Ereunao,

Ik heb aangetoond dat in Johannes de Doper de profetie van de komst van Elia is vervuld. Matth. 17:13: "Toen verstonden de discipelen, dat Hij hun van discipelen van Johannes den Doper gesproken had."
Waarmee aangetoond is, dat je, evenmin als je kunt zeggen: er stáát Elia, dus het is letterlijk Elia, kunt zeggen: Israël is het letterlijke Israël, want er stáát Israël.

Miscanthus,

De mening van Philpot is voor mij niet doorslaggevend.

Yael,

Als je een staaltje van 'vervangingstheologie' wilt lezen, moet je Matth. 21:33 tot en met Matth. 22:14 eens lezen!
Wij zijn niet gevoegd bij het volk Israël, zoals dat zich bijv. nu in Palestina bevindt. Dat zijn takken die zijn afgebroken van de olijfboom.

Oorspronkelijk gepost door Afgewezen

Yael,

Als je een staaltje van 'vervangingstheologie' wilt lezen, moet je Matth. 21:33 tot en met Matth. 22:14 eens lezen!
Wij zijn niet gevoegd bij het volk Israël, zoals dat zich bijv. nu in Palestina bevindt. Dat zijn takken die zijn afgebroken van de olijfboom.

ehm ok ik lees daar geen vervangingsleer in...
(Palestina bestaat niet even terzijde heb het liever gewoon over Israel. )
Als God Israel vervangen heeft voor de kerk, hoe betrouwbaar is Hij dan? Hij belooft en maakt met Abraham een eeuwig verbond, met hem en zijn nageslacht op te richten. en door het verwerpen van de Messias zou het bij God niet meer om Israel gaan? Maar zou Hij verder gegaan zijn met de kerk en Israel aan zn lot overlaten?
de takken zijn afgebroken maar het zijn de natuurlijke takken wij de tegennatuurlijke takken die ingeent zijn in de stam, moeten ons niet verheffen tov de natuurlijke takken omdat God ons er ook af kan breken. en daarbij de natuurlijke takken kunnen gemakkelijk weer worden teruggeplaatst. en ik geloof dat God daar mee bezig is kijk maar naar Israel hoeveel Joden tot geloof komen in hun Messias, Yeshua.

[Aangepast op 7/9/05 door Yael]

Oorspronkelijk gepost door AfgewezenAls je een staaltje van 'vervangingstheologie' wilt lezen, moet je Matth. 21:33 tot en met Matth. 22:14 eens lezen!

je bezorgt me weer een hoop werk, afgewezen!

Wat wordt er in het kader van deze discussie in de volgende tekst met 'het Israel Gods' bedoeld?

En zovelen als er naar dezen regel zullen wandelen, over dezelve zal zijn vrede en barmhartigheid, en over het Israel Gods.
(Gal 6:16)

ok ik lees daar geen vervangingsleer in...

Matth. 21
“Wanneer dan de heer des wijngaards komen zal, wat zal hij die landlieden doen?
Zij zeiden tot Hem: Hij zal de kwaden een kwaden dood aandoen en zal de wijngaard aan andere landlieden verhuren, die hem de vruchten op haar tijden zullen geven.”
“Daarom zeg Ik ulieden, dat het Koninkrijk Gods van u zal weggenomen worden en een volk gegeven dat zijn vruchten voortbrengt.”

Matth. 22
“Als de koning dat hoorde, werd hij toornig; en zijn krijgsheiren zendende, heeft die doodslagers vernield en hun stad in brand gestoken.”

Na 70 is de rol van Israël als volk uitgespeeld en heeft het niets meer voor op de andere volken. Dat zegt overigens niets over het zalig worden van individuele joden, wat in de tijd vóór 70 ook al gebeurde en wat nog steeds doorgaat.

Volgeling, het 'Israël Gods' kun je opvatten als: alle Joden die tot geloof gekomen zijn, of als: het nieuwe Israël, te weten het gelovige Israël, aangevuld met gelovigen uit de volkeren.

[Aangepast op 7/9/05 door Afgewezen]

Als je een staaltje van 'vervangingstheologie' wilt lezen, moet je Matth. 21:33 tot en met Matth. 22:14 eens lezen!

Inderdaad leert de Schrift dat Israël terzijde is gezet, dit ben ik volkomen met u eens. Echter: het betreft hier een tijdelijke terzijdestelling. Israël is Lo-Ammi genoemd door de Heere, hetwelk betekent: "Niet Mijn Volk" (Hosea 1:9). Echter, in ditzelfde Bijbelboek wordt ook direct openbaar gemaakt dat dit een tijdelijke toestand betreft. In Hos. 1:10 wordt vermeld dat Israël ook weer Ammi (d.i. "Mijn Volk" ) zal worden.

Vers 11 is vervolgens helemaal duidelijk:

de kinderen van Juda, en de kinderen Israels zullen samenvergaderd worden, en zich een enig hoofd stellen, en uit het land optrekken; want de dag van Jizreel zal groot zijn.

Juda, alsmede de andere 11 stammen zullen weer vergaderd worden. Het "vervallen huis van David" zal weer opgericht worden.

Dit is niet vreemd. Zo dit niet het geval zijn dan kunnen vele beloften in de Schrift niet nagekomen worden. En onze Heere is een Heilig God die Zijn beloften bewaard!

Ik heb aangetoond dat in Johannes de Doper de profetie van de komst van Elia is vervuld.

Ik ben zeer benieuwd. Staat er niet geschreven in Johannes 1:21:
Zijt gij Elias? En hij zeide: Ik ben die niet. Zijt gij de profeet? En hij antwoordde: Neen.

De kerk is niet in de plaats gekomen van Israël, dit is m.i. een verwerpelijke gedachte. Want wat is de kerk? Is zij niet het Lichaam van de Opgestane Christus? En hebben niet allen die geloven deel aan de opstanding van Christus?

Paulus maakt ons duidelijk (in Galaten) dat de beloften aan Abraham zijn vervuld in het Zaad, hetwelk is Christus.

De beloften van het land, het koninkrijk, etc. zijn niet van toepassing op de Gemeente maar op Israël.

Wat slechts weinigen zich beseffen is dat de Wet, gegeven door Mozes, een huwelijksverbond was tussen God en Israël. "Ik heb U getrouwd" zegt Hij in Ezechiel. En in Openbaringen lezen wij hoe Israël opnieuw in het huwelijk zal treden met de Heere. De kerk als het Lichaam van Christus en Israël als de Bruid. Hoezo de kerk heeft Israël vervangen?

Ereunao noemde al enkele Bijbelteksten die wijzen op de toekomst van Israël. Ik zeg het wellicht iets radicaal, maar wie zou de toekomst van Israël durven betwisten als het zo duidelijk geschreven staat?

Paulus probeert ‘enigen’ uit Israël te behouden, hij denkt dus niet volksmatig

Dat klopt, maar waarom niet? Omdat Paulus wist dat het volk alszodanig zich nog niet zou bekeren. Maar dat wil niet zeggen dat een individuele Jood dat niet kan. Het volk als collectief wijst de Heere nog altijd af. Maar er komt een moment, zo leert de Bijbel, dat zij de Heere zullen aanroepen. Dan zal de Heere verschijnen in de wolken en zal Israël zien wie zij doorstoken hebben en gaat het volk een glorieuze toekomst tegemoet.

Terecht werd er al gezegd dat wij de God van de Joden aanbidden. Onze Heere en Heiland is een Jood, beseffen wij ons dat wel? Hoe durven wij te zeggen dat het Joodse volk geen toekomst heeft, terwijl wij weten dat de Here Jezus een Jood is, uit het geslacht van David, uit de stam van Juda. Hij zal de troon bestijgen van een Israelisch (12 stammen) koninkrijk!!

God houdt van Israël. Het is nog altijd Zijn oogappel. God heeft een enorme liefde voor Zijn volk en als Hij door ons leeft hebben wij dat ook. Ook Paulus bezocht altijd éérst de Joodse gemeenschap om zich vervolgens tot de heidenen te wenden.

Ik zie dat dit topic ook gaat over Evangelieprediking onder Joodse mensen. Is dat noodzakelijk? Het antwoordt is heel makkelijk: JA! "Het Evangelie is een kracht Gods tot behoud van een ieder die gelooft, éérst de Jood en ook de Griek" (Rom. 1:16). Het is een heel duidelijk vers. Ook Joodse mensen hebben het Evangelie nodig. "Er is geen onderscheid tussen Jood en Griek". Let wel, dit is een tijdelijke situatie tot dat Israël weer "Ammi" genaamd zal worden. Men kan niet behouden worden op grond van afstamming of het houden van de wet maar door geloof in Christus alleen. Joodse mensen die bewust de Heere Jezus AFWIJZEN ... worden niet behouden. Raciale woorden waar we ons vaak niet aan durven te wagen, maar ik doe het toch. Opdat wij maar mogen beseffen hoe belangrijk het is. Tegelijkertijd dienen wij ook te beseffen hoeveel wij dit volk hebben aangedaan en hoe dit volk heeft gelijden en nog lijdt. Evangelisatie zal dus in alle voorzichtigheid moeten plaatsvinden. Maar mijn hart hoopt vurig dat Joodse mensen hun Messias leren kennen. Want ook het Nieuwe Testament is 100% Joods. Het Joodse volk zijn de woorden Gods toevertrouwd.

Ja, de GROOTSTE VORM VAN ANTISEMITISME IS DE JODEN HET EVANGELIE TE ONTHOUDEN.

Oke, ik kan wel uren doorgaan, maar hier laat ik het nu voorlopig bij. Gaat u gang...

[Aangepast op 7/9/05 door Ruben Hadders]

Inderdaad leert de Schrift dat Israël terzijde is gezet, dit ben ik volkomen met u eens. Echter: het betreft hier een tijdelijke terzijdestelling. Israël is Lo-Ammi genoemd door de Heere, hetwelk betekent: "Niet Mijn Volk" (Hosea 1:9). Echter, in ditzelfde Bijbelboek wordt ook direct openbaar gemaakt dat dit een tijdelijke toestand betreft. In Hos. 1:10 wordt vermeld dat Israël ook weer Ammi (d.i. "Mijn Volk" ) zal worden.
Vers 11 is vervolgens helemaal duidelijk:
de kinderen van Juda, en de kinderen Israels zullen samenvergaderd worden, en zich een enig hoofd stellen, en uit het land optrekken; want de dag van Jizreel zal groot zijn.
Juda, alsmede de andere 11 stammen zullen weer vergaderd worden. Het "vervallen huis van David" zal weer opgericht worden.
Dit is niet vreemd. Zo dit niet het geval zijn dan kunnen vele beloften in de Schrift niet nagekomen worden. En onze Heere is een Heilig God die Zijn beloften bewaard!

Tijdelijke terzijdestelling? Nee. Zie de uitleg van deze profetie in Rom. 9:24-26: “Welke Hij ook geroepen heeft, namelijk ons, niet alleen uit de Joden, maar ook uit de heidenen; gelijk Hij ook in Hosea zegt: Ik zal hetgeen Mijn volk niet was, Mijn volk noemen, etc.”
Genoemde profetieën zijn dus in vervulling gegaan (en worden dus nog steeds vervuld) doordat heidenen bij de gemeente gevoegd worden.

Ik heb aangetoond dat in Johannes de Doper de profetie van de komst van Elia is vervuld.

Ik ben zeer benieuwd. Staat er niet geschreven in Johannes 1:21:
Zijt gij Elias? En hij zeide: Ik ben die niet. Zijt gij de profeet? En hij antwoordde: Neen.

Toch ziet de Heere Jezus in de komst van Johannes de Doper de vervulling van de profetie van de komst van Elia, zie Matth. 17:13.
Is de Heere Jezus dan abuis geweest?

De kerk als het Lichaam van Christus en Israël als de Bruid. Hoezo de kerk heeft Israël vervangen?

Hoezo dit gekunstelde onderscheid? Zie Ef. 6:31 den 32.

Ereunao noemde al enkele Bijbelteksten die wijzen op de toekomst van Israël. Ik zeg het wellicht iets radicaal, maar wie zou de toekomst van Israël durven betwisten als het zo duidelijk geschreven staat?

Het Nieuwe Testament is de uitlegger van het Oude. Niet ons verstand en inzicht.

Paulus probeert ‘enigen’ uit Israël te behouden, hij denkt dus niet volksmatig.

Dat klopt, maar waarom niet? Omdat Paulus wist dat het volk als zodanig zich nog niet zou bekeren. Maar dat wil niet zeggen dat een individuele Jood dat niet kan.

Heb ik ook steeds beklemtoond.

Het volk als collectief wijst de Heere nog altijd af. Maar er komt een moment, zo leert de Bijbel, dat zij de Heere zullen aanroepen. Dan zal de Heere verschijnen in de wolken en zal Israël zien wie zij doorstoken hebben en gaat het volk een glorieuze toekomst tegemoet.

Nee, dit leert de Bijbel ons niet.

Onze Heere en Heiland is een Jood, beseffen wij ons dat wel? Hoe durven wij te zeggen dat het Joodse volk geen toekomst heeft, terwijl wij weten dat de Here Jezus een Jood is, uit het geslacht van David, uit de stam van Juda.

De Joden hebben de tijd van hun bezoeking niet bekend (Matth. 19:41-44.

God houdt van Israël. Het is nog altijd Zijn oogappel. God heeft een enorme liefde voor Zijn volk en als Hij door ons leeft hebben wij dat ook.

God heeft maar één volk (één olijfboom, geen twee, zie Rom. 11).

Ook Paulus bezocht altijd éérst de Joodse gemeenschap om zich vervolgens tot de heidenen te wenden.

Klopt. Het gaat hier om de situatie van vóór 70 n. Chr. (de verwoesting van Jeruzalem).

@afgewezen: je geloofd dus niet in het ''herstel van Israel''?

quote: je bezorgt me weer een hoop werk, Afgewezen!

Miscantus

Ik waardeer je postings zeer en hoop nog iets van je te mogen leren,maar wat Afgewezen betreft kun je je die moeite beter besparen. Ze is duidelijk aan het eind van haar latijn en heeft geen argumenten meer.Al kom je met honderd bewijzen uit de Schrift,ze negeert ze eenvoudig en herhaalt zonder er met tegenbewijzen werkelijk op in te gaan haar oude argumenten.Als ik uitvoerig bewijs dat de profetie over Elia nog een nadere vervulling vereist dan herhaalt ze dat deze profetie met de komst van Johannes de Doper vervuld is. Als ik aantoon dat het feit dat Johannes met de naam Elia wordt aangeduid omdat hij gekomen is in de geest en kracht van Elia niet bewijst dat deze naamsverwisseling ook voor Israël geldt dan negeert ze dat en herhaalt dezelfde domme redenering dat als Elia niet altijd Elia is dan ook Israël niet altijd Israël, zonder te bewijzen dat de naam Johannes de Doper ooit voor iemand anders dan voor de zoon van Zacharias en Elizabeth gebruikt wordt. Als ik met de stukken aantoon dat land en volk Israël nooit van elkander gescheiden mogen worden en dat de beloften van Gods verbond met Abraham nooit op de gemeente toegepast mogen worden dan tracht zij met beloften die terugslaan op het verbond der genade en daarom zowel voor Israël als voor de Gemeente gelden te bewijzen dat dat nu ook voor de land –en koninkrijkbeloften geldt.Kortom, het is net als met een automaat,je gooit er een kwartje in en je weet vooruit wat er uitkomt. Als je hoopt Afgewezen te overtuigen kun je dat werk net zo goed laten staan,maar misschien dat wij er nog iets van mogen leren.De posting van Ruben is tenminste zeer interessant en leerzaam.

volgeling

In Gal.6:16 gaat het over de godvrezende Joden die het geloof der vaderen bewaard hebben en zoveel als doenlijk is naar de geboden van de Torah trachten te leven.zie Hand.13:16. Messias belijdende Joden behoren tot de Gemeente en zouden daarom hier niet apart zijn genoemd.NOOIT EN NERGENS wordt in het N.T.de Gemeente van Christus met de naam Israël aangeduid en als iemand anders beweert dan moet hij of zij dat bewijzen en dan met concrete bewijzen en niet met geestelijke toepassingen van beloften die zowel Israël als de Gemeente gelden of parallellen met de geschiedenis van Israël want een overeenkomst is niet hetzelfde als een is-gelijkteken.

Yael, De gelovigen uit de heidenen worden niet bij Israël, maar bij de Gemeente, het lichaam van Christus gevoegd. De Heilige Geest is niet gekomen om heidenen in Israël in te lijven maar om joden en heidenen samen tot een lichaam te dopen. Je verwijst hier naar Rom.11,maar in Rom.11 stelt niet Israël maar de Messias van Israël de olijfboom voor. Wij worden door het geloof niet in Israël,maar in Christus ingelijfd zie de analoge gelijkenis van de wijnstok en de ranken in Joh.15.
ereunao.

Oorspronkelijk gepost door Yael
@afgewezen: je geloofd dus niet in het ''herstel van Israel''?

Over het herstel van Israël lezen wij bijv. in Amos 9:11,12:

“Te dien dage zal Ik de vervallen hut van David weder oprichten, en Ik zal haar reten toemuren, en wat aan haar is afgebroken weder oprichten, en haar bouwen als in de dagen van ouds,
Opdat zij erfelijk bezitten het overblijfsel van Edom, en al de heidenen, die naar Mijn Naam genoemd worden, spreekt de HEERE, Die dit doet.”

De kantt. bij ‘te dien dage’ luidt: “Na de voorzeide verstrooing, enz., zal Ik Davids koninkrijk weder oprichten, veranderende dat in een geestelijk koninkrijk onder de Messias. Zie Hand. 15:16, 17; waaruit klaarlijk blijkt dat deze en dergelijke profetieën geestelijk te verstaan zijn.”
Ik sluit mij bij deze verklaring, waarbij Schrift met Schrift vergeleken wordt, aan.

Oorspronkelijk gepost door Ereunao
volgeling

In Gal.6:16 gaat het over de godvrezende Joden die het geloof der vaderen bewaard hebben en zoveel als doenlijk is naar de geboden van de Torah trachten te leven.zie Hand.13:16. Messias belijdende Joden behoren tot de Gemeente en zouden daarom hier niet apart zijn genoemd.NOOIT EN NERGENS wordt in het N.T.de Gemeente van Christus met de naam Israël aangeduid en als iemand anders beweert dan moet hij of zij dat bewijzen en dan met concrete bewijzen en niet met geestelijke toepassingen van beloften die zowel Israël als de Gemeente gelden of parallellen met de geschiedenis van Israël want een overeenkomst is niet hetzelfde als een is-gelijkteken.

Yael, De gelovigen uit de heidenen worden niet bij Israël, maar bij de Gemeente, het lichaam van Christus gevoegd. De Heilige Geest is niet gekomen om heidenen in Israël in te lijven maar om joden en heidenen samen tot een lichaam te dopen. Je verwijst hier naar Rom.11,maar in Rom.11 stelt niet Israël maar de Messias van Israël de olijfboom voor. Wij worden door het geloof niet in Israël,maar in Christus ingelijfd zie de analoge gelijkenis van de wijnstok en de ranken in Joh.15.
ereunao.

Ik vind Gal 6:16 een moeilijk vers, daarom vroeg ik hoe je dat ziet.

Ik heb nog wel een paar vragen/opmerkingen. Ik ben zelf wel met deze materie bezig en ben er nog niet uit. Ik lees teksten die er op lijken te wijzen dat God nog iets gaat doen met Israel als volk, als natie. Anderzijds lees ik teksten die (misschien) het tegenovergestelde leren.

1. Wat betekent het volgende vers volgens jou: 'En ziende, een vijgeboom aan den weg, ging Hij naar hem toe, en vond niets aan denzelven, dan alleenlijk bladeren; en zeide tot hem: Uit u worde geen vrucht meer in der eeuwigheid! En de vijgeboom verdorde terstond.' (Mat 21:19). Ik heb wel eens de uitleg gehoord dat de vijgeboom staat voor het volk Israel.

2. De wortel van de olijfboom (Rom 11) wordt door anderen ook wel gezien als het verbond met Abraham. En in dat opzicht zijn gelovige heidenen zeker kinderen van Abraham. En op die manier zou je kunnen zeggen: het ware Israel.

3. Israel wordt in Jesaja de knecht des HEEREN genoemd, maar de Messias ook. Jezus was dus de ware Knecht des HEEREN, de ware Zoon van God. Door-redenerend zou je kunnen zeggen: het ware Israel. En zij die door geloof aan Hem verbonden zijn, behoren daar ook toe.

4. Petrus noemt in 1 Petr 2:9 de Gemeente: 'een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een verkregen volk.' Zo werd Israel door God genoemd bij de verbondsluiting op Sinai. Dus nu is de Gemeente Gods volk. Israel dus?

Ereunao,
Ik heb liever dat je mét me discussieert dan dat je óver me discussieert. Vooral als dat laatste min of meer bedoeld is om mij belachelijk te maken.

Groet,
Afgewezen

[Aangepast op 8/9/05 door Afgewezen]

Dit artikel van Refdag.nl leek me wel aardig aan te sluiten bij de discussie... Misschien dat er in de lezing wel meer naar voren komt.

Weet iemand of de lezing in vinkeveen is? Ik kreeg namelijk een uitnodiging voor R'dam...


Uit Refdag:

Christen, jood en calvinist

Ds. Baruch Maoz: Israël zal land verliezen als het weigert God te dienen

Zijn moeder wees hem de deur toen zij hoorde van zijn bekering tot het christendom. Het kon hem niet afbrengen van zijn voornemen het Evangelie te verspreiden onder zijn broeders en zusters. Inmiddels geeft ds. Baruch Maoz (61) leiding aan een van de grootste joods-christelijke gemeenten in Israël. De leden bestaan uit baptisten, pentecostals en calvinisten, afkomstig uit alle delen van de wereld. De botsing van culturen werpt hem terug op de vraag naar het wezen van het christelijk geloof. „Wij mogen joden die in Jezus Christus geloven niet dwingen hun identiteit af te leggen.”
.
Een tekst uit Paulus’ brief aan de Romeinen speelt in zijn leven een bijzondere rol. Ds. Baruch Moaz was als twintiger in Londen voor een studie aan een bijbelschool toen de betekenis van het woordje genade dieper dan ooit tot hem doordrong. „Ik ging gebukt onder de zonden die ik hoe langer hoe meer in mijzelf tegenkwam. Ik wist er geen raad mee. Toen las ik wat Paulus schrijft in Romeinen 4:16: Het is enkel en alleen door genade dat de belofte van heil zeker is.”
.
Wat geloofde u?
„Dat God genadig is in weerwil van onze zonden. Ik was enkele jaren eerder tot geloof gekomen in Jezus Christus. Maar de zonden die ik in mijn hart tegenkwam, gaven mij innerlijk verwarring. Hoe kon ik een kind van God zijn? Daarop liet God mij inzien dat Hij vergeving van zonden schenkt uit genade en dat dat door onze zonden niet ongedaan kan worden gemaakt.”
.
Wat ervoer u?
„Ik huilde van vreugde, al kon ik mijn ervaringen toen nog niet uitspreken in de theologische kaders die ik later tijdens mijn studie in Glasgow opdeed.”
.
Hij haast zich een kanttekening te maken. „Mijn ervaringen mogen niet als regel voor anderen dienen”, zegt de pastor. „God gaat met al Zijn kinderen een eigen weg. Ik neem onder christenen een tendens waar om meer te letten op de vorm waarin iemand genade ontvangt, dan op de genade zelf. Dat vind ik niet goed.”
.
Ds. Maoz is voorganger van een gemeente van ongeveer 400 leden in Rishon Letsion, een plaats in de omgeving van Tel Aviv. Ruim dertig jaar geleden legde hij er, samen met enkele andere Messiasbelijdende mannen, de grondslag van. In het begin kwamen ds. Maoz, zijn vrouw en drie dochters met vijf andere gezinnen in zijn flat samen voor meditatie en gebed.
.
Inmiddels heeft de gemeente op sabbat onderdak in het kantoorgebouw van de stichting Christian Witness to Israel, een Engelse organisatie die in het spoor van Robert Murray McCheyne het Evangelie onder joden wil verspreiden. Het pand is veel te klein, tijdens de twee tot drie uur durende diensten moeten velen buiten staaan. De rest zit vaak opeengepakt in een snikhete ruimte.
.
Nieuwbouw heeft heel wat voeten in de aarde. Na moeizame juridische processen, aangespannen door orthodoxe Joden, zijn de vergunningen rond en heeft de gemeente een stuk grond in Gedera, ten zuiden van Tel Aviv, aangekocht. Maar wegens een financieel gat van 1 miljoen dollar ligt de bouw al geruime tijd nagenoeg stil. Nederlandse vrienden van ds. Maoz hebben enkele jaren geleden de handen ineengeslagen. Via het Isaäc da Costa Fonds zamelen zij geld in voor de noodlijdende gemeente.
.
Ds. Baruch Maoz is deze dagen in Nederland voor overleg. Naast enkele ontmoetingen met bestuursleden van het fonds staat een aantal lezingen op het programma. Zo zal hij vanavond voor hervormde predikanten en theologiestudenten in Vinkeveen spreken over Romeinen 9 tot 11. Volgende week reist hij terug naar Tel Aviv.
.
Als 10-jarig jochie zette u in 1953 voet aan land in Israël, samen met uw moeder en broertje. Wat herinnert u zich van het beloofde land?
„Mijn ouders waren gescheiden, mijn vader bleef achter in de Verenigde Staten. Wat mij vooral voor de geest staat, is de bittere armoede waarin de mensen leefden. Op de eerste verjaardag die ik in Israël vierde, kreeg ik van mijn moeder als cadeau een appel. Zij was onder bekoring gekomen van het zionistisch ideaal, maar aan de joodse religie zelf deed zij niets.”
.
Hoe kwam u in Israël in aanraking met het Evangelie?
„Ik moest als militair meedoen met het opzetten van nieuwe vestigingen in de omgeving van Eilat. Op dat moment wist ik weinig van Jezus Christus. Over zijn volgelingen des te meer. Die hadden 2000 jaar lang de joden vervolgd. In Gods voorzieningheid werd mijn pad gekruist door een joodse christen. Hij vertelde mij over de boodschap van het Evangelie. Dat miste zijn uitwerking niet. Ik brak met mijn zondige leven en sloot me aan bij een charismatische gemeente.”
.
Tijdens uw studie op bijbelscholen in Londen en Glasgow maakte u kennis met de gereformeerde theologie. Wat sprak u daarin aan?
„Een van de laatste onderwerpen waarover ik een paper moest schrijven, betrof de verzoening. Waarom stierf Christus? Stierf Hij om de zaligheid mogelijk te maken? Of stierf Hij om zaligheid te verwerven? Ik realiseerde me dat dit een belangrijke kwestie voor me was in mijn keuze voor of tegen het calvinisme. In veertien dagen tijd moest de klus zijn geklaard. Ik at nauwelijks, sliep nauwelijks, las stapels boeken. Toen ik de pen neerlegde, wist ik het: ik ben een calvinist.”
.
Wat was uw conclusie?
„Jezus Christus stierf om de zaligheid te verwerven voor allen die Hem van God de Vader waren gegeven. Veel gebruik heb ik gemaakt van het werk van John Owen. Het werk van Johannes Calvijn raakte ik niet aan. Ik had een zekere aversie tegen hem, mede vanwege de felheid waarmee studenten zijn leerstellingen verdedigden. Maar zodra ik mijn paper afhad, ging ik naar de bibliotheek om Calvijns boeken te halen. Sindsdien lees ik Calvijn met grote vreugde.”
.
Welke theologen hebben u beïnvloed?
„Naar ik hoop Paulus. John Owen heeft veel voor mij betekend, net als John Brown en B. B. Warfield. In hun schaduw durf ik niet te staan.”
.
Hoe reageerde uw moeder op uw bekering?
„Zij merkte aan me dat ik anders was dan anders. Toen ik op een avond uit huis was, doorzocht ze mijn koffer. Ze vond mijn Bijbel en mijn doopbewijs. Bij thuiskomst wachtte ze me in de deuropening op. „Wat is dit?” „Mijn Bijbel.” „Wat is dit?” „Mijn doopbewijs.” Ze deed mijn spullen terug in de koffer en wierp die vervolgens van het balkon. „Volg je koffer en kom nooit meer terug.” Tot aan haar dood is onze relatie moeizaam geweest.”
.
Hoe gaf u dat plaats in uw leven?
„Jezus zegt: „Wie vader of moeder liefheeft boven mij, kan Mijn discipel niet zijn.” Ik wil Jezus’ discipel zijn. Hij zorgt beter dan welke moeder ook.”
.
Ds. Maoz is voorganger in een gemeente van mensen met zeer uiteenlopende tradities en culturen. Ongeveer de helft van hen is afkomstig uit de voormalige Sovjet-Unie. Hoe houdt hij een zo gevarieerde kudde bijeen? „Er zijn geen technieken voor”, zegt hij. „Ik geloof dat God dat doet. Ik geloof ook dat Gods kerk groter is dan het aantal mensen dat volledig overeenstemt met mijn calvinistische overtuigingen. En dat ik deze mensen moet liefhebben, omdat Christus hen liefheeft.”
.
Waar ligt voor u de grens?
„Ik reken hen tot mijn broeders die erkennen dat Christus de goddelijke Zaligmaker is, die zeggen dat zij zondaars zijn die zichzelf niet kunnen redden, die geloven dat de dood van Christus verzoening betekent, die berouw hebben van hun zonden en tot God terugkeren om genade, die erop vertrouwen dat God hun zonden heeft vergeven en van wie het leven getuigt van Gods genade, hoe zij ook in sommige leerstukken dwalen.”
.
Hoe waardeert u de charismatische beweging?
„De charismatischen zijn mijn geliefde broeders. Zij belijden dezelfde Zaligmaker als wij.”
.
Hun opvattingen over de verzoening verschillen sterk met de uwe.
„Is Irenaeus een broeder? Is Origenes een broeder? Hebben zij zich uitgesproken in calvinistische zin? In het geheel niet. En toch zijn ze broeders. Van wie we bovendien veel kunnen leren. Zo is het ook met mensen uit de charismatische beweging. Van hen kunnen we leren dat de kerk niet gelijkstaat aan een gebouw met een gemeente met een leraar, maar aan een gemeenschap die God liefheeft.”
.
Over kerkvaders gesproken: velen van hen, onder wie Chrysostemus, keerden zich fel tegen christenen die aan de joodse tradities wilden vasthouden. Volgens hen moesten zij er radicaal mee breken. Ds. Maoz kent hun argumenten. Hun visie deelt hij niet. „Een jood die de bijbelse boodschap gelooft, is een christen”, zegt hij.
.
Wat betekent uw joodse identiteit voor u?
„Ik lees de Bijbel niet alleen als een mens en niet alleen als zondaar, maar ook als jood. In het Oude Testament lees ik mijn eigen geschiedenis. Dat is een groot verschil met niet-joodse christenen. Mijn volk was voortdurend ontrouw jegens God, terwijl God wel voortdurend trouw bleef jegens hem. Dat bemoedigt mij. Mijn joodzijn heeft ook invloed op het verstaan van het Nieuwe Testament. Ik lees het Nieuwe Testament vanuit het Oude Testament, terwijl niet-joodse christenen het Oude lezen vanuit het Nieuwe.”
.
In hoeverre heeft uw bekering invloed gehad op uw joodse identiteit?
„In het verleden had ik uitsluitend oog voor mijn historische wortels, na mijn bekering ook voor de religieuze. Mijn joodzijn heeft alles te maken met de eeuwigheid, met God, met Christus. Als ik de joodse feesten vier, dan vier ik niet alleen een mooi feest, maar dan breng ik me in herinnering wat God zo vele jaren geleden aan ons volk heeft gedaan.
.
Er is nog meer. De feesten wijzen me bovenal heen naar wat God in Jezus Christus heeft gedaan. Als wij met Pasen het lam op tafel zien liggen, dan herinneren wij ons het Lam van God. Dat is geen christianisering van het Paasfeest, dan zouden we ons schuldig maken aan inlegkunde. Nee, we leggen er niets in, we halen er iets uit.
.
Niet alles in de traditie kunnen we overnemen. Er zijn zaken die we afwijzen, bijvoorbeeld de gesloten houding van joden tegenover niet-joden.”
.
Wat zegt u tegen mensen die hun zoon willen laten besnijden?
„Wij hebben geen recht om de gewetens van mensen te binden. Als zij het doen uit traditie vind ik het geen probleem. Als ze de besnijdenis beschouwen als een geloofshandeling, dan vind ik dat strijdig met het Woord. Paulus zegt: Wie zich laat besnijden, is uit de genade gevallen. Besnijdenis mag, maar niet als voorwaarde om vergeving van zonden te krijgen en evenmin om een betere omgang met God te bewerkstelligen. Dat wijst Paulus af. En scherp ook.”
.
Heeft Jezus Zelf de joodse traditie niet veroordeeld?
„Niet zozeer de traditie als wel de manier waarop zij werd gebruikt. Is het onchristelijk om je handen te wassen voor je aan tafel gaat? Nee. Wat wel onchristelijk is, is dat je er een religieuze plicht van maakt. Is het christelijk om hagelslag te eten? Nee. Het is een Nederlandse gewoonte. Daar is niets mis mee, tenzij je er een religieuze dimensie aan toevoegt.”
.
In de Bijbel staan voor Israël vele beloften, onder meer voor het bezit van land. Hoe ervaart u de teruggave van de Gaza aan de Palestijnen?
„Ik ben dienaar van het Evangelie, geen politicus. Als het gaat om de leer van de toekomstverwachting, dan gaat het om wat God gaat doen en niet om wat wij moeten doen. De vervulling van Gods beloften is Gods zaak, de onderhouding van Zijn geboden de onze.”
.
Bent u het eens met het beleid van Sharon?
„Doe geen moeite om van mij een politiek antwoord te horen. Ik heb zeker mijn mening, maar ik houd die zorgvuldig voor me om niemand van mijn hoorders van het Evangelie te vervreemden. Waar ik op let, zijn eerst en vooral de morele aspecten van de kwestie. Ik had medelijden met degenen die hun huizen moesten verlaten en die hun oprechte pijn daarover uitspraken. Ik voelde woede in me opkomen over degenen die zich aanstelden. En ik was trots op de veiligheidsdiensten, omdat zij hun werk op een christelijke manier verrichtten.”
.
Volgens oud-premier Van Agt doet Israël veel te weinig voor de Palestijnen.
„Dat ben ik met hem eens. Israël heeft op vele manieren gefaald in wat het kon en moest doen tegenover de Palestijnen. Evenzeer geloof ik dat de Palestijnen niet hebben gedaan wat ze hadden moeten doen, voor zichzelf niet en voor Israël niet.”
.
Hoe denkt u over de landbeloften?
„Ik geloof erin, zoals ik evenzeer geloof in Gods bedreiging dat Israël land zal verliezen als het God als samenleving niet wil dienen. Wat dat betreft baren de ontwikkelingen in mijn land mij grote zorgen.”
.
Gelooft u dat geheel Israël zal zalig worden?
„Paulus zegt het in Romeinen 11 en ik zou Paulus’ woorden niet graag betwisten. Ik geloof niet dat hij met geheel Israël alle individuele joden bedoelt. Maar het betekent wel dat een zeer groot aantal joden zonder onderscheid tot Jezus Christus zal komen.”
.
Is die dag nabij?
„Net als ieder ander heb ik geen zicht op het uurwerk van God. Ik richt mij op Paulus’ woorden. Hij zegt dat die dag komt. En als die dag komt, zal Israël zalig worden. Dat zal tot grote zegen van de gehele wereld zijn.”

Volgeling:
In antwoord op je vragen:

1.In Matth.21 staat de vijgeboom inderdaad model voor Israël.Als je Schrift met Schrift vergelijkt en Lukas 13;16 hierbij betrekt dan komen de drie jaren waarin de landheer tevergeefs vruchten zoekt overeen met de drie jaren waarin de Heere tevergeefs aan Israël gewerkt heeft om het volk tot bekering te brengen.Luk.21 vers 29 zegt Hij: Ziet den vijgeboom,( Israël) en al de bomen (de volken) Hos 9:10 Ik vond Israel als druiven in de woestijn, Ik zag uw vaderen als de eerste vrucht aan den vijgeboom in haar beginsel; maar zij gingen in tot Baal-peor, en zonderden zich af tot die schaamte, en werden gans verfoeilijk naar hun boelerij. Maar hieruit mag niet de conclusie getrokken worden dat het met Israël voorgoed is afgelopen. Want het Griekse aioon woord dat hier vertaald is met eeuwigheid betekent niet altijd eindeloos,maar wordt ook vertaald met een bepaald tijdperk of bedeling, een tijdsperiode of eeuw

2. De olijfboom kan ook wel gezien worden als het verbond met Abraham, dat komt op hetzelfde neer, want de Messias is het zaad waarin alle geslachten des aardrijks gezegend zullen worden.Maar je conclusie is verkeerd,want Abraham is een vader van vele volken,d.w.z. van allen die door het geloof gerechtvaardigd worden,maar de naam Israël wordt in de Schrift alleen voor het nageslacht van vader Jakob gebruikt.

3.De naam knecht des Heeren wordt idd. zowel voor het volk als de Messias van Israël gebruikt ,want die twee zijn een, die kun je niet van elkander scheiden.De lijdensgeschiedenis van Israël de eeuwen door is het lijden van zijn Messias. “Om uwentwil worden wij de ganse dag gedood,wij zijn geacht als slachtschapen Ps.44:23.Er loopt een rechte lijn van Golgotha naar Auswitz.De Jood wordt niet gehaat om wat hij zegt of doet, maar omdat hij Jood is en behoort tot het volk waar God Zijn naam voor eeuwig aan verbonden heeft. Maar deze naam wordt ook voor koning Kores en Nebucadnezar gebruikt omdat zij,hoewel onwetend de raad Gods moet dienen. In een geestelijke,overdrachtelijke zin zou er op zich geen bezwaar tegen zijn om al Gods volk het ware Israël te noemen.Maar ten eerste doet de Schrift dit nooit en nergens en ten tweede geeft het aanleiding tot misverstanden en wordt het doorredenerend al gauw als een bewijs voor de vervangingstheologie gezien.

4. 1 Petr.2:9:

Er zijn idd veel beloften in het O.T. die door de apostelen mutatis mutandis bij wijze van toepassing van hetzelfde geestelijke principe in een andere context doortrekken naar de Gemeente van Christus. Zij doen dit echter altijd zonder ze van hun primaire betekenis voor Israël af te trekken,wat de kerk echter wel gedaan heeft en nog doet in haar vervangingstheologie.Ik heb er reeds herhaaldelijk op gewezen dat de Gemeente wel het volk Gods maar niet het Israël van het nieuwe verbond vormt.Het gaat bij deze toepassingen altijd om beloften en zaken die zowel voor Israël als de Gemeente gelden.Maar dat bewijst natuurlijk niet dat wij ook de beloften die exclusief Israël gelden en ook alleen bij Israël en niet bij de Gemeente passen nu op een willekeurige manier mogen vergeestelijken en op de Gemeente toepassen en ook niet omgekeerd de beloften van de Gemeente op Israël. Ook teken ik hierbij aan dat er in Ex.19 priesterlijk koninkrijk en in 1 Petr 2 koninklijk priesterdom staat en dat is nu juist bij alle overeenkomsten het kenmerkende verschil tussen Israël en de gemeente in het eschaton van het Koninkrijk Gods.ereunao.