liz boer schreef:

GJdeBruijn schreef:

JCRyle schreef:Het spanningsveld kan mijn iniens alleen in de binnenkamer opgelost worden. Waar als het goed is ik openbaar kom als een onwaardige en allesmissend zondaar en God in Christus ga benodigen. Onze Heidelberger zegt het zo treffend met dat ene woordje: een Ander.

!!!

En beste broeders is het goed?
Ik het een constatering of nag het meer zijn.?
Of wacht je op het moment dat je uiteindelijk in de binnenkamer komt?
Op het moment dat je een allesmissend zondaar wordt?

Het lijkt me goed dat in deze discussie de zaken objectief blijven. Wat nu gebeurt is dat de objectieve zaken als slagwapen naar een persoon (=subjectief) worden gebruikt. Dat werkt niet in een discussie. DIA reageert doorgaans op een persoonlijk betrokken wijze op objectieve stellingen. Dat betekent niet dat hij als persoon onderwerp van de discussie moet worden.

En nu inhoudelijk: Geloof is niet zomaar een zaak van opvolgen van goede raad maar een zaak van een zondaar met alleen nog maar lege handen voor een rechtvaardige en genadige God. Die zaak kun je niet op een forum afdwingen. Hooguit objectief op een liefdevolle en vooral geduldige wijze aanwijzen wat nodig is in de hoop dat iemand daarmee in de binnenkamer komt voor het aangezicht van God. En daar moet je het dan bij laten.

GJdeBruijn schreef:

liz boer schreef:

GJdeBruijn schreef:

JCRyle schreef:Het spanningsveld kan mijn iniens alleen in de binnenkamer opgelost worden. Waar als het goed is ik openbaar kom als een onwaardige en allesmissend zondaar en God in Christus ga benodigen. Onze Heidelberger zegt het zo treffend met dat ene woordje: een Ander.

!!!

En beste broeders is het goed?
Ik het een constatering of nag het meer zijn.?
Of wacht je op het moment dat je uiteindelijk in de binnenkamer komt?
Op het moment dat je een allesmissend zondaar wordt?

Het lijkt me goed dat in deze discussie de zaken objectief blijven. Wat nu gebeurt is dat de objectieve zaken als slagwapen naar een persoon (=subjectief) worden gebruikt. Dat werkt niet in een discussie. DIA reageert doorgaans op een persoonlijk betrokken wijze op objectieve stellingen. Dat betekent niet dat hij als persoon onderwerp van de discussie moet worden.

En nu inhoudelijk: Geloof is niet zomaar een zaak van opvolgen van goede raad maar een zaak van een zondaar met alleen nog maar lege handen voor een rechtvaardige en genadige God. Die zaak kun je niet op een forum afdwingen. Hooguit objectief op een liefdevolle en vooral geduldige wijze aanwijzen wat nodig is in de hoop dat iemand daarmee in de binnenkamer komt voor het aangezicht van God. En daar moet je het dan bij laten.

In dat geval moet je naar twee kanten wijzen. Zolang DIA objectief reageert is er niks aan de hand. Op het moment dat je in een discussie God verdacht maakt of je gesprekspartners verdacht maakt, komt er reactie.

Daar ben ik het niet mee eens, @GJdeBruijn. @Ditbenik heeft helemaal gelijk. @DIA zet een punt, waar @Eilander een komma zet. Hetgeen @DIA schrijft is alleen waar als het stukje van @Eilander ook waar gevonden wordt. Anders krijg je een eenzijdig beeld van God en een halve waarheid en dus een hele leugen.

GJdeBruijn schreef:

liz boer schreef:

GJdeBruijn schreef:

JCRyle schreef:Het spanningsveld kan mijn iniens alleen in de binnenkamer opgelost worden. Waar als het goed is ik openbaar kom als een onwaardige en allesmissend zondaar en God in Christus ga benodigen. Onze Heidelberger zegt het zo treffend met dat ene woordje: een Ander.

!!!

En beste broeders is het goed?
Ik het een constatering of nag het meer zijn.?
Of wacht je op het moment dat je uiteindelijk in de binnenkamer komt?
Op het moment dat je een allesmissend zondaar wordt?

Het lijkt me goed dat in deze discussie de zaken objectief blijven. Wat nu gebeurt is dat de objectieve zaken als slagwapen naar een persoon (=subjectief) worden gebruikt. Dat werkt niet in een discussie. DIA reageert doorgaans op een persoonlijk betrokken wijze op objectieve stellingen. Dat betekent niet dat hij als persoon onderwerp van de discussie moet worden.

En nu inhoudelijk: Geloof is niet zomaar een zaak van opvolgen van goede raad maar een zaak van een zondaar met alleen nog maar lege handen voor een rechtvaardige en genadige God. Die zaak kun je niet op een forum afdwingen. Hooguit objectief op een liefdevolle en vooral geduldige wijze aanwijzen wat nodig is in de hoop dat iemand daarmee in de binnenkamer komt voor het aangezicht van God. En daar moet je het dan bij laten.

Ik reageerde niet op DIA en ik reageer zeker op zaken als Gods geloofwaardigheid onderuit gehaald wordt. Hij doet wat Hij beloofd, Hoj laat geen bidder staan! Hij eist geen zaken die Hoj niet wil geven. Hij eist ook niet dat er iets van ons bij moet.

Ditbenik schreef:In dat geval moet je naar twee kanten wijzen. Zolang DIA objectief reageert is er niks aan de hand. Op het moment dat je in een discussie God verdacht maakt of je gesprekspartners verdacht maakt, komt er reactie.

Aan de reacties van DIA zelf kun je zien dat hij het niet bedoelt als verdachtmakingen maar dat hij inhoudelijk van mening verschilt. Dat hij zijn gevoelens bij die verschillen erbij noemt kan overkomen als verdachtmakingen, maar als DIA het niet zo bedoelt hoeven we dat ook niet uit ten treuren te herhalen en hem dat in te wrijven. DIA heeft -en dat heeft hij vaak zelf gezegd hier, daarom durf ik dit te schrijven- moeite met het uit elkaar houden van feiten en de gevoelens die dat bij hem oproepen. We kunnen DIA ook gewoon accepteren zoals hij is en ook hem hier een veilige plaats bieden door enkel op feitelijke zaken te reageren en zijn persoonlijke gevoelens geen onderwerp van discussie te maken.

GJdeBruijn schreef:

Ditbenik schreef:In dat geval moet je naar twee kanten wijzen. Zolang DIA objectief reageert is er niks aan de hand. Op het moment dat je in een discussie God verdacht maakt of je gesprekspartners verdacht maakt, komt er reactie.

Aan de reacties van DIA zelf kun je zien dat hij het niet bedoelt als verdachtmakingen maar dat hij inhoudelijk van mening verschilt. Dat hij zijn gevoelens bij die verschillen erbij noemt kan overkomen als verdachtmakingen, maar als DIA het niet zo bedoelt hoeven we dat ook niet uit ten treuren te herhalen en hem dat in te wrijven. DIA heeft -en dat heeft hij vaak zelf gezegd hier, daarom durf ik dit te schrijven- moeite met het uit elkaar houden van feiten en de gevoelens die dat bij hem oproepen. We kunnen DIA ook gewoon accepteren zoals hij is en ook hem hier een veilige plaats bieden door enkel op feitelijke zaken te reageren en zijn persoonlijke gevoelens geen onderwerp van discussie te maken.

En andersom geldt dat dan niet?

Jantje schreef:Daar ben ik het niet mee eens, @GJdeBruijn. @Ditbenik heeft helemaal gelijk. @DIA zet een punt, waar @Eilander een komma zet. Hetgeen @DIA schrijft is alleen waar als het stukje van @Eilander ook waar gevonden wordt. Anders krijg je een eenzijdig beeld van God en een halve waarheid en dus een hele leugen.

Ik denk niet dat DIA inhoudelijk bezwaar heeft tegen de aanvulling maar vooral de wijze waarop die aanvulling richting hem persoonlijk als soort 'geloofsdwang' overkomt. Als je goed naar zijn reacties kijkt zie je dat hij emotioneel reageert op vooral die persoonlijke (overigens goedbedoelde) opmerkingen die zijn eigen stand en staat aangaan.

GJdeBruijn schreef:

Jantje schreef:Daar ben ik het niet mee eens, @GJdeBruijn. @Ditbenik heeft helemaal gelijk. @DIA zet een punt, waar @Eilander een komma zet. Hetgeen @DIA schrijft is alleen waar als het stukje van @Eilander ook waar gevonden wordt. Anders krijg je een eenzijdig beeld van God en een halve waarheid en dus een hele leugen.

Ik denk niet dat DIA inhoudelijk bezwaar heeft tegen de aanvulling maar vooral de wijze waarop die aanvulling richting hem persoonlijk als soort 'geloofsdwang' overkomt. Als je goed naar zijn reacties kijkt zie je dat hij emotioneel reageert op vooral die persoonlijke (overigens goedbedoelde) opmerkingen die zijn eigen stand en staat aangaan.

Er zijn meer mensen met emoties. Waarom mogen die dan volgens jou niet reageren?

liz boer schreef:En beste broeders is het goed?
Ik het een constatering of nag het meer zijn.?
Of wacht je op het moment dat je uiteindelijk in de binnenkamer komt?
Op het moment dat je een allesmissend zondaar wordt?

Deze vragen zal ik zien als een blijk van goede zorg, dat waardeer ik.

Ditbenik schreef:

GJdeBruijn schreef:

Jantje schreef:Daar ben ik het niet mee eens, @GJdeBruijn. @Ditbenik heeft helemaal gelijk. @DIA zet een punt, waar @Eilander een komma zet. Hetgeen @DIA schrijft is alleen waar als het stukje van @Eilander ook waar gevonden wordt. Anders krijg je een eenzijdig beeld van God en een halve waarheid en dus een hele leugen.

Ik denk niet dat DIA inhoudelijk bezwaar heeft tegen de aanvulling maar vooral de wijze waarop die aanvulling richting hem persoonlijk als soort 'geloofsdwang' overkomt. Als je goed naar zijn reacties kijkt zie je dat hij emotioneel reageert op vooral die persoonlijke (overigens goedbedoelde) opmerkingen die zijn eigen stand en staat aangaan.

Er zijn meer mensen met emoties. Waarom mogen die dan volgens jou niet reageren?

Voor een forum is het aan te raden, zeker op geestelijk vlak, om het zakelijk te houden. Geloofsbeleving/bevinding is geen discussie-onderwerp, omdat daarin mensen verschillend zijn. En daarnaast zit achter beleving een persoon, wat we niet vergeten moeten.

JCRyle schreef:

liz boer schreef:En beste broeders is het goed?
Ik het een constatering of nag het meer zijn.?
Of wacht je op het moment dat je uiteindelijk in de binnenkamer komt?
Op het moment dat je een allesmissend zondaar wordt?

Deze vragen zal ik zien als een blijk van goede zorg, dat waardeer ik.

Fijn

Ditbenik schreef:

-DIA- schreef:Hier kan ik niet tegenop. Ga in vrede als u dat mag lukken.
Ik kan er niet meer aan doen.
Het gaat niet.

Lieve mensen.
Jullie merken wel dat zich hier alles tegen verheft.
Dat is wel eens om moedeloos onder te worden.
Maar mensen bekeren of tot het Licht brengen is geen mensenwerk,
Dat moge duidelijk blijken.

Ik moet (men zal het begrijpen) na de zoveelste poging maar weer gaan.
Ik zie geen andere weg, en ook voor mezelf is het wellicht beter.
Gaat dan uw weg, mocht het zijn in vrede.
'

Apart dat je dat steeds doet als Christus wordt verkondigd. Een paar pagina's terug stel je dat er separerend gepreekt moet worden. Dat betekent 'in Christus' of 'buiten Christus'. Er is geen derde weg, hoe graag je die ook wilt. We kunnen allerlei godsdienstige verhalen houden en hele verhandelingen opzetten over de dogmatiek maar daar heb je helemaal niks aan zolang je leeft buiten Christus. Christus af blijven wijzen met welke argumenten dan ook is puur ongeloof.

!!!

Zonder werkelijke Christusprediking kun je ook niet recht en Bijbels separeren. Maar sommige menen van wel....

Dachsël over Hooglied 1v4:

Trek mij, wij zullen u nalopen. Ene toespeling hierop vinden wij in Joh. 6: 44: "Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, die Mij gezonden heeft hem trekke." En Joh. 12: 32 "Zo wanneer Ik van de aarde verhoogd zal zijn, zal Ik hen allen tot Mij trekken.".

Wij zijn niet alleen zwak en onvermogende, om zonder hulpe verder te komen, dan wij zijn, maar ook van nature afkerig, om tot God te gaan, en daarom moeten wij bidden, om den invloed van Zijnen Geest, door Wiens kracht wij onzen tegenzin overwinnen en wij gewillig gemaakt worden. Trek mij, of anders beweeg ik mij niet, overweldig de wereld en het vlees, welke mij anders van U zouden aftrekken. Wij worden niet tot Christus gedreven, maar op ene wijze als overeenkomstig is met den aard van een redelijk schepsel tot Hem getrokken.

Dia ik denk dat je dit bedoeld heeft. De bruid spreekt hier uit ervaring. Dachsël zegt hier ook erbij: 'daarom moeten wij bidden, om den invloed van Zijnen Geest, door Wiens kracht wij onzen tegenzin overwinnen en wij gewillig gemaakt worden.' En dat houdt de Schrift ons telkens weer voor - om er voor te strijden. We zien dat ook in de citaat van Bunyan. Hopende was niet lijdelijk en al wilde hij opgeven hij was vermaand om te blijven smeken. En ik denk dat dat moet ook gezegd worden als we zeggen dat we niet naar Christus kunnen gaan. We moeten met onze onkunde, onmacht, en onwil bij Zijn gezegende voeten terecht komen. Tot wie anders zullen we heengaan?

Brbndr schreef:Dachsël over Hooglied 1v4:

Trek mij, wij zullen u nalopen. Ene toespeling hierop vinden wij in Joh. 6: 44: "Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, die Mij gezonden heeft hem trekke." En Joh. 12: 32 "Zo wanneer Ik van de aarde verhoogd zal zijn, zal Ik hen allen tot Mij trekken.".

Wij zijn niet alleen zwak en onvermogende, om zonder hulpe verder te komen, dan wij zijn, maar ook van nature afkerig, om tot God te gaan, en daarom moeten wij bidden, om den invloed van Zijnen Geest, door Wiens kracht wij onzen tegenzin overwinnen en wij gewillig gemaakt worden. Trek mij, of anders beweeg ik mij niet, overweldig de wereld en het vlees, welke mij anders van U zouden aftrekken. Wij worden niet tot Christus gedreven, maar op ene wijze als overeenkomstig is met den aard van een redelijk schepsel tot Hem getrokken.

Dia ik denk dat je dit bedoeld heeft. De bruid spreekt hier uit ervaring. Dachsël zegt hier ook erbij: 'daarom moeten wij bidden, om den invloed van Zijnen Geest, door Wiens kracht wij onzen tegenzin overwinnen en wij gewillig gemaakt worden.' En dat houdt de Schrift ons telkens weer voor - om er voor te strijden. We zien dat ook in de citaat van Bunyan. Hopende was niet lijdelijk en al wilde hij opgeven hij was vermaand om te blijven smeken. En ik denk dat dat moet ook gezegd worden als we zeggen dat we niet naar Christus kunnen gaan. We moeten met onze onkunde, onmacht, en onwil bij Zijn gezegende voeten terecht komen. Tot wie anders zullen we heengaan?

Dit komt mij toch wat vreemd over. Is het niet zo, dat zolang ik afkering ben, ik niet tot God zal bidden? Wanneer ik dat wel doe, en van harte verlang naar Gods werking in mijn leven, is dat een teken dat Gods Geest werkzaam is in mijn leven. Dan hoef ik niet te bidden of God mij tot Zich wil trekken, dat is God daarmee bezig.
Dan hoef ik net verder te gaan bidden of de Here mij tot Zich wil trekken, dan moet ik kómen en gehoor geven aan Zijn roepende stem.

Junia schreef:

Brbndr schreef:Dachsël over Hooglied 1v4:

Trek mij, wij zullen u nalopen. Ene toespeling hierop vinden wij in Joh. 6: 44: "Niemand kan tot Mij komen, tenzij dat de Vader, die Mij gezonden heeft hem trekke." En Joh. 12: 32 "Zo wanneer Ik van de aarde verhoogd zal zijn, zal Ik hen allen tot Mij trekken.".

Wij zijn niet alleen zwak en onvermogende, om zonder hulpe verder te komen, dan wij zijn, maar ook van nature afkerig, om tot God te gaan, en daarom moeten wij bidden, om den invloed van Zijnen Geest, door Wiens kracht wij onzen tegenzin overwinnen en wij gewillig gemaakt worden. Trek mij, of anders beweeg ik mij niet, overweldig de wereld en het vlees, welke mij anders van U zouden aftrekken. Wij worden niet tot Christus gedreven, maar op ene wijze als overeenkomstig is met den aard van een redelijk schepsel tot Hem getrokken.

Dia ik denk dat je dit bedoeld heeft. De bruid spreekt hier uit ervaring. Dachsël zegt hier ook erbij: 'daarom moeten wij bidden, om den invloed van Zijnen Geest, door Wiens kracht wij onzen tegenzin overwinnen en wij gewillig gemaakt worden.' En dat houdt de Schrift ons telkens weer voor - om er voor te strijden. We zien dat ook in de citaat van Bunyan. Hopende was niet lijdelijk en al wilde hij opgeven hij was vermaand om te blijven smeken. En ik denk dat dat moet ook gezegd worden als we zeggen dat we niet naar Christus kunnen gaan. We moeten met onze onkunde, onmacht, en onwil bij Zijn gezegende voeten terecht komen. Tot wie anders zullen we heengaan?

Dit komt mij toch wat vreemd over. Is het niet zo, dat zolang ik afkering ben, ik niet tot God zal bidden? Wanneer ik dat wel doe, en van harte verlang naar Gods werking in mijn leven, is dat een teken dat Gods Geest werkzaam is in mijn leven. Dan hoef ik niet te bidden of God mij tot Zich wil trekken, dat is God daarmee bezig.
Dan hoef ik net verder te gaan bidden of de Here mij tot Zich wil trekken, dan moet ik kómen en gehoor geven aan Zijn roepende stem.

We moeten met onze onkunde, onmacht, en onwil bij Zijn gezegende voeten terecht komen. Ik weet niet wat ik meer kan zeggen. Misschien dit: En Jezus zeide tot hem: Zo gij kunt geloven, alle dingen zijn mogelijk dengene, die gelooft. En terstond de vader des kinds, roepende met tranen, zeide: Ik geloof, Heere! kom mijn ongelovigheid te hulp.