Ik zal jou, dan toch van een antwoord voorzien. Ik denk dat, hoewel je waarschijnlijk dichtbij woont, je mij niet kent. Ik snap mezelf ook heel vaak niet. Maar toch denk ik dat eenzaamheid en als je niemand hebt waarmee je eens wat kunt praten dit ook wel bevorderd. Ik praat het daarmee ook niet goed, maar tegelijk zou ik willen vragen of er niet een bepaalde weerstand tegen het Woord is wat een mens erbuiten plaatst? Dat is namelijk wel mijn ervaring, en niet alleen mijn ervaring, maar dit gedrag is zo oud als de Kerk. Geloof je dat?De Rijssenaar schreef: ↑Vandaag, 00:25 Tja, het is heel ernstig dat zovelen dit elke keer weer moeten aanhoren en zo nooit bij Christus uitkomen. Allerlei grote verhalen, ontdekking, gezichtspunten en wonderlijke zaken. Hoe helder en eenvoudig was de prediking dan van Jezus en de apostelen zelf? Als ik de Bijbel lees dan is het altijd helder, maar als je dit hoort wordt alles een grote mist en zie je de bomen door het bos niet meer.
Snap DIA ook niet dat hij elke keer dit op dit forum gooit, want je weet dat er dan reactie komt.. En dat is dan uiteraard "vijandschap" volgens jou en anderen.. Je zoekt het zelf op, dus als je er echt zoveel last van had doe je dit niet. Elke keer breng je mij of anderen in verleiding om te reageren, om daarna alles af doen als vijandschap. Snap dat echt niet. Zou hier mee stoppen, en vraag me uiteindelijk ook af of onze ds dit wel waardert.
Ik zal verder niet op ingaan, nu ik verklaard heb wat me soms nog beweegt. Niet alleen om enkel een preek te delen, maar ook om eens iets kwijt te kunnen. En telkens ontdek je het dan weer: Altijd weer ben je, (mag ik dat eens zo zeggen?) de gebeten hond. En ik begrijp het ook nog, maar dat is vanzelf nooit goed te keuren, want wat behoorden we te zijn? Niet elkaar ver-eten en verbijten of verdacht maken, dat is niet de manier. Als je toch iets wilt zeggen, dan mag dat natuurlijk, maar neem dan wel een christelijke houding aan: Weerleg wat ik zeg op de juiste manier, benoem wat er op grond van God Woord niet goed is, en niet met een paar zinnetjes afdoen die (zo voelt het toch wel, of niet dan?) ongezond kritisch zijn en waarin niet de liefde en bewogenheid doorklinken. De manier van reageren ken ik overigens wel, maar dit was vroeger de taal die we hoorden van degenen die buiten ons waren. Ik denk dat u nog vrij jong bent, en ook vanzelf in deze tijd, niet zoveel van Gods ware volk hebt gekend. Die konden wel een heel scherp zijn, en dan zou het wel eens twee kanten op kunnen vallen: Boos worden, of soms wat anders, meer verslagen en gericht op meer onderwijs. Het eerste is vanzelf wat we ook merken in de Bijbel. Denk slechts aan hoe wantrouwend en achterdochtig mensen iets aan Jezus vroegen. Dat was niet altijd echt heilbegerig, dat weten we allemaal wel.
Ik zie nu dat er meer is gereageerd, maar het lijkt me nu geen tijd om daar nu op in te gaan.