GGotK schreef:

Wandelende schreef:

GGotK schreef:Ik denk dat o.a. de jeugd ook graag zou zien dat het niet alleen bij woorden blijft , maar dat het ook in het dagelijks leven te zien is.

Volgens mij is woord en daad niet los te koppelen.

Het gaat erom wat de jeugd in de praktijk ziet. En dan zijn er veel zorgen.

Mistig schreef:Het is goed om te vertellen wat de Heere aan je ziel gedaan heeft. Sterker nog, ik denk dat het te weinig gebeurt. En dit mag zeker ook gehoord worden!
Alleen de drempel wordt hiermee dusdanig hoog opgeworpen dat velen niet aan het Avondmaal durven te gaan. Dit weet ik van diverse gemeenteleden die hier in het verleden lid zijn geweest. Het is namelijk geen vraag of je dit zou willen doen.

pierre27 schreef:

GGotK schreef:

Wandelende schreef:

GGotK schreef:Ik denk dat o.a. de jeugd ook graag zou zien dat het niet alleen bij woorden blijft , maar dat het ook in het dagelijks leven te zien is.

Volgens mij is woord en daad niet los te koppelen.

Het gaat erom wat de jeugd in de praktijk ziet. En dan zijn er veel zorgen.

Helemaal eens!

Wandelende schreef:Het gaat mij ook, nogmaals, om de verplichting die eraan hangt. Daarmee schrik je, naar mijn mening, klein maar oprecht geloof heel erg af.

Isala schreef:Ja dat is waar hoor.
Maar wat aan de ene kant pastoraal behandeld moet worden, kan aan de andere kant de praktijk van zwijgen in de hand werken.
Vrijmoedigheid om te getuigen mag je van de Heere ontvangen als je Hem daarom bidt.

Zeeuw schreef:

Isala schreef:
Ik denk toch dat er te weinig gesproken wordt over het werk van de Heere in het leven van Zijn kinderen.
Daarmee zeg ik niet dat je op een zeepkistje op de markt moet gaan staan en het gaan verkondigen. Maar ik ben het er mee oneens dat je dat alleen in de binnenkamer moet blijven. Ik hoor steeds vaker dat jongeren niemand (of heel weinig mensen) kennen, die hun vertellen hoe het leven met de Heere is. Hoe erg is dat! Ik denk juist dat de Heere in harten van mensen wil werken, doordat Zijn kinderen goed van Hem spreken. Dat zij iets mogen vertellen van wat Hij gedaan heeft aan hun ziel. Uiteraard op een gepast moment, binnen een goed gesprek of in een veilige kring.
Er is er maar ééntje die dat bedekt wil houden. Laten we ons dat realiseren. De gedachte om maar niet te getuigen heeft daarom ook een schaduwzijde!

Ik denk dat het meer Bijbels is om vooraf aan het Avondmaal getuigenis te geven, dan om belijdenis te doen van de leer der kerk.

Zeker eens Isala. Heel erg is dat. Ook heel raar eigenlijk. Maar...jongeren zoeken soms ook weinig van deze mensen op. Ik heb als jongere, in eerste instantie uit nieuwsgierigheid, mensen ook echt op gezocht en de vraag gesteld of ze wilden vertellen. Dan zag ik vaak wel vrijmoedigheid, maar ook het klein denken van zichzelf en bang zijn voor zelfbedrog.
Bij ons in kerk wordt wsl binnenkort een soort 'ouderen'-jongeren systeem ingezet. Dus dat je als 'oudere' (in mijn geval half de 30) met een groepje van 4/5 jongeren nauw contact hebt.
Maar toch, dit moet toch eigenlijk in de gezinnen gebeuren. Waarom lukt het dan zo weinig ouders groot van de Heere te spreken. Ik weet het antwoord niet helemaal. Wat ik wel merk is dat er zoveel schroom is, zo weinig op persoonlijk geloof en eerlijk spreken de nadruk wordt gelegd in mijn oorspronkelijke kerkverband. De liefde van God wordt minder gemaakt dan de zondekennis van de mens, dusdanig dat men zich het offer van de Heere Jezus nooit durft 'toe te eigenen'. Ik heb mijn hele leven gehoord 'Hij moet het doen he'. Klopt, maar het functioneerde als het einde van alle tegenspraak.

Mijn bezwaar hier was meer het gedwongen lijken van het moeten getuigen. Ik ben meer van de persoonlijke gesprekken en kleinere gezelschappen.

GGotK schreef:

Wandelende schreef:

GGotK schreef:Ik denk dat o.a. de jeugd ook graag zou zien dat het niet alleen bij woorden blijft , maar dat het ook in het dagelijks leven te zien is.

Volgens mij is woord en daad niet los te koppelen.

Het gaat erom wat de jeugd in de praktijk ziet. En dan zijn er veel zorgen.

Mistig schreef:Afgelopen zondag begreep ik trouwens dat Ds. J.S. van der Net erg ziek is.
Het zal niet lang meer duren voordat hij mag ingaan in het Vaderhuis, zo werd er gezegd.
Ik zag dat hij ook al wat preekbeurten heeft afgezegd.
Laten we ook deze oude broeder in ons gebed gedenken!

OutOfTheBox schreef:Goedemiddag,

(…)
Ik ben nieuw op dit forum. Lees al wat jaren mee, maar heb behoefte om af en toe ook mee te schrijven. Weet nog niet hoe actief dat zal zijn, maar goed, dat zal later blijken.

Een hartelijke groet

OutOfTheBox schreef:
Goedemiddag,
(...)
Ik ben nieuw op dit forum. Lees al wat jaren mee, maar heb behoefte om af en toe ook mee te schrijven. Weet nog niet hoe actief dat zal zijn, maar goed, dat zal later blijken.

Een hartelijke groet

DDD schreef:

GGotK schreef:

Wandelende schreef:

GGotK schreef:Ik denk dat o.a. de jeugd ook graag zou zien dat het niet alleen bij woorden blijft , maar dat het ook in het dagelijks leven te zien is.

Volgens mij is woord en daad niet los te koppelen.

Het gaat erom wat de jeugd in de praktijk ziet. En dan zijn er veel zorgen.

Ik mis misschien een heleboel, maar wat voor zorgen zijn er dan op dit punt? Ik weet daar helemaal niet van.

Mistig schreef:

OutOfTheBox schreef:
Goedemiddag,
(...)
Ik ben nieuw op dit forum. Lees al wat jaren mee, maar heb behoefte om af en toe ook mee te schrijven. Weet nog niet hoe actief dat zal zijn, maar goed, dat zal later blijken.

Een hartelijke groet

Welkom! Stel je gerust voor op de voorstelpagina!

OutOfTheBox schreef:

Mistig schreef:

OutOfTheBox schreef:
Goedemiddag,
(...)
Ik ben nieuw op dit forum. Lees al wat jaren mee, maar heb behoefte om af en toe ook mee te schrijven. Weet nog niet hoe actief dat zal zijn, maar goed, dat zal later blijken.

Een hartelijke groet

Welkom! Stel je gerust voor op de voorstelpagina!

Doe ik graag! Waar is dat?

DDD schreef:

Zeeuw schreef:
Zeker eens Isala. Heel erg is dat. Ook heel raar eigenlijk. Maar...jongeren zoeken soms ook weinig van deze mensen op. Ik heb als jongere, in eerste instantie uit nieuwsgierigheid, mensen ook echt op gezocht en de vraag gesteld of ze wilden vertellen. Dan zag ik vaak wel vrijmoedigheid, maar ook het klein denken van zichzelf en bang zijn voor zelfbedrog.
Bij ons in kerk wordt wsl binnenkort een soort 'ouderen'-jongeren systeem ingezet. Dus dat je als 'oudere' (in mijn geval half de 30) met een groepje van 4/5 jongeren nauw contact hebt.
Maar toch, dit moet toch eigenlijk in de gezinnen gebeuren. Waarom lukt het dan zo weinig ouders groot van de Heere te spreken. Ik weet het antwoord niet helemaal. Wat ik wel merk is dat er zoveel schroom is, zo weinig op persoonlijk geloof en eerlijk spreken de nadruk wordt gelegd in mijn oorspronkelijke kerkverband. De liefde van God wordt minder gemaakt dan de zondekennis van de mens, dusdanig dat men zich het offer van de Heere Jezus nooit durft 'toe te eigenen'. Ik heb mijn hele leven gehoord 'Hij moet het doen he'. Klopt, maar het functioneerde als het einde van alle tegenspraak.

Mijn bezwaar hier was meer het gedwongen lijken van het moeten getuigen. Ik ben meer van de persoonlijke gesprekken en kleinere gezelschappen.

Ik vind het toch wel schokkend dat je zulke dingen in een gemeente die zich nota bene Gereformeerde Gemeente noemt, hoorde.

Maar verder vind ik niet perse dat kinderen alles met hun ouders moeten bespreken. Een externe mentor is mijns inziens heel goed, niet alleen om seksueel misbruik te voorkomen, maar ook om geloofsoverdracht op een natuurlijke manier te laten verlopen.