Pagina 21 van 22

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 10:10
door artistiek
Gajus schreef:
Als je weet hoe je naar Rome moet rijden wil dat nog niet zeggen dat je er ooit geweest bent. De weg weten wil nog niet zeggen dat je die bewandelt. Zijn Woord horen is niet het zelfde als ze doen/gehoorzamen...
Artistiek, hoe is het met jou persoonlijk? Sta je al in het geloof? Of is er wel een verlangen, maar weet je toch niet goed hoe je kind van de Hemelse Vader kan worden?
Zulke formuleringen suggereren te veel dat je het laatste deel van je vraag vermoed... ;) Desondanks hoef ik op zulke vragen die heel persoonlijk zijn geen antwoord te geven op een openbaar forum waar een ieder die dat wenst anoniem wil blijven...
Het heeft ook totaal geen impact op de discussie mijns inziens.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 10:30
door Gajus
artistiek schreef:
Gajus schreef:
Als je weet hoe je naar Rome moet rijden wil dat nog niet zeggen dat je er ooit geweest bent. De weg weten wil nog niet zeggen dat je die bewandelt. Zijn Woord horen is niet het zelfde als ze doen/gehoorzamen...
Artistiek, hoe is het met jou persoonlijk? Sta je al in het geloof? Of is er wel een verlangen, maar weet je toch niet goed hoe je kind van de Hemelse Vader kan worden?
Zulke formuleringen suggereren te veel dat je het laatste deel van je vraag vermoed... ;) Desondanks hoef ik op zulke vragen die heel persoonlijk zijn geen antwoord te geven op een openbaar forum waar een ieder die dat wenst anoniem wil blijven...
Het heeft ook totaal geen impact op de discussie mijns inziens.
Ik suggereer niets hoor. Het was oprecht bedoeld. Ook als je wel op deze vraag ingaat blijf je voor mij anoniem. Als we Christus wel kennen, moeten we trouwens altijd bereid zijn verantwoording te geven van de hoop die in ons is.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 10:52
door artistiek
Gajus schreef:
artistiek schreef:
Gajus schreef:
Als je weet hoe je naar Rome moet rijden wil dat nog niet zeggen dat je er ooit geweest bent. De weg weten wil nog niet zeggen dat je die bewandelt. Zijn Woord horen is niet het zelfde als ze doen/gehoorzamen...
Artistiek, hoe is het met jou persoonlijk? Sta je al in het geloof? Of is er wel een verlangen, maar weet je toch niet goed hoe je kind van de Hemelse Vader kan worden?
Zulke formuleringen suggereren te veel dat je het laatste deel van je vraag vermoed... ;) Desondanks hoef ik op zulke vragen die heel persoonlijk zijn geen antwoord te geven op een openbaar forum waar een ieder die dat wenst anoniem wil blijven...
Het heeft ook totaal geen impact op de discussie mijns inziens.
Ik suggereer niets hoor. Het was oprecht bedoeld. Ook als je wel op deze vraag ingaat blijf je voor mij anoniem. Als we Christus wel kennen, moeten we trouwens altijd bereid zijn verantwoording te geven van de hoop die in ons is.
We zijn er Één verantwoording schuldig over of we Hem kennen. Maar veel belangrijker is de vraag: kent Hij ons? Zijn wij in Zijn handpalmen gegraveerd, zijn wij 'gekenden' van eeuwigheid... want het is geen kleine zaak te mogen zeggen dat we Hem kennen.
Daarbij is het gevaar van verantwooding afleggen geoordeeld te worden en dat voorkom ik liever. ;)

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 11:37
door Marnix
artistiek schreef:
Gajus schreef:
Als je weet hoe je naar Rome moet rijden wil dat nog niet zeggen dat je er ooit geweest bent. De weg weten wil nog niet zeggen dat je die bewandelt. Zijn Woord horen is niet het zelfde als ze doen/gehoorzamen...
Artistiek, hoe is het met jou persoonlijk? Sta je al in het geloof? Of is er wel een verlangen, maar weet je toch niet goed hoe je kind van de Hemelse Vader kan worden?
Zulke formuleringen suggereren te veel dat je het laatste deel van je vraag vermoed... ;) Desondanks hoef ik op zulke vragen die heel persoonlijk zijn geen antwoord te geven op een openbaar forum waar een ieder die dat wenst anoniem wil blijven...
Het heeft ook totaal geen impact op de discussie mijns inziens.
Klopt, alleen is het bij de vraag of je je door iemand moet laten leiden of niet wel heel erg handig om te weten of diegene die zegt de weg te weten, ook ziende is en niet blind. Anders heeft het weinig zin om je te laten leiden.

Ik snap overigens totaal niet waarom we er een geheim van zouden maken. Waarom zouden we er niet openlijk voor uitkomen dat we kind van Hem zijn als we dat zijn. En als we het niet zijn, waarom zouden we dan beweren dat we het wel zijn? Als je hier niets over wil zeggen, hoe kan ik dan naar je oproepen luisteren als ik niet weet of je door Hem wordt geleid of juist niet?
barjan schreef:Wij houden er allen van, een wereld van ons eigen maaksel te hebben. Wij zijn
bang voor God, en de koorden waarmee Hij bindt, knellen; wij kunnen niet verdragen door de
godsdienst gebonden te zijn. Wij kunnen de banden des Heeren niet verdragen en daarom
willen wij graag vrij zijn van God en Zijn juk. De wet des Heeren boezemt de natuurlijke
mens vrees in, zodat hij graag van Hem af zou zijn, en beide Hem en Zijn wet verlaten.
Een tweede reden is, dat zondaren God en Christus van ver zien; zij zien Hem niet van
dichtbij. Er is altijd iets tussen hen en Christus wanneer zij Hem zien. U weet, dat iets niet
goed gezien kan worden, wanneer er iets tussenbeide is. Zij, die naar Christus zien door hun
voordeel of hun begeerlijkheid, zien Hem niet goed, zij zien niet, dat al wat aan Hem is,
heerlijk is, zoals Hij waarlijk is.

als je zondaar bent en nog niet tot Jezus wilt gaan dan zegt deze preek dat je eigenlijk zelf er nog tussen staat en Jezus niet wilt hebben!
en je ziet dan niet dat hij de Christus is en dat is toch wat anders dan dat je moet strijden om naar Jezus te gaan? ik ben het met marnix wel eens dat je niet eerst moet zondigen maar dat doen we allemaal toch wel? ook als je niet gelooft en dan is het toch zo dat we allemaal al de erfenis opgemaakt hebben en in de ellende zitten? als je dat niet gelooft en je gaat ook niet terug naar de vader hoe kun je dan zeggen dat de vader je eerst moet trekken? dat doet hij toch door middel van zijn Zoon en de nodiging in de prediking?
Precies. Daarom kan iemand ook niet zeggen: We moeten de erfenis helemaal verspelen voordat we naar Hem teruggaan. We hebben dan al gedaan. We moeten dat alleen onder ogen zien en beseffen dat het bij de Vader goed is. En dan teruggaan tot Hem. Een oproep dat we eerst alles kwijt moeten raken voordat Hij ons bij Hem terugbrengt schiet niet op, aangezien we niets meer hebben. De vraag die rest is of we dat beseffen. En dan naar Hem toe gaan. Hij nodigt ons in ieder geval. En staat op onze terugkeer te wachten.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 12:04
door artistiek
Marnix schreef:
artistiek schreef: Zulke formuleringen suggereren te veel dat je het laatste deel van je vraag vermoed... ;) Desondanks hoef ik op zulke vragen die heel persoonlijk zijn geen antwoord te geven op een openbaar forum waar een ieder die dat wenst anoniem wil blijven...
Het heeft ook totaal geen impact op de discussie mijns inziens.
Klopt, alleen is het bij de vraag of je je door iemand moet laten leiden of niet wel heel erg handig om te weten of diegene die zegt de weg te weten, ook ziende is en niet blind. Anders heeft het weinig zin om je te laten leiden.

Ik snap overigens totaal niet waarom we er een geheim van zouden maken. Waarom zouden we er niet openlijk voor uitkomen dat we kind van Hem zijn als we dat zijn. En als we het niet zijn, waarom zouden we dan beweren dat we het wel zijn? Als je hier niets over wil zeggen, hoe kan ik dan naar je oproepen luisteren als ik niet weet of je door Hem wordt geleid of juist niet?
Als het mijn oproepen zijn hoef je er geen gehoor aan te geven inderdaad.
Maar als de oproepen (ik verzin ze niet zelf!) naar Gods Woord zijn zou je ze misschien toch ter harte kunnen nemen. Als je het er niet mee eens bent wil ik dat ook graag onderbouwd zien.

Wat betreft het eerlijk uitkomen of je wel of niet geloofd zal je heel zeker van je zaak moeten zijn. En als je, zonder het waar zaligmakend geloof te bezitten, daar wel van getuigd zal dat eenmaal tegen ons moeten getuigen. Daarom nogmaals, dat is voor ieder persoonlijk, ik ga niet openlijk mijn persoonlijke ervaring hier op het forum neerzetten.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 12:14
door Marnix
Klopt, als je het niet bent moet je niet doen alsof je het wel bent. De weg weten maar hem niet bewandelen, dat kan inderdaad. Ik denk wel dat wie dat doen, zwaarder geoordeeld zullen worden.

Je vroeg eerder wat "er in blijven hangen" betekent en ik denk dat dat het juist is. Je ellende kennen, de weg van verlossing kennen maar die niet bewandelen.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 12:47
door Gajus
Wat betreft het eerlijk uitkomen of je wel of niet geloofd zal je heel zeker van je zaak moeten zijn.
Geloven is een vast vertrouwen en een stellig weten...
En soms roept een gelovige uit: Ik geloof Heere, kom mijn ongelovigheid te hulp.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 13:17
door Tiberius
Gajus schreef:Artistiek, hoe is het met jou persoonlijk?
Dit soort gehengel naar iemands persoonlijke staat is hier niet gewenst.

Nogmaals: het is hier een theologisch discussieforum, geen getuigenisforum. Argumenten dienen in de eerste plaats gewogen te worden in het licht van de Bijbel en de belijdenisgeschriften, niet op wat iemand van zichzelf vindt.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 14:10
door artistiek
Marnix schreef: Je vroeg eerder wat "er in blijven hangen" betekent en ik denk dat dat het juist is. Je ellende kennen, de weg van verlossing kennen maar die niet bewandelen.
Als je het zo uitlegt vind ik 'er in blijven hangen' meer klinken als een verwijt richting een volk die ondervinden wat het is om met de verloren zoon in een vergelegen land te verkeren, er alles doorgebracht hebbend.
Zij die hun ellende kennen bewandelen juist de weg der verlossing want die geen ellende kennen hoeven ook niet verlost te worden.
En roept Mij aan in den dag der benauwdheid; Ik zal er u uithelpen, en gij zult Mij eren.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 14:18
door Gajus
Tiberius schreef:
Gajus schreef:Artistiek, hoe is het met jou persoonlijk?
Dit soort gehengel naar iemands persoonlijke staat is hier niet gewenst.

Nogmaals: het is hier een theologisch discussieforum, geen getuigenisforum. Argumenten dienen in de eerste plaats gewogen te worden in het licht van de Bijbel en de belijdenisgeschriften, niet op wat iemand van zichzelf vindt.
Als we Christus wel kennen, moeten we trouwens altijd bereid zijn verantwoording te geven van de hoop die in ons is.

Dit is toch een bijbeltekst :quoi

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 14:20
door Marnix
Die laatste bijbeltekst geeft het tegenovergestelde aan van "er in blijven hangen". Als we God aanroepen zal Hij ons verlossen. Het "in een vergelegen land verkeren", daar ga ik geen verwijten over uitspreken. Er in blijven in plaats van terug te gaan naar Hem, dat kan je mensen wel verwijten.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 14:21
door Marnix
Gajus schreef:
Tiberius schreef:
Gajus schreef:Artistiek, hoe is het met jou persoonlijk?
Dit soort gehengel naar iemands persoonlijke staat is hier niet gewenst.

Nogmaals: het is hier een theologisch discussieforum, geen getuigenisforum. Argumenten dienen in de eerste plaats gewogen te worden in het licht van de Bijbel en de belijdenisgeschriften, niet op wat iemand van zichzelf vindt.
Als we Christus wel kennen, moeten we trouwens altijd bereid zijn verantwoording te geven van de hoop die in ons is.

Dit is toch een bijbeltekst :quoi
Yup. En altijd betekent: Altijd. En niet alleen hier of daar... altijd. Zelfs op een forum.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 14:32
door Tiberius
Niet om argumenten in theologische discussies te wegen. En dat is het doel van dit forum.

Bovendien: iets waartoe je bereid bent, hoef je niet altijd daadwerkelijk te doen. De wijze kent tenslotte tijd en wijze.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 14:36
door refo
Tiberius schreef:Niet om argumenten in theologische discussies te wegen. En dat is het doel van dit forum.

Bovendien: iets waartoe je bereid bent, hoef je niet altijd daadwerkelijk te doen. De wijze kent tenslotte tijd en wijze.
ja, nou ken die wel weer.

Re: De staat van ontbinding van de reformatorische gezindte

Geplaatst: 18 mei 2009, 14:38
door artistiek
Marnix schreef:Die laatste bijbeltekst geeft het tegenovergestelde aan van "er in blijven hangen". Als we God aanroepen zal Hij ons verlossen. Het "in een vergelegen land verkeren", daar ga ik geen verwijten over uitspreken. Er in blijven in plaats van terug te gaan naar Hem, dat kan je mensen wel verwijten.
Ik denk dat dit volk (en inderdaad is het voor hen soms uitzichtloos) zich vaak meer bevrijd voelt als dat menig verwijtende zich zou kunnen indenken.
Ik ben wel ellendig en nooddruftig, maar de HEERE denkt aan mij; Gij zijt mijn Hulp en mijn Bevrijder; o mijn God! vertoef niet.