Mister schreef:Dichter is Rijer Pothoven. (1904-1976)

Gedicht is ondermeer opgenomen in een boek van Ds. J. van der Haar.

Pothoven was een vriend van ds. L.H. Oosten, Hervormd em. predikant

Mister schreef:Dichter is Rijer Pothoven. (1904-1976)

Gedicht is ondermeer opgenomen in een boek van Ds. J. van der Haar.

Ds. J.van der Haar schreef:
Tot slot een raak citaat, willekeurig uit het boekje genomen: „De ware eenheid van Gods Kerk ís er wel, maar zij komt meestal aan deze zijde der eeuwigheid alleen maar op het kerkhof en aan een sterfhuis aan het licht.”

Houdt aan duidelijkheid ook niets te wensen over.

zusterelly schreef:

artistiek schreef:

JolandaOudshoorn schreef:[Prachtig! Iedere keer als ik dit weer lees/hoor, dan besef ik weer de volle waarheid van dit gedicht!

Prachtig???

Roemen in het kruis... Galaten 6:14

Jolanda had moeten zeggen: och, wat groot.

artistiek schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Prachtig! Iedere keer als ik dit weer lees/hoor, dan besef ik weer de volle waarheid van dit gedicht!

Prachtig???

Het is inderdaad een mooi, bezinnend gedicht. Wat vaak niet bekend is dat er vlak daarvoor een ander gedicht staat, waarin de vloek bij de joden terechtkomt en de zegen voor de kerk is....

Het geen u vyant riept tot zijn verderf en schade
Dat roep ick to u oock, ô heylant vol genade,
Maer tot mijn salicheyt, in vieriger aendacht;
U bloet zy over my en over mijn geslacht.
U bloet sy over my, mijn sonden te versmoren,
En op mijn kinderen, om t’quaet haer aengeboren
Te wasschen, en haer siel te redden van gepijn.
Soo sal der Joden vloeck voor ons een segen zijn.

jakobmarin schreef:

artistiek schreef:

JolandaOudshoorn schreef:Prachtig! Iedere keer als ik dit weer lees/hoor, dan besef ik weer de volle waarheid van dit gedicht!

Prachtig???

Het is inderdaad een mooi, bezinnend gedicht. Wat vaak niet bekend is dat er vlak daarvoor een ander gedicht staat, waarin de vloek bij de joden terechtkomt en de zegen voor de kerk is....

Het geen u vyant riept tot zijn verderf en schade
Dat roep ick to u oock, ô heylant vol genade,
Maer tot mijn salicheyt, in vieriger aendacht;
U bloet zy over my en over mijn geslacht.
U bloet sy over my, mijn sonden te versmoren,
En op mijn kinderen, om t’quaet haer aengeboren
Te wasschen, en haer siel te redden van gepijn.
Soo sal der Joden vloeck voor ons een segen zijn.

Ondanks mijn schuld, alweer: PRACHTIG.
Dat dit mijn beleving maar mocht zijn.

Alles of niets

Eens waart Gij niets,
ik was toen al;
ik leefde in de zonde,
maar sinds Uw Geest mij wondde
en mij de zielerust ontstal,
vond ik mijzelf bedrogen;
mijn ik had mij belogen.

Toen werd Gij veel,
toen bleef ik iets;
ik zou dan door mijn smeken
U wel het harte breken;
maar, o mijn ziel, het baatte niets;
de hemel ging niet open
bij al mijn worst'lend hopen.

Gij werd toen iets,
maar ik bleef veel;
'k zou zelf mijn heil doen dagen,
voor niets zou ik versagen.
Ik droeg vol moed het zwaar gareel
der Wet; maar ach, mijn strijden
kon niet mijn ziel bevrijden.

Toen werd ik niet
en Gij werd Al!
O, grondeloos erbarmen!
Daar zonk ik in Uw armen!
Geen hel, die U mij roven zal!
God, Die oneindig groot is,
hoort Hem, die gans ontbloot is!

Mc Cheyne

zusterelly schreef:Alles of niets

Eens waart Gij niets,
ik was toen al;
ik leefde in de zonde,
maar sinds Uw Geest mij wondde
en mij de zielerust ontstal,
vond ik mijzelf bedrogen;
mijn ik had mij belogen.

Toen werd Gij veel,
toen bleef ik iets;
ik zou dan door mijn smeken
U wel het harte breken;
maar, o mijn ziel, het baatte niets;
de hemel ging niet open
bij al mijn worst'lend hopen.

Gij werd toen iets,
maar ik bleef veel;
'k zou zelf mijn heil doen dagen,
voor niets zou ik versagen.
Ik droeg vol moed het zwaar gareel
der Wet; maar ach, mijn strijden
kon niet mijn ziel bevrijden.

Toen werd ik niet
en Gij werd Al!
O, grondeloos erbarmen!
Daar zonk ik in Uw armen!
Geen hel, die U mij roven zal!
God, Die oneindig groot is,
hoort Hem, die gans ontbloot is!

Mc Cheyne

Prachtig!

Jesus nooi die kindertjies:
"almal kom na My".
Elkeen wat na Hom toe kom,
ontvang en seën Hij.
Jesus nooi die kindertjies:
niemand is te sleg.
Hij leer hul om Hom te dien
en neem hul sonde weg.
Jesus nooi die kindertjies,
almal kan maar kom;
elkeen wat Hom liefhet,
is de Heer se eiendom.
Jesus nooi hul almal uit -
almal is gelijk.
dié wat soos 'n kindjie word,
kom in sy koninkrijk.

-Zuid Afrikaans-

Jongere schreef:De soldaat die Jezus kruisigde

Wij sloegen hem aan 't kruis. Zijn vingers grepen
Wild om den spijker toen 'k den hamer hief -
Maar hij zei zacht mijn naam en: 'Heb mij lief -'
En 't groot geheim had ik voorgoed begrepen.

Ik wrong een lach weg dat mijn tanden knarsten,
En werd een gek die bloed van liefde vroeg:
Ik had hem lief - en sloeg en sloeg en sloeg
Den spijker door zijn hand in 't hout dat barstte.

Nu, als een dwaas, een spijker door mijn hand,
Trek ik een visch - zijn naam, zijn monogram -
In ied'ren muur, in ied'ren balk of stam,
Of in mijn borst of, hurkend, in het zand,

En antwoord als de menschen mij wat vragen:
'Hij heeft een spijker door mijn hand geslagen.'

Martinus Nijhoff

Weer in de lijdenstijd quote ik graag dit eerder geplaatste bericht.

MORGEN

Morgen - is voor ons verborgen -
Morgen - dat weet God alleen.
En geen sterveling, geen één,
kan ook maar eem dag of uur
blikken in Gods raadsbestuur.

Morgen - is voor ons verborgen. -
Is het vreugde of ongeval?
Ach, wij weten niet met al
Wat de dag van morgen geven
of wat hij ons nemen zal. -

Morgen - is voor ons verborgen. -
Zal ons hart te bloeien staan
met Gods weelden overlaân?
Zullen we over Gods hoogten
of door Zijn diepten gaan?

Morgen - is voor ons verborgen. -
U en ik, wij weten niet
wat de dag van morgen biedt.
Naar Hij, Die 't heelal omspant
houdt ook 'morgen' in Zijn hand.


Dit gedicht kreeg mijn onvergetelijke vader,
de avond voor het een ernstige operatie moest ondergaan.
Ik vond het tussen een boek.
In een envelop: Van je zus Marie*, Gods ondersteuning.

De operatie verliep op zich goed, maar het was een kwaadaardig
gezwel. Het in wel mijn vaders dood geworden.
Dus ja, het deed me wel even wat toen ik deze envelop vond...

*Marie is een gefigneerde naam

-DIA-

henriët schreef:O mijn ziel, wat buigt g' u neder?
Waartoe zijt g' in mij ontrust?
Voed het oud vertrouwen weder;
Zoek in 's Hoogsten lof uw lust;
Want Gods goedheid zal uw druk
Eens verwisslen in geluk.
Hoop op God, sla 't oog naar boven;
Want ik zal Zijn Naam nog loven.

'k Denk aan U, o God, in 't klagen,
Uit de landstreek der Jordaan.
Van mijn leed doe 'k Hermon wagen;
'k Roep van 't klein gebergt' U aan.
'k Zucht, daar kolk en afgrond loeit,
Daar 't gedruis der waatren groeit,
Daar Uw golven, daar Uw baren
Mijn benauwde ziel vervaren.

Maar de HEER' zal uitkomst geven,
Hij, die 's daags Zijn gunst gebiedt.
'k Zal in dit vertrouwen leven,
En dat melden in mijn lied;
'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht
Zingen, daar ik Hem verwacht;
En mijn hart, wat mij moog' treffen,
Tot den God mijns levens heffen.

Dank je, Jet. Had ik even nodig!

Luther schreef:

henriët schreef:O mijn ziel, wat buigt g' u neder?
Waartoe zijt g' in mij ontrust?
Voed het oud vertrouwen weder;
Zoek in 's Hoogsten lof uw lust;
Want Gods goedheid zal uw druk
Eens verwisslen in geluk.
Hoop op God, sla 't oog naar boven;
Want ik zal Zijn Naam nog loven.

'k Denk aan U, o God, in 't klagen,
Uit de landstreek der Jordaan.
Van mijn leed doe 'k Hermon wagen;
'k Roep van 't klein gebergt' U aan.
'k Zucht, daar kolk en afgrond loeit,
Daar 't gedruis der waatren groeit,
Daar Uw golven, daar Uw baren
Mijn benauwde ziel vervaren.

Maar de HEER' zal uitkomst geven,
Hij, die 's daags Zijn gunst gebiedt.
'k Zal in dit vertrouwen leven,
En dat melden in mijn lied;
'k Zal Zijn lof zelfs in den nacht
Zingen, daar ik Hem verwacht;
En mijn hart, wat mij moog' treffen,
Tot den God mijns levens heffen.

Dank je, Jet. Had ik even nodig!

vandaag zongen we 3 en 5, ik dacht nog even aan je Luther
wat kan er vanuit de psalmen toch ook vertroosting en bemoediging komen
sterkte!

Elk zijn kruis

Ieder krijgt zijn deel op aard
Ieder heeft wat hem bezwaart
Ieder hart en ieder huis
Heeft zijn eigen kwel en kruis

't Ene kruis is openbaar,
't And're wordt men niet gewaar
't Een is klein en 't ander groot,
Hout het een, en 't ander lood.

Deze heeft een enig kruis
De ander een driedubbel 't huis
Maar dit is het wonderbaarst,
Ieder acht het zijn het zwaarst.

Bij het zijn houdt menigeen
's Naasten kruis voor licht en kleen
En als 't mocht en moog'lijk waar
Ruilden velen met elkaar.

Zag men echter van nabij
Al de kruisen op één rij
Ieder koos voor zich en nam
Waar hij mee ter markte kwam

't Kruis van and'ren schijnt u licht
Gij bedriegt u in 't gericht
En wie weet of gij verdroeg
Waar hun schouder onder zwoeg

Niet aan ieder voorhoofd staat,
Hoe het hem van binnen gaat
Menigmaal heeft menig hart
Midden onder 't lachen smart.

Draag dus naar den Heer het wil
Met gelatenheid en stil
Gij uw kruis en ik de plaag
Die Hij wil, dat ik verdraag.

't Kruis te kiezen naar zijn zin
Heeft voorzeker niet veel in
't Is alsof men te enenmaal
Zich ontsloeg van kruis en kwaal

Door zijn lengte drukt het kruis
Maar het helpt ons ook naar huis
't Legt de brug, die van het strand
Ons geleid naar d'overkant.

Mor dus niet, maar hoe het ga
Denk aan 't kruis van Golgotha
En aan Hem, die kruis en kracht
Geeft waar Hij zulks nodig acht.


Dit gedicht las ik gisteren in een oud boekje. En ja ik kon me er wel in vinden. We denken
dat ons kruis het zwaarst is, totdat men gaat vergelijken en ja dan wil je toch liever je
eigen kruis houden.

De dagkraker van de afgelopen vrijdagkrant vond ik ook mooi.

De halve waarheid is funester dan de onjuistheid. (E. von Feuchtersieben)

ik denk dat ik die als spreuk ga gebruiken