Ik denk niet dat de opener van die topic dit bedoelde. Dat is namelijk zo vreemd geschreven dat er eigenlijk niets uit te halen is.

Hier moet de opener van dit topic dan maar antwoord op geven. Dus Gert10, ga je gang!

Stelling: WIJ moeten ons bekeren. Indien we dit doen, komt dit enkel omdat God ons die wil en kracht heeft gegeven. Dat is de boodschap van de bijbel en de DL.
Toon maar eens aan dat het andersom is.

Ik wijs je op mijn eerdere posting; die ik nog wel even wil herhalen omdat hij heel kernachtig is: We moeten ons bekeren, en we kunnen het niet. Twee bijbelse waarheden, die een paradox vormen, en ons tot Christus uit moeten drijven.

AartJan schreef:
En hoevaak staat er niet in de bijbel dat Jacob klein geworden is?

Amos zegt het 2 keer in 1 hoofdstuk. Dat hoofdstuk gaat over een naderend oordeel. Niet over de onmogelijkheid van bekering.

AartJan schreef:
Is er iets onbijbels aan om te zeggen dat er weinigen uitverkoren zijn, en velen geroepen?

Heeft dat iets te maken met bekering of niet? Wat staat er die gelijkenis? Hield de koning ze tegen? Of wilden ze niet?

Ik ging met deze uitspraken in op Jacob, die aangeeft dat er bij hem in de kerk (te) veel wordt gezegd dat Gods volk nog maar een "klein hoopske" is.

Maar het heeft wel degelijk ook met de bekering te maken. In de bijbel staat ook dat het lichter is dat er een kemel door het oog van de naald gaat, en ook dat het een "moeilijk zalig worden" is.

Paradoxaal genoeg lees ik vandaag in een "refo-krant" (geen "evo-krant" dus), dat er volgens schattingen ongeveer 2,1 miljard christenen op de wereld zijn... Ongeveer 1/3 van de wereldbevolking, ruw geschat...

AartJan schreef:Ik wijs je op mijn eerdere posting; die ik nog wel even wil herhalen omdat hij heel kernachtig is: We moeten ons bekeren, en we kunnen het niet. Twee bijbelse waarheden, die een paradox vormen, en ons tot Christus uit moeten drijven.

Maar hoe moeten die 2 Bijbelse waarheden een plaats krijgen in de prediking? Het preken van het 'niet kunnen' leidt vaak tot een afzwakking van het bevel. Als het bevel gepreekt wordt, kom je er vanzelf achter dat je het niet kunt. Als er meteen al bij verteld wordt dat je het toch niet kunt, is dat makkelijk te gebruiken als excuus om gewoon verder te leven.

Corydoras schreef:

AartJan schreef:Ik wijs je op mijn eerdere posting; die ik nog wel even wil herhalen omdat hij heel kernachtig is: We moeten ons bekeren, en we kunnen het niet. Twee bijbelse waarheden, die een paradox vormen, en ons tot Christus uit moeten drijven.

Maar hoe moeten die 2 Bijbelse waarheden een plaats krijgen in de prediking? Het preken van het 'niet kunnen' leidt vaak tot een afzwakking van het bevel. Als het bevel gepreekt wordt, kom je er vanzelf achter dat je het niet kunt. Als er meteen al bij verteld wordt dat je het toch niet kunt, is dat makkelijk te gebruiken als excuus om gewoon verder te leven.

Waarom zou je het niet tezamen moeten prediken? Het zijn beide waarheden uit dezelfde bijbel. Wie alleen oproept tot geloof, zonder te wijzen op de onmogelijkheid daartoe, loopt het risico van een oppervlakkige godsdienst; een godsdienst zonder echte bekering...

Probeer eens met je geloof (als je dat hebt) om te gaan, zoals je het ook zou uitleggen aan je onkerkelijke collega, buurman of vriend. Dus bezin je rond thema's als het Paradijs, Kerst en Golgotha. Kan heel verhelderend zijn.

Jihad-achtige oproepen om ten strijde te trekken tegen de mensen van de Evangelische beweging (wie dat dan ook mogen zijn) zijn voor mij echt te bizar voor woorden.

Maar hoe moeten die 2 Bijbelse waarheden een plaats krijgen in de prediking? Het preken van het 'niet kunnen' leidt vaak tot een afzwakking van het bevel. Als het bevel gepreekt wordt, kom je er vanzelf achter dat je het niet kunt. Als er meteen al bij verteld wordt dat je het toch niet kunt, is dat makkelijk te gebruiken als excuus om gewoon verder te leven.

Ja, ik heb in deze de wijsheid ook niet in pacht. Allereerst wordt er natuurlijk gepreekt vanuit het verband van de tekst, die de dominee heeft. Nu is het natuurlijk niet zo dat, en die zijn er natuurlijk veel, alle teksten waarin Christus niet genoemd wordt, de prediking over die tekst dan ook maar niet over Christus kan gaan. Iedere dominee vult dit op zijn eigen manier in denk ik. Maar een preek waar het niet over Christus gaat, is geen preek.

De dominee zit dus met het bestek van zijn tekst.

Het is denk ik ook niet de bedoeling dat het een het ander afzwakt. Er alles aan doen om bekeert te worden is niet onbijbels, maar diep je verloren staat in te leven, om te beseffen "uit u geen goeds meer in der eeuwigheid", is ook niet onbijbels. Ik denk dus daarom ook niet dat het een het ander afzwakt.

Maar nogmaals, ik pretendeer hier niet de wijsheid in pacht te hebben.

memento schreef:

Corydoras schreef:

AartJan schreef:Ik wijs je op mijn eerdere posting; die ik nog wel even wil herhalen omdat hij heel kernachtig is: We moeten ons bekeren, en we kunnen het niet. Twee bijbelse waarheden, die een paradox vormen, en ons tot Christus uit moeten drijven.

Maar hoe moeten die 2 Bijbelse waarheden een plaats krijgen in de prediking? Het preken van het 'niet kunnen' leidt vaak tot een afzwakking van het bevel. Als het bevel gepreekt wordt, kom je er vanzelf achter dat je het niet kunt. Als er meteen al bij verteld wordt dat je het toch niet kunt, is dat makkelijk te gebruiken als excuus om gewoon verder te leven.

Waarom zou je het niet tezamen moeten prediken? Het zijn beide waarheden uit dezelfde bijbel. Wie alleen oproept tot geloof, zonder te wijzen op de onmogelijkheid daartoe, loopt het risico van een oppervlakkige godsdienst; een godsdienst zonder echte bekering...

En nu het risico dat een groot deel van de gemeente achterover leunt omdat ze het toch niet kan.

Als je kijkt hoe Petrus preekt op de pinksterdag of Paulus, dan staat toch ook het bevel veel meer centraal?

Pim schreef:Probeer eens met je geloof (als je dat hebt) om te gaan, zoals je het ook zou uitleggen aan je onkerkelijke collega, buurman of vriend. Dus bezin je rond thema's als het Paradijs, Kerst en Golgotha. Kan heel verhelderend zijn.

Jihad-achtige oproepen om ten strijde te trekken tegen de mensen van de Evangelische beweging (wie dat dan ook mogen zijn) zijn voor mij echt te bizar voor woorden.

Juist ja.
Deze posting mag ik toch nog wel even extra onderstrepen?

Groet,
Houthakker.

AartJan schreef:

Maar hoe moeten die 2 Bijbelse waarheden een plaats krijgen in de prediking? Het preken van het 'niet kunnen' leidt vaak tot een afzwakking van het bevel. Als het bevel gepreekt wordt, kom je er vanzelf achter dat je het niet kunt. Als er meteen al bij verteld wordt dat je het toch niet kunt, is dat makkelijk te gebruiken als excuus om gewoon verder te leven.

Ja, ik heb in deze de wijsheid ook niet in pacht.

Allereerst wordt er natuurlijk gepreekt vanuit het verband van de tekst, die de dominee heeft. Nu is het natuurlijk niet zo dat, en die zijn er natuurlijk veel, alle teksten waarin Christus niet genoemd wordt, de prediking over die tekst dan ook maar niet over Christus kan gaan. Iedere dominee vult dit op zijn eigen manier in denk ik. Maar een preek waar het niet over Christus gaat, is geen preek.

De dominee zit dus met het bestek van zijn tekst.

Het is denk ik ook niet de bedoeling dat het een het ander afzwakt. Er alles aan doen om bekeert te worden is niet onbijbels, maar diep je verloren staat in te leven, om te beseffen "uit u geen goeds meer in der eeuwigheid", is ook niet onbijbels. Ik denk dus daarom ook niet dat het een het ander afzwakt.

Maar hoe ga je dat werkelijk beseffen, als het je verteld wordt, of als je het uit ervaring weet omdat je het geprobeerd hebt en er op die manier zelf achter gekomen bent?

Er zit ook een verschil tussen er alles aan doen om
- je te bekeren
- bekeerd te worden

Volgens mij ging het eerst over het eerste, maar heb jij het nu over het tweede?

Het is eigenlijk vreemd dat juist dát tijdstip van bekering zo uitgeplozen wordt.
Doe ik het nou, of God? Of, ik doe het wel, maar dan door Gods kracht? Of, ik doe niets, God bekeerd de mens?

Volgens mij zijn hier talloze varianten van.

Is het leven ná de bekering (áls dat al een tijdstip is) niet veel belangijker, dat er vruchten worden gedragen?

memento schreef: Waarom zou je het niet tezamen moeten prediken? Het zijn beide waarheden uit dezelfde bijbel. Wie alleen oproept tot geloof, zonder te wijzen op de onmogelijkheid daartoe, loopt het risico van een oppervlakkige godsdienst; een godsdienst zonder echte bekering...

Dat is reformatorisch!
Wat me opvalt is dat als het één genoemd wordt (nl. het niet kunnen) er direct een aantal conclusies aan verbonden worden (dat dat lijdelijkheid in de hand zou werken o.i.d.). Dit stoort me. En als ik het goed lees en interpreteer, meerderen met mij.
Zie in dit verband ook de D.L., hoofdstuk 1, artikel 15 en 16.

Lydianne schreef:

memento schreef: Waarom zou je het niet tezamen moeten prediken? Het zijn beide waarheden uit dezelfde bijbel. Wie alleen oproept tot geloof, zonder te wijzen op de onmogelijkheid daartoe, loopt het risico van een oppervlakkige godsdienst; een godsdienst zonder echte bekering...

Dat is reformatorisch!
Wat me opvalt is dat als het één genoemd wordt (nl. het niet kunnen) er direct een aantal conclusies aan verbonden worden (dat dat lijdelijkheid in de hand zou werken o.i.d.). Dit stoort me. En als ik het goed lees en interpreteer, meerderen met mij.
Zie in dit verband ook de D.L., hoofdstuk 1, artikel 15 en 16.

Waar lees je dat Johannes preekte dat men zich bekeren moest, maar het niet kon?
Waar riep Jezus om te komen en tegelijk dat ze niet konden?

Wanneer het echt is in je leven, dan hou je je niet bezig met deze kwesties, maar dan kun je niet anders dan biddend opzien naar Christus en omhelsen wat Hij je aanbiedt. Dan is geloof niet een object of werkwoord wat je bezit of niet, maar een kracht dat je op Christus werpt, of je nu wilt of niet.

Excuse me. I'm going to bed.

Kaw schreef:Wanneer het echt is in je leven, dan hou je je niet bezig met deze kwesties,

Eens Kaw, zie ook H.C.: 'Maakt deze leer dan geen goddeloze en zorgeloze mensen? Neen zij, want het is onmogelijk dat zo wie Christus door een waar geloof ingeplant is, niet zou voortbrengen vruchten der dankbaarheid.

Het gaat er in de preek om hoe God aan Zijn eer komt en dat is door het zaligmaken van zondaren. Dat doet God.
De mens heeft echter de plicht om zich te bekeren. God heeft hem alzo geschapen dat hij dat kon doen. En de mens blijft die plicht houden en God zal hem bij het nalaten daarvan straffen.

Miscanthus, het staat beiden in de Bijbel, maar het is niet: je moet, maar je kunt het niet. Het is állebei: je moet én je kunt het niet. In een preek moeten beiden naar voren komen.

En daarbij: 'je kunt het niet', waarom niet? Omdat wij de schuld over ons gehaald hebben en er geen goed meer uit ons kan voortkomen in der eeuwigheid. Maar daarom is ook de Heere Jezus op deze aarde gekomen om zondaren zalig te maken... Dat was ook de bedoeling van de prediking van Johannes de Doper, hij wees heen naar Hem, Die daarom in de wereld zou komen: het Lam Gods, Dat de zonden der wereld wegnam.

Hee, wat is dat nou? Onze predikanten zeggen altijd dat als het echt is je eerlijk wordt en daarom niet meer met evangelischen kunt omgaan.

Ook heb ik eens iemand oprecht horen betogen: als God een mens bekeerd kan hij het nergens meer kerkelijk uithouden dan in onze gezindte (bedoeld werd GG in al z'n geledingen en eventueel gekrookt riet enzo). Al het andere zal dan blijken vijand te zijn.

Lydianne schreef:Miscanthus, het staat beiden in de Bijbel, maar het is niet: je moet, maar je kunt het niet. Het is állebei: je moet én je kunt het niet. In een preek moeten beiden naar voren komen.

Waarom komt dat dan in de preken van de apostelen zo zelden naar voren? Daar is juist de boodschap: Bekeert u... en gaan ze er vanuit dat die mensen het ook kunnen. Dat dit niet uit henzelf komt maar van God, dat klopt... maar dat zeggen ze er niet telkens bij... ze roepen gewoon op tot bekering en uit de reactie blijkt dat die mensen dat ook kunnen. Dat dit van God komt doet niets af aan het feit dat ze het wel kunnen... en dus wordt niet gezegd dat ze het niet kunnen, dat is niet relevant, dankzij God kunnen ze het WEL.

Dus wat moet in de eerste plaats naar voren komen? Je kan het dankzij God genade en liefde, die in Christus en de Geest volledig tot uiting kwam WEL. Laat dat de insteek van de prediking worden... dan gingen er iedere zondag al een hoop meer mensen naar het avondmaal.....