Kerk in slaap

[Curatorium]

Nu ligt de nadruk op de zondagsschool op de Hemelse Vader en tijdens de catechisatie: het groeien in het geloof.

Het kan goed dat dit in jou gemeente zo is, ik weet dat dit in vele Geref. Bondsgemeenten (zeker na 2004) ook zo is. Maar bij de meeste forumleden hier zal dit echt niet zo zijn. Dus dit moet je niet doen alsof dit overal zo is.
Ik vind het een moedontnemend interview. Voor 1958 werd er gesomberd en nu wordt er gesomberd. In de middeleeuwen werd er gesomberd, er wordt altijd gesomberd. Daar is zeker grond voor. Maar niet meer of minder dan vroeger. Alsof er nu minder mensen bekeerd worden dan vroeger? Ik denk het niet.

[ejvl]

Maar hoe ga je met de jeugd om als zij de HEERE al hebben leren kennen en jij blijft zeggen: vraag er maar veel om, zoek Hem te leren kennen!,vraag maar veel om een nieuw hart! enz.
Dit gebeurt, de jeugd die Christus kent als hun persoonlijke Borg en Middelaar word vaak niet gelooft en hun geloof word in twijfel getrokken.

Dit herken ik zeker!

Daar heeft ds vd Brink een mooi stuk over geplaatst.
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/236 ... -zes-jaar/

Als een klein kind zegt van de Heere Jezus te houden, verdriet heeft over verkeerde dingen, moet je dat kind als een kind van God beschouwen.

Zeker niet blijven vragen om een nieuw hart, daarmee ontken je min of meer dat er een nieuw hart geschonken is.
Wel om dagelijkse bekering natuurlijk.

[Mara]

Mijn vraag ging niet zo zeer over wat je tegen je eigen kinderen zegt (als je die mag hebben), maar meer: wat zeggen we tegen een kerkelijk meelevende jongere van tegenwoordig? Ik hoop toch in elk geval wat méér dan dat het een donkere tijd is.
Mara heeft al gezegd: de kortheid van dit leven, de noodzaak van het zoeken van de Heere.
Ik hoop ook nog wel wat meer dan dat.

Aan de onkerkelijke vrienden hoop ik te kunnen laten zien dat een leven met de Heere geen wettisch gebeuren is, waarbij heel veel niet mag. Dat is meestal wel de gedachte: je mag helemaal niks meer.
We hebben nooit vriendschappen verboden, maar juist iedereen in huis gehaald. Sommige vriendschappen beëindigen dan toch wel, omdat er geen overeenkomsten meer zijn, maar andere blijven. En ze gaan dan soms mee naar de kerk.

Ik bestrijd dit (wat ik dik gedrukt heb).
De nood zaak van geloof en bekering wordt nog steeds gehoord!

Ik schreef niet dat je dit niet meer hoort! Ik schreef waar de nadruk ligt. Het belijdenisboekje heet ook zo: "Groeien in geloof."
Scherp gesteld zou je dan kunnen zeggen: wat er niet is, kan toch ook niet groeien?

Maar wie slapen er nu precies? Zijn het de voorgangers, of meer de leden, of beide?

[dennis]

Maar hoe ga je met de jeugd om als zij de HEERE al hebben leren kennen en jij blijft zeggen: vraag er maar veel om, zoek Hem te leren kennen!,vraag maar veel om een nieuw hart! enz.
Dit gebeurt, de jeugd die Christus kent als hun persoonlijke Borg en Middelaar word vaak niet gelooft en hun geloof word in twijfel getrokken.

Dit herken ik zeker!

Daar heeft ds vd Brink een mooi stuk over geplaatst.
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/236 ... -zes-jaar/

Als een klein kind zegt van de Heere Jezus te houden, verdriet heeft over verkeerde dingen, moet je dat kind als een kind van God beschouwen.

Zeker niet blijven vragen om een nieuw hart, daarmee ontken je min of meer dat er een nieuw hart geschonken is.
Wel om dagelijkse bekering natuurlijk.

Hier ben ik het echt niet mee eens.

[eilander]

Maar hoe ga je met de jeugd om als zij de HEERE al hebben leren kennen en jij blijft zeggen: vraag er maar veel om, zoek Hem te leren kennen!,vraag maar veel om een nieuw hart! enz.
Dit gebeurt, de jeugd die Christus kent als hun persoonlijke Borg en Middelaar word vaak niet gelooft en hun geloof word in twijfel getrokken.

Dat laatste is niet goed natuurlijk, daar blijkt ook geen liefde uit.

Maar dat eerste vind ik toch wel wat wonderlijk. Ik geloof namelijk dat het je nooit uitgevraagd bent om een nieuw hart bijvoorbeeld. Paulus zei ook "Dat ik Hem kenne in de kracht van Zijn opstanding", niet omdat hij Hem niet kende maar omdat hij de Heere méér wilde leren kennen.
Jeremia vroeg: "bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn", niet omdat hij niet bekeerd was, maar omdat hij dat dagelijks nodig had.

Dat vind ik absoluut niet te rijmen met "zeker niet blijven vragen om een nieuw hart"! Dat is m.i. geen Bijbelse taal. Zie de Psalmen!

[samanthi]

Mijn vraag ging niet zo zeer over wat je tegen je eigen kinderen zegt (als je die mag hebben), maar meer: wat zeggen we tegen een kerkelijk meelevende jongere van tegenwoordig? Ik hoop toch in elk geval wat méér dan dat het een donkere tijd is.
Mara heeft al gezegd: de kortheid van dit leven, de noodzaak van het zoeken van de Heere.
Ik hoop ook nog wel wat meer dan dat.

Aan de onkerkelijke vrienden hoop ik te kunnen laten zien dat een leven met de Heere geen wettisch gebeuren is, waarbij heel veel niet mag. Dat is meestal wel de gedachte: je mag helemaal niks meer.
We hebben nooit vriendschappen verboden, maar juist iedereen in huis gehaald. Sommige vriendschappen beëindigen dan toch wel, omdat er geen overeenkomsten meer zijn, maar andere blijven. En ze gaan dan soms mee naar de kerk.

Ik bestrijd dit (wat ik dik gedrukt heb).
De nood zaak van geloof en bekering wordt nog steeds gehoord!

Ik schreef niet dat je dit niet meer hoort! Ik schreef waar de nadruk ligt. Het belijdenisboekje heet ook zo: "Groeien in geloof."
Scherp gesteld zou je dan kunnen zeggen: wat er niet is, kan toch ook niet groeien?

Maar wie slapen er nu precies? Zijn het de voorgangers, of meer de leden, of beide?

Bij ons leren ze nog steeds kort begrip met belijdeniscatechisatie misschien zit je in een kerk waar je geen aansluiting hebt?

[parsifal]

Sorry, wordt weer de grond in geslagen.
Want wat bovenstaande opmerkt is dat hij/zij toch kan weten wat ik met de levende kerk bedoel?

Ik heb een vermoeden van wat je er mee bedoelt. Ik heb ook een vermoeden dat je het mis hebt. Dat je kijkt naar het verlies van goede punten uit het verleden en niet naar sommige slechte punten uit het verleden die nu anders zijn. [knip] Geen opmerkingen op de persoon aub

[Orchidee]

http://www.uithetoverjordaanse.nl/index ... ar-veel-om
De moeite waard om dit artikel (nog eens) te lezen!

[Mara]

Uit een artikel dat ik vond:

‘Waakzaam en nuchter’

In zijn studie Waakzaam en nuchter, over christelijke ethiek in een democratie (1994), poneert prof. dr. G.G. de Kruijf de stellingdat voor de kerk geen profetische rol in de samenleving is weggelegd. Aanvaarding van de liberale democratie gaat volgens hem niet samen met een spreken van de kerk tot volk en staat in politieke aangelegenheden. Maar behoort profetie dan niet tot het wezen van de kerk? Is een kerk die zich maatschappelijk terughoudend opstelt, niet bezig haar roeping te verzaken en te miskennen dat Gods beloften en geboden het hele, ook het openbare leven aangaan? De Kruijf beantwoordt deze vraag ontkennend. Naar zijn overtuiging kan de kerk juist in zo’n terughoudendheid ruimte scheppen om de christelijke roeping, ook in het openbare leven beter te vervullen.

Profetie heeft in het Oude Testament de aanspreekbaarheid van het volk Israël op het verbond met God tot vooronderstelling. Anders gezegd: profetie in bijbels-theologische zin veronderstelt theocratie. In het Nieuwe Testament ligt de zaak anders. Na Johannes de Doper wordt de profetie een randverschijnsel. De profeet maakt plaats voor de apostel. In het Nieuwe Testament is de profetie een verschijnsel binnen de christelijke gemeente. Hieruit trekt De Kruijf de conclusie dat de politieke rol van de kerk in een democratie moet worden gerelativeerd. ‘Doorgaans dient de kerk zich niet belijdend in de politiek te bewegen’. Daarop is echter één uitzondering. Wanneer de christelijke gemeente wordt gedwongen tot de uitvoering van wetten die zij om Gods wil moet verwerpen, is de grens van de loyaliteit aan de staat bereikt. In zo’n situatie zegt de gemeente haar loyaliteit op en legt daar verantwoording van af.

Volgens De Kruijf wordt profetie geboren uit de kennis van Gods beloften en geboden. Waar in de kerk waakzaamheid en nuchterheid worden betracht, zal te rechter tijd de profeet herkend worden. De kerk dient echter te worden bevrijd van de last, profetisch te móeten spreken. Deze visie houdt overigens geen capitulatie in voor de liberale wens, dat godsdienst louter als een ‘Privatsache’, als een particuliere aangelegenheid wordt beschouwd. De bezinning binnen de christelijke gemeente op de betekenis van het geloof voor het openbare leven moet worden gestimuleerd 2).

http://www.ecclesianet.nl/?page=707146

[ejvl]

Dat vind ik absoluut niet te rijmen met "zeker niet blijven vragen om een nieuw hart"! Dat is m.i. geen Bijbelse taal. Zie de Psalmen!

Een nieuw hart impliceert dat er nog geen nieuw hart is.
Vernieuwing van het hart is wat anders. Daarom zei ik ook dat dagelijkse bekering nodig blijft.

[ejvl]

Maar hoe ga je met de jeugd om als zij de HEERE al hebben leren kennen en jij blijft zeggen: vraag er maar veel om, zoek Hem te leren kennen!,vraag maar veel om een nieuw hart! enz.
Dit gebeurt, de jeugd die Christus kent als hun persoonlijke Borg en Middelaar word vaak niet gelooft en hun geloof word in twijfel getrokken.

Dit herken ik zeker!

Daar heeft ds vd Brink een mooi stuk over geplaatst.
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/236 ... -zes-jaar/

Als een klein kind zegt van de Heere Jezus te houden, verdriet heeft over verkeerde dingen, moet je dat kind als een kind van God beschouwen.

Zeker niet blijven vragen om een nieuw hart, daarmee ontken je min of meer dat er een nieuw hart geschonken is.
Wel om dagelijkse bekering natuurlijk.

Hier ben ik het echt niet mee eens.

Waarom niet?

[eilander]

Dat vind ik absoluut niet te rijmen met "zeker niet blijven vragen om een nieuw hart"! Dat is m.i. geen Bijbelse taal. Zie de Psalmen!

Een nieuw hart impliceert dat er nog geen nieuw hart is.
Vernieuwing van het hart is wat anders. Daarom zei ik ook dat dagelijkse bekering nodig blijft.

Jeremia is het woordje 'dagelijks' of 'opnieuw' vergeten misschien? En Paulus is vergeten om erbij te zeggen dat hij bedoelde dat hij de Heere meer of beter wilde leren kennen?
Nee, ejvl, ik vind het niet zo'n best teken als er bezwaar gemaakt wordt tegen dit gebed.

Ik hoorde dat al lang geleden van een docent op de middelbare school waar ik zelf toen zat. Leerlingen hadden hem gevraagd om niet meer alleen maar te bidden om bekering. Want dat waren ze al. Hij heeft er toen van gemaakt: bekeer ons voor het eerst of opnieuw.
Nu is met die laatste formulering niets mis, maar dat deze leerlingen dit zo vroegen vind ik een teken dat ze op z'n best van de Bijbelse taal niet meer zo afweten.

De Psalmen staan in het teken van de heiliging, dat klopt. Maar tegelijkertijd staan ze vol van gebeden om bekering, vernieuwing, vergeving, het leren van de weg, etc. Dat gebed komt de Kerk nooit te boven.

[Panny]

Wat denken jullie hiervan: http://www.cip.nl/god/februari-2016/548 ... zus-volgen

[ejvl]

Jeremia is het woordje 'dagelijks' of 'opnieuw' vergeten misschien? En Paulus is vergeten om erbij te zeggen dat hij bedoelde dat hij de Heere meer of beter wilde leren kennen?
Nee, ejvl, ik vind het niet zo'n best teken als er bezwaar gemaakt wordt tegen dit gebed.

Ik hoorde dat al lang geleden van een docent op de middelbare school waar ik zelf toen zat. Leerlingen hadden hem gevraagd om niet meer alleen maar te bidden om bekering. Want dat waren ze al. Hij heeft er toen van gemaakt: bekeer ons voor het eerst of opnieuw.
Nu is met die laatste formulering niets mis, maar dat deze leerlingen dit zo vroegen vind ik een teken dat ze op z'n best van de Bijbelse taal niet meer zo afweten.

De Psalmen staan in het teken van de heiliging, dat klopt. Maar tegelijkertijd staan ze vol van gebeden om bekering, vernieuwing, vergeving, het leren van de weg, etc. Dat gebed komt de Kerk nooit te boven.

Bekering, vernieuwing, vergeving, vind ik wat anders, dat ontken ik toch ook niet?
Ik denk dat een kind van God die in zekerheid is gesteld wel zal bidden voor vernieuwing, vergeving, bekering en nog veel meer, natuurlijk!
Maar binnen om een nieuw hart komt bij mij over als: Ik heb nog geen nieuw hart, ik ken U nog niet.
Er wordt eigenlijk gevraagd, Heere, wilt u dat stenen hart wegnemen en mij een vlesen hart geven? Maar als je al mag weten een vlesen hart te hebben? Dan is nog steeds bekering, vernieuwing, vergeving nodig, maar je kunt toch niet opnieuw om een vlesen hart vragen net alsof je dat nog nooit gehad zou hebben?
Bidden om een nieuw hart zie ik als zijnde bidden om wedergeboorte.

Laat ik het proberen duidelijk te maken met een werelds voorbeeld.
Stel iemand geeft jou een nieuwe auto, jij blij natuurlijk.
Die auto heeft ook onderhoud nodig, benzine, grote/kleine beurt, APK, banden en dergelijke.
Jij kunt dan aan de schenker vragen of hij voor dat onderhoud wil zorgen, anders kan de auto niet meer gebruikt worden, en zelf ben je niet in staat voor dat onderhoud te zorgen.
Maar dan ga je toch niet vragen om een hele nieuwe auto alsof je nooit een auto gehad zou hebben?

[Orchidee]

Goed dat hij het zo goed verwoord hoe de praktijk is, dhr v Dooijeweert slaat de spijker op z'n kop