Gelezen, gedacht, gehoord...

[FlyingEagle]

Volgens mij haal je nu weer de standenleer en opwas in de genade door elkaar. Ik constateer dat de standenleer in de GG een belangrijkere positie heeft dan opwas in de genade en ik betreur dat.

Is jouw constatering gebaseerd op wat enkele mensen hier ten berde brengen?

Nee, preken en in artikelen in de SB maar misschien reageerde in wat te voorbarig na net een paar artikelen van ds. Sonneveld in de SB die daarin aangaf dat wij als GG toch echt anders zijn dan de andere kerkverbanden.

[pierre27]

Iets uit de oude doos van 2013..

https://www.refoforum.nl/forum/viewtopi ... &start=405

http://www.digibron.nl/search/detail/6e ... hristus/24

[Jantje]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/241 ... et-kennen/

[pierre27]

Volgens mij haal je nu weer de standenleer en opwas in de genade door elkaar. Ik constateer dat de standenleer in de GG een belangrijkere positie heeft dan opwas in de genade en ik betreur dat.

Is jouw constatering gebaseerd op wat enkele mensen hier ten berde brengen?

Nee, preken en in artikelen in de SB maar misschien reageerde in wat te voorbarig na net een paar artikelen van ds. Sonneveld in de SB die daarin aangaf dat wij als GG toch echt anders zijn dan de andere kerkverbanden.

Dank je voor je antwoord. Ik kom niet geheel tot die constatering, wel dat er dus duidelijk aandacht voor is, ook in de prediking. Maar wat ik hoor in de prediking is toch vooral het staan naar groei in de genade, en de standenleer zelf minimaal. Overigens kan dat natuurlijk per plaats en per preek verschillen. Wat ik van mijn ouders hoor die tot beginjaren '80 lid waren van de ''synodalen'' is dat de verschillen tussen de gemeenten in de GG net zo groot, zo niet groter waren dan vandaag de dag. Maar dat even terzijde.

[pierre27]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/241 ... et-kennen/

En of dat duidelijk is, geen rust tot het rusten in Christus er is. Mooi antwoord!

[Jantje]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/241 ... et-kennen/

En of dat duidelijk is, geen rust tot het rusten in Christus er is. Mooi antwoord!

Volgens mij zeggen ds. C. Harinck en ds. Moerkerken (in de door jouw aangehalde link) hier gewoon hetzelfde, als ik me niet vergis.

[Johann Gottfried Walther]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/241 ... et-kennen/

En of dat duidelijk is, geen rust tot het rusten in Christus er is. Mooi antwoord!

Volgens mij zeggen ds. C. Harinck en ds. Moerkerken (in de door jouw aangehalde link) hier gewoon hetzelfde, als ik me niet vergis.

Volgens mij volgt ds. Harinck meer de Puriteinen/Schotse oudvaders.
Al blijven velen stijf volhouden dat die precies hetzelfde leren op dit punt.

[pierre27]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/241 ... et-kennen/

En of dat duidelijk is, geen rust tot het rusten in Christus er is. Mooi antwoord!

Volgens mij zeggen ds. C. Harinck en ds. Moerkerken (in de door jouw aangehalde link) hier gewoon hetzelfde, als ik me niet vergis.

Ja in grote lijnen zeker. Zo heb ik het op de CGO ook meegekregen van beide broeders.

[pierre27]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/241 ... et-kennen/

En of dat duidelijk is, geen rust tot het rusten in Christus er is. Mooi antwoord!

Volgens mij zeggen ds. C. Harinck en ds. Moerkerken (in de door jouw aangehalde link) hier gewoon hetzelfde, als ik me niet vergis.

Volgens mij volgt ds. Harinck meer de Puriteinen/Schotse oudvaders.
Al blijven velen stijf volhouden dat die precies hetzelfde leren op dit punt.

Kan wel kloppen ja, allen volgden gelukkig Hem!

[GJdeBruijn]

Wat ds. C. Harinck schrijft is toch anders. Waar ds. Harinck die rust buiten bewuste kennis van Christus niet wil bouwen, wordt door 'de andere visie' hier wel 'gebouwd'. Althans, zo komt het wel over, ook al wordt het niet zo bedoeld als ik eea goed begrijp.

Een aantal citaten uit een SB uit 1977 met betrekking tot punten waar ds. C. Harinck anders over denkt:

Wij moeten er oog voor houden, dat er onder Gods kinderen zijn, die vóór de openbaring van de Persoon van Christus aan het hart staan, en dat er zijn, die daar achter staan.

Ik heb niets tegen het woordje „groei" of „opwas", wanneer men spreekt over de vorderingen in het genadeleven, mits men maar bedenke, dat er zaken zijn in het geestelijk leven, waar sommigen van Gods kinderen voorstaan en waar anderen achterstaan. Ir. van der Graaf opponeerde in het reeds eerder vermelde artikel nogal tegen het gebruik van het woord „trapsgewijze ontwikkeling" in het genadeleven en spreekt liever van groei, zoals ook in het natuurlijke leven het kind zich niet trapsgewijs, doch geleidelijk tot jongeling en man ontwikkelt. Geloof is geloof, zo stelt hij, of het nu in de aanvang of in de voortgang is. Ik ben er beducht voor, dat door zulk een wijze van spreken het besef van de standen in het geestelijke leven licht verdwijnt. Wij moeten er oog voor houden, dat er onder Gods kinderen zijn, die vóór de openbaring van de Persoon van Christus aan htm hart staan, en dat er zijn, die daar achter staan.

Wanneer wordt het nu echter Goede Vrijdag voor de ziel? Daar, waar wij gaan inleven, dat vanwege de gerechtigheid en de waarheid Gods niet anders voor onze zonden kan betaald worden, dan door de dood van de Zoon van God (Zondag 16).

Daar, waar wij met alles, wat in ons leven is gebeurd, óók met onze zoete omgang met de Heere Jezus, óók met onze onvergetelijke „tiende ure" gaan verstaan, dat Gods gerechtigheid onze dood vordert. Daar waar wij — met al onze liefde voor de Heere Jezus — aan Hem geërgerd worden en onszelf leren kennen als tot in de diepste vezels van ons bestaan doodsvijanden van vrije genade. Daar, waar alle hoop ons gaat ontvallen. Daar, waar zalig worden met alles wat er gebeurd is, onmogelijk wordt!

Accentueringen zijn van mij.
Wat opvalt is dat de aanduiding 'Gods kinderen' gebruikt wordt. Opvallend op een punt waar zij nog voor de bewuste kennis van Christus staan (openbaring van Christus aan de ziel). Als je daarbij in ogenschouw neemt dat Gods Kinderen zichzelf door zelfonderzoek zien aangewezen in de prediking ontstaat er een beeld dat Kinderen Gods als zodanig zichzelf zouden kunnen herkennen als Gods Kind zonder bewuste te zijn van Christus als persoonlijke Borg en Middelaar. Dat wordt dan wel 'gecorrigeerd' door die kinderen van God geen rust te gunnen. Overigens zit hier niet een theologisch verschil tussen de diverse opvattingen over de standen maar meer in de wijze waarop er mee omgegaan wordt en deze praxis wordt verdedigd. ds. Harinck is juist sterk appellerend op dit punt terwijl anderen hier een meer lijdelijke 'geloofsoefening in het (steeds weer terug kerend) gemis' voor aanwijzen als plaatsmakende stand voor het volgende 'kruispunt'.

Wat verder opvalt is de heel duidelijke en bewuste onderscheiding tussen de openbaring van Christus aan de ziel en de rechtvaardiging (3e quote). Op dat punt gaan de meningen uiteen. Dit is een punt dat de identiteit van de GG voor een groot deel bepaalt en is daarom een terugkerend thema in de SB. Hierin verschilt de visie van ds. Harinck aanzienlijk. Harinck volgt daar meer de lijn van de oudvaders en vindt daarom vooral op dit punt ook bijval vanuit andere kerkverbanden uit de reformatorische hoek. Quote 2 wijst ook in die richting.

Kortom: De groei van het geloof en de standen zijn verschillend maar worden wel degelijk op elkaar betrokken (quote 2!).

[Nasrani]

Ik betwijfel of Jantje dat er mee wilde zeggen hoor.

Ik wilde aangeven dat men van een standenleer een karikatuur maakt. Het gaat om een opwas en kennis in de genade en dat is hetzelfde als de standen in het genadeleven. De één is als een zogende die melk krijgt en de andere als een geoefende, die vaste(re) spijze ontvangt. Er is van een standenleer helemaal geen sprake. Dat denkt men altijd maar.

Dat ben ik zeker niet met je eens. De standenleer zoals ik die in de prediking gehoord heb was echt niet hetzelfde als opwas en kennis in de genade. Het was een soort stappenplan wat doorlopen moet worden.

Kortom: de standenleer wil recht doen aan het onderscheid dat er is tussen de gelovigen. Ze wil recht doen aan de onderscheiden gangen die God gaat in het leven van Zijn kinderen.
Dat is op zich te prijzen. Want de Schrift kent wel degelijk onderscheid. Ds. C. Harinck in zijn boek: “De toeleidende weg tot Christus” onderstreept dat Christus spreekt over lammeren en schapen. Er zijn kinderen en volwassenen in het geloof (Hebr.5:12-14 en Hebr.6:1). Sommigen moeten gevoed worden met melk, anderen met vaste spijs. De gelovigen zijn nieuwgeboren kinderkens die begerig zijn naar de redelijke onvervalste melk om op te wassen. De Schrift spreekt over gelovigen die zijn als een gekrookt riet en een rokende vlaswiek (Jes. 42:3). Er is klein geloof en er is groot geloof. Er zijn zwakken en sterken. Er is beginnend geloof en geoefend geloof. De kinderen Gods moeten volwassen worden. Aan een ieder wordt de genade gegeven naar de maat der gave van Christus. Er is dus opwas in het geloof. Ds. Harinck noemt dit standen (blz.224).
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/709 ... nadeleven/

Bestaan er in de Bijbel standen in de genade? Mag ik je iets meegeven? Maak er maar geen discussiestuk van. Overdenk de geschiedenis van Johannes nog eens en smeek de Heere of Hij je persoonlijk wil onderwijzen in de leidingen die Hij met Zijn volk houdt.
Ds. J. M. D. de Heer, Middelburg
https://www.digibron.nl/search/detail/0 ... enadeleven

Zoals al eerder opgemerkt door een andere forummer, de standenleer is in de praktijk hetzelfde als een kenmerkenleer. Aan het niveau van bevinding of ervaring in het geloofsleven is een stand gekoppeld. In de praktijk krijg je dan een prediking die voorwaarden gaat stellen aan het geloof en komen tot Christus. Pas als je een bepaalde mate van zondekennis hebt mag je tot Jezus gaan. En zo zijn er meer voorbeelden te noemen.
Dat is heel wat anders dan opwas en kennis.

[AnJa]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/709 ... nadeleven/

Bovenstaand antwoord vertolkt mijn gedachten en mening over heel de standenleer.
Let op! -->
Niet verwarren met groeien in de genade.

[pierre27]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/709 ... nadeleven/

Bovenstaand antwoord vertolkt mijn gedachten en mening over heel de standenleer.
Let op! -->
Niet verwarren met groeien in de genade.

Prima toch, zo zijn er diverse uitleggingen/beoordelingen van de standenleer. In alles zit iets moois. Ik veroordeel niks of niemand.

[Jantje]

Ik wilde aangeven dat men van een standenleer een karikatuur maakt. Het gaat om een opwas en kennis in de genade en dat is hetzelfde als de standen in het genadeleven. De één is als een zogende die melk krijgt en de andere als een geoefende, die vaste(re) spijze ontvangt. Er is van een standenleer helemaal geen sprake. Dat denkt men altijd maar.

Dat ben ik zeker niet met je eens. De standenleer zoals ik die in de prediking gehoord heb was echt niet hetzelfde als opwas en kennis in de genade. Het was een soort stappenplan wat doorlopen moet worden.

Kortom: de standenleer wil recht doen aan het onderscheid dat er is tussen de gelovigen. Ze wil recht doen aan de onderscheiden gangen die God gaat in het leven van Zijn kinderen.
Dat is op zich te prijzen. Want de Schrift kent wel degelijk onderscheid. Ds. C. Harinck in zijn boek: “De toeleidende weg tot Christus” onderstreept dat Christus spreekt over lammeren en schapen. Er zijn kinderen en volwassenen in het geloof (Hebr.5:12-14 en Hebr.6:1). Sommigen moeten gevoed worden met melk, anderen met vaste spijs. De gelovigen zijn nieuwgeboren kinderkens die begerig zijn naar de redelijke onvervalste melk om op te wassen. De Schrift spreekt over gelovigen die zijn als een gekrookt riet en een rokende vlaswiek (Jes. 42:3). Er is klein geloof en er is groot geloof. Er zijn zwakken en sterken. Er is beginnend geloof en geoefend geloof. De kinderen Gods moeten volwassen worden. Aan een ieder wordt de genade gegeven naar de maat der gave van Christus. Er is dus opwas in het geloof. Ds. Harinck noemt dit standen (blz.224).
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/709 ... nadeleven/

Bestaan er in de Bijbel standen in de genade? Mag ik je iets meegeven? Maak er maar geen discussiestuk van. Overdenk de geschiedenis van Johannes nog eens en smeek de Heere of Hij je persoonlijk wil onderwijzen in de leidingen die Hij met Zijn volk houdt.
Ds. J. M. D. de Heer, Middelburg
https://www.digibron.nl/search/detail/0 ... enadeleven

Zoals al eerder opgemerkt door een andere forummer, de standenleer is in de praktijk hetzelfde als een kenmerkenleer. Aan het niveau van bevinding of ervaring in het geloofsleven is een stand gekoppeld. In de praktijk krijg je dan een prediking die voorwaarden gaat stellen aan het geloof en komen tot Christus. Pas als je een bepaalde mate van zondekennis hebt mag je tot Jezus gaan. En zo zijn er meer voorbeelden te noemen.
Dat is heel wat anders dan opwas en kennis.

Natuurlijk zijn er kenmerken van een ware christen. Aan de vruchten kent men de boom. Lees ook Johannes 15.
Je wilt toch niet bestrijden dat in een weg van bekering en wedergeboorte de drie stukken ellende, verlossing en dankbaarheid gekend moeten worden (zie de eerste zondagsafdelingen van de Heidelbergse Catechismus), wil het wel zijn op weg en reis naar de eeuwigheid?

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/221 ... -vlaswiek/

[AnJa]

http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/709 ... nadeleven/

Bovenstaand antwoord vertolkt mijn gedachten en mening over heel de standenleer.
Let op! -->
Niet verwarren met groeien in de genade.

Prima toch, zo zijn er diverse uitleggingen/beoordelingen van de standenleer. In alles zit iets moois. Ik veroordeel niks of niemand.

Heb je het wel gelezen?
Het antwoord stelt juist dat de standenleer niet Bijbels is!