Geplaatst: 19 sep 2002, 07:05
Dat zou heel erg tijd worden dan.............:,
1) Wat het eerste betreft: is dat waarlijk zóó erg, dat de kerk in de preek zich een eigen taal schept? --> Gaat dit om bijbelse uitdrukkingen? Dan schept de kerk zich géén eigen taal, maar houdt zich vast aan Gods Woord. En dat is veilig.Wat het eerste betreft: is dat waarlijk zóó erg, dat de kerk in de preek zich een eigen taal schept? Kan dat eigenlijk wel ooit anders? Wel neen! Iedere aparte levenssfeer vormt zich een eigen taal, en het verdient opmerking, dat de taal van den mensch den medemenschen, die niet van ’t zelfde vak is, tegenwoordig à l moeilijker wordt. Men neme maar eens een verslag van een schilderijententoonstelling of een tooneel-recensie of een sociaal-economisch blad ter hand; en ieder zal moeten toegeven, dat elke sfeer van leven en denken en voelen zich van een eigen taal bedient; een apart woordenboek vormt. En ik zou niet weten, waarom de kerk dat niet mocht doen. Heeft tenslotte de kerk daar niet het grootste recht toe? Haar begrippen, haar gedachten zijn niet ontleend aan de natuur, maar aan den Geest. In het wezen der zaak is religie een zaak niet van deze wereld. Daarom kà n de kerk niet anders, dan zich woorden vormen en een taal zich beelden, die van de spreekwijze en den woordenschat van het dagelijksch leven zeer verschilt.
Kijk, dit is nou Tale Kanaans:God heeft nooit een verbond opgericht zonder zegelen
De uitdrukkingen die jij bij je topic-opener aansnijdt, zijn m.i. niet direct "Tale Kanaäns, Madelief. Onder de "tale Kanaäns" versta ik de taal van de Bijbel, of dat nu de Statenbijbel is, of de GrootNieuwsbijbel. Het is de taal van het woord van God. In de loop der tijd is deze term ontstaan binnen de gereformeerde kringen, sommigen geven er een hogere status aan, zo van: "wie de tale Kanaäns spreekt, nou, die...." Maar het gaat niet alleen om de woorden die men spreekt, het hart is voor de Heere veel belangrijker. Of men nu oud-Bijbels taalgebruik bezigt, of nieuwerwets met Gods Woord bezig is, tekens opnieuw geldt: het gaat erom wat in het hart leeft. Als het hart met de tong bewogen is, zal het zeker geen huigelpraat zijn!
JESAJA 19:18: "Te dien dage zullen er vijf steden in Egypteland zijn, sprekende de spraak van Kanaän, en zwerende den HEERE der heirscharen; een zal genoemd zijn een stad der verstoring."
Dat is, zij zullen van Gods Woord spreken, dat in de spraak Kanaäns, dat is, in de Hebreeuwse spraak, beschreven is, en zij zullen zich van de gelovige Joden laten onderwijzen in de weg der zaligheid.