Adje, helder dat dit je vragen zijn. Enkele reflecties:

- Romeinen 1 werd door Jantje genoemd in reactie op Merel en de vraag of een homoseksuele relatie zondig is. Deze discussie voeren we echter niet hier.

- wat betreft de vraag of de partner wel of niet thuis mag komen of niet en of de partner ‘als partner’ komen mag, daarover gaat inderdaad dit topic. De term ‘deur open’ of ‘deur dicht’ komt op mij nogal zwart wit over. M.i. zegt niemand hier dat het gesprek met een partner niet wordt aangegaan. Maar het is nogal een verschil om het gesprek aan te gaan of dat je iemand tevens volledig ‘als partner’ aanvaardt.

- dezelfde moeite met ‘als partner’ aanvaarden heb ik overigens ook in geval van een ongeoorloofd huwelijk tussen man en vrouw, bv na ongeoorloofde scheiding. Wel is het zo dat de homofiele praxis in de Bijbel ‘een gruwel’ wordt genoemd en onnatuurlijk. In die zin is er toch een verschil, naar ik geloof. Ook kan bv samenwonen alsnog gewettigd worden in een huwelijk terwijl dat voor een homorelatie niet kan.

- de term: een relatie ‘in liefde en trouw’ vind ik een term die voorbijgaat aan de wijze waarop hierover in de Schrift gesproken wordt. In die term ligt reeds een acceptatie van de homorelatie opgesloten en daar heb ik bezwaar tegen. Ook heb ik moeite met de stelling dat het voor deze personen helemaal geen onnatuurlijke relatie is en dat voor hen juist de man-vrouw relatie onnatuurlijk is. Daarin ligt kritiek op hoe de Schrift hierover spreekt. Dit wijs ik af als onbijbels. God heeft seksualiteit voor de mens alleen bedoeld in de context van (het huwelijk van) man en vrouw en wat daarmee strijdt is tegen nature.

Schuingedrukt probeer ik anwoord te geven op je vragen Adje.

Adje schreef:

helma schreef: @Adje, welke vragen staan er nog open?

Meer vragen in het algemeen Helma, niet specifiek aan jou.

Ik vroeg mij af of het niet heel gemakkelijk oordelen is over zonden die je zelf niet zal begaan. Persoonlijk voel ik in ieder geval geen enkele behoefte om met iemand van hetzelfde geslacht een seksuele relatie aan te gaan.

Ik begrijp wel wat je bedoelt. Maar het gaat er ook niet om wat ik van een zonde vind. Ook al sta ik voor die ene zonde misschien minder open (ik ben ervan overtuigd dat ook van die zonde zaden in mijn hart zijn) het gaat er om wat Gods Woord van een zonde vindt. Wij mogen niet goedpraten wat God in Zijn Woord aanduidt als zonde.
En gemakkelijk oordelen mag ik over geen enkele zonde, juist omdat ik mijn eigen hart ken. Wat dat betreft kan ik nooit boven een ander gaan staan. Maar zal ik altijd moeten spreken en handelen vanuit het besef dat ik minstens een even grote zondaar ben.


Vervolgens vroeg ik mij af hoe het komt dat wij over echtscheiding en over hertrouwen na echtscheiding toch wat soepeler denken. Dat zie ik ook wel in mijn eigen (kerkelijke) omgeving.
Komt dat omdat je als getrouwde toch kan ervaren dat het op sommige momenten wel eens moeilijk kan zijn om (blijvend) in liefde en trouw aan elkaar verbonden te zijn en te blijven? Over dit thema is de Bijbel toch echter ook heel duidelijk?

Ik denk dat dit in de eerste plaats komt omdat we 'wennen' aan de zonde. Als iets vaker gebeurt lijkt het normaal te zijn. Zonden die we eerst schokkend vinden vinden we op den duur bij het leven horen. Je merkt in kerkelijk Nederland dat dit inmiddels ook voor homoseksualiteit geldt. We buigen de Bijbel om naar onze gevoelens zodat we al redenerend concluderen dat in onze tijd de dingen toch wat anders zijn komen te liggen. Je tweede opmerking herken ik gelukkig niet in mijn eigen huwelijk dus dat motief geldt voor mij niet.
Inderdaad is de Bijbel duidelijk over echtscheiding en hertrouwen.


Dan begrijp ik dat het naar de Scheppingsorde is dat een man een relatie aangaat met een vrouw en dat een vrouw een relatie aangaat met een man. Dat dat een natuurlijk gegeven is. Echter, de homo of lesbi ervaart zo'n relatie helemaal niet als natuurlijk, maar zij ervaren dat als - voor hen - tegennatuurlijk!

Is ons gevoel de norm of wat Gods Woord zegt? De orde die door onze Schepper Zelf is aangegeven, zowel in OT als in het NT is geldend. Niet wat ons gevoel zegt of wat onze maatschappij vindt.
Homoseksualiteit is een gevolg van de zondeval, het staat haaks op Gods eigen ontwerp.


Mag je in het licht van bovenstaand dan de zonde van de homoseksualiteit scherper veroordelen dan bv. de zonde van echtscheiding, je financieel verrijken ten koste van de ander en vul zelf maar verdere zonden in!

Zelf vind ik dat de Bijbel ook de ene zonde scherper veroordeelt dan de andere. Over homoseksualiteit staan termen als gruwelijk, schandelijk, tegennatuurlijk, verwerpelijk denken. Als het onderwerp ter sprake komt is dat ook altijd in scherpe bewoordingen.
In een maatschappij waar men God verlaat is homoseksualiteit een van de gevolgen. Romeinen 1 zegt dan heel aangrijpend dat God hen 'overgeeft aan zichzelf' . Dat heeft gevolgen voor heel het denken over seksualiteit, maar ook ten aanzien van andere geboden.

Ik vind het zelf altijd wat bedenkelijk om de ene zonde tegen de andere uit te spelen. Als hier iemand wel eens vermaand wordt voor een zgn 'kleine zonde' dan is nogal eens de reactie: wees blij dat ik niet...en dan volgt er iets wat ergers is.
Maar zo werkt het niet! Ik zeg dan altijd: als ik van jou een tientje pik kan ik me toch ook niet verontschuldigen door te zeggen: wees blij dat ik geen bankoverval heb gepleegd!
Iedere zonde is schuld tegenover God. Daarbij is niet ons gevoel leidend, of wat de mensen om ons heen ervan vinden. En ook niet hoeveel we van iemand houden…
Wat zegt God ervan in Zijn Woord. En dat mogen we niet vergoelijken met verzachtende omstandigheden, hoe graag je dat ook zou willen.
En ja...dat is tegen het vlees. Dat doet pijn. En als het om onze kinderen gaat is het bijzonder smartelijk.


Zomaar wat vragen die ik in ieder geval mijzelf wel eens stel.

Ja, dat snap ik. Ik stel me ook zoveel vragen...steeds weer. Het gaat om je eigen kind hé. Ik hoop dat je ook mag ervaren dat je met al je vragen steeds bij de Heere terecht kan. Dat je met al je zuchten en zorgen bij Hem mag schuilen, daar Hij alles ziet en weet! Ook de nood van je kind(eren).

helma schreef: En ik wil jullie beslissing niet veroordelen!

Dat begrijp ik.

Bedankt voor jullie reacties @ Valcke en @Helma.
Tegen bepaalde zaken kijk ik toch net iets anders aan.

Zou je echt willen Helma, dat we het onderwerp homoseksualiteit verzwijgen? Heeft dat in het verleden - en misschien ook nu nog wel - niet veel ellende teweeg gebracht voor de betrokken personen?
Zelf maakte ik mij juist boos, omdat het destijds een verzwegen onderwerp was. Dat je zelf maar moest uitzoeken hoe met één en ander om te gaan. Hoe je het beste één en ander plaats moest geven in je leven en binnen de kring van je gezin. Volwassen kinderen en hun partners hebben nl. ook zo hun ideeën over dit onderwerp.

Ik ben even aan het zoeken geweest, ik kon mij nl. vaag herinneren dat er in het verleden ook wel eens iets over in het RD heeft gestaan.
Gelukkig kunnen vinden.
Die praatgroep of praatgroepen bestaan nog steeds. Zeeuw had het over lotgenotencontact, misschien best wel fijn om ook samen met anderen hierover eens te praten.

Voor alle duidelijkheid, wij zijn dat ouderpaar in onderstaand artikel niet. Voor ons echter wel heel herkenbaar!
https://www.rd.nl/meer-rd/onderwijs/oud ... n-1.669114

https://www.rd.nl/ouders-homoseksueel-k ... t-1.608234
Deze enquete hebben wij destijds ook ingevuld.

Wat een prachtig stuk Adje!

Ik begrijp niet zo goed hoe je tot de conclusie zou kunnen komen dat ik het onderwerp zou willen verzwijgen..

helma schreef:Ik begrijp niet zo goed hoe je tot de conclusie zou kunnen komen dat ik het onderwerp zou willen verzwijgen..

Excuses Helma, ik verwoordde het niet goed.
Je schreef:

helma schreef:
Ik denk dat dit in de eerste plaats komt omdat we 'wennen' aan de zonde. Als iets vaker gebeurt lijkt het normaal te zijn. Zonden die we eerst schokkend vinden vinden we op den duur bij het leven horen. Je merkt in kerkelijk Nederland dat dit inmiddels ook voor homoseksualiteit geldt. We buigen de Bijbel om naar onze gevoelens zodat we al redenerend concluderen dat in onze tijd de dingen toch wat anders zijn komen te liggen.

Het is in ieder geval een gegeven dat er ook binnen de gereformeerde gezindte homo's en lesbi's zijn. Vroeger werd er niet eens over gepraat, maar was het er zeer zeker ook. Zelf denk ik dat het goed is dat er binnen onze kringen meer aandacht voor is en dat het onderwerp bespreekbaar is.

merel schreef:Wat een prachtig stuk Adje!

Zeker, vond ik ook.
Het verraste mij dat er zoveel overeenkomst was tussen de overwegingen en handelwijze van het echtpaar Last en ons.

Gister heb ik de lezing geluisterd van Oscar Lohuis; ( predikant Refobabtist) de link die Hendrien pas plaatste.
Misschien goed ,en leerzaam, om met elkaar deze lezing te luisteren en de dingen die hij zegt te toetsen aan Gods Woord.
Wat zegt de Bijbel over homoseksualiteit, hoe behoren wij deze teksten te interpreteren in onze tijd en hoe zullen wij omgaan met mensen die een homoseksuele gerichtheid hebben?

https://www.goednieuwsbediening.nl/nieuwste-preken

helma schreef:Gister heb ik de lezing geluisterd van Oscar Lohuis; ( predikant Refobabtist) de link die Hendrien pas plaatste.
Misschien goed ,en leerzaam, om met elkaar deze lezing te luisteren en de dingen die hij zegt te toetsen aan Gods Woord.
Wat zegt de Bijbel over homoseksualiteit, hoe behoren wij deze teksten te interpreteren in onze tijd en hoe zullen wij omgaan met mensen die een homoseksuele gerichtheid hebben?

https://www.goednieuwsbediening.nl/nieuwste-preken

Heb je nieuwe zaken gehoord in die lezing Helma?
Wat voor jou en je man misschien nog belangrijker is, heb je handvatten gekregen hoe nu verder om te gaan met je dochter en haar partner?
Welke keuze jullie overigens ook maken, er zullen altijd mensen zijn die er een mening over hebben. Dat lees je ook terug in het interview bij het echtpaar Last. Mensen begrijpen je keuze niet.

Zelf heb ik in ieder geval één ding geleerd, ik zal nooit meer aan een jongere vragen of ze al een vriend of een vriendin (vanzelfsprekend van het andere geslacht) hebben...

helma schreef:
https://www.goednieuwsbediening.nl/nieuwste-preken

Persoonlijk heb ik geen nieuwe zaken gehoord. De bekende Bijbelteksten kwamen weer voorbij. Hoe zondig of het praktiseren allemaal wel niet is, is in ieder geval mij al overbekend.

Handvatten hoe om te gaan met de partner van je zoon die homo of dochter die lesbi is, heb ik (weer) niet gehoord. Het kan overigens ook zomaar je broer, zus, een vriend of vriendin zijn!

Je kind wel aanvaarden maar zijn/haar partner niet, hoe gaat je kind daar op reageren? Komt die vervolgens ook niet meer thuis? Die voorbeelden ken ik in ieder geval wel!

Onze vraag is steeds geweest, hoe zou de Heere Jezus nu willen dat wij in deze situatie met ons kind en zijn partner omgaan.
Hoe de Heere Jezus tijdens Zijn omwandeling op aarde met de zondaren omging, zou dat misschien een voorbeeld voor ons kunnen zijn?

Adje schreef:
Je kind wel aanvaarden maar zijn/haar partner niet, hoe gaat je kind daar op reageren? Komt die vervolgens ook niet meer thuis? Die voorbeelden ken ik in ieder geval wel!

Onze vraag is steeds geweest, hoe zou de Heere Jezus nu willen dat wij in deze situatie met ons kind en zijn partner omgaan.
Hoe de Heere Jezus tijdens Zijn omwandeling op aarde met de zondaren omging, zou dat misschien een voorbeeld voor ons kunnen zijn?

Adje, is het ook niet zo dat volwassen kinderen verantwoordelijk zijn voor de keuzes die ze maken?
Het loslaten begint zo op hun 18e, als ze thuis wonen kun je nog bepaalde huisregels instellen, maar het echte opvoeden is klaar.
Een volwassen kiind weet dan intussen echt wel hoe ouders erin staan.

Vroeger kon een vader zeggen: als jullie tv nemen, kom ik niet meer. Dus, kies maar.
Wat sommigen dan deden: een tv verstoppen in de kast, of op zolder zetten als ze wisten dat hun ouders eraan kwamen.

Nu zijn de verhoudingen anders. Volwassen kinderen laten de wet niet meer voorschrijven door hun ouders.
Ik denk dat ze nu zouden zeggen: nou pa, dan kom je toch niet.

Er zijn ook ouders die bang zijn aangesproken te worden op de daden van hun kinderen. In feite is dat ongepast. Waarom spreek je een ouder aan (van volwassen kinderen) die iets doen wat niet binnen de regels valt?

Let wel, ik heb het niet over het verdriet dat dit ouders geeft, of de strijd!
Maar is het nog wel jouw zaak dan?

Mara schreef:

Adje schreef: Er zijn ook ouders die bang zijn aangesproken te worden op de daden van hun kinderen. In feite is dat ongepast. Waarom spreek je een ouder aan (van volwassen kinderen) die iets doen wat niet binnen de regels valt?

Let wel, ik heb het niet over het verdriet dat dit ouders geeft, of de strijd!
Maar is het nog wel jouw zaak dan?

Je moet toch keuzes maken of je de partner van je kind bij je thuis op bezoek mag komen? Ik voel mij ook niet verantwoordelijk voor de keuze van onze zoon, wel voel ik mij verantwoordelijk hoe wij vervolgens met zijn keuze om gaan!

Wat de mensen zeggen heb ik mij nooit zo druk over gemaakt. Als je zelf keuzes over bepaalde zaken niet hoeft te maken is het ook wel heel gemakkelijk om de keuze van een ander te veroordelen.

Persoonlijk had ik het fijn gevonden om in onze situatie handvatten te krijgen hoe om te gaan met de partner van je kind. Onze ervaring is dat er hier blijkbaar toch geen klip en klaar duidelijke antwoorden over zijn.

Adje schreef:

helma schreef:
https://www.goednieuwsbediening.nl/nieuwste-preken

Persoonlijk heb ik geen nieuwe zaken gehoord. De bekende Bijbelteksten kwamen weer voorbij. Hoe zondig of het praktiseren allemaal wel niet is, is in ieder geval mij al overbekend.

Handvatten hoe om te gaan met de partner van je zoon die homo of dochter die lesbi is, heb ik (weer) niet gehoord. Het kan overigens ook zomaar je broer, zus, een vriend of vriendin zijn!

Je kind wel aanvaarden maar zijn/haar partner niet, hoe gaat je kind daar op reageren? Komt die vervolgens ook niet meer thuis? Die voorbeelden ken ik in ieder geval wel!

Onze vraag is steeds geweest, hoe zou de Heere Jezus nu willen dat wij in deze situatie met ons kind en zijn partner omgaan.
Hoe de Heere Jezus tijdens Zijn omwandeling op aarde met de zondaren omging, zou dat misschien een voorbeeld voor ons kunnen zijn?

Het is een hele moeilijke materie Adje, en je kan er ook alleen maar heel zorgvuldig mee omgaan. Dat wil ik ook proberen, maar aan de andere kant wil ik in de eerste plaats buigen voor Gods Woord. Iets wat de Bijbel overduidelijk als zonde bestempelt mag ik niet accepteren of in meerdere of mindere mate goedpraten. En die neiging bemerk ik soms wel in gesprekken hierover. En begrijpelijk, want het gaat ook om een kind van je.
Maar aan de andere kant...
Mattheus 10: 37 Die vader of moeder liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig; en die zoon of dochter liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig.
38 En die zijn kruis niet op zich neemt, en Mij navolgt, is Mijns niet waardig.


Het afkeuren van een levensstijl is niet het afkeuren van een persoon.
We hebben de zondaar lief, maar haten de zonde. Om welke zonde het ook gaat.
We vinden het moeilijk om in een zondige relatie de partner te zien als 'gezinslid'
We denken dan aan teksten als:
NT Mattheus 18.
15 Maar indien uw broeder tegen u gezondigd heeft, ga heen en bestraf hem tussen u en hem alleen; indien hij u hoort, zo hebt gij uw broeder gewonnen.
16 Maar indien hij u niet hoort, zo neem nog een of twee met u; opdat in den mond van twee of drie getuigen alle woord besta.
17 En indien hij denzelven geen gehoor geeft, zo zeg het der gemeente; en indien hij ook der gemeente geen gehoor geeft, zo zij hij u als de heiden en de tollenaar.
NT 1 Kor. 5:9 Ik heb u geschreven in den brief, dat gij u niet zoudt vermengen met de hoereerders;
10 Doch niet geheel met de hoereerders dezer wereld, of met de gierigaards, of met de rovers, of met de afgodendienaars; want anders zoudt gij moeten uit de wereld gaan.
11 Maar nu heb ik u geschreven, dat gij u niet zult vermengen, namelijk indien iemand, een broeder genaamd zijnde, een hoereerder is, of een gierigaard, of een afgodendienaar, of een lasteraar, of een dronkaard, of een rover; dat gij met zodanig een ook niet zult eten.
NT 2 Thess. 3:14 Maar indien iemand ons woord, door dezen brief geschreven, niet gehoorzaam is, tekent dien, en vermengt u niet met hem, opdat hij beschaamd worde;
15 En houdt hem niet als een vijand, maar vermaant hem als een broeder.


Wat Jezus zou doen...
Als Hij met zondaars omging gebeurde er iets. Of ze keerden zich van Hem af, of ze volgden Hem in een weg van gehoorzaamheid. Hij raakte hun hart aan zodat ze tot inkeer kwamen.
Er waren geen zondaren die de zonde vasthielden en toch bij Jezus bleven en Hem volgden.
Ik vind het lastig om dat dan te vergelijken met hoe wij moeten handelen met zondaren.

En wat je zegt over de reactie van je kind...dat kan inderdaad heel moeilijk zijn of worden. Toch mag dat geen motief zijn in de overweging. Hoe smartelijk en pijnlijk het ook is.

Deze 'discussie' is wat mij betreft nu afgerond. Ik heb voor mezelf duidelijkheid gekregen.
Ik leg het verder in Gods trouwe Vaderhanden. Hij is nog steeds een Zaligmaker van zondaren. En daar ligt mijn hoop en verwachting voor mezelf en mijn gezin. We hebben deze Zaligmaker zó nodig.

Adje schreef: Je moet toch keuzes maken of je de partner van je kind bij je thuis op bezoek mag komen? Ik voel mij ook niet verantwoordelijk voor de keuze van onze zoon, wel voel ik mij verantwoordelijk hoe wij vervolgens met zijn keuze om gaan!

Als je het accepteert kun je eigenlijk niet anders meer, toch? Of je accepteert het, met alle consequenties, of je wijst het af.
Is er een tussenweg mogelijk denk jij?

helma schreef:Deze 'discussie' is wat mij betreft nu afgerond. Ik heb voor mezelf duidelijkheid gekregen.
Ik leg het verder in Gods trouwe Vaderhanden. Hij is nog steeds een Zaligmaker van zondaren. En daar ligt mijn hoop en verwachting voor mezelf en mijn gezin. We hebben deze Zaligmaker zó nodig.

Helma, ik hoop dat je je innerlijke rust terug hebt mogen vinden.
God is een God van Wonderen, als er een deur sluit, opent Hij een venster.

Je kunt dit allemaal niet voorzien he, als ze zo lief in de wieg liggen. Zo onschuldig, zo zondeloos bijna.
Maar dan kom je er toch achter dat ook in het jonge kind het zaad van de zonde al gezaaid is.
Dat kan pijn doen.
Maar kijkend in je eigen hart....

helma schreef: Deze 'discussie' is wat mij betreft nu afgerond. Ik heb voor mezelf duidelijkheid gekregen.
Ik leg het verder in Gods trouwe Vaderhanden. Hij is nog steeds een Zaligmaker van zondaren. En daar ligt mijn hoop en verwachting voor mezelf en mijn gezin. We hebben deze Zaligmaker zó nodig.

Is prima Helma, dan zal ik niet verder op je punten ingaan.
Ik hoop voor jullie en je gezin dat je rust mag vinden in de besluiten die genomen zijn/uitgevoerd moeten worden.
Gods zegen toegewenst!