albion schreef:Hoorde ik gisteren dat hele noten werden gezongen vanwege de nagalm in die oude kerken als je ritmisch zingt. Ik weet niet of dit geloofwaardig is, wie het weet mag het zeggen...

Dat is onzin.

Is dat zo? Je zou kunnen stellen dat een echo verwarrend kan zijn, dat je door weerkaatsend geluid sneller in de war raakt als er tempowisselingen zijn dan wanneer die er niet zijn. Maar dan moet de galm ook wel heel extreem zijn

In de oude kerken wordt nog steeds gezongen.
In Gouda wordt in de oudste kerk zelfs het snelste tempo van de hele stad aangehouden.

Overigens: gisteren had het RD een uitstekend hoofdartikel over het psalmzingen!
Compliment!

http://www.refdag.nl/artikel/1449982/Vi ... essen.html

albion schreef:Hoorde ik gisteren dat hele noten werden gezongen vanwege de nagalm in die oude kerken als je ritmisch zingt. Ik weet niet of dit geloofwaardig is, wie het weet mag het zeggen...

Ik dacht dat het door de voorzangers van vroeger kwam.
Het Nederlandse volk kende deze liederen in het begin niet. De voorzanger zong de melodie toon voor toon voor en de gemeente zong het toon voor toon na.
Dit zorgde ervoor dat de noten allemaal even lang werden.
Het ritme was in de 18e eeuw nog steeds niet in ere hersteld.
Pas in de tweede wereldoorlog werd er volgens mij ritmisch gezongen.

vogeltje schreef:

albion schreef:Hoorde ik gisteren dat hele noten werden gezongen vanwege de nagalm in die oude kerken als je ritmisch zingt. Ik weet niet of dit geloofwaardig is, wie het weet mag het zeggen...

Ik dacht dat het door de voorzangers van vroeger kwam.
Het Nederlandse volk kende deze liederen in het begin niet. De voorzanger zong de melodie toon voor toon voor en de gemeente zong het toon voor toon na.
Dit zorgde ervoor dat de noten allemaal even lang werden.
Het ritme was in de 18e eeuw nog steeds niet in ere hersteld.
Pas in de tweede wereldoorlog werd er volgens mij ritmisch gezongen.

Ritmisch zingen werd niet overal tegelijk ingevoerd. De kerkmensen moesten er ook aan toe zijn. Je ziet ook dat het invoeren van ritmisch zingen vaak gepaard gaat met andere veranderingen in de betreffende kerk. Kerken die behoudend zijn zullen er dan ook niet snel toe overgaan.
Het ene vloeit voort uit het andere. Is er venieuwing, dan zal men ook wel blijven staan naar verandering...

Dit is wel een mooi lied:

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
aard' en hemel zijn gebied,
alles wisselt op zijn wenken,
maar Hij zelf verandert niet.

Ieder woelt hier om verand'ring,
en betreurt ze dag aan dag;
hunkert naar hetgeen Hij zien zal,
wenst terug 't geen Hij eens zag.

Rust, mijn ziel, uw God is koning,
wees tevreden met uw lot,
zie, hoe alles hier verandert,
en verlang alleen naar God!

Nou ja, ik vind het ook onzin hoor. Als ze echt zoveel last van de galm hebben moet je ook geen orgelbegeleiding doen... kies dan voor een piano, een accoustische gitaar ofzo... of zing a capella

-DIA- schreef:

vogeltje schreef:

albion schreef:Hoorde ik gisteren dat hele noten werden gezongen vanwege de nagalm in die oude kerken als je ritmisch zingt. Ik weet niet of dit geloofwaardig is, wie het weet mag het zeggen...

Ik dacht dat het door de voorzangers van vroeger kwam.
Het Nederlandse volk kende deze liederen in het begin niet. De voorzanger zong de melodie toon voor toon voor en de gemeente zong het toon voor toon na.
Dit zorgde ervoor dat de noten allemaal even lang werden.
Het ritme was in de 18e eeuw nog steeds niet in ere hersteld.
Pas in de tweede wereldoorlog werd er volgens mij ritmisch gezongen.

Ritmisch zingen werd niet overal tegelijk ingevoerd. De kerkmensen moesten er ook aan toe zijn. Je ziet ook dat het invoeren van ritmisch zingen vaak gepaard gaat met andere veranderingen in de betreffende kerk. Kerken die behoudend zijn zullen er dan ook niet snel toe overgaan.
Het ene vloeit voort uit het andere. Is er venieuwing, dan zal men ook wel blijven staan naar verandering...

jaja.... men gaat ritmisch zingen en zegt dan: laten we dan ook gelijk de drieenheidsleer afschaffen... en in de schepping geloven we dan opeens ook niet meer. Kom om, of je naast het ritmisch gaan zingen ook andere dingen verandert, daar ben je als kerk zelf bij.... Zeggen: "In andere kerken ging die verandering gepaard met verkeerde veranderingen dus veranderen wij het maar niet omdat er dan vast ook allerlei anderen dingen veranderen die niet goed zijn" is een onzinnig argument. Men laat zich dan door angst regeren, niet door angst van het loslaten van Gods Woord.... maar de angst voor verandering.

vogeltje schreef:

albion schreef:Hoorde ik gisteren dat hele noten werden gezongen vanwege de nagalm in die oude kerken als je ritmisch zingt. Ik weet niet of dit geloofwaardig is, wie het weet mag het zeggen...

Ik dacht dat het door de voorzangers van vroeger kwam.
Het Nederlandse volk kende deze liederen in het begin niet. De voorzanger zong de melodie toon voor toon voor en de gemeente zong het toon voor toon na.
Dit zorgde ervoor dat de noten allemaal even lang werden.
Het ritme was in de 18e eeuw nog steeds niet in ere hersteld.
Pas in de tweede wereldoorlog werd er volgens mij ritmisch gezongen.

De voorzanger fungeerde als voortrekker, als leider, maar zong niet toon voor toon voor, terwijl de gemeente toon voor toon na zong. Dus zeker niet (voorzanger) Ge (gemeente) GE (voorzanger) loofd (gemeente) LOOFD (voorzanger) zij (gemeente) ZIJ ... etc. Nee.

Wat aanvankelijk wel gebeurde: mensen konden niet lezen. Voorzanger las de tekst van één regel op, voorafgaand aan de nieuwe regel. Daarna zette hij in, de mensen wisten al welke woorden er zouden komen, en volgden al zingend de voorzanger. Tussen de regels (terwijl de voorzanger de nieuwe regel oplas) speelde het orgel even een kort tussenspelletje. (In oude koraalboeken van Worp etc. zie je de tussenspelletjes tussen de regels nog in kleingedrukte nootjes staan).

Eind 19e eeuw gingen de eerste stemmen op om het oorspronkelijke ritme in ere te herstellen. De verschijning van de psalmen in de uitgave die behoorde bij de Hervormde Gezangenbundel uit 1938 heeft veel bijgedragen aan het herstellen van het ritme.

Het viel me trouwens op dat in de berijming 1773 geen enkele keer de Godsnaam HEERE/Heere voorkomt. Was hier een reden voor?

Zelfs in de berijmde psalm 25:2 kiest men liever voor het opvulsel 'ai' dan gewoonweg te zingen 'Heere, maak mij uwe wegen'...

Die komt er zeker wel in voor, Neem Psalm 18 vers 7 en 9.
Want 's HEEREN weg hen ik getrouw bewandeld.

en Des HEEREN weg is gans volmaakt en recht.

Alleen staat het er als HEER of HEEREN en niet HEERE.

Johann Gottfried Walther schreef:Die komt er zeker wel in voor, Neem Psalm 18 vers 7 en 9.
Want 's HEEREN weg hen ik getrouw bewandeld.

en Des HEEREN weg is gans volmaakt en recht.

Alleen staat het er als HEER of HEEREN en niet HEERE.

Dan klopt het toch wat Upquark zegt?
Inderdaad opvallend.
Ook opvallend dat er ,in GBS-vertalingen, vaak HEER’ van is gemaakt (dus met ‘).

Hendrikus schreef:

vogeltje schreef:

albion schreef:Hoorde ik gisteren dat hele noten werden gezongen vanwege de nagalm in die oude kerken als je ritmisch zingt. Ik weet niet of dit geloofwaardig is, wie het weet mag het zeggen...

Ik dacht dat het door de voorzangers van vroeger kwam.
Het Nederlandse volk kende deze liederen in het begin niet. De voorzanger zong de melodie toon voor toon voor en de gemeente zong het toon voor toon na.
Dit zorgde ervoor dat de noten allemaal even lang werden.
Het ritme was in de 18e eeuw nog steeds niet in ere hersteld.
Pas in de tweede wereldoorlog werd er volgens mij ritmisch gezongen.

De voorzanger fungeerde als voortrekker, als leider, maar zong niet toon voor toon voor, terwijl de gemeente toon voor toon na zong. Dus zeker niet (voorzanger) Ge (gemeente) GE (voorzanger) loofd (gemeente) LOOFD (voorzanger) zij (gemeente) ZIJ ... etc. Nee.

Wat aanvankelijk wel gebeurde: mensen konden niet lezen. Voorzanger las de tekst van één regel op, voorafgaand aan de nieuwe regel. Daarna zette hij in, de mensen wisten al welke woorden er zouden komen, en volgden al zingend de voorzanger. Tussen de regels (terwijl de voorzanger de nieuwe regel oplas) speelde het orgel even een kort tussenspelletje. (In oude koraalboeken van Worp etc. zie je de tussenspelletjes tussen de regels nog in kleingedrukte nootjes staan).

Eind 19e eeuw gingen de eerste stemmen op om het oorspronkelijke ritme in ere te herstellen. De verschijning van de psalmen in de uitgave die behoorde bij de Hervormde Gezangenbundel uit 1938 heeft veel bijgedragen aan het herstellen van het ritme.

De tijd waar ik het over heb, toen gebruikten ze nog geen orgel. Dus voordat Constantijn H. voorstelde om het orgel te gebruiken als hulpmiddel. ( rond 1640) Volgens mij heb ik het dan over de psalmen van Datheen?

vogeltje schreef:

Hendrikus schreef:

vogeltje schreef:

albion schreef:Hoorde ik gisteren dat hele noten werden gezongen vanwege de nagalm in die oude kerken als je ritmisch zingt. Ik weet niet of dit geloofwaardig is, wie het weet mag het zeggen...

Ik dacht dat het door de voorzangers van vroeger kwam.
Het Nederlandse volk kende deze liederen in het begin niet. De voorzanger zong de melodie toon voor toon voor en de gemeente zong het toon voor toon na.
Dit zorgde ervoor dat de noten allemaal even lang werden.
Het ritme was in de 18e eeuw nog steeds niet in ere hersteld.
Pas in de tweede wereldoorlog werd er volgens mij ritmisch gezongen.

De voorzanger fungeerde als voortrekker, als leider, maar zong niet toon voor toon voor, terwijl de gemeente toon voor toon na zong. Dus zeker niet (voorzanger) Ge (gemeente) GE (voorzanger) loofd (gemeente) LOOFD (voorzanger) zij (gemeente) ZIJ ... etc. Nee.

Wat aanvankelijk wel gebeurde: mensen konden niet lezen. Voorzanger las de tekst van één regel op, voorafgaand aan de nieuwe regel. Daarna zette hij in, de mensen wisten al welke woorden er zouden komen, en volgden al zingend de voorzanger. Tussen de regels (terwijl de voorzanger de nieuwe regel oplas) speelde het orgel even een kort tussenspelletje. (In oude koraalboeken van Worp etc. zie je de tussenspelletjes tussen de regels nog in kleingedrukte nootjes staan).

Eind 19e eeuw gingen de eerste stemmen op om het oorspronkelijke ritme in ere te herstellen. De verschijning van de psalmen in de uitgave die behoorde bij de Hervormde Gezangenbundel uit 1938 heeft veel bijgedragen aan het herstellen van het ritme.

De tijd waar ik het over heb, toen gebruikten ze nog geen orgel. Dus voordat Constantijn H. voorstelde om het orgel te gebruiken als hulpmiddel. ( rond 1640) Volgens mij heb ik het dan over de psalmen van Datheen?

Dan kan ik me er nog steeds niks bij voorstellen. Op school leren de kinderen toch ook liedjes van meester of juf, die regel voor regel voorzingt? En dat gaat toch ook gewoon ritmisch?
En waarom zou dat in Nederland dan zo anders zijn geweest dan in Genève, waar men wel gewoon ritmisch zong, vanaf het begin?

Het lijkt er dan toch wel op dat het de 'schuld' van Datheen was, omdat hij het maken van een geschikte berijming te moeilijk vond..?

Marco schreef: Dan kan ik me er nog steeds niks bij voorstellen. Op school leren de kinderen toch ook liedjes van meester of juf, die regel voor regel voorzingt? En dat gaat toch ook gewoon ritmisch?
En waarom zou dat in Nederland dan zo anders zijn geweest dan in Genève, waar men wel gewoon ritmisch zong, vanaf het begin?

Het lijkt er dan toch wel op dat het de 'schuld' van Datheen was, omdat hij het maken van een geschikte berijming te moeilijk vond..?

Nou, dat is wel wat kort door de bocht. Te moeilijk, dat zal het punt niet zijn geweest. Hij heeft er gewoon niet op gelet, dat de muzikale accenten samen moeten vallen met de woordaccenten. Als je daar niet op let, en alleen maar zorgt dat het aantal lettergrepen klopt, krijg je soms heel vreemde klemTOnen.
Datheen zegt zelf dat het een ontijdige geboorte was, haastwerk. Maar of dat een excuus is m.b.t. die ongelukkige accenten?
Hoe het ook zij: Datheen ritmisch zingen, dat lukt echt niet. Dus met zijn berijming maakte Datheen het ritmisch zingen ook onmogelijk, al zal hij dat niet bewust hebben gedaan.