Kaw schreef:

Zita schreef:

Kaw schreef:Of de 'geen bloemen' in de rouwadvertenties.

wat is daar mis mee? Als de overledene een kennissenkring had waarin zich ook mensen bevonden die niet weten dat het in reformatorische kring niet zo gebruikelijk (en zelfs niet zo wenselijk) is om bloemen mee te brengen of te laten opsturen, is het volgens mij wel goed om te vermelden. Het kan onduidelijkheid of pijnlijke situaties voorkomen.

En die lezen het RD?

Vaak wordt de rouwkaart gebruikt voor de advertentie; zo was het althans bij ons wel (toen het een keer aan de orde was). Waarom zou je het dan weghalen?

Zita schreef:en wat te vinden van het noemen van de namen van de 'overleden nabestaanden'? Pas zag ik een advertentie waar twaalf namen onder stonden, waarvan acht in liefdevolle herinnering.

Inderdaad Zita, de vraag stellen is haar beantwoorden. Hetzelfde geldt voor de advertenties die geplaatst worden omdat men niet wil achterblijven met een advertentie plaatsen, dus "omdat het hoort" of als blijk van medeleven. Leef op een andere manier mee, denk ik dan.

in liefdevolle herinnering vind ik dan minder storend dan:

Wij geven kennis van het overlijden van...
Dan alle namen met daarachter kruisjes
(Zij kunnen geen kennis geven van toch?)

Hendrikus schreef:

Kaw schreef:Er is een bepaalde verwachting en daaraan moet je voldoen. Ik ben bang dat ons leven daar doorspekt van is. Ben benieuwd hoe de reformatorische kerken er uit zouden zien als mensen niet naar andermans verwachting zouden leven, maar naar eigen overtuiging.

Dat is een vraag die velen maar liever uit de weg gaan, vrees ik.
Maar die we onszelf best eens mogen stellen!

Ik denk dat ze zich dan aansluiten waar ze zich thuisvoelen... en ik denk dat een ieder naar zijn eigen overtuiging kan/mag leven, want je moet tenslotte rekenschap afleggen van je eigen daden en niet die van een ander. Hier komt vaak mensenvrees bij.

fluitje schreef:Ik heb weer een proefabonnement op het RD.

Vandaag vielen de vele rouwadvertenties op (naam of hoedanigheid van persoon in mijn vraagstelling niet van belang).

Wat met name opviel is de zin in bijna iedere advertentie: Dat de Here deze ernstige roepstem heilige........

Staat in het RD Here tegenwoordig met 1 e geschreven? (ik wil geen discussie verder hierover), maar het verbaast me. Ik heb zelf wel het RD maar dan digitaal, en ik weet niet meer hoe ik in moet loggen, welke site, dus ik neem alleen vrijdag en zaterdag de krant door (ik kijk alleen maar even naar de namen of er bekenden bij zitten, maar lees ze verder niet door).

Oude-Waarheid schreef: Een gelovige sterft niet maar ontslaapt.

wat is dat voor vreemde opmerking? alsof je niet dood gaat dan....het is alleen maar een woordkeuze die, op z'n zachtst gezegd, merkwaardig aandoet.....

en wat die bloemen betreft: het geeft m.i. wel wat cachet aan het geheel. waarom jullie, althans een déél van de forummers, er zo moeilijk over doen, daar snap ik echt geen houtje van.

en zeker de opmerking dat je je niet wenst aan te passen aan "anderen" doet wat vreemd aan.....ánderen moeten zich dus wél aan refo-nederland aanpassen.....ietwat króm hoor: van anderen "eisen" dat zij zich aan jou aanpassen, maar andersom ho maar......

helma schreef:is het héél erg als mensen toch per ongeluk bloemen meenemen?
ik zou zelf niet gauw bloemen op een graf leggen denk ik, maar als iemand het zou doen bij een begrafenis zou ik er toch ook geen drama van maken
het hoeft van mij in ieder geval niet op de kaart.Bij een dodenherdenking vinden we de kransen heel normaal
en ook niets van gepaste kleding......
Het zou bijv. voor je buren een verhindering zijn om naar de begrafenis/rouwdienst te komen, terwijl ze misschien dán voor de eerste keer in aanraking komen met het Evangelie

Soms denk ik: waar doen we toch moeilijk over?maar misschien ben ik wel erg afgedwaald....

Toen mijn vader overleden was, gaf onze buurvrouw ons een bos bloemen. Moet je dan zeggen: neem maar weer mee? Dat lijkt me echt ongepast. We moeten het zien als rouwgebruik en/of -verwerking. De een uit het het door een gemompeld 'gecondoleerd' en de ander met een ingetogen bosje bloemen.
We moeten het niet zo ingewikkeld maken.

Hetzelfde geldt voor kleding. Wees blij dat collega's/buren/kennissen erzijn. Je kunt toch niet verlangen dat ze voor één begrafenis een zwarte outfit gaan kopen?

Ariene schreef:Hebben jullieweleens nagedacht over de zin
"Heden behaagde het de Heere om tot zich te nemen.."

Alsof de Heere er behagen in heeft mensen te laten sterven.

Het woord "behagen" heeft ook als betekenis: believen, goedvinden, welgevallen.
Deze (oudere) betekenis wordt in deze uitdrukking bedoeld.

Tiberius schreef:

Ariene schreef:Hebben jullieweleens nagedacht over de zin
"Heden behaagde het de Heere om tot zich te nemen.."

Alsof de Heere er behagen in heeft mensen te laten sterven.

Het woord "behagen" heeft ook als betekenis: believen, goedvinden, welgevallen.
Deze (oudere) betekenis wordt in deze uitdrukking bedoeld.

net als in de tekst: Het behaagde de Heere Hem te verbrijzelen
uit Jesaja 53

Op oudejaarsavond werden de namen van de overleden gemeenteleden voorgelezen. Bijzonder vond ik het Bijbelgedeelte dat onze predikant erbij las: Jezus zeide tot haar: Ik ben de Opstanding en het Leven, die in Mij gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven; en een ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in der eeuwigheid!

Hm ja, mooi troostrijk stuk is dat!

Dat de Here deze ernstige roepstem heilige........

Iedereen schijnt dit te snappen, maar ik snap het niet. Nou ben ik hier ook een vreemdeling en buitenstaander dus zo vreemd is dat niet Maar kan iemand me uitleggen wat hier precies mee bedoeld wordt?



Wat die bloemen betreft, ik had al begrepen dat bloemen in reformatorische kring niet zo gebruikelijk zijn bij overlijden / begrafenis. Ik ben erg benieuwd wat daar achter zit, waarom is dat niet gebruikelijk? Worden bloemen teveel als iets gezien wat bij vrolijke zaken hoort? En klopt dat? (denk aan het leggen van bloemenkransen op 4 mei enzo)

Alvast bedankt voor alle uitleg.

Als ik dit zo lees ergert iedereen zich elke dag weer ontzettend bij het lezen van de rouwadvertenties.
Zo'n beetje alle standaard-dingen die in een advertentie gebruikelijk zijn, zijn nu wel genoemd. Het lijkt soms ook een beetje 'in' om alle standaardzinnen af te keuren. Ik ben het met memento eens als het gaat over de openingspost.

Ik ben het ook zeker met Hendrikus eens. Maar al te vaak beseffen mensen niet goed wat het onderwerp van de openingszin is, waardoor hele rare zinnen ontstaan. Daar moet je wel voor oppassen. Maar verder kan ik me er nooit zo aan storen wat mensen in een rouwadvertentie schrijven.

Een onverbloemde dood denk ik.

Marnix schreef:Hm ja, mooi troostrijk stuk is dat!

Dat de Here deze ernstige roepstem heilige........

Iedereen schijnt dit te snappen, maar ik snap het niet. Nou ben ik hier ook een vreemdeling en buitenstaander dus zo vreemd is dat niet Maar kan iemand me uitleggen wat hier precies mee bedoeld wordt?

Het sterven doet ons weer herinneren aan onze val in het paradijs. Daarnaast ook het besef: iedereen zal een keer moeten sterven (of Jezus zal wederkomen) en voor God verschijnen. Cruciale vraag daarbij is: Ben je bereid om God te ontmoeten? Weet je persoonlijk af van de Borgwerk van Jezus?

Wat die bloemen betreft, ik had al begrepen dat bloemen in reformatorische kring niet zo gebruikelijk zijn bij overlijden / begrafenis. Ik ben erg benieuwd wat daar achter zit, waarom is dat niet gebruikelijk? Worden bloemen teveel als iets gezien wat bij vrolijke zaken hoort? En klopt dat? (denk aan het leggen van bloemenkransen op 4 mei enzo)

Alvast bedankt voor alle uitleg.

Men is idd bang voor het verbloemen van de dood. Dat je de dood gaat "opmaken" met allerlei tierlatijn. Ik denk ook dat het het beste is om een begrafenis zo sober mogelijk te houden. Want de dood is en blijft de straf op de zonde en daar moeten we niet "iets" van gaan maken.

Kaw schreef:

Erasmiaan schreef:

helma schreef:is het héél erg als mensen toch per ongeluk bloemen meenemen?
ik zou zelf niet gauw bloemen op een graf leggen denk ik, maar als iemand het zou doen bij een begrafenis zou ik er toch ook geen drama van maken
het hoeft van mij in ieder geval niet op de kaart.Bij een dodenherdenking vinden we de kransen heel normaal
en ook niets van gepaste kleding......
Het zou bijv. voor je buren een verhindering zijn om naar de begrafenis/rouwdienst te komen, terwijl ze misschien dán voor de eerste keer in aanraking komen met het Evangelie

Soms denk ik: waar doen we toch moeilijk over?maar misschien ben ik wel erg afgedwaald....

Ik zou het wel erg vinden. We hoeven ons toch niet altijd aan te passen aan anderen! Het meest emotionele moment hoeft een ander met zijn fratsen toch niet te verstoren?

Kun je in liefde meegebrachte bloemen kwalificeren als fratsen en verstoring?

Ja, wel als mensen na de teraardebestelling bloemen op de kist gooien o.i.d., daar zag ik op. Dit voorkomen door één zin in de advertentie is toch niet zo raar?