Oorspronkelijk gepost door ndonselaar
Marnix hierover schrijven de opstellers:

1-2a. Die leren: Dat de verkiezing Gods ten eeuwigen leven velerlei is: de ene algemeen en onbepaald, de andere bijzonder en bepaald; en dat deze wederom óf onvolkomen, herroepelijk, niet-beslissend en voorwaardelijk is, óf volkomen, onherroepelijk, beslissend en volstrekt.

Oorspronkelijk gepost door Marnix
Ik denk inderdaad dat voorzien geloof niet de reden van uitverkiezing is. Ik denk wel dat geloof belangrijk is.... Ik denk aan de gelijkenis van de talenten, de 5 wijze en dwaze maagden, het feest dat de koning geeft. Uitverkiezing = Bestemd zijn tot. Zoals de mensen die werden uitgenodigd voor het feest van de koning. Toch kwamen ze niet, en werden mensen van de straat uitgenodigd. Zoals de 5 dwaze maagden, die waren bestemd omop de bruiloft de zijn maar er niet kwamen.... Ik ben nog steeds op zoek naar de balans tussen die dingen

Klaas-Jan schreef:Er geldt altijd:
1) 100% de soevereiniteit van God en
2) 100% de verantwoordelijkheid van de mens.

En hoe graag we dit ook willen begrijpen, het zal gelukkig niet lukken!

Ariene schreef:
“Verkiezing en Verantwoordelijkheid zijn twee vrienden die niet met elkaar verzoend kunnen en niet moeten worden.”

Rens schreef:

Ariene schreef:
“Verkiezing en Verantwoordelijkheid zijn twee vrienden die niet met elkaar verzoend kunnen en niet moeten worden.”

dan kun je ook moeilijk van "vrienden" spreken...........het zijn dan "vijanden" van elkaar geworden.

maar los daarvan..........als er vanuit een eeuwig Godsberaad tevoren reeds mensen zijn uitverkoren tot zaligheid, en vele anderen worden verworpen, waar is dan de liefde Gods voor de mens? Mensen scheppen om reeds bij zijn/haar schepping veroordeeld te zijn tot verwerping, daar kan ik geen genadig God in ontdekken..........

Ariene schreef:

Rens schreef:

Ariene schreef:
“Verkiezing en Verantwoordelijkheid zijn twee vrienden die niet met elkaar verzoend kunnen en niet moeten worden.”

dan kun je ook moeilijk van "vrienden" spreken...........het zijn dan "vijanden" van elkaar geworden.

maar los daarvan..........als er vanuit een eeuwig Godsberaad tevoren reeds mensen zijn uitverkoren tot zaligheid, en vele anderen worden verworpen, waar is dan de liefde Gods voor de mens? Mensen scheppen om reeds bij zijn/haar schepping veroordeeld te zijn tot verwerping, daar kan ik geen genadig God in ontdekken..........

Je leest de uitspraak verkeerd.

Verkiezing is je vriend
Verantwoordelijkheid is je vriend.
Maar je moet niet proberen jou twee vrienden samen vrienden te laten zijn.

En Rens, jammer dat jij de genade van God niet ziet in de verkiezing.
juist de verkiezing is de illustratie van Gods liefde en genade.
Zonder deze verkiezing geen verlossing! Wat een geweldige genade van God!

Lees maar eens de prachtige zin uit de DL
gelijk de verkiezing is de fontein en oorzaak des geloofs en der goede werken.

..............iemand scheppen met de bedoeling die te verwerpen heeft niets met genade te maken, wel voor degenen die tot zaligheid zijn verkoren..............

Ariene schreef:

..............iemand scheppen met de bedoeling die te verwerpen heeft niets met genade te maken, wel voor degenen die tot zaligheid zijn verkoren..............

Ik ben geen Theoloog, maar volgens mij sla je hier een hele essentiele stap over.

God heeft ons VOLMAAKT geschapen. Naar Zijn beeld en gelijkenis.
Met als doel om samen met Hem te leven. Dat wij Hem zouden dienen, eren en liefhebben.

Maar wij wilden God zijn!
Wij wisten dat we zouden sterven wanneer we van de vrucht zouden eten.
dat had onze betrouwbare God gezegd.
Maar nee, wij wilden God zijn en geloofden de duivel boven God.

En wat doet God, moesten wij gelijk sterven?
Nee, al Zijn toorn heeft hij uitgestort op Jezus, Zijn enige Zoon!
Door Zijn dood is er vergeving voor ons!
een enorme genade die God aanbied aan alle mensen!

daar ligt de ene vriend verantwoordelijkheid.
Wat doen wij met die genade?
Gebruiken wij de middelen, lezen wij de bijbel, bidden wij tot God enz.
Wanneer wij dan verhoring ontvangen op ons gebed is het enige wat overblijft:

Vriend Verkiezing.
Dan zien we wat een enorm wonder het is dat God mij uitverkoren heeft.
Want uit mezelf was ik God nooit gaan zoeken, maar zijn trekkende liefde heeft mij gered!

Dan wil ik die twee vrienden ook niet meer samen hebben
dan is het goed zo, want dat is nou geloof!

jakobmarin schreef:Uit wel bijbelgedeelte blijkt trouwens een verwerping vóór de grondlegging der wereld?
Volgens mij is die er niet eens.

Ariene schreef: Doet me denken aan een uitspraak op de site van JIJ daar

“Verkiezing en Verantwoordelijkheid zijn twee vrienden die niet met elkaar verzoend kunnen en niet moeten worden.”

1 Een psalm, voor den opperzangmeester, onder de kinderen van Korach.

2 Gij zijt Uw lande gunstig geweest, HEERE! de gevangenis van Jakob hebt Gij gewend.

3 De misdaad Uws volks hebt Gij weggenomen; Gij hebt al hun zonden bedekt. Sela.

4 Gij hebt weggenomen al Uw verbolgenheid; Gij hebt U gewend van de hittigheid Uws toorns.

5 Breng ons weder, o God onzes heils! en doe te niet Uw toornigheid over ons.

6 Zult Gij eeuwiglijk tegen ons toornen? Zult Gij Uw toorn uitstrekken van geslacht tot geslacht?

7 Zult Gij ons niet weder levend maken, opdat Uw volk zich in U verblijde?

8 Toon ons Uw goedertierenheid, o HEERE, en geef ons Uw heil.

9 Ik zal horen, wat God, de HEERE, spreken zal; want Hij zal tot Zijn volk en tot Zijn gunstgenoten van vrede spreken; maar dat zij niet weder tot dwaasheid keren.

10 Zekerlijk, Zijn heil is nabij degenen, die Hem vrezen, opdat in ons land eer wone.

11 De goedertierenheid en waarheid zullen elkander ontmoeten; de gerechtigheid (onze verantwoordelijkheid aan Gods recht te voldoen) en vrede (door Zijn verkiezende liefde) zullen elkander kussen.

12 De waarheid zal uit de aarde spruiten, en gerechtigheid zal van den hemel nederzien.

13 Ook zal de HEERE het goede geven; en ons land zal zijn vrucht geven.

14 De gerechtigheid zal voor Zijn aangezicht henengaan, en Hij zal ze zetten op den weg Zijner voetstappen.