Zita schreef:We zien in de Bijbel veel oproepen om de Heere te zingen. Volgens mij kun je die niet zomaar naast je neerleggen.

Zeker waar. Vanochtend troffen mij onderstaande woorden uit psalm 59 (onberijmd):

"Maar ik zal Uw sterkte zingen en des morgens Uw goedertierenheid vrolijk roemen, omdat Gij mij een hoog Vertrek zijt geweest, en een Toevlucht ten dage als mij bange was. Van U, o mijn Sterkte, zal ik psalmzingen; want God is mijn hoog Vertrek, de God mijner goedertierenheid."

Dan mag ik wel iets vaker de woorden van ps. 81:12 (berijmd) uitvoeren.

Hollander schreef:

Zita schreef:We zien in de Bijbel veel oproepen om de Heere te zingen. Volgens mij kun je die niet zomaar naast je neerleggen.

Zeker waar. Vanochtend troffen mij onderstaande woorden uit psalm 59 (onberijmd):

"Maar ik zal Uw sterkte zingen en des morgens Uw goedertierenheid vrolijk roemen, omdat Gij mij een hoog Vertrek zijt geweest, en een Toevlucht ten dage als mij bange was. Van U, o mijn Sterkte, zal ik psalmzingen; want God is mijn hoog Vertrek, de God mijner goedertierenheid."

Dan mag ik wel iets vaker de woorden van ps. 81:12 (berijmd) uitvoeren.

Hoe bedoel je?

Orchidee schreef:Ik weet inmiddels dat velen géén! fijne herinneringen aan bewaren aan het "verplichte" zondagavond zingen en het na de maaltijd zingen.
Dit zijn geen personen die het geloof en/of de kerk de rug toegekeerd hebben maar oprecht gelovigen, die zich echt niet tegen alles "afzetten".
De personen die ik ken en spreek vonden het meestal een "verplicht"/"gemaakt" nummer
Ik ben er zelf niet mee opgevoed, hoorde er pas van toen ik zelf oudere kinderen had, dus heb geen recht van spreken maar mijn kinderen komen bij diverse mensen waarvan een enkele die gewoonte ook heeft en zien dan ook de voordelen én nadelen van zulke verplichtingen.
Wij hier thuis zongen wel en er word/werden instrument bespeeld maar niet op "verplichte" tijden/momenten.
Hoe kijken jullie tegen "het fenomeen": op zondagavond en na de maaltijd zingen aan?

Wat was voor velen de reden dat de herinnering niet fijn was?

samanthi schreef:Hoe bedoel je?

Wat is niet helder? Dan kan ik antwoord geven.

Maanenschijn schreef:

Orchidee schreef:Ik weet inmiddels dat velen géén! fijne herinneringen aan bewaren aan het "verplichte" zondagavond zingen en het na de maaltijd zingen.
Dit zijn geen personen die het geloof en/of de kerk de rug toegekeerd hebben maar oprecht gelovigen, die zich echt niet tegen alles "afzetten".
De personen die ik ken en spreek vonden het meestal een "verplicht"/"gemaakt" nummer
Ik ben er zelf niet mee opgevoed, hoorde er pas van toen ik zelf oudere kinderen had, dus heb geen recht van spreken maar mijn kinderen komen bij diverse mensen waarvan een enkele die gewoonte ook heeft en zien dan ook de voordelen én nadelen van zulke verplichtingen.
Wij hier thuis zongen wel en er word/werden instrument bespeeld maar niet op "verplichte" tijden/momenten.
Hoe kijken jullie tegen "het fenomeen": op zondagavond en na de maaltijd zingen aan?

Wat was voor velen de reden dat de herinnering niet fijn was?

Dat staat er toch!?

Orchidee schreef:Ik weet inmiddels dat velen géén! fijne herinneringen aan bewaren aan het "verplichte" zondagavond zingen en het na de maaltijd zingen.
Dit zijn geen personen die het geloof en/of de kerk de rug toegekeerd hebben maar oprecht gelovigen, die zich echt niet tegen alles "afzetten".
De personen die ik ken en spreek vonden het meestal een "verplicht"/"gemaakt" nummer
Ik ben er zelf niet mee opgevoed, hoorde er pas van toen ik zelf oudere kinderen had, dus heb geen recht van spreken maar mijn kinderen komen bij diverse mensen waarvan een enkele die gewoonte ook heeft en zien dan ook de voordelen én nadelen van zulke verplichtingen.
Wij hier thuis zongen wel en er word/werden instrument bespeeld maar niet op "verplichte" tijden/momenten.
Hoe kijken jullie tegen "het fenomeen": op zondagavond en na de maaltijd zingen aan?

Heel positief. Vast moment, en ik weet van de meeste kinderen dat ze het ook waarderen. Maar iedereen is er gewoon bij, en zingt ook mee (niet allemaal even hard...). Inderdaad een verplichting, zonder dat er dwang uitgeoefend moet worden. Uit de kerk drinken we wat, we eten wat lekkers... en we zingen. Dat hoort er gewoon bij.
"Aangaande mij en mijn huis, wij zullen de Heere dienen." Dat is het leidende principe bij dit soort dingen.
Ik mag gelukkig zeggen dat we niet echt tegenstand ervaren in ons gezin. Dat is een grote genade, en dus onverdiend. Dus voor iedereen die zou willen zeggen dat ik het makkelijk zeggen kan, zeg ik dit zelf maar even.

Orchidee schreef:

Maanenschijn schreef:

Orchidee schreef:Ik weet inmiddels dat velen géén! fijne herinneringen aan bewaren aan het "verplichte" zondagavond zingen en het na de maaltijd zingen.
Dit zijn geen personen die het geloof en/of de kerk de rug toegekeerd hebben maar oprecht gelovigen, die zich echt niet tegen alles "afzetten".
De personen die ik ken en spreek vonden het meestal een "verplicht"/"gemaakt" nummer
Ik ben er zelf niet mee opgevoed, hoorde er pas van toen ik zelf oudere kinderen had, dus heb geen recht van spreken maar mijn kinderen komen bij diverse mensen waarvan een enkele die gewoonte ook heeft en zien dan ook de voordelen én nadelen van zulke verplichtingen.
Wij hier thuis zongen wel en er word/werden instrument bespeeld maar niet op "verplichte" tijden/momenten.
Hoe kijken jullie tegen "het fenomeen": op zondagavond en na de maaltijd zingen aan?

Wat was voor velen de reden dat de herinnering niet fijn was?

Dat staat er toch!?

Dus oprecht gelovigen vonden het een gemaakt/verplicht nummer en dat was niet fijn.

Oke, als dat de verklaring is, zal dat zo. Ik was benieuwd naar wat meer inhoudelijke argumenten. Oprecht benieuwd, wat ik voer elke zondagavond zo'n verplicht nummer op. En zou het heel jammer vinden als later het door mijn kinderen als een negatieve ervaring zou worden herinnerd.

Maanenschijn schreef:

Orchidee schreef:

Maanenschijn schreef:

Orchidee schreef:Ik weet inmiddels dat velen géén! fijne herinneringen aan bewaren aan het "verplichte" zondagavond zingen en het na de maaltijd zingen.
Dit zijn geen personen die het geloof en/of de kerk de rug toegekeerd hebben maar oprecht gelovigen, die zich echt niet tegen alles "afzetten".
De personen die ik ken en spreek vonden het meestal een "verplicht"/"gemaakt" nummer
Ik ben er zelf niet mee opgevoed, hoorde er pas van toen ik zelf oudere kinderen had, dus heb geen recht van spreken maar mijn kinderen komen bij diverse mensen waarvan een enkele die gewoonte ook heeft en zien dan ook de voordelen én nadelen van zulke verplichtingen.
Wij hier thuis zongen wel en er word/werden instrument bespeeld maar niet op "verplichte" tijden/momenten.
Hoe kijken jullie tegen "het fenomeen": op zondagavond en na de maaltijd zingen aan?

Wat was voor velen de reden dat de herinnering niet fijn was?

Dat staat er toch!?

Dus oprecht gelovigen vonden het een gemaakt/verplicht nummer en dat was niet fijn.

Oke, als dat de verklaring is, zal dat zo. Ik was benieuwd naar wat meer inhoudelijke argumenten. Oprecht benieuwd, wat ik voer elke zondagavond zo'n verplicht nummer op. En zou het heel jammer vinden als later het door mijn kinderen als een negatieve ervaring zou worden herinnerd.

Dat zou zomaar kunnen!
Dat zegt niets over jouw goede intenties!

Orchidee schreef:

Maanenschijn schreef:

Orchidee schreef:

Maanenschijn schreef:Wat was voor velen de reden dat de herinnering niet fijn was?

Dat staat er toch!?

Dus oprecht gelovigen vonden het een gemaakt/verplicht nummer en dat was niet fijn.

Oke, als dat de verklaring is, zal dat zo. Ik was benieuwd naar wat meer inhoudelijke argumenten. Oprecht benieuwd, wat ik voer elke zondagavond zo'n verplicht nummer op. En zou het heel jammer vinden als later het door mijn kinderen als een negatieve ervaring zou worden herinnerd.

Dat zou zomaar kunnen!
Dat zegt niets over jouw goede intenties!

Nee, dat weet ik. De vraag is moet je zingen dan wel of niet doen. Voor veel jongelui is de kerkgang ook een verplicht nummer. Of is 12 uur thuis zijn ook een verplichte zaak, etc.

Toch denk ik dat sommige zaken bij een christelijke opvoeding horen. Wat mij betreft hoort zingen en samen bidden daar ook bij. Dat kan weerstand op roepen, maar de vraag is dus, moet je het daarom laten? De herinnering zal erg bepaald worden hoe er nu mee wordt omgegaan. Als we samen bidden, is dat soms door de kinderen van een papier, omdat ze het hebben voorbereid. Ontroerend soms. We hebben het daar over. Ook wat bij een gebed hoort, waarbij het volmaakte gebed als een voorbeeld is. Ook het zingen is niet in beton gegoten. Er wordt regelmatig wat anders gezongen als een psalm, soms wat geluisterd op Spotify of Youtube. Gelukkig in ons gezin geen weerstand. Het zijn alleen niet zulke zanglijsters.

Denk overigens niet we het perfecte gezin hebben hoor, verre van dat.

Je weet (nog) niet wat je kinderen (in het algemeen) op hun 25/30e zeggen.
En ik persoonlijk zou dat dan toch naat vinden als ze dat als negatief gebben ervaren!
Maar jij hebt ook gelijk: zou je het daarom moeten laten en we hebben idd (opvoed) plichten!

Nee, zeker niet. Maar ik snap nog niet zo goed waar je heen wilt. Stel je dan voor om nu niet te zingen, omdat later dat als een negatieve ervaring kan worden gezien, of vind je ook dat zingen een waardevol onderdeel van de christelijke opvoeding kan zijn?

Hollander schreef:

samanthi schreef:Hoe bedoel je?

Wat is niet helder? Dan kan ik antwoord geven.

Wat je bedoeld met psalm 81 vers 12 uitvoeren,

samanthi schreef:

Hollander schreef:

samanthi schreef:Hoe bedoel je?

Wat is niet helder? Dan kan ik antwoord geven.

Wat je bedoeld met psalm 81 vers 12 uitvoeren,

"Zingt..."
"...lofzang..."
"Met gejuich geprezen."

Psalm 59 (onberijmd) trof mij vanochtend en daaruit haalde ik de les dat ik meer moet en mag zingen ('voer ps. 81:12 uit').

Orchidee schreef:Je weet (nog) niet wat je kinderen (in het algemeen) op hun 25/30e zeggen.
En ik persoonlijk zou dat dan toch naat vinden als ze dat als negatief gebben ervaren!
Maar jij hebt ook gelijk: zou je het daarom moeten laten en we hebben idd (opvoed) plichten!

Ach als dat de enige " nare" ervaring is, heb je het best goed gedaan als ouder.
Is het trouwens erg dat kinderen iets uit de opvoeding later als naar ervaren?

Orchidee schreef:Je weet (nog) niet wat je kinderen (in het algemeen) op hun 25/30e zeggen.
En ik persoonlijk zou dat dan toch naat vinden als ze dat als negatief gebben ervaren!
Maar jij hebt ook gelijk: zou je het daarom moeten laten en we hebben idd (opvoed) plichten!

Ik zie dat mijn post later komt dan jouw bijdrage. Dank voor het antwoord . Telefoon had een poosje geen verbinding denk ik.