Josephus schreef:Bert Mulder schreef:Heb dan Jonathan I. Israel, The Dutch Republic. Its Rise, Greatness, and Fall 1477-1806 aangeschaft, en ik vindt zijn werk gewoon schunnig! Dat een zogenaamde academus, en nog wel de orde van de Nederlandse Leeuw (koningin heeft blijkbaar zijn boek niet gelezen) hier zijn naam op wil zetten!
De top van Nederlandse historici is dat in ieder geval niet helemaal met je eens:
‘Een ongeëvenaard meesterwerk.’ ‘Een boek van klasse.’ ‘Een magnifiek boek.’ ‘Een prachtig en magistraal boek.’ Zo werd De Republiek van Jonathan Israel toegejuicht door de top van de Nederlandse historische wereld: prof. dr. E.H. Kossman, prof. dr. P.W. Klein, prof. dr. A.Th. van Deursen, prof. dr. W.W. Mijnhardt.
Nu zijn wetenschap en discussie naar mijn mening onlosmakelijk met elkaar verbonden, maar je legt jezelf nogal wat druk op met bovenstaande uitspraak... :|
Dat doe ik zeker Josephus. Toch denk ik niet dat ik het lichtvaardig doe. Het is een heel moeilijk vraagstuk, en misschien ben ik met een bepaald vooroordeel begonnen...
Toch is het zo, dat ten eerste Leonius hier dit boek recommendeerde.
Toen ben ik ondertussen aan een wetenschappelijke studie begonnen over de aanleidingen van de 80 jarige oorlog. In verband daar mee sprak ik een professor van onze seminarie, en die beveelde ook Israel's boek aan. Toen heb ik het dan ook gekocht.
Nu ben ik bezig verschillende boeken te lezen over de geschiedenis, onder andere:
In het Nederlands:
Algra, Dispereert niet
Groen van Prinsterer, Handboek voor de vaderlandse geschiedenis (nog niet gelezen, daar het op order is, nog niet ontvangen)
In het engels:
Israel, The Dutch Republic
Wylie, History of Protestantism
Motley, History of the United Netherlands
Mears, The Beggars of Holland
van de Velde, Wonders of the Most High
Nu heb ik al de hierboven genoemde geschiedenissen gelezen over de periode tot ongeveer 1609, behalve Groen. Komen ze allemaal ongeveer met elkaar overeen, behalve Israel. Komt het door zijn religieuze gezienspunt? Kan zijn.
Zoals ik al zie, geloof ik, geeft Israel in elk geval als de hoofdredenen de economische en politieke toestand. Hij ziet Willem van Oranje dan ook als een soort politieke opportunist. Geen 1 van mijn andere sources doet dat.
Nu geeft Israel wel een hoop feiten, ook is hij blijkbaar uitgegaan van originele documenten voor het grootste gedeelte, en haalt relatief weinig oude historici aan. Het is dan ook niet zo veel, lijkt mij, wat hij zegt, maar wat hij niet zegt.
Om terug te gaan op mijn voorbeeld over het nummer martelaren, onderbouwd hij zijn nummer in wezen niet, en refereert ook nooit andere opinies, en waarom die fout zouden zijn.
Leonius, zeg ik ooit niet dat hij personen zoals Gomarus, De Ruiter, etc. niet uitvoerig behandeld. Natuurlijk is het zo dat ik een bepaald bias heb. Er is namelijk niemand die helemaal geen vooroordeel heeft. En misschien is het gewoon simpel dit, dat wij altijd de geschiedenis lezen met een Christelijke bril op. Zo lees ik de geschiedenis met dit idee om de grote daden van God te zien in de gechiedenis en op die manier daarvan te leren. Terwijl blijkbaar Israel de geschiedenis ziet door een seculiere bril, zonder God. Toch hebben we het hier over iets anders dan zeggen dat we de geschiedenis naar onze hand willen zetten.
Heeft iemand hier soms een historicus, die ik niet al op mijn lijstje heb staan, die ik hierover kan raadplegen? Mijn (voorlopige) titel voor mijn studie is:
"Willem van Oranje, een machtig instrument in God's hand, oftewel: Was de Nederlandse rebellie geoorloofd volgens de Bijbel?"
En dat is een vraag waarop geen simpel antwoord te geven is, daar er veel verschillende factoren in het spel komen.
