Oppervlakkige prediking --> inzegenen homoseksuele relaties

[Scheepsbel]

In de verkondiging van het Evangelie mag ook de heiligmaking een plaats hebben, en niet alleen voor wedergeboren zondaren.

Wat wil je daarmee zeggen?

Dat jouw stelling: "En heel goed dat je op de heiliging wijst, maar daarvan kan pas sprake zijn ná de rechtvaardiging." en je stelling dat in de prediking alléén de verzoening centraal moet staan, voor zover deze zich op ongelovigen richt, op zijn minst eenzijdig is.

Met de rechtvaardiging (niet daarna, maar dat vind ik nog niet zo'n belangrijk punt) komt ook de heiliging. Belangrijker nog: in de evangelieverkondiging moet óók een plaats hebben dat het goed is om de Heere te dienen, óók voor het zelfbeeld, de verhouding tot andere mensen, de geestelijke en psychische gezondheid en wat niet al. Dat is niet iets wat zich beperkt tot een aanbod aan reeds wedergeboren christenen.

Er zit iets in wat je hier zegt en is wat een gewoon mens of die een christelijk leven leidt zou moeten doen maar dat is geen heiligmaking. De echte heiligen onderscheiden zich van de schijnheiligen doordat zij hun eigen gebreken inzien en weten dat ze niet zijn wat ze willen en moeten zijn. Daarom veroordelen zij zichzelf en letten ze niet op anderen.
M. Luther


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Posthoorn]

Dat jouw stelling: "En heel goed dat je op de heiliging wijst, maar daarvan kan pas sprake zijn ná de rechtvaardiging." en je stelling dat in de prediking alléén de verzoening centraal moet staan, voor zover deze zich op ongelovigen richt, op zijn minst eenzijdig is.

Met de rechtvaardiging (niet daarna, maar dat vind ik nog niet zo'n belangrijk punt) komt ook de heiliging. Belangrijker nog: in de evangelieverkondiging moet óók een plaats hebben dat het goed is om de Heere te dienen, óók voor het zelfbeeld, de verhouding tot andere mensen, de geestelijke en psychische gezondheid en wat niet al. Dat is niet iets wat zich beperkt tot een aanbod aan reeds wedergeboren christenen.

Nee, daar is niets eenzijdigs aan. En dat de rechtvaardiging vóór gaat, kun jij dan wel niet belangrijk vinden, maar het is essentieel. Anders ga je bouwen op een zandgrond.
Uiteraard komt in een prediking de heiligmaking aan bod, al is het alleen al omdat de prediking in de eerste plaats bedoeld is als voedsel voor de gelovigen. Ook kan de prediking van de heiligmaking een ontdekkende werking hebben voor de onbekeerden. En zelfs kan het inderdaad dienen om te laten zien dat het goed is om de Heere te dienen. Maar dat alles laat onverlet dat in de eerste plaats verzoening met God, dus rechtvaardigmaking, nodig is.

[DDD]

In de verkondiging van het Evangelie mag ook de heiligmaking een plaats hebben, en niet alleen voor wedergeboren zondaren.

Wat wil je daarmee zeggen?

Dat jouw stelling: "En heel goed dat je op de heiliging wijst, maar daarvan kan pas sprake zijn ná de rechtvaardiging." en je stelling dat in de prediking alléén de verzoening centraal moet staan, voor zover deze zich op ongelovigen richt, op zijn minst eenzijdig is.

Met de rechtvaardiging (niet daarna, maar dat vind ik nog niet zo'n belangrijk punt) komt ook de heiliging. Belangrijker nog: in de evangelieverkondiging moet óók een plaats hebben dat het goed is om de Heere te dienen, óók voor het zelfbeeld, de verhouding tot andere mensen, de geestelijke en psychische gezondheid en wat niet al. Dat is niet iets wat zich beperkt tot een aanbod aan reeds wedergeboren christenen.

Er zit iets in wat je hier zegt en is wat een gewoon mens of die een christelijk leven leidt zou moeten doen maar dat is geen heiligmaking. De echte heiligen onderscheiden zich van de schijnheiligen doordat zij hun eigen gebreken inzien en weten dat ze niet zijn wat ze willen en moeten zijn. Daarom veroordelen zij zichzelf en letten ze niet op anderen.
M. Luther


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Ik beweer niet dat dat heiligmaking is.

We hebben hier niet de discussie die ds. Simons geregeld aan de orde stelt, en waar ik mij wel in kan vinden. Het gaat hier om de vraag of je bij de oproep tot geloof mag benadrukken dat en waarom het goed is om de Heere te dienen. Zoals gebeurt in het gewraakte citaat uit het recente opinie-artikel van Steef Post.

De voordelen van heiligmaking moeten aan ongelovigen gepreekt worden. Dat mag zich niet beperken tot de noodzaak van verzoening.

Bijbels bewijs uit het NT schiet me nu niet direct met bijbelplaats te binnen, maar in het OT is een van de bekendste voorbeelden psalm 34, naast natuurlijk het vijfde gebod.

[DDD]

Dat jouw stelling: "En heel goed dat je op de heiliging wijst, maar daarvan kan pas sprake zijn ná de rechtvaardiging." en je stelling dat in de prediking alléén de verzoening centraal moet staan, voor zover deze zich op ongelovigen richt, op zijn minst eenzijdig is.

Met de rechtvaardiging (niet daarna, maar dat vind ik nog niet zo'n belangrijk punt) komt ook de heiliging. Belangrijker nog: in de evangelieverkondiging moet óók een plaats hebben dat het goed is om de Heere te dienen, óók voor het zelfbeeld, de verhouding tot andere mensen, de geestelijke en psychische gezondheid en wat niet al. Dat is niet iets wat zich beperkt tot een aanbod aan reeds wedergeboren christenen.

Nee, daar is niets eenzijdigs aan. En dat de rechtvaardiging vóór gaat, kun jij dan wel niet belangrijk vinden, maar het is essentieel. Anders ga je bouwen op een zandgrond.
Uiteraard komt in een prediking de heiligmaking aan bod, al is het alleen al omdat de prediking in de eerste plaats bedoeld is als voedsel voor de gelovigen. Ook kan de prediking van de heiligmaking een ontdekkende werking hebben voor de onbekeerden. En zelfs kan het inderdaad dienen om te laten zien dat het goed is om de Heere te dienen. Maar dat alles laat onverlet dat in de eerste plaats verzoening met God, dus rechtvaardigmaking, nodig is.

Daar ben ik het mee eens, maar dat was niet jouw stelling. En dan is het verder onduidelijk op welk punt je het nu niet met mij eens bent, behalve dan over het taalgebruik.

En natuurlijk over de vraag of de heiligmaking en de volkomen verlossing in één gebeurtenis de mens toevallen, of dat je die in volgorde moet onderscheiden. Maar ik zie daar geen bijbelse grond voor, al weet ik dat er veel heilsordes zijn die daar wel een logisch onderscheid in maken. Niet alle logica is even bijbels onderbouwd, denk ik dan, maar ik ben benieuwd naar een bijbelse onderbouwing.

[Scheepsbel]

Wat wil je daarmee zeggen?

Dat jouw stelling: "En heel goed dat je op de heiliging wijst, maar daarvan kan pas sprake zijn ná de rechtvaardiging." en je stelling dat in de prediking alléén de verzoening centraal moet staan, voor zover deze zich op ongelovigen richt, op zijn minst eenzijdig is.

Met de rechtvaardiging (niet daarna, maar dat vind ik nog niet zo'n belangrijk punt) komt ook de heiliging. Belangrijker nog: in de evangelieverkondiging moet óók een plaats hebben dat het goed is om de Heere te dienen, óók voor het zelfbeeld, de verhouding tot andere mensen, de geestelijke en psychische gezondheid en wat niet al. Dat is niet iets wat zich beperkt tot een aanbod aan reeds wedergeboren christenen.

Er zit iets in wat je hier zegt en is wat een gewoon mens of die een christelijk leven leidt zou moeten doen maar dat is geen heiligmaking. De echte heiligen onderscheiden zich van de schijnheiligen doordat zij hun eigen gebreken inzien en weten dat ze niet zijn wat ze willen en moeten zijn. Daarom veroordelen zij zichzelf en letten ze niet op anderen.
M. Luther


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Ik beweer niet dat dat heiligmaking is.

We hebben hier niet de discussie die ds. Simons geregeld aan de orde stelt, en waar ik mij wel in kan vinden. Het gaat hier om de vraag of je bij de oproep tot geloof mag benadrukken dat en waarom het goed is om de Heere te dienen. Zoals gebeurt in het gewraakte citaat uit het recente opinie-artikel van Steef Post.

De voordelen van heiligmaking moeten aan ongelovigen gepreekt worden. Dat mag zich niet beperken tot de noodzaak van verzoening.

Bijbels bewijs uit het NT schiet me nu niet direct met bijbelplaats te binnen, maar in het OT is een van de bekendste voorbeelden psalm 34, naast natuurlijk het vijfde gebod.

Wat je hier zegt is zeker waar en mag heiligmaking gepreekt worden als jaloersmakend voor zondaren, als het hoofdpunt maar Christus blijft, en zeker rechtvaardiging gaat samen met heiligmaking je bent in Christus een nieuw mens.

Wat betreft psalm 84 denk ik dat die door een gelovige geschreven is.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[DDD]

Dan is het dus vooral de vraag, op welk punt je het nu niet met mij eens bent. Want ik zie hierboven allerlei mensen die zeggen dat ze het niet met mij eens zouden zijn, maar op heel andere punten aanslaan dan ik zelf schrijf, en daarbij grotendeels dingen schrijven die ik zelf ook vind. Op die manier raak ik in dit gesprek wel een beetje de draad kwijt.

[Scheepsbel]

Dan is het dus vooral de vraag, op welk punt je het nu niet met mij eens bent. Want ik zie hierboven allerlei mensen die zeggen dat ze het niet met mij eens zouden zijn, maar op heel andere punten aanslaan dan ik zelf schrijf, en daarbij grotendeels dingen schrijven die ik zelf ook vind. Op die manier raak ik in dit gesprek wel een beetje de draad kwijt.

Dat komt door je manier van schrijven, je verdrinkt dus zelf in je gedraai.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Posthoorn]

Jij bent het zelf die een beetje zwalkt. Eerst verdedig je een soort prediking waarbij vooral de 'wellness' van de mens centraal staat. Vervolgens geef je aan dat de volgorde rechtvaardigmaking/heiligmaking er niet zo toe doet. En uiteindelijk wil je het punt maken dat de prediking moet laten zien dat het goed is om de Heere te dienen. Daarbij mag dan ook de 'wellness' wat jou betreft ter sprake komen. En dat noem je dan prediking van de heiligmaking.
Maar dan draai je de zaken precies om. Zeker geven geloof en leven in heilligmaking vrede, maar die vrede is toch ook wel weer wat anders dan 'wellness' en 'gevoel van eigenwaarde hebben'.

[huisman]

Dat jouw stelling: "En heel goed dat je op de heiliging wijst, maar daarvan kan pas sprake zijn ná de rechtvaardiging." en je stelling dat in de prediking alléén de verzoening centraal moet staan, voor zover deze zich op ongelovigen richt, op zijn minst eenzijdig is.

Met de rechtvaardiging (niet daarna, maar dat vind ik nog niet zo'n belangrijk punt) komt ook de heiliging. Belangrijker nog: in de evangelieverkondiging moet óók een plaats hebben dat het goed is om de Heere te dienen, óók voor het zelfbeeld, de verhouding tot andere mensen, de geestelijke en psychische gezondheid en wat niet al. Dat is niet iets wat zich beperkt tot een aanbod aan reeds wedergeboren christenen.

Nee, daar is niets eenzijdigs aan. En dat de rechtvaardiging vóór gaat, kun jij dan wel niet belangrijk vinden, maar het is essentieel. Anders ga je bouwen op een zandgrond.
Uiteraard komt in een prediking de heiligmaking aan bod, al is het alleen al omdat de prediking in de eerste plaats bedoeld is als voedsel voor de gelovigen. Ook kan de prediking van de heiligmaking een ontdekkende werking hebben voor de onbekeerden. En zelfs kan het inderdaad dienen om te laten zien dat het goed is om de Heere te dienen. Maar dat alles laat onverlet dat in de eerste plaats verzoening met God, dus rechtvaardigmaking, nodig is.

Kun jij de vetgedrukte zin Bijbels onderbouwen. Vind het wat in tegenspraak met de opdracht van de Heere Jezus voor Zijn hemelvaart Zie bv Markus 16 : 15, Lukas 24 : 47.

[DDD]

@Scheepsbel:
Dat jij niet begrijpt wat ik schrijf, dat kan. Maar ik spreek mijzelf zelden tegen en ik formuleer gewoonlijk erg precies.

Dus dit is flauwekul.

Even voor alle duidelijkheid nog even wat Posthoorn schreef (in navolging van Steef Post):

Eigenlijk vind ik jouw hele verhaal krom. Het gaat niet om de vraag of een zondaar wel of niet aan zichzelf mag denken - kan een overtuigde zondaar überhaupt Gods eer op het oog hebben? - maar over de vraag wat die zondaar nodig heeft. Dat is niet je gevoel van eigenwaarde terugkrijgen en dat soort zaken, maar verzoening met God. Dat is het punt dat Steef Post wil maken.
En dat hij valt over het woord 'hoppa' is mijns inziens terecht. Je kunt ook werkelijk alles goed willen praten (waarom eigenlijk?).

Daar staat dus, kort samengevat:

Wat een zondaar nodig heeft, is niet het gevoel van eigenwaarde terugkrijgen en dat soort zaken, maar verzoening met God.

Die stelling vind ik dus onjuist en eenzijdig. De niet wedergeboren mens heeft het allemaal nodig. Het is een valse tegenstelling, die het onjuiste eerdere oordeel goed moet praten, maar daarvoor helemaal geen voldoende rechtvaardiging is.

[Scheepsbel]

@Scheepsbel:
Dat jij niet begrijpt wat ik schrijf, dat kan. Maar ik spreek mijzelf zelden tegen en ik formuleer gewoonlijk erg precies.

Dus dit is flauwekul.

Even voor alle duidelijkheid nog even wat Posthoorn schreef (in navolging van Steef Post):

Eigenlijk vind ik jouw hele verhaal krom. Het gaat niet om de vraag of een zondaar wel of niet aan zichzelf mag denken - kan een overtuigde zondaar überhaupt Gods eer op het oog hebben? - maar over de vraag wat die zondaar nodig heeft. Dat is niet je gevoel van eigenwaarde terugkrijgen en dat soort zaken, maar verzoening met God. Dat is het punt dat Steef Post wil maken.
En dat hij valt over het woord 'hoppa' is mijns inziens terecht. Je kunt ook werkelijk alles goed willen praten (waarom eigenlijk?).

Daar staat dus, kort samengevat:

Wat een zondaar nodig heeft, is niet het gevoel van eigenwaarde terugkrijgen en dat soort zaken, maar verzoening met God.

Die stelling vind ik dus onjuist en eenzijdig. De niet wedergeboren mens heeft het allemaal nodig. Het is een valse tegenstelling, die het onjuiste eerdere oordeel goed moet praten, maar daarvoor helemaal geen voldoende rechtvaardiging is.

Ach jonge toch dit is jouw stokpaardje ineens begrijpt de ander je niet, daar trap ik niet in. Je zwalkt idd en uiteindelijk wil je het toch eens zijn of iets, en draai je in de richting van de ander.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[DDD]

Jij bent het zelf die een beetje zwalkt. Eerst verdedig je een soort prediking waarbij vooral de 'wellness' van de mens centraal staat. Vervolgens geef je aan dat de volgorde rechtvaardigmaking/heiligmaking er niet zo toe doet. En uiteindelijk wil je het punt maken dat de prediking moet laten zien dat het goed is om de Heere te dienen. Daarbij mag dan ook de 'wellness' wat jou betreft ter sprake komen. En dat noem je dan prediking van de heiligmaking.
Maar dan draai je de zaken precies om. Zeker geven geloof en leven in heilligmaking vrede, maar die vrede is toch ook wel weer wat anders dan 'wellness' en 'gevoel van eigenwaarde hebben'.

Dit is onjuist.

Allereerst heb ik niet gezegd dat de volgorde van rechtvaardigmaking en heiligmaking er niet toe doet, maar ik heb gezegd dat er geen volgorde is. Het gaat altijd gelijk op. Dat is punt een. Dat er een oorzakelijk verband is, waarbij de heiligmaking volgt uit de rechtvaardigmaking, ontken ik niet, maar dat staat er los van.

En verder verdedig ik geen soort prediking waar de wellness van de mens centraal staat. Ik verdedig een reclametekst waarin dat als ingang wordt gebruikt om het evangelie te preken. Maar los daarvan, om het op scherp te stellen: één preek waarin de wellness van de mens het onderwerp is, (naast uiteraard Christus, die het centrum van iedere preek moet zijn) is mijns inziens voluit bijbels. Daar moet het in de prediking niet bij blijven, maar dat was de discussie ook niet.

En dat laatste ben ik niet met je oneens. Gevoel van eigenwaarde is echter wel één van de vruchten van het zich kennen als een geliefd kind van God.

[Scheepsbel]

Jij bent het zelf die een beetje zwalkt. Eerst verdedig je een soort prediking waarbij vooral de 'wellness' van de mens centraal staat. Vervolgens geef je aan dat de volgorde rechtvaardigmaking/heiligmaking er niet zo toe doet. En uiteindelijk wil je het punt maken dat de prediking moet laten zien dat het goed is om de Heere te dienen. Daarbij mag dan ook de 'wellness' wat jou betreft ter sprake komen. En dat noem je dan prediking van de heiligmaking.
Maar dan draai je de zaken precies om. Zeker geven geloof en leven in heilligmaking vrede, maar die vrede is toch ook wel weer wat anders dan 'wellness' en 'gevoel van eigenwaarde hebben'.

Dit is onjuist.

Allereerst heb ik niet gezegd dat de volgorde van rechtvaardigmaking en heiligmaking er niet toe doet, maar ik heb gezegd dat er geen volgorde is. Het gaat altijd gelijk op. Dat is punt een. Dat er een oorzakelijk verband is, waarbij de heiligmaking volgt uit de rechtvaardigmaking, ontken ik niet, maar dat staat er los van.

En verder verdedig ik geen soort prediking waar de wellness van de mens centraal staat. Ik verdedig een reclametekst waarin dat als ingang wordt gebruikt om het evangelie te preken. Maar los daarvan, om het op scherp te stellen: één preek waarin de wellness van de mens het onderwerp is, (naast uiteraard Christus, die het centrum van iedere preek moet zijn) is mijns inziens voluit bijbels. Daar moet het in de prediking niet bij blijven, maar dat was de discussie ook niet.

En dat laatste ben ik niet met je oneens. Gevoel van eigenwaarde is echter wel één van de vruchten van het zich kennen als een geliefd kind van God.

Zonder rechtvaardiging is er geen heiligmaking, je spreekt jezelf toch tegen als je zegt dat er geen volgorde is! Dit gezwalk word bedoeld je wil met veel gedoe een bepaald punt maken terwijl het eenvoudig is.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Posthoorn]

Uiteraard komt in een prediking de heiligmaking aan bod, al is het alleen al omdat de prediking in de eerste plaats bedoeld is als voedsel voor de gelovigen. Ook kan de prediking van de heiligmaking een ontdekkende werking hebben voor de onbekeerden. En zelfs kan het inderdaad dienen om te laten zien dat het goed is om de Heere te dienen. Maar dat alles laat onverlet dat in de eerste plaats verzoening met God, dus rechtvaardigmaking, nodig is.

Kun jij de vetgedrukte zin Bijbels onderbouwen. Vind het wat in tegenspraak met de opdracht van de Heere Jezus voor Zijn hemelvaart Zie bv Markus 16 : 15, Lukas 24 : 47.

Zeker. De gemeente betreft in de eerste plaats 'de ware christgelovigen'. Die moeten gevoed en geweid worden. Denk ook aan de opdracht van Jezus aan Petrus: "Weid Mijn lammeren. Hoed Mijn schapen.' Pas in tweede instantie moet er een oproep tot bekering zijn, zowel voor de ongelovigen als voor de gelovigen die afgedwaald zijn. De gemeente is geen evangelisatie-object, maar de gemeente van Christus!

[Scheepsbel]

Jij bent het zelf die een beetje zwalkt. Eerst verdedig je een soort prediking waarbij vooral de 'wellness' van de mens centraal staat. Vervolgens geef je aan dat de volgorde rechtvaardigmaking/heiligmaking er niet zo toe doet. En uiteindelijk wil je het punt maken dat de prediking moet laten zien dat het goed is om de Heere te dienen. Daarbij mag dan ook de 'wellness' wat jou betreft ter sprake komen. En dat noem je dan prediking van de heiligmaking.
Maar dan draai je de zaken precies om. Zeker geven geloof en leven in heilligmaking vrede, maar die vrede is toch ook wel weer wat anders dan 'wellness' en 'gevoel van eigenwaarde hebben'.

Dit is onjuist.

Allereerst heb ik niet gezegd dat de volgorde van rechtvaardigmaking en heiligmaking er niet toe doet, maar ik heb gezegd dat er geen volgorde is. Het gaat altijd gelijk op. Dat is punt een. Dat er een oorzakelijk verband is, waarbij de heiligmaking volgt uit de rechtvaardigmaking, ontken ik niet, maar dat staat er los van.

En verder verdedig ik geen soort prediking waar de wellness van de mens centraal staat. Ik verdedig een reclametekst waarin dat als ingang wordt gebruikt om het evangelie te preken. Maar los daarvan, om het op scherp te stellen: één preek waarin de wellness van de mens het onderwerp is, (naast uiteraard Christus, die het centrum van iedere preek moet zijn) is mijns inziens voluit bijbels. Daar moet het in de prediking niet bij blijven, maar dat was de discussie ook niet.

En dat laatste ben ik niet met je oneens. Gevoel van eigenwaarde is echter wel één van de vruchten van het zich kennen als een geliefd kind van God.

Zonder rechtvaardiging is er geen heiligmaking, je spreekt jezelf toch tegen als je zegt dat er geen volgorde is! Dit gezwalk word bedoeld je wil met veel gedoe een bepaald punt maken terwijl het eenvoudig is.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

Dat is heel kernachtig verwoord in zowel zondag 2 als zondag 44 van de Heidelbergse Catechismus. Uit de laatste zondag blijkt dat dit ook voor een gelovige nodig blijft. Wat is nodig om mensen tot een heilig leven te bewegen? Dan moet juist Christus en de noodzaak van geloof worden gepredikt. Dat geloof in Hem maakt de boom goed en zijn vrucht goed. Er kan geen heilig leven zijn zonder verzoening met God door het geloof in Christus. De wet is wel de norm om heilig te leven, maar geeft niet de kracht om het te doen. Die kracht geeft slechts de liefde van Christus uitgestort in het hart door de Heilige Geest. Dr P de Vries.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk