-DIA- schreef:Toen er vroeger veel meer geestelijk leven was, haalde men lessen uit de natuur, ja overal uit, om geestelijke zaken te vergelijken. Hier heeft het niets van doen, lijkt me, met Maleachi. We zijn het geestelijk denken verleerd, en kijken meteen: O dat staat niet in de Bijbel. Dan lijkt het tegenwoordig meteen fout. Dat hoeft beslist niet altijd zo te zijn. Vergelijk de opmerking van ds. Lamain (die citeert hij) maar met de geestelijke bevindelijke ervaring (of praktijk).

Uit de natuur, ja zeker. Maar als we geestelijke lessen uit de Bijbel halen, moet dat natuurlijk wel kloppen, dan moet dat wel de bedoeling van de schrijver (die geïnspireerd werd door de Heilige Geest) vertolken. De zg. inlegkunde kunnen we echt niet verdedigen met bv. Calvijn in de hand.

Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat wát er gezegd wordt, daarom inhoudelijk fout is. Maar een prediker hoort de Schrift uit te leggen. En bevinding komt op uit de tekst, niet andersom - of bevinding helemaal los van een tekst, dat heb ik ook al meegemaakt.

eilander schreef:

-DIA- schreef:Toen er vroeger veel meer geestelijk leven was, haalde men lessen uit de natuur, ja overal uit, om geestelijke zaken te vergelijken. Hier heeft het niets van doen, lijkt me, met Maleachi. We zijn het geestelijk denken verleerd, en kijken meteen: O dat staat niet in de Bijbel. Dan lijkt het tegenwoordig meteen fout. Dat hoeft beslist niet altijd zo te zijn. Vergelijk de opmerking van ds. Lamain (die citeert hij) maar met de geestelijke bevindelijke ervaring (of praktijk).

Uit de natuur, ja zeker. Maar als we geestelijke lessen uit de Bijbel halen, moet dat natuurlijk wel kloppen, dan moet dat wel de bedoeling van de schrijver (die geïnspireerd werd door de Heilige Geest) vertolken. De zg. inlegkunde kunnen we echt niet verdedigen met bv. Calvijn in de hand.

Dat wil natuurlijk nog niet zeggen dat wát er gezegd wordt, daarom inhoudelijk fout is. Maar een prediker hoort de Schrift uit te leggen. En bevinding komt op uit de tekst, niet andersom - of bevinding helemaal los van een tekst, dat heb ik ook al meegemaakt.

Er kan een zekere waarheid in zitten, als het niet overeenkomt met de Schrift. Maar tegenwoordig zie je ook een doorgeslagen ani-gezelschaps-lobby. Terwijl we daar helemaal niet negatief maar juist positief over lezen in tijden van meer geestelijk leven.
Gezelschappen ontstonden enerzijds uit nood, anderzijds dat de liefde tot elkaar trok "ziet hoe lief ze elkander hebben". De voet kan tot de hand niet zeggen ik heb u niet van node, etc. Er kunnen bij minder geestelijk leven zeker uitwassen ontstaan bij gezelschappen. Dan kom je vanzelf ook allerlei voorbeelden die niet direct in de Schrift staan, maar die wel Schriftuurlijk-bevindelijk zijn te veroordelen als fout. Dan gaat het niet om inlegkunde (bv. het boek Ruth mag gerust als een beeld van de Kerk worden gezien), mits het goed uitgelegd word. Gelijkenissen (ook het boek Ruth) kun je niet één op één overzetten op de praktijk. Dat men nu meer wantrouwend wordt komt volgens mij vooral door de bekende uitwassen, waar we vroeger veel minder van hoorden, en het stichtelijke van toen is ook vaak weg.

-DIA- schreef: Er kan een zekere waarheid in zitten, als het niet overeenkomt met de Schrift. Maar tegenwoordig zie je ook een doorgeslagen ani-gezelschaps-lobby. Terwijl we daar helemaal niet negatief maar juist positief over lezen in tijden van meer geestelijk leven.
Gezelschappen ontstonden enerzijds uit nood, anderzijds dat de liefde tot elkaar trok "ziet hoe lief ze elkander hebben". De voet kan tot de hand niet zeggen ik heb u niet van node, etc. Er kunnen bij minder geestelijk leven zeker uitwassen ontstaan bij gezelschappen. Dan kom je vanzelf ook allerlei voorbeelden die niet direct in de Schrift staan, maar die wel Schriftuurlijk-bevindelijk zijn te veroordelen als fout. Dan gaat het niet om inlegkunde (bv. het boek Ruth mag gerust als een beeld van de Kerk worden gezien), mits het goed uitgelegd word. Gelijkenissen (ook het boek Ruth) kun je niet één op één overzetten op de praktijk. Dat men nu meer wantrouwend wordt komt volgens mij vooral door de bekende uitwassen, waar we vroeger veel minder van hoorden, en het stichtelijke van toen is ook vaak weg.

Goed dat je in elk geval erkent dat er uitwassen waren. Ik heb het zelf meegemaakt dat Bijbelteksten terzijde werden geschoven met de woorden "Gods volk leert het anders". Dan zie je de scheefgroei, dan zie je de "bevinding" het Woord verdringen, en dat is levensgevaarlijk.

Hendrikus schreef:

-DIA- schreef: Er kan een zekere waarheid in zitten, als het niet overeenkomt met de Schrift. Maar tegenwoordig zie je ook een doorgeslagen ani-gezelschaps-lobby. Terwijl we daar helemaal niet negatief maar juist positief over lezen in tijden van meer geestelijk leven.
Gezelschappen ontstonden enerzijds uit nood, anderzijds dat de liefde tot elkaar trok "ziet hoe lief ze elkander hebben". De voet kan tot de hand niet zeggen ik heb u niet van node, etc. Er kunnen bij minder geestelijk leven zeker uitwassen ontstaan bij gezelschappen. Dan kom je vanzelf ook allerlei voorbeelden die niet direct in de Schrift staan, maar die wel Schriftuurlijk-bevindelijk zijn te veroordelen als fout. Dan gaat het niet om inlegkunde (bv. het boek Ruth mag gerust als een beeld van de Kerk worden gezien), mits het goed uitgelegd word. Gelijkenissen (ook het boek Ruth) kun je niet één op één overzetten op de praktijk. Dat men nu meer wantrouwend wordt komt volgens mij vooral door de bekende uitwassen, waar we vroeger veel minder van hoorden, en het stichtelijke van toen is ook vaak weg.

Goed dat je in elk geval erkent dat er uitwassen waren. Ik heb het zelf meegemaakt dat Bijbelteksten terzijde werden geschoven met de woorden "Gods volk leert het anders". Dan zie je de scheefgroei, dan zie je de "bevinding" het Woord verdringen, en dat is levensgevaarlijk.

En niet alleen waren maar vooral ook zijn... Hoe verder van de praktijk hoe meer er gedwaald wordt. Dan weten we het niet meer.

Wat bedoel je nu te zeggen, Dia?

CvdW schreef:Wat bedoel je nu te zeggen, Dia?

Dat er uitwassen in het gezelschapsleven zijn en waren, maar dat daarmee niet alles vanuit het gezelschapsleven moet worden afgekeurd. Is dat nu zo moeilijk?

Wat mij opvalt is dat in een ander topic negatief werd gereageerd als een groepje Bijbelstudie deed zonder een ambtsdrager erbij, maar in het gezelschapsleven waren er ook niet altijd ambtsbroeders bij, toch waren er mooie dingen over te zeggen.
Is het niet zo dat die groepjes van nu samen, zingen, bidden en de Bijbel onderzoeken hetzelfde idee als vroeger is?
Of kwam er daar geen Bijbel aan te pas en was het alleen maar spreken over je bevinding?

samanthi schreef:Wat mij opvalt is dat in een ander topic negatief werd gereageerd als een groepje Bijbelstudie deed zonder een ambtsdrager erbij, maar in het gezelschapsleven waren er ook niet altijd ambtsbroeders bij, toch waren er mooie dingen over te zeggen.
Is het niet zo dat die groepjes van nu samen, zingen, bidden en de Bijbel onderzoeken hetzelfde idee als vroeger is?
Of kwam er daar geen Bijbel aan te pas en was het alleen maar spreken over je bevinding?

Ik heb beide varianten meegemaakt.
'Gezelschappen' kenmerkten zich ( in mijn ervaring) in het veelal centraal staan van de bevindingen van een persoon.
Dat was soms heel stichtelijk, maar te vaak stond de christen centraal, wel begonnen ze vaak met een stukje voorlezen uit de Bijbel en sloten af met gebed( wie daar vrijmoedigheid voor had).
Spraken ze uit hun leven over Christus, dan had je meestal mooie avonden.
Bijbelstudies waren voor mij heel leerzaam, omdat Gods Woord centraal stond en je soms verwonderd was hoe de Heere in het midden was en hoe Gods Woord 'ging leven'. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan Bijbelstudie.

Terri schreef:

samanthi schreef:Wat mij opvalt is dat in een ander topic negatief werd gereageerd als een groepje Bijbelstudie deed zonder een ambtsdrager erbij, maar in het gezelschapsleven waren er ook niet altijd ambtsbroeders bij, toch waren er mooie dingen over te zeggen.
Is het niet zo dat die groepjes van nu samen, zingen, bidden en de Bijbel onderzoeken hetzelfde idee als vroeger is?
Of kwam er daar geen Bijbel aan te pas en was het alleen maar spreken over je bevinding?

Ik heb beide varianten meegemaakt.
'Gezelschappen' kenmerkten zich ( in mijn ervaring) in het veelal centraal staan van de bevindingen van een persoon.
Dat was soms heel stichtelijk, maar te vaak stond de christen centraal, wel begonnen ze vaak met een stukje voorlezen uit de Bijbel en sloten af met gebed( wie daar vrijmoedigheid voor had).
Spraken ze uit hun leven over Christus, dan had je meestal mooie avonden.
Bijbelstudies waren voor mij heel leerzaam, omdat Gods Woord centraal stond en je soms verwonderd was hoe de Heere in het midden was en hoe Gods Woord 'ging leven'. Persoonlijk geef ik de voorkeur aan Bijbelstudie.

Bedankt...en ja mijn voorkeur gaat ook uit naar Bijbelstudie.

CvdW schreef:Wat bedoel je nu te zeggen, Dia?

Wie niet van God Zelf is geleerd gaat zeker ergens de fout in. De ene ontsporing kan dan een andere ontsporing teweegbrengen. Dan ben je de rechte weg kwijt voor je er erg in hebt.

-DIA- schreef:

CvdW schreef:Wat bedoel je nu te zeggen, Dia?

Wie niet van God Zelf is geleerd gaat zeker ergens de fout in. De ene ontsporing kan dan een andere ontsporing teweegbrengen. Dan ben je de rechte weg kwijt voor je er erg in hebt.

Ik ben het met je eens dat we diep afhankelijk zijn van de leiding van de Heere door Zijn Geest in Zijn Woord.
Maar (niet een rebels of opstandig 'maar') wat bedoel jij met 'van God geleerd'? En wat is dan voor jou de norm?

-DIA- schreef:

CvdW schreef:Wat bedoel je nu te zeggen, Dia?

Wie niet van God Zelf is geleerd gaat zeker ergens de fout in. De ene ontsporing kan dan een andere ontsporing teweegbrengen. Dan ben je de rechte weg kwijt voor je er erg in hebt.

Ook Gods kinderen kunnen dwalen, daarom is het goed alles op de Schrift te toetsen.

"De Bijbel leert ons dat er geen sprankje geestelijk leven kan zijn buiten Christus"

Ds. Labee (Saambinder)

FlyingEagle schreef:"De Bijbel leert ons dat er geen sprankje geestelijk leven kan zijn buiten Christus"

Ds. Labee (Saambinder)

Nu is het natuurlijk maar de vraag wat bedoeld wordt met 'in Christus zijn'.

Posthoorn schreef:

FlyingEagle schreef:"De Bijbel leert ons dat er geen sprankje geestelijk leven kan zijn buiten Christus"

Ds. Labee (Saambinder)

Nu is het natuurlijk maar de vraag wat bedoeld wordt met 'in Christus zijn'.

En wat er verstaan wordt onder 'geestelijk leven'?