem moet bekwaam zijn om gehoord te kunnen worden.'

In de praktijk zie je toch soms wel dat men er alles aan doet om zichzelf als zo onbekwaam mogelijk weg te zetten (wat helaas ook nogal eens geveinsde nederigheid blijkt te zijn) want dat 'scoort goed' en wat een diepe weg er wel aan vooraf ging om dat ambt aan te nemen maar wat waren mannen als Calvijn en Brakel toch nuchter en concreet. Brakel zegt zelfs dat ook voor een ouderling geldt: hoe geleerder, hoe beter.

Tiberius schreef: ↑Vandaag, 09:42

Rido91 schreef: ↑Vandaag, 09:20

Tiberius schreef: ↑21 jun 2025, 13:19

DDD schreef: ↑21 jun 2025, 13:17 Is ongeschiktheid voor het ambt geen wettig bezwaar? Wat interessant.

Klopt. Het tegenargument is: de Heere maakt bekwaam; Hij roept niet per se mensen die er geschikt voor zijn, maar bekwaamt degenen die Hij roept.

Dat zie ik toch echt anders. In bijvoorbeeld Titus 1:7 of 1 Timotheus 3 lezen we duidelijk aan welke plichten een ouderling/diaken moet voldoen en dat degenen beproefd moeten worden (1 Tim.3:10).

Die bekwaammaking gebeurt niet alleen pas na de roeping maar ook al voor de roeping. God werkt voor de roeping die vanuit de gemeente wordt gedaan al bepaalde zichtbare gaven in zo'n iemand om iemand geschikt te kunnen maken tot het ambt en niet alleen pas na het aanvaarden van het ambt. Die gaven zullen worden opgemerkt in de omgeving (waardoor men ziet dat iemand geschikt is gemaakt om een ambt te vervullen) maar ook door de persoon zelf in eniger mate. Ook bij Brakel en Calvijn lees je dat.

Calvijn zegt over de roeping tot het ambt:

'Men pleegt ook te zeggen, dat ook particuliere personen tot het ambt geroepen zijn, van wie men ziet, dat ze geschikt en bekwaam zijn om het te bekleden, en wel omdat geleerdheid verbonden met vroomheid en de overige gaven van een goed herder een zekere voorbereiding er toe is. Want hen, die de Heere tot een zo groot ambt bestemd heeft, rust Hij eerst toe met die wapenen, die tot de vervulling ervan vereist worden, opdat ze niet ledig en onvoorbereid komen. Daarom heeft ook Paulus in zijn brief aan de Corinthiërs (1 Cor. 12:7) toen hij over de ambten zelf wilde handelen, eerst de gaven opgesomd, met welke zij, die de ambten bekleden, moeten begiftigd zijn.' (Institutie boek IV par. 11)

'Met de diakenen en ouderlingen staat het geheel evenzo. Men moet altijd toezien, dat ze niet ongeschikt of onbekwaam zijn om de last, die hun opgelegd wordt, te dragen, dat is, dat ze toegerust zijn met die vermogens, die noodzakelijk zullen zijn tot het vervullen van hun taak. Zo heeft Christus, toen Hij op het punt stond de apostelen uit te zenden, hen toegerust met de wapenen en de werktuigen, die ze niet konden missen. En nadat Paulus het beeld van een goed en waar opziener heeft geschilderd, vermaant hij Timotheus, dat hij zich niet zou bezoedelen door iemand te verkiezen, die aan dat beeld vreemd was (1 Tim. 5:22)
(Institutie boek IV par. 12)

Ook bij Brakel lees je dat in de Redelijke Godsdienst. Hij zegt dat bij de inwendige zending niet een buitengewone inspraak Gods behoort, dat God dat zelden doet en men daarop niet hoeft te wachten maar dat men overtuigd moet worden van zijn inwendige roeping aan de hand van 5 zaken, onder andere: kennis van zijn eigen bekwaamheid. Hij moet niet alleen bekeerd zijn maar ook 'bekwaamheid om zijn gedachten wel uit te drukken' en: 'zijn stem moet bekwaam zijn om gehoord te kunnen worden.'

In de praktijk zie je toch soms wel dat men er alles aan doet om zichzelf als zo onbekwaam mogelijk weg te zetten (wat helaas ook nogal eens geveinsde nederigheid blijkt te zijn) want dat 'scoort goed' en wat een diepe weg er wel aan vooraf ging om dat ambt aan te nemen maar wat waren mannen als Calvijn en Brakel toch nuchter en concreet. Brakel zegt zelfs dat ook voor een ouderling geldt: hoe geleerder, hoe beter.

Helemaal eens met je posting.
Alleen is dat volgens mij geen grond voor een wettig bezwaar.