eilander schreef:.... met daaraan toegevoegd jouw interpretaties.

Dit is echt flauw.
Jij zegt dat we hetzelfde zeggen. Ik toon aan met de letterlijke quote's van jou aan, dat het niet waar is. Wanneer ik je niet letterlijk zou citeren zou je me van interpretatie kunnen beschuldigen.
Ook heeft het niets te maken met anders interpreteren van de Schrift van mij. Want toon dan maar aan vanuit de Schrift dat mijn opmerkingen in strijd zijn met...

Ik heb heel goed gelezen. Toen Christen door de enge poort ging was hij in Christus.
Als hij op de weg naar de enge poort omgekomen dan was hij niet behouden, dus reeds wedergeboren toen hij stad Verderf uitging klopt niet.

Sorry Eilander ik vind je altijd sterk in discussies, maar als Sheba een uitspraak van jouw tegenover die van haar zet dan lees ik toch ook wel verschillen.

Dit keer ben ik het zowel met Eilander als met Sheba eens. Inhoudelijk met Eilander en met Sheba dat jullie wel degelijk verschillende dingen zeggen. Maar ik denk niet dat het veel zin heeft om door te discussiëren, het is toch een herhaling van zetten.

Bedekte schuld was vergeven schuld. Vergeven aan en door Iemand die de schuld ging dragen. Na het kruis spreken we niet meer van bedekte schuld. Alleen nog op horizontaal niveau misschien.

Tiberius schreef:Dit keer ben ik het zowel met Eilander als met Sheba eens. Inhoudelijk met Eilander en met Sheba dat jullie wel degelijk verschillende dingen zeggen. Maar ik denk niet dat het veel zin heeft om door te discussiëren, het is toch een herhaling van zetten.

In theorie is het verschillend. In de praktijk hetzelfde.
Namelijk: Een mens kan zichzelf pas wedergeboren noemen als deze in Christus is. Nooit daarvoor.
Dat neemt het gevaar weg dat iemand kan gaan rusten in een eventuele onbewuste wedergeboorte want dat bestaat niet en aan de andere kant niets wegschoppen wat van God is.

De praktijk is dus, pas wedergeboren noemen in Christus.
Ik denk dat dit het punt van overeenkomst is.

]

Tiberius schreef:Dit keer ben ik het zowel met Eilander als met Sheba eens. Inhoudelijk met Eilander en met Sheba dat jullie wel degelijk verschillende dingen zeggen. Maar ik denk niet dat het veel zin heeft om door te discussiëren, het is toch een herhaling van zetten.

ejvl schreef
In theorie is het verschillend. In de praktijk hetzelfde.

in theorie en praktijk is het verschillend

.ejvl schreef[

Namelijk: Een mens kan zichzelf pas wedergeboren noemen als deze in Christus is. Nooit daarvoor.

Een mens onder de wet is namelijk nog niet wedergeboren en kan zich zo dus ook niet noemen. Want iemand die onder de wet is kent niet de vergeving van zonden.

.ejvl schreef[

Dat neemt het gevaar weg dat iemand kan gaan rusten in een eventuele onbewuste wedergeboorte want dat bestaat niet en aan de andere kant niets wegschoppen wat van God is.

Iemand levend onder de wet moet erop gewezen worden dat hij niet wedergeboren is, en hij op Christus gewezen worden!

En als je over voorbereidingen gaat spreken op dat punt;
Je kunt ook niet wat met voorbereidingen worden.
En hoe ga je ooit, en is het ook niet gevaarlijk, Vaststellen of het voorbereidingen zijn. Ieder mens moet aangespoord worden het heil alleen in Christus te zoeken. En niet in zichzelf. En om te ontdekken wat hem daartoe in de weg staat. Daarmee trap je toch niets weg?

.ejvl schreef[

De praktijk is dus, pas wedergeboren noemen in Christus.

[/quote]

Ja, mits het niet gebeurt voordat men weet van de vergeving van zonden.

.ejvl schreef[

Ik denk dat dit het punt van overeenkomst is.

nee, want wat Eilander wedergeboorte noemt, is geen wedergeboorte. Dus kan geen overeenkomst zijn op dat punt

Alleen uit het einde kun je het begin verklaren. Als je bij het begin begint loop je het risico om schijn voor zijn te houden.

huisman schreef:Alleen uit het einde kun je het begin verklaren. Als je bij het begin begint loop je het risico om schijn voor zijn te houden.

Is dit een relevante opmerking?
Het gaat in deze draad weer helemaal over de typisch rechts-gereformeerde heilsordelijke weg.
Abraham geloofde God en hij was daarmee rechtvaardig. Wat is dan bepalend? Niets anders dan het geloof.
Zijn verdere specificaties dan niet vooral verwarrend?
Wat kan je aan het einde dan wel verklaren Huisman? Dat is me niet duidelijk.

huisman schreef:Alleen uit het einde kun je het begin verklaren. Als je bij het begin begint loop je het risico om schijn voor zijn te houden.

Ik moet erg aan deze bijbeltekst denken. Het laat mij niet los.

Het is de tekst waar staat dat Ik de Alpha en de Omega ben, het Begin en het Einde...
En ook o.a Ik ben de Deur door wie gij...

Christus is dus het Begin en Einde. Ook mbt tot wedergeboorte en geloof. Het Begin en het Einde moeten wij niet uitelkaar gaan trekken. Het hoort bijelkaar. Omdat het Begin en het Einde ook de Deur is.

M.a.w als Christus het Begin en het Einde is. Waarom zouden wij dan iets of een begin, willen leggen voordat een mens Hem kent als zijn Borg en Middelaar? (Vb bij het verlaten van de stad verderf, of bij het eerste roepen of bij wat dan ook)

En zou een mens die werkelijk in nood is, rusten voordat hij of zij weet in Hem geborgen te zijn? Dan grijpt men toch alle middelen aan die tot zijn zaligheid dienen?
Zo'n iemand vindt pas rust alleen in Hem!
Omdat Hij het Begin en het Einde is.

Sheba schreef:En zou een mens die werkelijk in nood is, rusten voordat hij of zij weet in Hem geborgen te zijn? Dan grijpt men toch alle middelen aan die tot zijn zaligheid dienen?
Zo'n iemand vindt pas rust alleen in Hem!
Omdat Hij het Begin en het Einde is.

Hier is iedereen in deze topic het over eens.

Posthoorn schreef:

Sheba schreef:En zou een mens die werkelijk in nood is, rusten voordat hij of zij weet in Hem geborgen te zijn? Dan grijpt men toch alle middelen aan die tot zijn zaligheid dienen?
Zo'n iemand vindt pas rust alleen in Hem!
Omdat Hij het Begin en het Einde is.

Hier is iedereen in deze topic het over eens.

Ja, maar niet over het feit dat het begin en het einde bij het ingaan van de Enge Poort ligt...

Gian schreef:

huisman schreef:Alleen uit het einde kun je het begin verklaren. Als je bij het begin begint loop je het risico om schijn voor zijn te houden.

Is dit een relevante opmerking?
Het gaat in deze draad weer helemaal over de typisch rechts-gereformeerde heilsordelijke weg.
Abraham geloofde God en hij was daarmee rechtvaardig. Wat is dan bepalend? Niets anders dan het geloof.
Zijn verdere specificaties dan niet vooral verwarrend?
Wat kan je aan het einde dan wel verklaren Huisman? Dat is me niet duidelijk.

Ik las zojuist 1 Johannes 3
23 En dit is Zijn gebod: dat wij geloven in de Naam van Zijn Zoon, Jezus Christus, en dat wij elkaar liefhebben, zoals Hij ons een gebod gegeven heeft.
24 En wie Zijn geboden in acht neemt, blijft in Hem en Hij in hem. En hieraan weten wij dat Hij in ons blijft, namelijk aan de Geest, Die Hij ons gegeven heeft.

Sheba schreef:

Posthoorn schreef:

Sheba schreef:En zou een mens die werkelijk in nood is, rusten voordat hij of zij weet in Hem geborgen te zijn? Dan grijpt men toch alle middelen aan die tot zijn zaligheid dienen?
Zo'n iemand vindt pas rust alleen in Hem!
Omdat Hij het Begin en het Einde is.

Hier is iedereen in deze topic het over eens.

Ja, maar niet over het feit dat het begin en het einde bij het ingaan van de Enge Poort ligt...

Nee, maar dat zeg jij uiteindelijk ook niet. Want ook jij ontkent niet dat de bekering eerder begint. Die begint al bij het uitgaan uit de stad Verderf.

Sheba schreef:

Posthoorn schreef:

Sheba schreef:En zou een mens die werkelijk in nood is, rusten voordat hij of zij weet in Hem geborgen te zijn? Dan grijpt men toch alle middelen aan die tot zijn zaligheid dienen?
Zo'n iemand vindt pas rust alleen in Hem!
Omdat Hij het Begin en het Einde is.

Hier is iedereen in deze topic het over eens.

Ja, maar niet over het feit dat het begin en het einde bij het ingaan van de Enge Poort ligt...

.


Pas als christen zijn pak kwijt is geraakt bij het kruis kan hij het begin verklaren. Dan zou hij zeggen het begon toen ik mijn lust in de stad verderf verloor en alles daar mij een last werd en zoekend en zuchtend gaande werd gemaakt.
Waar en wanneer in deze precies de wedergeboorte plaatsvond is onze zaak niet. Om met de DL regels te spreken: Dit gebeurd in ons,zonder ons. Uit de vruchten die op de wedergeboorte direct volgen wordt de zaak duidelijk. DL 3/4 12 en 13 verwoorden dit prachtig en uit 13 blijkt dat de opstellers van onze DL niet aan deze discussie wilden beginnen.

Het begin verklaren/de handen opleggen als er nog niet meer is is levensgevaarlijk.