Gisteravond viel ik midden in een discussieprogramma, o.l.v. Margriet v.d. Linden (zij heeft op de Guido de Bres gezeten ! daar was niet veel van te merken. Er zaten een aantal ouders die beiden een fulltime baan hadden. Er was bij allen thuis gefilmd. Ik heb werkelijk met verbijstering zitten kijken.
Ik zag zeer gestresste ouders, die van hot naar her renden, fietsten en reden. In de auto aten. De kinderen waren allen jankerig, hangerig, dwars. Logisch ! Want ze moesten vooral heel veel en opschieten, dooreten. Af en toe werd er een oppas gebeld, die voor hen kookte. Tijdens het eten werden de kinderen het zwijgen opgelegd, WANT PAPPA EN MAMMA moesten met elkaar praten !
Ik heb 3 gezinnen gezien en dat was voor mij genoeg. Waarom "nemen" zulke mensen kinderen ? Termen als lastig, organiseren en jakkeren kwamen veelvuldig aan de orde. Dan is het eigenlijk geen vraag meer waar dat heen moet met de jeugd.
Maar ... 1 echtpaar volgde een opvoedcursus

Mara schreef:Gisteravond viel ik midden in een discussieprogramma, o.l.v. Margriet v.d. Linden (zij heeft op de Guido de Bres gezeten ! daar was niet veel van te merken. Er zaten een aantal ouders die beiden een fulltime baan hadden. Er was bij allen thuis gefilmd. Ik heb werkelijk met verbijstering zitten kijken.
Ik zag zeer gestresste ouders, die van hot naar her renden, fietsten en reden. In de auto aten. De kinderen waren allen jankerig, hangerig, dwars. Logisch ! Want ze moesten vooral heel veel en opschieten, dooreten. Af en toe werd er een oppas gebeld, die voor hen kookte. Tijdens het eten werden de kinderen het zwijgen opgelegd, WANT PAPPA EN MAMMA moesten met elkaar praten !
Ik heb 3 gezinnen gezien en dat was voor mij genoeg. Waarom "nemen" zulke mensen kinderen ? Termen als lastig, organiseren en jakkeren kwamen veelvuldig aan de orde. Dan is het eigenlijk geen vraag meer waar dat heen moet met de jeugd.
Maar ... 1 echtpaar volgde een opvoedcursus

IEDEREEN heeft het druk. De kunst is om temidden van de drukte, chaos, jakkeren etc., alles neer te leggen en gewoon de tijd te nemen voor je kinderen!

JolandaOudshoorn schreef:

Mara schreef:Gisteravond viel ik midden in een discussieprogramma, o.l.v. Margriet v.d. Linden (zij heeft op de Guido de Bres gezeten ! daar was niet veel van te merken. Er zaten een aantal ouders die beiden een fulltime baan hadden. Er was bij allen thuis gefilmd. Ik heb werkelijk met verbijstering zitten kijken.
Ik zag zeer gestresste ouders, die van hot naar her renden, fietsten en reden. In de auto aten. De kinderen waren allen jankerig, hangerig, dwars. Logisch ! Want ze moesten vooral heel veel en opschieten, dooreten. Af en toe werd er een oppas gebeld, die voor hen kookte. Tijdens het eten werden de kinderen het zwijgen opgelegd, WANT PAPPA EN MAMMA moesten met elkaar praten !
Ik heb 3 gezinnen gezien en dat was voor mij genoeg. Waarom "nemen" zulke mensen kinderen ? Termen als lastig, organiseren en jakkeren kwamen veelvuldig aan de orde. Dan is het eigenlijk geen vraag meer waar dat heen moet met de jeugd.
Maar ... 1 echtpaar volgde een opvoedcursus

IEDEREEN heeft het druk. De kunst is om temidden van de drukte, chaos, jakkeren etc., alles neer te leggen en gewoon de tijd te nemen voor je kinderen!

Dat werd dus niet gedaan Die kindjes werden gewoon gedrild, terwijl moeder op haar laptop haar mail checkte !
En dan ook nog klagen dat ze geen tijd voor zichzelf had
Ik weet niet hoe het afliep, want ik ben op een gegeven moment gestopt met kijken.

Wat mij opvalt is dat er bepaalde kinderen tijdens een sportdag bijv. geen eten of drinken bij zich hebben.
Vergeten.....

Ja maar was je moeder niet thuis dan, heeft ze je niet weg geholpen?
Nee hoor, dat moet ik altijd zelf doen....

We merken heel vaak dat bepaalde ouders nauwelijks aandacht en zorg voor de kinderen hebben.
De zgn sleutelkinderen bestaan echt, ook in refoland.
Dat vind ik heel erg triest, ondanks dat ik zelf ook werk is er bij ons altijd 1 van de 2 thuis als de kinderen thuis komen.
En als er een ziek is neemt een van ons een dag vrij om er voor het kind te zijn.
Lijkt me niet meer dan normaal!

oesterschelpje schreef:Wat mij opvalt is dat er bepaalde kinderen tijdens een sportdag bijv. geen eten of drinken bij zich hebben.
Vergeten.....

Ja maar was je moeder niet thuis dan, heeft ze je niet weg geholpen?
Nee hoor, dat moet ik altijd zelf doen....

We merken heel vaak dat bepaalde ouders nauwelijks aandacht en zorg voor de kinderen hebben.
De zgn sleutelkinderen bestaan echt, ook in refoland.
Dat vind ik heel erg triest, ondanks dat ik zelf ook werk is er bij ons altijd 1 van de 2 thuis als de kinderen thuis komen.
En als er een ziek is neemt een van ons een dag vrij om er voor het kind te zijn.
Lijkt me niet meer dan normaal!

Leuk voor je collega's als het druk is....

Maar sleutelkinderen zijn er al heel lang.
Hier een foto van mijn oude lagere school uit 1971.
Nee, het is geen familie.

refo schreef:

oesterschelpje schreef:Wat mij opvalt is dat er bepaalde kinderen tijdens een sportdag bijv. geen eten of drinken bij zich hebben.
Vergeten.....

Ja maar was je moeder niet thuis dan, heeft ze je niet weg geholpen?
Nee hoor, dat moet ik altijd zelf doen....

We merken heel vaak dat bepaalde ouders nauwelijks aandacht en zorg voor de kinderen hebben.
De zgn sleutelkinderen bestaan echt, ook in refoland.
Dat vind ik heel erg triest, ondanks dat ik zelf ook werk is er bij ons altijd 1 van de 2 thuis als de kinderen thuis komen.
En als er een ziek is neemt een van ons een dag vrij om er voor het kind te zijn.
Lijkt me niet meer dan normaal!

Leuk voor je collega's als het druk is....

Maar sleutelkinderen zijn er al heel lang.

Ik vertel altijd heel duidelijk van te voren dat het gezin bij mij op nr 1 staat, en niet mijn collega's of mijn werk.
Als dat consequenties zou hebben voor het wel of niet aannemen, dan zij dat maar zo.

Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

refo schreef:Nee, het is geen familie.

Goed dat je het zegt.

Overigens lijkt het wel of ze haar mond spoelt met azijn.

Orchidee schreef:Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

Dat valt mij ook op als we onze kinderen bijv. wegbrengen naar een Danielkamp.
Vaak hebben we meerdere kids in de auto die mee willen rijden, terug idem dito.
Of als ze niet mee kunnen rijden gaan die jongeren met de trein, ook al zijn ze pas 14 jaar....!
Pasgeleden stonden we de bussen uit te zwaaien, omdat de kids naar een bondsdag gingen.
Er stonden 6 ouders te zwaaien voor 2 bussen!

Jolanda@, ik denk er net zo over als jij.
Mijn werkgever weet dat de kinderen altijd voorgaan, hoewel ik er geen misbruik van zal maken.
Vaak wordt er meegedacht, als ik bijv. vergaderingen moet bijwonen.
Dan bieden andere ouders spontaan aan om op te passen als we een keer samen echt de oppas niet rond krijgen.
Soms blijft ons kind dan bij me op school en doet leuke dingen met een collega, voorbereiden in bijv. de kleuterklas.
Als je hierin van het begin af aan heel duidelijk in bent, zal niemand je dit kwalijk nemen.
In tegendeel, bijna alle collega's kennen dit probleem en er wordt altijd spontaan aangeboden voor je in te vallen als er zorgen en ziektes thuis zijn, zodat je gewoon bij je eigen zieke kind thuis kunt blijven.

Orchidee schreef:Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

Dat gebeurt ook bij feestjes. Wij halen ze van school, desnoods met 2 auto's en zorgen dat ze allen weer thuis komen. Onze kinderen moeten soms maar zorgen dat ze er komen. In de praktijk komt het er op neer dat je tijdens de file soms 40 kilometer moet rijden om je kind naar een feestje te brengen en savonds weer op te halen.
Dat vind ik echt het nadeel van een regio (refo)school. Ze komen werkelijk van alle richtingen

En ik verbaas me net als jij Orchidee, over de "onverschilligheid" van veel ouders. Onze kinderen staan altijd nr 1. Ongeacht wat. En daar zijn ze je niet dankbaar voor als ze 3, 7 of 13 jaar zijn. Want dan is het "normaal". Maar als ze ouder worden zien ze het verschil wel. En dan vind ik het een compliment als ze zeggen: pap, mam, gelukkig zijn jullie zo niet en ECHT beseffen ga je het pas als je zelf kinderen krijgt. Want ouderliefde is onvoorwaardelijk !

Tiberius schreef:

refo schreef:Nee, het is geen familie.

Goed dat je het zegt.

Overigens lijkt het wel of ze haar mond spoelt met azijn.

Het is modwater, denk ik.

Mara schreef:

Orchidee schreef:Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

Dat gebeurt ook bij feestjes. Wij halen ze van school, desnoods met 2 auto's en zorgen dat ze allen weer thuis komen. Onze kinderen moeten soms maar zorgen dat ze er komen. In de praktijk komt het er op neer dat je tijdens de file soms 40 kilometer moet rijden om je kind naar een feestje te brengen en savonds weer op te halen.
Dat vind ik echt het nadeel van een regio (refo)school. Ze komen werkelijk van alle richtingen

En ik verbaas me net als jij Orchidee, over de "onverschilligheid" van veel ouders. Onze kinderen staan altijd nr 1. Ongeacht wat. En daar zijn ze je niet dankbaar voor als ze 3, 7 of 13 jaar zijn. Want dan is het "normaal". Maar als ze ouder worden zien ze het verschil wel. En dan vind ik het een compliment als ze zeggen: pap, mam, gelukkig zijn jullie zo niet en ECHT beseffen ga je het pas als je zelf kinderen krijgt. Want ouderliefde is onvoorwaardelijk !

Ik zou niet weten hoe we een hele klas jongelui hier moeten krijgen.
Ik vind het vrij logisch dat jongelui dat onderling regelen; de ene keer rijdt de ene ouder; de andere keer de andere.
Ze mogen van mij uit school gelijk meekomen; iedereen is welkom om te eten/slapen e.d.
hele klas uit nodigen; prima. (maar er passen er net 20 in mijn kamer, met veel passen en meten...)
Maar altijd overal heen rijden en utizwaaien; nee; dat doe ik ook niet.
Ze gaan soms verschillende keren op kamp/vakantie/werkweek e.d.
En als je er dan een paar heb dan blijf je rijden en zwaaien.
Dus dat wordt ook onderling geregeld; de een brengt; de ander haalt. de een deze keer; de ander weer een andere keer.
Lijkt mij niks mis mee. Heeft niets met onverschilligheid te maken ofzo

helma schreef:

Mara schreef:

Orchidee schreef:Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

Dat gebeurt ook bij feestjes. Wij halen ze van school, desnoods met 2 auto's en zorgen dat ze allen weer thuis komen. Onze kinderen moeten soms maar zorgen dat ze er komen. In de praktijk komt het er op neer dat je tijdens de file soms 40 kilometer moet rijden om je kind naar een feestje te brengen en savonds weer op te halen.
Dat vind ik echt het nadeel van een regio (refo)school. Ze komen werkelijk van alle richtingen

En ik verbaas me net als jij Orchidee, over de "onverschilligheid" van veel ouders. Onze kinderen staan altijd nr 1. Ongeacht wat. En daar zijn ze je niet dankbaar voor als ze 3, 7 of 13 jaar zijn. Want dan is het "normaal". Maar als ze ouder worden zien ze het verschil wel. En dan vind ik het een compliment als ze zeggen: pap, mam, gelukkig zijn jullie zo niet en ECHT beseffen ga je het pas als je zelf kinderen krijgt. Want ouderliefde is onvoorwaardelijk !

Ik zou niet weten hoe we een hele klas jongelui hier moeten krijgen.
Ik vind het vrij logisch dat jongelui dat onderling regelen; de ene keer rijdt de ene ouder; de andere keer de andere.
Ze mogen van mij uit school gelijk meekomen; iedereen is welkom om te eten/slapen e.d.
hele klas uit nodigen; prima. (maar er passen er net 20 in mijn kamer, met veel passen en meten...)
Maar altijd overal heen rijden en utizwaaien; nee; dat doe ik ook niet.
Ze gaan soms verschillende keren op kamp/vakantie/werkweek e.d.
En als je er dan een paar heb dan blijf je rijden en zwaaien.
Dus dat wordt ook onderling geregeld; de een brengt; de ander haalt. de een deze keer; de ander weer een andere keer.
Lijkt mij niks mis mee. Heeft niets met onverschilligheid te maken ofzo

Daarnaast, ik weet dat ik het ook soms helemaal niet "cool" vond om door mijn ouders te worden uitgezwaaid op school. En als mijn vader eens de tourbeurt had, dan zag ik ook wel dat de ouders de kinderen hartelijk uitzwaaiden en zoenden, thuis
Wel weet ik nog dat mijn moeder eens belde naar Engeland. Ze kan geen woord engels, maar kreeg het voor elkaar om mij te spreken En ze had me niet eens uitgezwaaid op school

helma schreef:

Mara schreef:

Orchidee schreef:Ik heb me de afgelopen week ook verbaasd over veel ouders...
Gaat je zoon of dochter of zoon en dochter of 2 dochters, 4 dagen naar Engeland,gaan ze hun kind niet eens wegbrengen/uitzwaaien of vannacht weer opwachten/verwelkomen
Wij hadden er dinsdag 3 van anderen bij ons, en vannacht moeten er weer een paar meerijden en thuisgebracht worden...
Ben ik/zijn wij nou van die watjes/overbezorgde/zorgende ouders

Dat gebeurt ook bij feestjes. Wij halen ze van school, desnoods met 2 auto's en zorgen dat ze allen weer thuis komen. Onze kinderen moeten soms maar zorgen dat ze er komen. In de praktijk komt het er op neer dat je tijdens de file soms 40 kilometer moet rijden om je kind naar een feestje te brengen en savonds weer op te halen.
Dat vind ik echt het nadeel van een regio (refo)school. Ze komen werkelijk van alle richtingen

En ik verbaas me net als jij Orchidee, over de "onverschilligheid" van veel ouders. Onze kinderen staan altijd nr 1. Ongeacht wat. En daar zijn ze je niet dankbaar voor als ze 3, 7 of 13 jaar zijn. Want dan is het "normaal". Maar als ze ouder worden zien ze het verschil wel. En dan vind ik het een compliment als ze zeggen: pap, mam, gelukkig zijn jullie zo niet en ECHT beseffen ga je het pas als je zelf kinderen krijgt. Want ouderliefde is onvoorwaardelijk !

Ik zou niet weten hoe we een hele klas jongelui hier moeten krijgen.
Ik vind het vrij logisch dat jongelui dat onderling regelen; de ene keer rijdt de ene ouder; de andere keer de andere.
Ze mogen van mij uit school gelijk meekomen; iedereen is welkom om te eten/slapen e.d.
hele klas uit nodigen; prima. (maar er passen er net 20 in mijn kamer, met veel passen en meten...)
Maar altijd overal heen rijden en utizwaaien; nee; dat doe ik ook niet.
Ze gaan soms verschillende keren op kamp/vakantie/werkweek e.d.
En als je er dan een paar heb dan blijf je rijden en zwaaien.
Dus dat wordt ook onderling geregeld; de een brengt; de ander haalt. de een deze keer; de ander weer een andere keer.
Lijkt mij niks mis mee. Heeft niets met onverschilligheid te maken ofzo

Ze mogen van mij ook meekomen, maar het lukt niet op de fiets, veel te ver weg Zo gaat dat op een school met regiofunctie. En aangezien we volledig achter de keuze van het kind staan, zullen we daar de consequenties voor moeten dragen, dus dat betekent ook veel rijden, heel veel rijden.
En als wij 10 kinderen zouden hebben, zouden we wellicht ook niet bij elk kind staan zwaaien, dat weet ik niet, want we hebben er niet zoveel Maar ik ben een moeder die al snel schuldgevoelens heeft als ze niet doet wat andere moeders ook doen, of wat ik denk dat andere moeders doen. Het slaat nergens op, maar als je ermee behept bent, is dat soms best lastig te hendelen.

Er wordt weer lekker doorgedraafd.

Ga je je kinderen uitzwaaien naar de bondsdag?
Een 16 jarige die 4 weken naar Engeland gaat?
Een 18 jarige die op Danielkamp gaat?

Dat doen we echt alleen maar als het logistiek of vanwege veiligheud niet anders kan.

Zo ook met feesten. Je gaat een knul van 15 of 16 toch niet wegbrengen?
Zo ben ik zelf ook niet opgevoed. We hadden vroeger niet eens een auto.
Als er een klassefeestje was in Boskoop of zo dan ging je met de fiets.

Misschien dat daarom de 'jeugd' (vreselijk woord) zo onhandelbaar wordt.
Alles wordt geregeld voor ze en geld komt uit de muur.