Zonderling schreef:John Owen heeft als titel van een hoofdstuk in zijn verhandeling over de Heilige Geest:
Ook Calvijn spreekt over voorbereidingen door de Heilige Geest tot wedergeboorte.
Ik houd het liever bij deze schrijvers en vele anderen dan bij jouw mening.
De mens kan zichzelf niet voorbereiden tot de wedergeboorte, maar de Heilige Geest doet dit wel.
En dat leerde óók de Dordtse Synode wanneer we goed willen lezen.
Mij ontbreekt de tijd er uitvoerig op in te gaan, nog een kort berichtje tussendoor. Ik meen dat het ook binnen de GG zo geleerd wordt! In tijd voor de wedergeboorte werkt Gods Geest ook in algemene overtuigingen. Dat is echter nog geen leven. Boston leert in dat verband dat de wedergeboorte zelfs
verdorven kan worden! Waar de misverstanden ontstaan is het punt na de wedergeboorte, na het leven. Er wordt in de GG ruimte gelaten voor de opvatting dat er verschil is tussen zekerheid van geloof en zekerheid van gevoel. Ds. Harinck beroept zich hier notabene op Owen! De HC laat dat ook zien in zondag 52. Amen zeggen is zelfs geloven, ondanks het ontbreken van gevoel. Geloof gaat verder dan gevoel en is daar niet afhankelijk van. Er is dus een onderscheid, en dat moet een kind van God ook leren tot troost om daaruit te mogen weten dat naar binnen kijken geen geloofswerk is maar enkel het zien op Christus. In de GG is er ruimte voor de opvatting dat er geloof in zichzelf ALTIJD zekerheid bevat. Waar het verschil in zit is dat de zekerheid in het gevoel ontbreekt en een jongeling in de genade nog moet leren dat geloven afzien is van niet alleen eigen werken maar ook eigen gevoel. De hele oude mens moet sterven en zichzelf verloochenen, ook in gevoel.
Dat er opvattingen zijn die geloofszekerheid en gevoel niet onderscheiden en dan komen met een ongelovige onzekerheid in het jongelingschap in de genade is mij bekend. Daar kan ik persoonlijk niet in mee. Dan verzanden we in bevindelijke gevoelswazigheden.
Zonderling, ik kan ver met je mee, maar de onderscheiding tussen geloof en gevoel en de implicatie daarvan in de uitwerking in de tijd mis ik in jouw visie. Daar geeft Comrie toch wel een pastorale Bijbelse invulling voor, meen ik.
@Erasmiaan: Als God Zijn Werk begint kan een zondaar niet sterven voordat God Zijn Werk voleindigd zal hebben. Dezelfde God die bekeert, is de God Die over leven en dood gaat.
Ik laat deze discussie verder voor wat het is. Neem de moeite het boek "Om het Hart van het Evangelie" van ds. C. Harinck, "Alles uit Hem" van ds. C.G. Vreugdenhil en "het Merg van het Evangelie" van Fisher tegen de vragen uit dit topic aan te houden. Daar komen deze zaken ook naar voren.