Zijn Koninkrijk is niet van deze wereld. "Bidt dan den Heere des oogstes, dat Hij arbeiders in Zijn oogst uitstote."

Die arbeiders zijn dan Verbi Divini Minister, "Ziet toe dat gij Dien Die spreekt, niet verwerpt; want indien dezen niet zijn ontvloden, die dengene verwierpen welke op aarde Goddelijke antwoorden gaf, veel meer zullen wij niet ontvlieden, zo wij ons van Dien afkeren Die van de hemelen is".

Rom. 10: 14 “Hoe zullen zij dan Hem aanroepen in Welken zij niet geloofd hebben? En hoe zullen zij in Hem geloven van Welken zij niet gehoord hebben? En hoe zullen zij horen zonder die hun predikt? En hoe zullen zij prediken, indien zij niet gezonden worden? Gelijk geschreven is: Hoe lieflijk zijn de voeten dergenen die vrede verkondigen, dergenen die het goede verkondigen!”

Hand. 13: 2 ”En als zij den Heere dienden en vastten, zeide de Heilige Geest: Zondert Mij af beide Bárnabas en Saulus tot het werk waartoe Ik hen geroepen heb.”

merel schreef:Dat klopt!

Ik vraag mij bij een roeping tot het ambt wel af in hoeverre het verschilt met een roeping tot een andere beroepsgroep bv iemand die heel graag arts wil worden. en dat is niet negatief bedoeld ;)

Dat verschilt is mijn ervaring

Ik ken mensen die op het punt staan om naar Togo uitgezonden te worden, dit kun je echt niet zonder roeping mi.
Ook zendingsarts of predikant/evangelisten kun je niet volbrengen zonder roeping en hulp van de Heere.

liz boer schreef:Ik ken mensen die op het punt staan om naar Togo uitgezonden te worden, dit kun je echt niet zonder roeping mi.
Ook zendingsarts of predikant/evangelisten kun je niet volbrengen zonder roeping en hulp van de Heere.

En stratenmaker of ambtenaar zou wel zonder die roeping of hulp kunnen?

refo schreef:

liz boer schreef:Ik ken mensen die op het punt staan om naar Togo uitgezonden te worden, dit kun je echt niet zonder roeping mi.
Ook zendingsarts of predikant/evangelisten kun je niet volbrengen zonder roeping en hulp van de Heere.

En stratenmaker of ambtenaar zou wel zonder die roeping of hulp kunnen?

Goeie vraag

liz boer schreef:

refo schreef:

liz boer schreef:Ik ken mensen die op het punt staan om naar Togo uitgezonden te worden, dit kun je echt niet zonder roeping mi.
Ook zendingsarts of predikant/evangelisten kun je niet volbrengen zonder roeping en hulp van de Heere.

En stratenmaker of ambtenaar zou wel zonder die roeping of hulp kunnen?

Goeie vraag

Tegenwoordig hebben veel mensen een passie voor........ bijv. straten maken.

refo schreef:

liz boer schreef:Ik ken mensen die op het punt staan om naar Togo uitgezonden te worden, dit kun je echt niet zonder roeping mi.
Ook zendingsarts of predikant/evangelisten kun je niet volbrengen zonder roeping en hulp van de Heere.

En stratenmaker of ambtenaar zou wel zonder die roeping of hulp kunnen?

Dat laatste niet, het eerste wel. Ik vind mijn werk fijn, maar zie het niet als Goddelijke roeping.

eilander schreef:

merel schreef:Zoals waar de kinderen wonen, de roeping lag toch vooral in de buurt van de kinderen, aanzien dat je in de biblebelt meer hebt dan bijvoorbeeld in een stadsgemeente, bij een gemeente waar je onder vuur ligt, de problemen laten liggen en aangezien er geen beroepen volgen 'ineens' de roeping voor het dovenpastoraat krijgt.

Dit zijn natuurlijk voorbeelden uit mijn eigen omgeving, dingen die ik predikanten, of hun vrouwen, heb horen zeggen. Dat wil niet zeggen dat elke predikant het zo doet/voelt. Het heeft wel gemaakt dat ik wel kritisch ben over het aspect 'roeping'.

Volgens mij is er een soort misverstand nu. Als we het over 'roeping' hebben, bedoelen we meestal of iemand een roeping voelt tot het ambt. Jij bedoelt kennelijk of hij een roeping tot een bepaalde gemeente voelt.

De uiteindelijke bevestiging van de roeping is toch het beroep van een specifieke gemeente?

DDD schreef:

eilander schreef:

merel schreef:Zoals waar de kinderen wonen, de roeping lag toch vooral in de buurt van de kinderen, aanzien dat je in de biblebelt meer hebt dan bijvoorbeeld in een stadsgemeente, bij een gemeente waar je onder vuur ligt, de problemen laten liggen en aangezien er geen beroepen volgen 'ineens' de roeping voor het dovenpastoraat krijgt.

Dit zijn natuurlijk voorbeelden uit mijn eigen omgeving, dingen die ik predikanten, of hun vrouwen, heb horen zeggen. Dat wil niet zeggen dat elke predikant het zo doet/voelt. Het heeft wel gemaakt dat ik wel kritisch ben over het aspect 'roeping'.

Volgens mij is er een soort misverstand nu. Als we het over 'roeping' hebben, bedoelen we meestal of iemand een roeping voelt tot het ambt. Jij bedoelt kennelijk of hij een roeping tot een bepaalde gemeente voelt.

De uiteindelijke bevestiging van de roeping is toch het beroep van een specifieke gemeente?

Zou kunnen, hoeft niet. De discipelen werden geroepen tot vissers der mensen (Petrus, Andreas, Johannes, Jacobus, lees Mattheus 4:18-22), maar niet tot een specifieke plaats. Dat kan nu nog zo zijn bij iemand die geroepen worden tot het ambt van herder en leraar. Later kan diegene dan in zijn roeping bevestigd worden door zich verbonden te voelen aan een specifieke gemeente.

De uiteindelijk bevestiging is de bevestiging van Christus zelf, zoals Hij zich openbaarde aan Petrus aan de zee van Tiberias. Je kunt daarvan lezen in Johannes 21:
15) Toen zij dan het middagmaal gehouden hadden, zeide Jezus tot Simon Petrus: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij liever dan dezen? Hij zeide tot Hem: Ja, Heere! Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Weid Mijn lammeren.
16) Hij zeide wederom tot hem ten tweeden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Hij zeide tot Hem: Ja, Heere, Gij weet, dat ik U liefheb. Hij zeide tot hem: Hoed Mijn schapen.
17) Hij zeide tot hem ten derden maal: Simon, zoon van Jonas, hebt gij Mij lief? Petrus werd bedroefd, omdat Hij ten derden maal tot hem zeide: Hebt gij Mij lief, en zeide tot Hem: Heere! Gij weet alle dingen, Gij weet, dat ik U liefheb. Jezus zeide tot hem: Weid Mijn schapen.
18) Voorwaar, voorwaar, zeg Ik u: Toen gij jonger waart, gorddet gij uzelven, en wandeldet, alwaar gij wildet; maar wanneer gij zult oud geworden zijn, zo zult gij uw handen uitstrekken, en een ander zal u gorden, en brengen, waar gij niet wilt.
19) En dit zeide Hij, betekenende, met hoedanigen dood hij God verheerlijken zou. En dit gesproken hebbende, zeide Hij tot hem: Volg Mij.

Daar lees ik niet over een specifieke gemeente, alhoewel Petrus wel geroepen is om bijvoorbeeld tot Cornelius de hoofdman n.a.v. Handelingen 10.

Ik vind dat roepinggebeuren altijd een beetje ongrijpbaar. In de bijbel zijn geroepen mensen altijd meteen bekwaam voor hun ambt.
Tegenwoordig moet je vier jaar naar school voor je je ambt als predikant mag uitoefenen.
Logischer zou zijn dat gymnasiasten theologie gaan studeren en dan roeping krijgen.

Ik heb anders het idee dat de leerlingen drie jaar met Jezus rondliepen en toen nog steeds bijscholing nodig hadden. Denk aan het visioen van Petrus, dat nota bene ná Hemelvaart was.

Alleen voor Paulus geldt dat niet, maar hij had al jarenlang theologie gestudeerd en hoefde alleen nog maar bekeerd te worden, om het even iets kort door de bocht te zeggen.

DDD schreef:Ik heb anders het idee dat de leerlingen drie jaar met Jezus rondliepen en toen nog steeds bijscholing nodig hadden. Denk aan het visioen van Petrus, dat nota bene ná Hemelvaart was.

Alleen voor Paulus geldt dat niet, maar hij had al jarenlang theologie gestudeerd en hoefde alleen nog maar bekeerd te worden, om het even iets kort door de bocht te zeggen.

Na Paulus' bekering en roeping heeft hij zeker twee/drie jaar in Arabië doorgebracht.

Dan had hij dus ook nog meer opleiding.

Heel goed. Dat wist ik niet (meer).

Afgelopen week sprak ik iemand uit de beroepingscommissie en hoorde dat veel dominees op dit moment geen beroep willen hebben; kinderen willen niet verhuizen, hebben een paar jaar geleden een huis gekocht, zijn net klaar met de verbouwing, de pastorie is zo prettig en ruim etc. etc., de gemeente is te groot
Dat doet aan mijn beeld van roeping geen goed.

merel schreef:Afgelopen week sprak ik iemand uit de beroepingscommissie en hoorde dat veel dominees op dit moment geen beroep willen hebben; kinderen willen niet verhuizen, hebben een paar jaar geleden een huis gekocht, zijn net klaar met de verbouwing, de pastorie is zo prettig en ruim etc. etc., de gemeente is te groot
Dat doet aan mijn beeld van roeping geen goed.

Misschien is je beeld van roeping dan te romantisch. Een dominee is ook gewoon een arbeider (in de wijngaard, ja), met een gezin, met een huishoudboekje, et cetera. Er blijven ook heel praktische zaken die in de overwegingen meespelen. En overwegen staat niet haaks op bidden, dat kan prima samen gaan.