parsifal schreef:

Mara schreef: Vroeger durfde zo'n meisje wat moest trouwen, het amper te vertellen tegen haar ouders, uit angst voor strenge straf.
Nu wordt er vaak liefdevol gereageerd, de oma gaat de baby opvoeden en de dochter kan gewoon haar school afmaken.
Niemand gaat er iets lelijks over zeggen, want je hebt zelf ook nog koren te veld staan.
Ik heb begrepen dat je ook lang niet in alle kerken meer, vooraan, aan de schandpaal wordt genageld ?
Of ze trouwen gewoon niet in de kerk, alles kan.

Ik mag hopen dat we wat dat betreft niet naar vrieger verlangen. De schandpaal hoeft van mij niet zo nodig en is wat mij betreft niet het toonbeeld van Christendom. Opvallend dat je openbare schuldbelijdenis trouwens zo ziet. Geef de mensen die in de fout zijn gegaan nu de steun die ze kunnen gebruiken, zeker als ze schuld hebben beleden. In het laatste geval is ze er op aan blijven spreken zelfs zonde.

Marnix schreef:

parsifal schreef:

Mara schreef: Vroeger durfde zo'n meisje wat moest trouwen, het amper te vertellen tegen haar ouders, uit angst voor strenge straf.
Nu wordt er vaak liefdevol gereageerd, de oma gaat de baby opvoeden en de dochter kan gewoon haar school afmaken.
Niemand gaat er iets lelijks over zeggen, want je hebt zelf ook nog koren te veld staan.
Ik heb begrepen dat je ook lang niet in alle kerken meer, vooraan, aan de schandpaal wordt genageld ?
Of ze trouwen gewoon niet in de kerk, alles kan.

Ik mag hopen dat we wat dat betreft niet naar vrieger verlangen. De schandpaal hoeft van mij niet zo nodig en is wat mij betreft niet het toonbeeld van Christendom. Opvallend dat je openbare schuldbelijdenis trouwens zo ziet. Geef de mensen die in de fout zijn gegaan nu de steun die ze kunnen gebruiken, zeker als ze schuld hebben beleden. In het laatste geval is ze er op aan blijven spreken zelfs zonde.

Helemaal mee eens. De zonde afkeuren maar de zondaar niet afwijzen maar liefhebben. Zeker niet als er schuld is beleden.

Heer gedenk de zonden niet
In mijn jeugd door mij bedreven
Wilt u die mijn schulden ziet
In uw goedheid mij vergeven.

Schandpalen en andere vormen van liefdeloosheid zijn hier niet op zijn plaats. Schuldbelijdenis overigens wel. Maar op belijden van schuld mag ook vergeving volgen, want die is er bij God dan altijd!

memento schreef:Ik denk dat veel voorkomen zou worden, als de dubbele moraal die er nu (met name in plattelandsgebieden) uitgestraald wordt door de ouders, afgezworen zou worden. Aan de ene kant zeggen "het mag niet", en aan de andere kant dingen zeggen als "we zijn zelf ook jong geweest", of als een stelletje moet trouwen "ze hebben tenminste wel eerlijk geleefd", straalt een dubbelheid uit, zo van: het mag, als je het maar stiekem doet.

Aan de andere kant is het van de zotte, dat sommigen ouders in onze kringen het gewoon toestaan als er bij elkaar geslapen wordt in verkeringstijd. We staan moorden toch ook maar niet toe, omdat je sommige moordenaars niet kunt tegenhouden?

Ik denk dat dé oplossing of dé methode niet bestaat. Vanuit wat hulpinstanties erover zeggen, zijn wel wat nuttige tips af te leiden:
1. Begin sexuele voorlichting niet te laat. Eind lagere school is een geschikte tijd.
2. Hamer niet alleen op "het mag niet", maar leg uit dat sexualiteit iets moois en speciaals is, wat zo bijzonder is dat je dat in je hele leven maar met één iemand wil delen.
3. Wees eenduidig. Aan de ene kant "nee" zeggen, maar aan de andere kant doen alsof het "normaal" is als stelletjes voor het huwelijk seks hebben, straalt uit dat het een regel is, die niet serieus genomen hoeft te worden.

helma schreef:

memento schreef:Ik denk dat veel voorkomen zou worden, als de dubbele moraal die er nu (met name in plattelandsgebieden) uitgestraald wordt door de ouders, afgezworen zou worden. Aan de ene kant zeggen "het mag niet", en aan de andere kant dingen zeggen als "we zijn zelf ook jong geweest", of als een stelletje moet trouwen "ze hebben tenminste wel eerlijk geleefd", straalt een dubbelheid uit, zo van: het mag, als je het maar stiekem doet.

Aan de andere kant is het van de zotte, dat sommigen ouders in onze kringen het gewoon toestaan als er bij elkaar geslapen wordt in verkeringstijd. We staan moorden toch ook maar niet toe, omdat je sommige moordenaars niet kunt tegenhouden?

Ik denk dat dé oplossing of dé methode niet bestaat. Vanuit wat hulpinstanties erover zeggen, zijn wel wat nuttige tips af te leiden:
1. Begin sexuele voorlichting niet te laat. Eind lagere school is een geschikte tijd.
2. Hamer niet alleen op "het mag niet", maar leg uit dat sexualiteit iets moois en speciaals is, wat zo bijzonder is dat je dat in je hele leven maar met één iemand wil delen.
3. Wees eenduidig. Aan de ene kant "nee" zeggen, maar aan de andere kant doen alsof het "normaal" is als stelletjes voor het huwelijk seks hebben, straalt uit dat het een regel is, die niet serieus genomen hoeft te worden.

Eind lagere school is echt al te laat.
Je kan beter vroeger beginnen (6 jaar) en dan elk jaar een herhaalsessie. Mijn ervaring is dat ze dingen lang niet altijd onthouden. Je kan het dan ook iedere keer uitbreiden met wat meer informatie.

Volgens mij is het ook belangrijk dat we kennis/respect/begrip bijbrengen voor het verschil jongen-meisje
(De boeken van Shaunti Feldhahn zijn hierbij goed bruikbaar)
Jongens beseffen dan beter hoe meisjes in elkaar zitten en andersom ook.
Ook begrijpen meiden dan beter welk effect hun kledingstijl op jongens en mannen kan hebben.

vlinder schreef:Ik heet geen Helma, maar wil wel graag reageren.
Bij ons werd het als plechtig moment gemaakt al 2 avonden van tevoren aangekondigd. En daar zaten mijn vader en moeder samen. Mijn vader begon met het verhaal....

Mijn mening: doe het als moeder gezellig tussendoor, bij de afwas, eten koken, shoppen. Maak er geen drama van. En vaders: geef geen advies of voorlichting over iets waarvan je niet weet hoe het voelt...

(mijn mening...)

Mara schreef:

vlinder schreef:Ik heet geen Helma, maar wil wel graag reageren.
Bij ons werd het als plechtig moment gemaakt al 2 avonden van tevoren aangekondigd. En daar zaten mijn vader en moeder samen. Mijn vader begon met het verhaal....

Mijn mening: doe het als moeder gezellig tussendoor, bij de afwas, eten koken, shoppen. Maak er geen drama van. En vaders: geef geen advies of voorlichting over iets waarvan je niet weet hoe het voelt...

(mijn mening...)

Zo heb ik het ook gedaan, mijn man vond het een beetje moeilijker dan ik
Het gaat al een beetje vanzelf als het kind een broertje of zusje krijgt. Ook een prima moment.

helma schreef:Het zal per vader wel verschillend zijn denk ik.
In ons gezin mag ik het doen

Marnix schreef:Helemaal mee eens.... Maar is het een oplossing voor de hier besproken problematiek? Dat durf ik sterk te betwijfelen. Wordt met het voorlichten de kans op tienerzwangerschappen kleiner? Ik neem aan dat ze niet zwanger worden omdat ze niet weten wat seks is en wat de mogelijke gevolgen zijn? Enige wat allicht wel helpt is blijven benadrukken dat seks en liefde bij elkaar horen. Vertel je ze niets over seksualiteit, dan snappen ze dat allicht minder en volgens ze de cultuur en hun gevoel / lichaam eerder. Hebben ze geen argumenten voor het "waarom niet".