Hendrikus schreef:

Heindemat schreef:Tja, ds Ruimstra met zijn anti-stijfsel-prediking had het niet gemakkelijk met al die spelonkies (blz 79).

Heb je dat paginanummer wel goed, Hein?

Hendrikus schreef:

Heindemat schreef:Tja, ds Ruimstra met zijn anti-stijfsel-prediking had het niet gemakkelijk met al die spelonkies (blz 79).

Heb je dat paginanummer wel goed, Hein?

Heindemat schreef:

Hendrikus schreef:

Heindemat schreef:Tja, ds Ruimstra met zijn anti-stijfsel-prediking had het niet gemakkelijk met al die spelonkies (blz 79).

Heb je dat paginanummer wel goed, Hein?

neen, dat moet 145 zijn.

helma schreef:Voordat we een ander topic gebruiken voor een Neveldijk-discussie..hier maar de draad oppakken. Ik denk niet dat G Roos recht doet aan ds. Hoogenbirk. Oorspronkelijk waren dit kerkbodestukjes, waar later het boek uit voortgekomen is.
http://www.neocalvinisme.nl/dv/risseeuw/pjrcsdt09.html

"Het is gemakkelijker een vroom mens te schijnen, dan een vroom mens te zijn." aldus ds. Hoogenbirk.

Hendrien schreef:

helma schreef:Voordat we een ander topic gebruiken voor een Neveldijk-discussie..hier maar de draad oppakken. Ik denk niet dat G Roos recht doet aan ds. Hoogenbirk. Oorspronkelijk waren dit kerkbodestukjes, waar later het boek uit voortgekomen is.
http://www.neocalvinisme.nl/dv/risseeuw/pjrcsdt09.html

"Het is gemakkelijker een vroom mens te schijnen, dan een vroom mens te zijn." aldus ds. Hoogenbirk.

Hoe vinden jullie dit boek? Ik heb het nog nooit gelezen, maar het lijkt me wel interessant...

Terri schreef:Wellicht gaan er bij het lezen wat 'heilige huisjes' om, maar mij heeft het met beide benen op de grond gezet en heeft het me geholpen door veel 'schijnvroomheid' heen te prikken, welke me soms onder een verkeerd juk bracht.
Dus ja een 'nuttig' boek, af zien van mensen en terug naar de bron.
Alhoewel er ook ongelooflijk veel humor inzit en dat bezorgt je tegelijk wat 'zelfspot' .

Nu moet ge eens horen, hoe Sijmen kon praten. "Wat komt die man met stukken", zeiden de mensen, die hem hoorden, hetwelk de menschen, die verstand van "stukken" hebben, ook wel zullen zeggen. Sijnmen praatte het liefst over zichzelve, en begon doorgaans met de verzekering, dat de Hemel kwam, dat de Hemel hem als een monster, een dweil was komen te arresteren. Maar het duurde niet lang, of de kerk werd erbij gehaald. Sijmen leefde eigenlijk van de kerk. Zijn bevinding zou lang zo gewichtig niet zijn geweest (en zijn invloed veel minder) als hij niet zo bizonder was ingeleid om te zien, dat al wat zich in zijne dagen kerk noemde onder het oordeel lag ...

De redenen des schippers waren als het druipen van een vuile goot, maar de vrienden hoorden er "een okseaan van genade" in bruisen. Zijn stonden eerbiedig aan den oever, luisterend, al maar luisterend, sommigen met oprechte bewondering en heilige jaloerschheid. Wat kon een mensch toch ingeleid worden.