Gereformeerde Gemeenten

[Ad Anker]

We hebben het hier over de GG.
Hoe het nu gaat weet ik niet, maar wel hoe het ongeveer 20 jaar geleden ging. Toen oefende de kerkenraad zelfs druk uit op iemand die nooit kwam maar wel ingeschreven stond als dooplid.

Voor mij persoonlijk was het toendertijd gewoon voldoen aan de verwachtingen oftewel sociaal wenselijk gedrag om belijdenis te doen. Ik bezat geen geloof, leefde uitsluitend voor mezelf en overtrad bewust heel wat van Gods geboden, maar wist dat uitstekend te verbergen. Trouwe kerkganger, actief in het jeugdwerk. Maar ondertussen... Mijn belijdenis was daarom op voorhand al een meineed. Ik worstel daar nog wel eens mee of ik het dan niet opnieuw zou moeten doen, nu het een hartelijke keuze en het belijden van een waar geloof is.

Je bent inmiddels aardig opgeknapt, begrijp ik. Ik ben blij dat de belijdenis van de kerk voorziet in het schone feit dat elk belijdend lid geen enkel ogenblik voor God kan bestaan omdat we zondaren blijven tot onze laatste snik.

Voor mij persoonlijk voelt het "belijdenis doen van de leer" zoals ik dat gedaan heb, niet meer dan het ondertekenen van een overeenkomst dat zolang je bij de club blijft, je je ook aan de clubregels houdt. De inhoud van de vragen waar je ja op zegt, komt niet inhoudelijk aan bod tijdens de cursus "hoe blijf je een gergemmer" die daaraan vooraf gaat.

Ik hoop oprecht dat het inmiddels anders gaat, al heb ik er een hard hoofd in.

Dit soort nestbevuiling moet hier met een paar woorden afgewezen worden. Het heeft geen enkele zin om op zoiets raars in te gaan en ook niet om het hier te posten, zij het dat je ene Ad Anker dan weer ziet reageren. Eén ding: het is te walgelijk voor woorden om de belijdeniscatechisatie af te doen met 'een cursus "hoe blijf je gergemmer"'.

Inmiddels ben ik geen lid meer van de club. Ik schrijf dit niet op deze manier op om mensen te kwetsen maar om te verwoorden hoe het voor mij persoonlijk voelt of gevoeld heeft. Stel er gerust andere ervaringen tegenover.

Deze bagger hoeft niet in evenwicht te worden gebracht met andere ervaringen.

[J de Groot]

Jammer dat je niet ingaat op Jozua 24. Ik ken eigenlijk alleen dr. W op ‘t Hof die consequent wilde zijn door alleen wedergeboren christenen belijdenis te laten doen. In deze casus bleken er maar zeer weinigen belijdenis te doen.

Als een jongere in leer en leven zich wil richten naar Gods Woord. Als hij/zij de HEERE wil zoeken en een verlangen heeft om Hem te vrezen maar er is (nog) geen vrijmoedigheid laat staan verzekerdheid om zichzelf als ware gelovige te zien zal ik zo’n jongere niet durven tegenhouden om belijdenis te doen. Jij wel?

Jozua 24 is een mooi tekst maar mist echte betekenis in een culturele context waarin kiezen voor de Heere gedomineerd wordt door de gedachte van de toe-eigening die geschonken moet worden. Juist kiezen is dan een zeer moeilijk begrip, of we maken het los van een innerlijke overtuiging.
Ik ben positief over jongeren die een hartelijke belijdenis willen afleggen, maar ik ben negatief over jongeren die een slechts track-record hebben op kerkbezoek, catechisatie en kennis en dat na hun belijdenis ook continueren.
Ik kom uit een kerkelijk omgeving waarin het tamelijk gewoon was dat jongeren bij het volwassen werden belijdenis van het geloof aflegden en trouw met de kerk bleven meeleven. De uitgesproken belijdenis wordt daarna en daarvoor dus door hun leven bevestigd. In die setting kan ik me al jouw opmerkingen prima plaatsen en toen had ik ook geen moeite met dit soort van 'koortdansen'.
Tegenwoordig haakt daarna nog 1 op de 3 of 4 af. Dat legt druk op het moment van belijdenis, omdat het afhaken en of andere bijzonderheden tamelijk dicht op het moment van belijdenis doen (kunnen) liggen. Voor dat laatste is natuurlijk altijd mogelijk om censuur toe te passen wegens het verzuimen van kerkbezoek, maar ook dat is al decennia geen praktijk meer.

Even over het vetgedrukte. Ik neem aan dat er geen kerkenraden zijn die zulke jongeren toelaten tot het doen van belijdenis. Over het hart is het moeilijk oordelen maar over leer en leven kan een objectief oordeel geveld worden.

We hebben het hier over de GG.
Hoe het nu gaat weet ik niet, maar wel hoe het ongeveer 20 jaar geleden ging. Toen oefende de kerkenraad zelfs druk uit op iemand die nooit kwam maar wel ingeschreven stond als dooplid.

Voor mij persoonlijk was het toendertijd gewoon voldoen aan de verwachtingen oftewel sociaal wenselijk gedrag om belijdenis te doen. Ik bezat geen geloof, leefde uitsluitend voor mezelf en overtrad bewust heel wat van Gods geboden, maar wist dat uitstekend te verbergen. Trouwe kerkganger, actief in het jeugdwerk. Maar ondertussen... Mijn belijdenis was daarom op voorhand al een meineed. Ik worstel daar nog wel eens mee of ik het dan niet opnieuw zou moeten doen, nu het een hartelijke keuze en het belijden van een waar geloof is.

Voor mij persoonlijk voelt het "belijdenis doen van de leer" zoals ik dat gedaan heb, niet meer dan het ondertekenen van een overeenkomst dat zolang je bij de club blijft, je je ook aan de clubregels houdt. De inhoud van de vragen waar je ja op zegt, komt niet inhoudelijk aan bod tijdens de cursus "hoe blijf je een gergemmer" die daaraan vooraf gaat.

Ik hoop oprecht dat het inmiddels anders gaat, al heb ik er een hard hoofd in.

Inmiddels ben ik geen lid meer van de club. Ik schrijf dit niet op deze manier op om mensen te kwetsen maar om te verwoorden hoe het voor mij persoonlijk voelt of gevoeld heeft. Stel er gerust andere ervaringen tegenover.

Misschien is het goed Kol 3 te lezen ...

[DDD]

Ik denk dat wat Forummer zegt, helaas voor bepaalde gemeenten wél opgaat. Het idee dat de belijdenis een belijdenis van het geloof is, is in zeker 15 procent van de Gereformeerde Gemeenten vrijwel geheel verdwenen.

Er zijn zelfs dominees binnen de GG die uitdrukkelijk spreken van belijdenis van de leer. Ik betwijfel of je dat ergens bij gereformeerde theologen/dominees van vóór 1950 tegen zou kunnen komen.

Zonder een waar geloof in de kerk, in de kerkenraad en bij de predikant, is een kerk weliswaar in zijn openbaringsvorm geen clubje, maar feitelijk is het dat wel.

[Forummer]

We hebben het hier over de GG.
Hoe het nu gaat weet ik niet, maar wel hoe het ongeveer 20 jaar geleden ging. Toen oefende de kerkenraad zelfs druk uit op iemand die nooit kwam maar wel ingeschreven stond als dooplid.

Voor mij persoonlijk was het toendertijd gewoon voldoen aan de verwachtingen oftewel sociaal wenselijk gedrag om belijdenis te doen. Ik bezat geen geloof, leefde uitsluitend voor mezelf en overtrad bewust heel wat van Gods geboden, maar wist dat uitstekend te verbergen. Trouwe kerkganger, actief in het jeugdwerk. Maar ondertussen... Mijn belijdenis was daarom op voorhand al een meineed. Ik worstel daar nog wel eens mee of ik het dan niet opnieuw zou moeten doen, nu het een hartelijke keuze en het belijden van een waar geloof is.

Je bent inmiddels aardig opgeknapt, begrijp ik. Ik ben blij dat de belijdenis van de kerk voorziet in het schone feit dat elk belijdend lid geen enkel ogenblik voor God kan bestaan omdat we zondaren blijven tot onze laatste snik.

Voor mij persoonlijk voelt het "belijdenis doen van de leer" zoals ik dat gedaan heb, niet meer dan het ondertekenen van een overeenkomst dat zolang je bij de club blijft, je je ook aan de clubregels houdt. De inhoud van de vragen waar je ja op zegt, komt niet inhoudelijk aan bod tijdens de cursus "hoe blijf je een gergemmer" die daaraan vooraf gaat.

Ik hoop oprecht dat het inmiddels anders gaat, al heb ik er een hard hoofd in.

Dit soort nestbevuiling moet hier met een paar woorden afgewezen worden. Het heeft geen enkele zin om op zoiets raars in te gaan en ook niet om het hier te posten, zij het dat je ene Ad Anker dan weer ziet reageren. Eén ding: het is te walgelijk voor woorden om de belijdeniscatechisatie af te doen met 'een cursus "hoe blijf je gergemmer"'.

Inmiddels ben ik geen lid meer van de club. Ik schrijf dit niet op deze manier op om mensen te kwetsen maar om te verwoorden hoe het voor mij persoonlijk voelt of gevoeld heeft. Stel er gerust andere ervaringen tegenover.

Deze bagger hoeft niet in evenwicht te worden gebracht met andere ervaringen.

Het is mijn ervaring, ongeveer 20 jaar geleden in een ultrarechtse biblebelt GG. De haarlengte en het niet mogen dragen van oorbellen bij de vrouwen was belangrijker dan Jezus Christus. Vragen over bijvoorbeeld zangtempo mochten niet gesteld worden. Dus wat mij betreft overstijgt dat niet het niveau van een cursus hoe blijf ik gergemmer. En ik ontvang meermaals signalen dat het in dit soort GG's er nog steeds zo aan toe gaat.

Ik kan me voorstellen dat het in andere GG's anders aan toe ging of gaat. Dat zijn dus andere ervaringen, en eerlijk gezegd zou het me goeddoen als ik die zou horen. Ik kijk er naar uit om positieve verhalen te horen over de weg naar het belijdenis doen van je persoonlijke geloof dat Jezus Christus ook voor jou betaald heeft. Nogmaals, zet ze er gerust tegenover.

[De Rijssenaar]

Ook dit heel herkenbaar allemaal. Ja, belijdenis doen van de leer is er volgens mij bij heel veel gergems gangbaar. En kom vooral niet te snel aan het Heilig Avondmaal, daar moet je een bijzondere openbaring voor hebben.

[FlyingEagle]

Ook dit heel herkenbaar allemaal. Ja, belijdenis doen van de leer is er volgens mij bij heel veel gergems gangbaar. En kom vooral niet te snel aan het Heilig Avondmaal, daar moet je een bijzondere openbaring voor hebben.

Waar doel je op met ‘een bijzondere openbaring’?

[De Rijssenaar]

Ook dit heel herkenbaar allemaal. Ja, belijdenis doen van de leer is er volgens mij bij heel veel gergems gangbaar. En kom vooral niet te snel aan het Heilig Avondmaal, daar moet je een bijzondere openbaring voor hebben.

Waar doel je op met ‘een bijzondere openbaring’?

Ja, dat weet ik ook niet. Dat moet je Gods volk dan maar vragen

[DDD]

Kortom: ook in de Gereformeerde Gemeenten geldt: naarmate de inhoud onbelangrijker wordt of verdwijnt, wordt de vorm belangrijker.

De vraag is dan, hoelang is een kerkachtig gezelschap nog een kerkelijke gemeente. En wanneer is het een soort verzameling van mensen die wel kerkje spelen, maar feitelijk geen kerk zijn. Bij een kerkenraad vol ongelovigen zou ik toch menen dat van een kerk in bijbelse zin geen sprake meer is.

[JvW]

Ook dit heel herkenbaar allemaal. Ja, belijdenis doen van de leer is er volgens mij bij heel veel gergems gangbaar. En kom vooral niet te snel aan het Heilig Avondmaal, daar moet je een bijzondere openbaring voor hebben.

Waar doel je op met ‘een bijzondere openbaring’?

Ja, dat weet ik ook niet. Dat moet je Gods volk dan maar vragen

Ik vind je manier van spreken niet erg respectvol. Je bedoelt het wellicht niet zo, maar het komt erg negatief over. Ik begrijp wel waar je het over hebt, maar door de manier van schrijven gaan mensen al in de weerstand-modus.

Ik denk dat het per gemeente (veel) kan verschillen. Ik zie zelf dat het belijdenis doen tegenwoordig veel bewuster gebeurt dan vroeger, er zit minder vanzelfsprekendheid bij. En natuurlijk ga je niet zomaar aan het avondmaal, het is zeker geen automatisme. Aan de andere kant mag je ook niet blijven zitten als je Hem wel kent. Als het goed is komt dat allebei aan de orde op de catechisatie.
Mijn dochter heeft afgelopen zondag belijdenis van haar geloof mogen doen in onze gemeente.

[Narcis]

Ook dit heel herkenbaar allemaal. Ja, belijdenis doen van de leer is er volgens mij bij heel veel gergems gangbaar. En kom vooral niet te snel aan het Heilig Avondmaal, daar moet je een bijzondere openbaring voor hebben.

Waar doel je op met ‘een bijzondere openbaring’?

Ja, dat weet ik ook niet. Dat moet je Gods volk dan maar vragen

Nou zeg.. zo praat je er toch niet over. En dan zo'n smiley erachter.
Reken maar dat Gods volk weet wat zo'n openbaring inhoudt. Vraag er eens naar binnen je gemeente.

[De Rijssenaar]

Ja, dat zijn goeie vragen, waar ik zo snel ook het antwoord niet heb.

Maar laatst dacht ik nog: ze waarschuwen vaak voor een beredenerend en verstandelijk geloof. Het moet in het hart zitten en niet in het hoofd. Maar als je dan hoort wat voor schema's ze hebben bedacht om te toetsen of je er wel of niet bij hoort, komt mij dat allemaal heel beredenerend en verstandelijk over. Want stel dat je wat zaken kunt "afvinken", dan heeft dat maar weinig met geloof te maken. Want je mag aan de ene kant ook weer niet steunen op je godsdienst en ervaringen.

[De Rijssenaar]

Ook dit heel herkenbaar allemaal. Ja, belijdenis doen van de leer is er volgens mij bij heel veel gergems gangbaar. En kom vooral niet te snel aan het Heilig Avondmaal, daar moet je een bijzondere openbaring voor hebben.

Waar doel je op met ‘een bijzondere openbaring’?

Ja, dat weet ik ook niet. Dat moet je Gods volk dan maar vragen

Ik denk dat het per gemeente (veel) kan verschillen. Ik zie zelf dat het belijdenis doen tegenwoordig veel bewuster gebeurt dan vroeger, er zit minder vanzelfsprekendheid bij. En natuurlijk ga je niet zomaar aan het avondmaal, het is zeker geen automatisme. Aan de andere kant mag je ook niet blijven zitten als je Hem wel kent. Als het goed is komt dat allebei aan de orde op de catechisatie.
Mijn dochter heeft afgelopen zondag belijdenis van haar geloof mogen doen in onze gemeente.

Ja, ik denk dat jongeren misschien ook wel bewuster nadenken. En mooi dat jouw dochter belijdenis van haar geloof heeft mogen doen, zo hoort het ook!

[huisman]

Ook dit heel herkenbaar allemaal. Ja, belijdenis doen van de leer is er volgens mij bij heel veel gergems gangbaar. En kom vooral niet te snel aan het Heilig Avondmaal, daar moet je een bijzondere openbaring voor hebben.

Waar doel je op met ‘een bijzondere openbaring’?

Ja, dat weet ik ook niet. Dat moet je Gods volk dan maar vragen

Je kunt het ook vragen aan Saulus, aan de Stokbewaarder, aan Lydia enz. Ze zullen je allemaal vertellen welke bijzonder openbaring ze hebben meegemaakt. De Heere Jezus noemt het wederom geboren worden. Dat gebeurd in ons zonder ons door de onwederstandelijke werking van de Heilige Geest. Dit met een krachtige werking die niet minder is dan de schepping of de opwekking uit de doden (D.L. 3/4 art 12) Deze wedergeboorte is te herkennen door dat zij weten en gevoelen dat zij door de genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben. (Art 13)

[MGG]

Ja, dat zijn goeie vragen, waar ik zo snel ook het antwoord niet heb.

Maar laatst dacht ik nog: ze waarschuwen vaak voor een beredenerend en verstandelijk geloof. Het moet in het hart zitten en niet in het hoofd. Maar als je dan hoort wat voor schema's ze hebben bedacht om te toetsen of je er wel of niet bij hoort, komt mij dat allemaal heel beredenerend en verstandelijk over. Want stel dat je wat zaken kunt "afvinken", dan heeft dat maar weinig met geloof te maken. Want je mag aan de ene kant ook weer niet steunen op je godsdienst en ervaringen.

Hopelijk ken je mensen die Christus kennen. Op een gelegen moment kan je naar hun relatie met God vragen. Je zult geen schema's horen, maar Gods liefde die een zondaar opraapt en tot kind van de Koning verheft.

[De Rijssenaar]

Ook dit heel herkenbaar allemaal. Ja, belijdenis doen van de leer is er volgens mij bij heel veel gergems gangbaar. En kom vooral niet te snel aan het Heilig Avondmaal, daar moet je een bijzondere openbaring voor hebben.

Waar doel je op met ‘een bijzondere openbaring’?

Ja, dat weet ik ook niet. Dat moet je Gods volk dan maar vragen

Je kunt het ook vragen aan Saulus, aan de Stokbewaarder, aan Lydia enz. Ze zullen je allemaal vertellen welke bijzonder openbaring ze hebben meegemaakt. De Heere Jezus noemt het wederom geboren worden. Dat gebeurd in ons zonder ons door de onwederstandelijke werking van de Heilige Geest. Dit met een krachtige werking die niet minder is dan de schepping of de opwekking uit de doden (D.L. 3/4 art 12) Deze wedergeboorte is te herkennen door dat zij weten en gevoelen dat zij door de genade Gods met het hart geloven, en hun Zaligmaker liefhebben. (Art 13)

Het gaat om een bijzondere openbaring of iets dat je weet dat je naar het HA mag. En wat moet een onbekeerd iemand met het bovenstaande?