Koelman, Twintig waarschuwende aanwijzingen schrijft:

'Wacht u ervoor om te denken en te geloven dat een zondaar te vroeg door het geloof tot Jezus kan gaan om alles van Hem en door Hem en omwille van Hem te ontvangen. Denk niet dat men eerst een tijdlang moet liggen onder het gewicht van de zonden en verbroken en verbrijzeld moet zijn. Denk niet dat men eerst zijn ledigheid, nietigheid en verloren staat een tijd moet voelen, voordat men een hartelijk en oprecht voornemen en vast besluit heeft om alle zonden met afgrijzen te verlaten. Voordat men Christus als Koning en enige Heerser wil gehoorzamen. Denk niet dat men zolang moet wachten totdat men een ernstig verlangen en een onverzadigbare dorst naar Jezus heeft. Denk niet dat men eerst zo'n dorst moet hebben die nergens door te lessen is dan door Christus alleen en die zo'n hoge achting van Jezus Christus voortbrengt, dat men alles niets zou achten ten opzichte van Christus.
Dit is een valse mening en stelling. Op het eerste gezicht heeft dit een goede schijn, maar het is zeer schadelijk en hinderlijk voor velen die de daad van het aanklevende geloof beoefenen. Het blijkt dat velen Christus niet met vrijmoedigheid op het woord van Zijn gebod durven omhelzen om door Hem alle genade te verzoeken en te verwachten. Zij hebben de inbeelding dat de aanbieding niet meteen ingewilligd mag worden en dat Christus niet meteen omhelsd mag worden. Zij moeten naar hun gedachte, eerst een tijd onder de geest van dienstbaarheid gelegen hebben. Eerst moeten zij waarlijk verbroken en verslagen harten hebben. Eerst moeten zij behoorlijk gewond zijn door het gevoel van hun zonden. Eerst moeten zij gevoelig zijn voor Gods toorn en voor de onvermijdelijkheid daarvan. Bovendien moet zij oprechte voornemens tegen het kwade en tot het goede hebben met een zeer ernstig hongeren en dorsten naar Christus en Zijn toegerekende gerechtigheid.
Deze zielen worden door deze mening zo verduisterd en als het ware door mist omringd, dat zij niet goed zien hoe zij nog bij Jezus komen. Zij vrezen dat het hun aan de behoorlijke voorbereiding ontbreekt. Derhalve denken zij dat de aanbieding van de beloften en van Christus met het gehele verbond nog niet tot hen komt. Zij denken dat zij te vroeg zouden komen om Christus als hun Zaligmaker te omhelzen. Misschien hebben sommige predikanten hen daartegen gewaarschuwd. Ik hoop helder te spreken en deze hinderpaal van de beoefening van het geloof weg te nemen.
Merkt daarom de volgende dingen op:
Ten eerste. Dit is zeker dat een zondaar te vroeg kan geloven dat hij door Christus in een staat van zaligheid is. Men kan te vroeg menen en hopen dat men door de Zaligmaker zalig gemaakt zal worden, namelijk als men meent dat men door Christus zeker in de hemel en de heerlijkheid zal komen, terwijl men geen oog heeft voor een andere weldaad van Christus dan alleen voor de hemelse heerlijkheid. Men zoekt door Hem niet de andere weldaden die een ellendig zondaar ook nodig heeft en die ook voorgesteld worden in Christus. Hij meent te vroeg dat hij door Christus zalig zal worden. Hij verwacht Christus niet en hij ziet niet naar Hem uit om verandering in zijn leven en praktijk te maken. Hij ziet niet naar Hem uit om een zo'n verzoening teweeg te brengen waardoor hij met God in vrede komt en in vrede met Hem kan leven en wandelen. Hij neemt Christus niet aan en hij neemt zijn toevlucht niet tot Hem als tot een volkomen Zaligmaker, als hij niet tot Hem komt om geheel en volkomen door Hem zalig gemaakt en verlost te worden van allerlei kwaad, schuld en ellende, waarin hij verzonken is, Hebreeën 7 vers 25.
Wanneer God Christus de Zaligmaker en de zaligheid in Hem aanbiedt, biedt Hij twee dingen aan. Hij biedt Christus aan om twee dingen te doen.
1. Hij biedt de zondaar verlossing van de schuld van de zonde aan. Zo biedt Hij hem de verzoening, vriendschap en vereniging met Hem door Christus aan. Daarom kreeg Christus Zijn Naam Jezus: "Gij zult Zijn Naam heten Jezus, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden", Mattheüs 1 vers 21.
2. God biedt Christus aan om zondaren te behouden en zalig te maken of te verlossen van de besmetting van de zonde: "Die Zichzelf voor ons gegeven heeft, opdat Hij ons zou verlossen van alle ongerechtigheid, en voor Zichzelf een eigen volk zou reinigen", Titus 2 vers 14. "Het bloed van Christus zal uw geweten reinigen van dode werken om de levende God te dienen", Hebreeën 9 vers 14. Een zondaar die Christus niet met die twee bedoelingen aanneemt, neemt Hem in het geheel niet aan. Daarom kan men niet zeggen: Hij neemt Christus te vroeg aan. Wel kan men zeggen: Hij meent te vroeg dat hij door Christus ten hemel gebracht zal worden. Hij troost zich te vroeg, want hij heeft nog niet in Christus geloofd. Hij heeft Hem nog niet omhelsd tot dat doel, waartoe Hij voorgesteld en aangeboden is.

Ten tweede. Een ziel kan Christus niet te vroeg aannemen en omhelzen en door Hem tot God gaan om vrede, genezing en zaligheid. Het is onmogelijk dat dit gebeuren zou, want God roept iedere zondaar heden tot Christus. Hij gebiedt iedere zondaar heden te komen, zonder uitstel of verontschuldiging. Nu moet hij komen, op deze dag van genade en zaligheid, Hebreeën 3 vers 7; II Korinthe 6 vers 2. God gebiedt zondaren nu Christus als Middelaar te omhelzen en in Zijn Naam te geloven, 1 Johannes 3 vers 23.
Een zondaar kan Gods roeping niet te vroeg beantwoorden. Nu klopt de Heere aan hun hart. Zij moeten terstond openen. Toen de koning het volk tot de bruiloft van Zijn Zoon liet nodigen: "Komt tot de bruiloft, alle dingen zijn gereed", was hij zeer toornig dat zij zijn roeping en nodiging verzuimden en niet onmiddellijk kwamen, Mattheüs 22 vers 2-8.
Ook kan men niet te vroeg van onder Gods toorn, uit de vijandschap in een staat van vriendschap komen. Heden moet men daartoe komen. Men kan niet te vroeg komen tot de bekwaamheid en vatbaarheid om iets te doen dat God behaaglijk is. Heden moet men proberen in een gestalte te zijn om een aangenaam gebed te doen dat verhoord wordt. Dat kan niet te vroeg gebeuren. De Heere eist het nu en zonder enig uitstel. Maar het kan niet gebeuren zonder door het geloof tot Christus te lopen. Daarom kan men niet te vroeg in Christus geloven.

Ten derde. De aanbieding van Christus en van alle beloften en zegeningen in Hem geschiedt zowel aan degenen die niet verbroken van hart zijn, als aan degenen die het meest verbroken en verslagen van hart zijn. Niemand zal Christus aannemen als hij zijn ellende niet ter harte neemt. Toch is het te allen tijde ieders plicht om Hem aan te nemen en tot Hem uit te gaan. Als iemand dan gewillig is om door een gezicht van zijn armoede, machteloosheid en rampzalige staat tot Christus te gaan, mag hij niet denken (en niemand mag hem zeggen) dat hij Jezus te vroeg kan aannemen tot verzoening en genezing. Het gezicht en gevoel van de ellende zonder enige instorting van genade en zonder een krachtige trekking van God drijft niet naar Christus om rechtvaardigmaking of heiligmaking te ontvangen. Integendeel, alle gedachten aan God buiten Christus verschrikken en drijven de zondaar van God af, zoals bleek bij Adam en Judas. Judas bleef echter onwillig om die vervloekte wegen van vijandschap te verlaten en tot Christus te komen. Christus zegt: "Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader hem trekt", Johannes 6 vers 44.
Hoe meer men de uitwerkingen en vruchten van Gods rechtvaardigheid in het geweten voelt, hoe verder men van God afloopt. Totdat een ingestorte of ingeschapen besturing de zondaar dwingt om de aangeboden Christus te ontvangen. Als hij dan tot Christus komt en Hem aanneemt, kan hij nooit te vroeg komen en te vroeg in Hem geloven.
Die mening dat men Christus te vroeg aangrijpt en te vroeg aanmatigt, komt voort uit een dwalend begrip betreffende de eigenlijke daad van het geloof. Men dacht dat het geloof een verzekerd vertrouwen zou zijn dat Christus de mijne is en voor mij gestorven is en mij zalig zal maken. Maar dit is een vergissing.

Ten vierde. Het is waar dat degenen die benauwde gewetens behandelen, niet te geneigd moeten zijn om deze mensen te troosten en te verzekeren dat zij deel aan Christus hebben, dat de beloften van het leven in Jezus Christus hun toekomen, en dat zij zeker aangenomen zijn in het verbond der genade, want deze troost kan te vroeg gebeuren. Men handelt dan zoals een arts die de zalf te vroeg op een gevaarlijk gezwel of een zweer smeert, zonder dat hij eerst ontsmettingsmiddelen gebruikt of de wond grondig zuivert. Hij zorgt er slechts voor dat er vel over de wond groeit, wat het leven van de patiënt alleen maar meer in gevaar brengt. Of men handelt zoals een dokter die in plaats van zuiverende dranken, hartversterkingen en voedende middelen geeft, hetgeen sommige zieke lichamen tot verderf kan strekken.
Een wijze geestelijke medicijnmeester zal een benauwde ziel en een overtuigde zondaar aan de Heere Jezus tot zuivering en genezing aanbieden. Er zijn echter vele onverstandige kwakzalvers en zielemoordenaars onder de geestelijke medicijnmeesters. Er is namelijk geen ander geneesmiddel, geen zalf of balsem hetzij tot uitzuivering, hetzij tot heling, als Christus Zelf niet omhelsd wordt. Jezus Christus is de enige Medicijn en de enige Medicijnmeester. Hij is en heeft alleen de balsem van Gilead. Men mag het niet een ogenblik uitstellen om de aangeboden Jezus aan te nemen. Maar het is wat anders als men iemand gaat verzekeren dat hij met Christus verenigd is. Dat kan men niet doen, voordat men de gevolgen ziet van de aanneming van Jezus tot vereniging. Hier kan een zondaar zelf de verzekering veel vroeger ontvangen dan een ander die kan toepassen. Want wat voor anderen onzichtbaar is, is zichtbaar voor de mens zelf, I Korinthe 2 vers 11.
Een zondaar kan een hartelijke gewilligheid en verlangende begeerte hebben om Christus te omhelzen en dadelijk te omhelzen zoals Hij in het evangelie voorgesteld wordt. Daardoor kan hij onder de medewerking van Gods Geest tot verzekering komen en geen ander oog dan dat van God kan het zien. Ik heb dit zo breed uiteen moeten zetten, omdat velen door deze verstrikkende gedachten opgehouden worden om rechtuit en terstond in geloof tot Christus te gaan, als zij hun ellende zien en wel tot Hem wensen te komen.

Bron: http://dswpieters.nl/entry/49/jezus-aannemen

helma schreef:

Gian schreef:

Afgewezen schreef:

helma schreef:ik denk dat ik wel weet wat je bedoelt Bram. Pas zei ook iemand tegen me: "ik heb precies gedaan wat ik moest doen. en ik voelde niet dat er wat veranderd is. Toen zeiden ze: ook al voel je het niet; je moet dan toch vertrouwen dat het gebeurd is, want dat is geloof".

Zo, dát is een gevaarlijke raad: je volgt de juiste procedure en vervolgens moet je ervan uitgaan dat je verlost bent.

Dat noemt de bijbel geloof. Vertrouwen op wat God belooft. Dat is ook de boodschap van het Evangelie.
Het wordt gevaarlijk om iets bij het eenvoudige geloof te voegen.

maar ik heb regelmatig gezien dat het toch niet blijkt uit de vruchten dat zo iemand een ware gelovige is.
en ben dan toch bang voor een aangepraat geloof.
of herken je dat niet?

Natuurlijk herken ik dat. Alleen is dat wat anders dan het bijbels principe van geloven. Die blijft hetzelfde, en moeten we niet moeilijker maken door er menselijke voorwaarden en regels aan toe te voegen.

memento schreef:Ah, dus eigenlijk doen in bevindelijk-gereformeerde kerken de mensen veel te moeilijk? Al die onbekeerden zijn eigenlijk gewoon bekeerd (ze geloven immers de waarheden die in de Schrift staan met hun verstand), ze weten het alleen zelf nog niet? En al die tobbende bekommerden doen veel te moeilijk, ze hebben gewoon nog niet door hoe gemakkelijk geloven is?

Geloof gaat niet buiten bevindelijke kennis van Christus om! Erop vertrouwen dat het wel goed komt, omdat je met je verstand een bepaalde keuze hebt gemaakt, betekend - als God het niet verhoed - voor eeuwig omkomen!

Er is veel ziekelijk 'bevindelijkheid', hetwelk een soort navelstaren is op eigen gevoel en bevinding, in plaats van op Christus te zien....

memento schreef:

Bert Mulder schreef:

Gian schreef:

Afgewezen schreef: Zo, dát is een gevaarlijke raad: je volgt de juiste procedure en vervolgens moet je ervan uitgaan dat je verlost bent.

Dat noemt de bijbel geloof. Vertrouwen op wat God belooft. Dat is ook de boodschap van het Evangelie.
Het wordt gevaarlijk om iets bij het eenvoudige geloof te voegen.

Precies!

Ah, dus eigenlijk doen in bevindelijk-gereformeerde kerken de mensen veel te moeilijk? Al die onbekeerden zijn eigenlijk gewoon bekeerd (ze geloven immers de waarheden die in de Schrift staan met hun verstand), ze weten het alleen zelf nog niet? En al die tobbende bekommerden doen veel te moeilijk, ze hebben gewoon nog niet door hoe gemakkelijk geloven is?

Geloof gaat niet buiten bevindelijke kennis van Christus om! Erop vertrouwen dat het wel goed komt, omdat je met je verstand een bepaalde keuze hebt gemaakt, betekend - als God het niet verhoed - voor eeuwig omkomen!

We hebben deze discussie één en andermaal gevoerd.

Ik zal je quotes ontdoen van suggestieve bijvoegingen.

Eerste:
In bevindelijk-gereformeerde kerken de mensen te moeilijk? Al die onbekeerden zijn eigenlijk gewoon bekeerd (ze geloven immers de waarheden die in de Schrift staan , ze weten dat zelf ook wel. Als er tobbende bekommerden zijn, komt dat omdat ze zich in wezen niet op God verlaten, maar naar kenmerken zoeken.

Mijn tekst: Hoewel het op God gericht lijkt is het dat niet. Berts tekst: navelstaren.

Tweede:
Geloof is vertrouwen dat het goed ís, omdat je de juiste keuze gemaakt hebt. De bijbel leert dat je dan niet omkomt.

Mijn tekst:
Het lijkt namelijk wel bijbels - bevindelijke kennis - omdat dat woordje ook in de bijbel voorkomt. Alleen de beschrijvingen ervan zijn niet bijbels.

Bram schreef:Ik heb nog een vraag. Ik hoop maar dat jullie ut niet erg vinde als ik mijn vragen hier stel. Mijn vraag is, hoe kom je tot Christus. Ik zit wel in de kerk enzo, en ga naar cat een naar een kerkelijke school. Maar hoe kom je nou tot Christus. In de preek zegge ze van zonden enzo. En die heb ik ook wel. Dat weet ik heus wel. Maar hoe kom je nou tot Christus. Hoe doe je dat. Want dat zeggen ze in de preek er niet bij. En als je t aan iemand vraag krijg je een vaag antwoord. Waar je niet echt wat mee kan.

Beste Bram,
Komt je vraag op uit nieuwsgierigheid of uit de verlorenheid van je bestaan voor God?

Als je legen handen hebt naar God toe, dat is niet dat je ze zelf leegmaakt, maar dat je inziet dat alleen God je kan redden (en je eigen goede werken het niet kunnen - daarom zei ik al eerder, probeer het maar, al de geboden van God te doen, het zal je niet lukken) dan moest ik van mijn man schrijven...

Je hoeft niet te komen, Hij komt zelf naar jou toe. Hij is al gekomen, en gestorven, dat gaan we in deze weken herdenken, maar dan zul je het voor jezelf het ook echt geloven. Later zul je er wel veel meer van begrijpen... maar dat groeit vanzelf. Daar gaat de Heere over en niet wij. Hij is Overwinnaar, dus kan jou echt wel overwinnen, laat dat maar aan God over. Hij is almachtig! Gelukkig!

Ik zal voor je bidden, want een mens kan geen groter cadeau krijgen op zijn verjaardag dan dat een ander de Heere heeft leren kennen.

Groet,
Desiree

Bram schreef:

dennis schreef:Komen tot Christus is eigenlijk vluchten tot Hem. Dat betekent heel concreet: de toevlucht tot hem nemen. Gij Zone Davids ontferm u mijner. Aan zijn voeten neerknielen en hem net zo lang om genade smeken totdat je, door het geloof, Zijn genade mag ontvangen.

Zal dat gebeuren dan? Ja, volkomen zeker. Wie zoekt zal vinden.

Is het zo eenvoudig? Ja, ten diepste wel. Maar ook weer niet, want als je dit echt gaat doen zul je ontdekken dat je van jezelf geen zoeker van God bent..
En dat je - als de Heere je niet zelf opzoekt - er zo weer mee stopt
Stopt niet en rust niet met bedelen om Zijn genade, todat je die mag ervaren.

En als je dat doet en nix gebeurt. Oma zei ook altijd dingen als dit. Die was echt wel serieus dr best aan het doen. Ze ging altijd 2 keer op een zondag naar de kerk. En ook door de weeks. En ze las heel vaak oude dominees. Maar dat heeft allemaal niet geholpen. Hoe weet je nu, of je het wel goed doet. dat je het niet voor nix doe.

Dag Bram.
Ik zal deze vraag vanuit de Schrift beantwoorden. In Hebreen staat dat we "moeten geloven dat God is, en een beloner is dergenen die Hem zoeken."
Dus: je zoeken moet met geloof gepaard gaan. Anders is het eigenlijk ook geen zoeken. Als de Heere in Zijn Woord zegt dat zoekers vinders zullen worden - en dat belooft Hij! - dan is het heel erg dat we dat ten diepste betwijfelen.
Dan zeggen we dus eigenlijk tegen de Heere: U belooft dat wel, maar ik geloof het ten diepste niet.
En zou je dan op verhoring kunnen hopen?
Als jij financieel in de problemen zit, en ik beloof je 10.000,- euro om je te helpen, als je het bij me thuis komt ophalen. Maar je denkt - zou hij het wel menen - en je komt nooit bij me aan de deur...

Ik kom best veel mensen tegen, ook ouderen, die lijken op je Oma (voorzover je haar hier beschrijft). Maar dan vraag ik me toch af: Is het in haar leven echt een gemis geworden. Zodat ze De Heere Jezus niet meer kon missen als redder en verlosser. Want dan gaan we er wakker van liggen, en dan rusten we niet totdat we het weten mogen: Hij is ook mijn zaligmaker. Geloof Zijn heil en troostrijk Woord..

PS. Je zou het boek "Komen tot Jezus Christus" van Bunyan eens moeten lezen. Daar heb ik persoonlijk heel veel aan gehad.

Bram schreef:Ik heb nog een vraag. Ik hoop maar dat jullie ut niet erg vinde als ik mijn vragen hier stel. Mijn vraag is, hoe kom je tot Christus. Ik zit wel in de kerk enzo, en ga naar cat een naar een kerkelijke school. Maar hoe kom je nou tot Christus. In de preek zegge ze van zonden enzo. En die heb ik ook wel. Dat weet ik heus wel. Maar hoe kom je nou tot Christus. Hoe doe je dat. Want dat zeggen ze in de preek er niet bij. En als je t aan iemand vraag krijg je een vaag antwoord. Waar je niet echt wat mee kan.

Als je in geen enkele preek te horen krijgt hoe je tot Christus kunt komen, lijkt het me beter een andere kerk te zoeken.
Dit is nl. de belangrijkste boodschap die er is, waar de hele Bijbel om draait!Lees die!
Ik ben eigenlijk een meelezer tot nu toe, maar deze vraag vond ik toch wel schokkend eigenlijk, en dat moest ik even kwijt.
Verder vind ik de verscheidenheid van antwoorden verbijsterend.

memento schreef:Koelman, Twintig waarschuwende aanwijzingen schrijft:

'Wacht u ervoor om te denken en te geloven dat een zondaar te vroeg door het geloof tot Jezus kan gaan om alles van Hem en door Hem en omwille van Hem te ontvangen. Denk niet dat men eerst een tijdlang moet liggen onder het gewicht van de zonden en verbroken en verbrijzeld moet zijn. Denk niet dat men eerst zijn ledigheid, nietigheid en verloren staat een tijd moet voelen, voordat men een hartelijk en oprecht voornemen en vast besluit heeft om alle zonden met afgrijzen te verlaten. Voordat men Christus als Koning en enige Heerser wil gehoorzamen. Denk niet dat men zolang moet wachten totdat men een ernstig verlangen en een onverzadigbare dorst naar Jezus heeft. Denk niet dat men eerst zo'n dorst moet hebben die nergens door te lessen is dan door Christus alleen en die zo'n hoge achting van Jezus Christus voortbrengt, dat men alles niets zou achten ten opzichte van Christus.
Dit is een valse mening en stelling. Op het eerste gezicht heeft dit een goede schijn, maar het is zeer schadelijk en hinderlijk voor velen die de daad van het aanklevende geloof beoefenen. Het blijkt dat velen Christus niet met vrijmoedigheid op het woord van Zijn gebod durven omhelzen om door Hem alle genade te verzoeken en te verwachten. Zij hebben de inbeelding dat de aanbieding niet meteen ingewilligd mag worden en dat Christus niet meteen omhelsd mag worden. Zij moeten naar hun gedachte, eerst een tijd onder de geest van dienstbaarheid gelegen hebben. Eerst moeten zij waarlijk verbroken en verslagen harten hebben. Eerst moeten zij behoorlijk gewond zijn door het gevoel van hun zonden. Eerst moeten zij gevoelig zijn voor Gods toorn en voor de onvermijdelijkheid daarvan. Bovendien moet zij oprechte voornemens tegen het kwade en tot het goede hebben met een zeer ernstig hongeren en dorsten naar Christus en Zijn toegerekende gerechtigheid.
Deze zielen worden door deze mening zo verduisterd en als het ware door mist omringd, dat zij niet goed zien hoe zij nog bij Jezus komen. Zij vrezen dat het hun aan de behoorlijke voorbereiding ontbreekt. Derhalve denken zij dat de aanbieding van de beloften en van Christus met het gehele verbond nog niet tot hen komt. Zij denken dat zij te vroeg zouden komen om Christus als hun Zaligmaker te omhelzen. Misschien hebben sommige predikanten hen daartegen gewaarschuwd. Ik hoop helder te spreken en deze hinderpaal van de beoefening van het geloof weg te nemen.
Merkt daarom de volgende dingen op:
Ten eerste. Dit is zeker dat een zondaar te vroeg kan geloven dat hij door Christus in een staat van zaligheid is. Men kan te vroeg menen en hopen dat men door de Zaligmaker zalig gemaakt zal worden, namelijk als men meent dat men door Christus zeker in de hemel en de heerlijkheid zal komen, terwijl men geen oog heeft voor een andere weldaad van Christus dan alleen voor de hemelse heerlijkheid. Men zoekt door Hem niet de andere weldaden die een ellendig zondaar ook nodig heeft en die ook voorgesteld worden in Christus. Hij meent te vroeg dat hij door Christus zalig zal worden. Hij verwacht Christus niet en hij ziet niet naar Hem uit om verandering in zijn leven en praktijk te maken. Hij ziet niet naar Hem uit om een zo'n verzoening teweeg te brengen waardoor hij met God in vrede komt en in vrede met Hem kan leven en wandelen. Hij neemt Christus niet aan en hij neemt zijn toevlucht niet tot Hem als tot een volkomen Zaligmaker, als hij niet tot Hem komt om geheel en volkomen door Hem zalig gemaakt en verlost te worden van allerlei kwaad, schuld en ellende, waarin hij verzonken is, Hebreeën 7 vers 25.
Wanneer God Christus de Zaligmaker en de zaligheid in Hem aanbiedt, biedt Hij twee dingen aan. Hij biedt Christus aan om twee dingen te doen.
1. Hij biedt de zondaar verlossing van de schuld van de zonde aan. Zo biedt Hij hem de verzoening, vriendschap en vereniging met Hem door Christus aan. Daarom kreeg Christus Zijn Naam Jezus: "Gij zult Zijn Naam heten Jezus, want Hij zal Zijn volk zalig maken van hun zonden", Mattheüs 1 vers 21.
2. God biedt Christus aan om zondaren te behouden en zalig te maken of te verlossen van de besmetting van de zonde: "Die Zichzelf voor ons gegeven heeft, opdat Hij ons zou verlossen van alle ongerechtigheid, en voor Zichzelf een eigen volk zou reinigen", Titus 2 vers 14. "Het bloed van Christus zal uw geweten reinigen van dode werken om de levende God te dienen", Hebreeën 9 vers 14. Een zondaar die Christus niet met die twee bedoelingen aanneemt, neemt Hem in het geheel niet aan. Daarom kan men niet zeggen: Hij neemt Christus te vroeg aan. Wel kan men zeggen: Hij meent te vroeg dat hij door Christus ten hemel gebracht zal worden. Hij troost zich te vroeg, want hij heeft nog niet in Christus geloofd. Hij heeft Hem nog niet omhelsd tot dat doel, waartoe Hij voorgesteld en aangeboden is.

Ten tweede. Een ziel kan Christus niet te vroeg aannemen en omhelzen en door Hem tot God gaan om vrede, genezing en zaligheid. Het is onmogelijk dat dit gebeuren zou, want God roept iedere zondaar heden tot Christus. Hij gebiedt iedere zondaar heden te komen, zonder uitstel of verontschuldiging. Nu moet hij komen, op deze dag van genade en zaligheid, Hebreeën 3 vers 7; II Korinthe 6 vers 2. God gebiedt zondaren nu Christus als Middelaar te omhelzen en in Zijn Naam te geloven, 1 Johannes 3 vers 23.
Een zondaar kan Gods roeping niet te vroeg beantwoorden. Nu klopt de Heere aan hun hart. Zij moeten terstond openen. Toen de koning het volk tot de bruiloft van Zijn Zoon liet nodigen: "Komt tot de bruiloft, alle dingen zijn gereed", was hij zeer toornig dat zij zijn roeping en nodiging verzuimden en niet onmiddellijk kwamen, Mattheüs 22 vers 2-8.
Ook kan men niet te vroeg van onder Gods toorn, uit de vijandschap in een staat van vriendschap komen. Heden moet men daartoe komen. Men kan niet te vroeg komen tot de bekwaamheid en vatbaarheid om iets te doen dat God behaaglijk is. Heden moet men proberen in een gestalte te zijn om een aangenaam gebed te doen dat verhoord wordt. Dat kan niet te vroeg gebeuren. De Heere eist het nu en zonder enig uitstel. Maar het kan niet gebeuren zonder door het geloof tot Christus te lopen. Daarom kan men niet te vroeg in Christus geloven.

Ten derde. De aanbieding van Christus en van alle beloften en zegeningen in Hem geschiedt zowel aan degenen die niet verbroken van hart zijn, als aan degenen die het meest verbroken en verslagen van hart zijn. Niemand zal Christus aannemen als hij zijn ellende niet ter harte neemt. Toch is het te allen tijde ieders plicht om Hem aan te nemen en tot Hem uit te gaan. Als iemand dan gewillig is om door een gezicht van zijn armoede, machteloosheid en rampzalige staat tot Christus te gaan, mag hij niet denken (en niemand mag hem zeggen) dat hij Jezus te vroeg kan aannemen tot verzoening en genezing. Het gezicht en gevoel van de ellende zonder enige instorting van genade en zonder een krachtige trekking van God drijft niet naar Christus om rechtvaardigmaking of heiligmaking te ontvangen. Integendeel, alle gedachten aan God buiten Christus verschrikken en drijven de zondaar van God af, zoals bleek bij Adam en Judas. Judas bleef echter onwillig om die vervloekte wegen van vijandschap te verlaten en tot Christus te komen. Christus zegt: "Niemand kan tot Mij komen, tenzij de Vader hem trekt", Johannes 6 vers 44.
Hoe meer men de uitwerkingen en vruchten van Gods rechtvaardigheid in het geweten voelt, hoe verder men van God afloopt. Totdat een ingestorte of ingeschapen besturing de zondaar dwingt om de aangeboden Christus te ontvangen. Als hij dan tot Christus komt en Hem aanneemt, kan hij nooit te vroeg komen en te vroeg in Hem geloven.
Die mening dat men Christus te vroeg aangrijpt en te vroeg aanmatigt, komt voort uit een dwalend begrip betreffende de eigenlijke daad van het geloof. Men dacht dat het geloof een verzekerd vertrouwen zou zijn dat Christus de mijne is en voor mij gestorven is en mij zalig zal maken. Maar dit is een vergissing.

Ten vierde. Het is waar dat degenen die benauwde gewetens behandelen, niet te geneigd moeten zijn om deze mensen te troosten en te verzekeren dat zij deel aan Christus hebben, dat de beloften van het leven in Jezus Christus hun toekomen, en dat zij zeker aangenomen zijn in het verbond der genade, want deze troost kan te vroeg gebeuren. Men handelt dan zoals een arts die de zalf te vroeg op een gevaarlijk gezwel of een zweer smeert, zonder dat hij eerst ontsmettingsmiddelen gebruikt of de wond grondig zuivert. Hij zorgt er slechts voor dat er vel over de wond groeit, wat het leven van de patiënt alleen maar meer in gevaar brengt. Of men handelt zoals een dokter die in plaats van zuiverende dranken, hartversterkingen en voedende middelen geeft, hetgeen sommige zieke lichamen tot verderf kan strekken.
Een wijze geestelijke medicijnmeester zal een benauwde ziel en een overtuigde zondaar aan de Heere Jezus tot zuivering en genezing aanbieden. Er zijn echter vele onverstandige kwakzalvers en zielemoordenaars onder de geestelijke medicijnmeesters. Er is namelijk geen ander geneesmiddel, geen zalf of balsem hetzij tot uitzuivering, hetzij tot heling, als Christus Zelf niet omhelsd wordt. Jezus Christus is de enige Medicijn en de enige Medicijnmeester. Hij is en heeft alleen de balsem van Gilead. Men mag het niet een ogenblik uitstellen om de aangeboden Jezus aan te nemen. Maar het is wat anders als men iemand gaat verzekeren dat hij met Christus verenigd is. Dat kan men niet doen, voordat men de gevolgen ziet van de aanneming van Jezus tot vereniging. Hier kan een zondaar zelf de verzekering veel vroeger ontvangen dan een ander die kan toepassen. Want wat voor anderen onzichtbaar is, is zichtbaar voor de mens zelf, I Korinthe 2 vers 11.
Een zondaar kan een hartelijke gewilligheid en verlangende begeerte hebben om Christus te omhelzen en dadelijk te omhelzen zoals Hij in het evangelie voorgesteld wordt. Daardoor kan hij onder de medewerking van Gods Geest tot verzekering komen en geen ander oog dan dat van God kan het zien. Ik heb dit zo breed uiteen moeten zetten, omdat velen door deze verstrikkende gedachten opgehouden worden om rechtuit en terstond in geloof tot Christus te gaan, als zij hun ellende zien en wel tot Hem wensen te komen.

Bron: http://dswpieters.nl/entry/49/jezus-aannemen

Goed (en fijngevoelig) stukje van Koelman memento. Bedankt voor het plaatsen.

Bram schreef:

dennis schreef:Ik kom best veel mensen tegen, ook ouderen, die lijken op je Oma (voorzover je haar hier beschrijft). Maar dan vraag ik me toch af: Is het in haar leven echt een gemis geworden. Zodat ze De Heere Jezus niet meer kon missen als redder en verlosser. Want dan gaan we er wakker van liggen, en dan rusten we niet totdat we het weten mogen: Hij is ook mijn zaligmaker. Geloof Zijn heil en troostrijk Woord..

Maar dat is nu net ut probleem. Ik heb niet een echt gemis. En dat heb je wel nodig. Dat zeggen dominees ook vaak in de preek. En oma heeft daar ook heus wel om gebeden. Echt wel ernstig. Straks komt het bij mij ook nooit.

Bram, mis je het dat je niet echt een gemis hebt?

Fjodor schreef:

Bram schreef:

dennis schreef:Ik kom best veel mensen tegen, ook ouderen, die lijken op je Oma (voorzover je haar hier beschrijft). Maar dan vraag ik me toch af: Is het in haar leven echt een gemis geworden. Zodat ze De Heere Jezus niet meer kon missen als redder en verlosser. Want dan gaan we er wakker van liggen, en dan rusten we niet totdat we het weten mogen: Hij is ook mijn zaligmaker. Geloof Zijn heil en troostrijk Woord..

Maar dat is nu net ut probleem. Ik heb niet een echt gemis. En dat heb je wel nodig. Dat zeggen dominees ook vaak in de preek. En oma heeft daar ook heus wel om gebeden. Echt wel ernstig. Straks komt het bij mij ook nooit.

Bram, mis je het dat je niet echt een gemis hebt?

Nou. missen. Eigelijk niet echt. Ik wil gewoon bekeerd worden. En niet in de hel komen. Maar in de hemel. Maar dr gebeurt nix. Ik bidt serieus. En lees in mn Bijbel. En ga naar de kerk. Maar ik voel nix. Ze zeggen dat je moet voelen van je zonden enzo. En dat je gemis moet krijgen. En last ervan. Nou dat heb ik allemaal niet. Moet ik dan maar wachten tot dat gebeurt. En straks komt ut nooit.

JolandaOudshoorn schreef:Het boekje van Spurgeon bied ik kosteloos aan, bij deze. Het is de moeite waard om te lezen!

Is dat die met de meester die een horloge weggeeft. Die heb ik wel es gelezen. Mijn moeder heb heel veel van die boekjes in de kast.

Dag Bram,
Dit is inderdaad begonnen met jouw vraag. En je gaf in een van je laatste reacties aan dat je je gemis (Godsgemis) niet voelt.

Het enige dat ik daarop moet en mag antwoorden is: dat gemis kun je zelf niet maken, maar ook dat kun je ontvangen.
En dan wijs ik je opnieuw op Hem die aan zondaren nu alles geven kan wat hen ontbreekt.
Als je niets hebt om naar Jezus te gaan dan je verstand. Begin dan maar te zoeken met je verstand. (citaat van een predikant van de GG)
Juist omdat je niets hebt, ook geen gemis, mag je om alles vragen. "Al wat u ontbreekt, schenkt Hij zo gij het smeekt..."
Leg ook je onwil, je vijandschap en je gebrek aan gemis maar voor Hem neer. Hij kan je missend maken. En in de weg van ons onvolmaakte en in alles tekort schietende zoeken, wil de Heere Jezus zich openbaren als de grote Zoeker van zondaren.

Bram schreef:Maar dat is nu net ut probleem. Ik heb niet een echt gemis.

Waarom zou je tot Christus willen gaan als je Hem toch niet mist? Je hebt dus helemaal geen probleem, want je voelt het probleem niet eens!
Begrijp me goed, ik stel het zo, omdat je volgens mij jezelf tegenspreekt.
Je vraagt om Christus, maar je voelt geen gemis. Dan vraag ik me af waarom je jouw vraag stelt.
Waarom vind jij het een probleem om niets te missen? Iets tot een probleem benoemen doe je als je wel iets mist!
Toch stel jij deze vraag hier. Het doet je kennelijk toch wat. De vraag is of je zelf wel gelooft in jouw probleem!
Als je werkelijk gelooft dat je een probleem hebt, moet dat op grond van iets zijn. Dat probleem wordt alleen in Gods Woord duidelijk aangewezen: Dood in zonden en misdaden. Maar datzelfde Woord spreekt ook van een Borg en Middelaar.
Waar moet je zijn: In Gods Woord. Biddend onder de prediking. En daar luisteren of er genade gepredikt wordt voor arme zondaars.
Luister niet naar de mensen maar naar de prediking waar Gods stem in doorklinkt.

Knip alles maar op dit onderwerp, en laat dit antwoord alleen staan:

dennis schreef:Komen tot Christus is eigenlijk vluchten tot Hem. Dat betekent heel concreet: de toevlucht tot hem nemen. Gij Zone Davids ontferm u mijner. Aan zijn voeten neerknielen en hem net zo lang om genade smeken totdat je, door het geloof, Zijn genade mag ontvangen.

Zal dat gebeuren dan? Ja, volkomen zeker. Wie zoekt zal vinden.

Is het zo eenvoudig? Ja, ten diepste wel. Maar ook weer niet, want als je dit echt gaat doen zul je ontdekken dat je van jezelf geen zoeker van God bent..
En dat je - als de Heere je niet zelf opzoekt - er zo weer mee stopt
Stopt niet en rust niet met bedelen om Zijn genade, todat je die mag ervaren.

(wij moeten allemaal nog zelf-discipline leren, en niet overal over gaan zitten bekvechten, terwijl de gene die hulp nodig heeft aan de kant blijft staan. Zouden we ook niet doen als hij in het water lag, de verdrinking nabij....)

Bert Mulder schreef:Knip alles maar op dit onderwerp, en laat dit antwoord alleen staan:

dennis schreef:Komen tot Christus is eigenlijk vluchten tot Hem. Dat betekent heel concreet: de toevlucht tot hem nemen. Gij Zone Davids ontferm u mijner. Aan zijn voeten neerknielen en hem net zo lang om genade smeken totdat je, door het geloof, Zijn genade mag ontvangen.

Zal dat gebeuren dan? Ja, volkomen zeker. Wie zoekt zal vinden.

Is het zo eenvoudig? Ja, ten diepste wel. Maar ook weer niet, want als je dit echt gaat doen zul je ontdekken dat je van jezelf geen zoeker van God bent..
En dat je - als de Heere je niet zelf opzoekt - er zo weer mee stopt
Stopt niet en rust niet met bedelen om Zijn genade, todat je die mag ervaren.

Inderdaad een mooi, helder en duidelijk antwoord.