JSF schreef:
Wanneer wisten de dwaze maagden dat ze dwaas waren? De Heere Jezus laat duidelijk zien dat schijn en zijn zo op elkaar lijken. Denk aan wijze en dwaze maagden,wijze en dwaze bouwer,gelijkenis van het onkruid tussen de tarwe enz... Denk aan Sardis een op het oog levende gemeente maar ze zijn in de ogen van de Heere Jezus dood.

Doch gij hebt enige weinige namen ook te Sardis, die hun klederen niet bevlekt hebben, en zij zullen met Mij wandelen in witte klederen, overmits zij het waardig zijn.

DDD schreef:De gelijkenis van de Dwaze meisjes is kennelijk en veel misbruikt verhaal.

Het bewijs van deze hoedanigheid lag in de zaak zelf, waarvoor zij hadden te zorgen,
hierdoor werden zij geoordeeld.
Ten eerste. Het was de dwaasheid der dwaze maagden, dat zij hare lampen namen, maar geen
olie met zich namen, vers 3. Zij hadden juist olie genoeg om hare lampen voor het ogenblik
brandende te houden, er een vertoning mede te maken, alsof zij van voornemens waren de
bruidegom tegemoet te gaan, maar geen fles of kruik olie hadden zij bij zich, om de lamp aan
te vullen, indien de bruidegom soms vertoefde te komen.
Zo zijn de geveinsden:
1. Zij hebben geen innerlijk beginsel. Zij hebben een lamp der belijdenis in hun hand, maar
hebben in hun hart niet dien voorraad van gezonde kennis, vast - ingewortelde neigingen en
vastberaden voornemens, die nodig zijn om hen door de dienst en de beproevingen van de
tegenwoordigen staat heen te helpen. Zij handelen onder de invloed van uitwendige
drijfveren, maar zijn ontbloot van geestelijk leven, zoals een handelsman, die een zaak begint
zonder fondsen, of zoals het zaad op de steenachtigen grond, dat geen wortel kon schieten.
2. Zij hebben geen blik op, en maken geen voorziening voor, hetgeen komen zal. Zij namen
lampen, om voor het ogenblik vertoning te maken, maar geen olie om later te gebruiken.
Deze gedachteloosheid is het verderf van vele belijders. Alles waar zij om geven, is goed
aangeschreven te staan bij hun naburen, met wie zij thans omgaan, niet om zich Christus
behaaglijk te maken, voor wie zij hiernamaals zullen moeten verschijnen, alsof alles goed is,
wat hun slechts voor het ogenblik dienstig is. Spreek hun van dingen, die nog niet gezien
worden, en gij zult hun zijn als Lot voor zijn schoonzonen was, als jokkende. Zij maken geen
voorziening voor later, zoals de mieren, noch leggen zij weg tegen het toekomende, 1
Timotheüs 6:19.

d. De dwaze maagden kwamen toen het te laat was, vers 11. Daarna kwamen ook de andere
maagden. Er zijn velen, die toegang tot de hemel zullen zoeken, als het te laat is, zoals Ezau,
die daarna de zegening wilde beërven. God en Godsdienst zullen door dit late aanzoek
verheerlijkt worden, hoewel de zondaars er niet door worden behouden. Het is voor de eer
van het Heere, Heere, dat is: van vurig en dringend gebed, dat zij, die het thans minachten, er
weldra de toevlucht toe zullen nemen, en dan zal het geen geteem worden genoemd. Het
valse vertrouwen der geveinsden zal hen ver brengen in hun verwachting van de zaligheid.
Zij gaan naar de poort des hemels, en vragen om toegang, maar zij worden buitengesloten, zij
worden opgeheven tot de hemel in de dwazen waan van de voortreffelijkheid van hun
toestand, maar worden ter helle toe neergestoten.
e. Zij werden afgewezen, zoals Ezau, vers 12. Ik ken u niet. Het is voor ons allen zaak om de
Heere te zoeken terwijl Hij te vinden is, want er komt een tijd, wanneer Hij niet gevonden zal
worden. Er was een tijd, toen het: Heere, Heere, doe ons open, van goed gevolg zou zijn
geweest, krachtens deze belofte: Klopt en u zal open gedaan worden, maar nu komt het te
laat. Het vonnis is plechtig bevestigd met het: Voorwaar zeg Ik u, dat gelijk staat met niets
minder dan een zweren in Zijn toorn: dat zij in zijn rust niet zullen ingaan. Het duidt Zijn
vast besluit aan, en zij werden er door tot zwijgen gebracht.

JSF schreef:

DDD schreef:De gelijkenis van de Dwaze meisjes is kennelijk en veel misbruikt verhaal.

Het is kennelijk in 2019 een verhaal wat niet past bij een gelovige gemeente. Hier iets van Matthew Henry.

Het bewijs van deze hoedanigheid lag in de zaak zelf, waarvoor zij hadden te zorgen,
hierdoor werden zij geoordeeld.
Ten eerste. Het was de dwaasheid der dwaze maagden, dat zij hare lampen namen, maar geen
olie met zich namen, vers 3. Zij hadden juist olie genoeg om hare lampen voor het ogenblik
brandende te houden, er een vertoning mede te maken, alsof zij van voornemens waren de
bruidegom tegemoet te gaan, maar geen fles of kruik olie hadden zij bij zich, om de lamp aan
te vullen, indien de bruidegom soms vertoefde te komen.
Zo zijn de geveinsden:
1. Zij hebben geen innerlijk beginsel. Zij hebben een lamp der belijdenis in hun hand, maar
hebben in hun hart niet dien voorraad van gezonde kennis, vast - ingewortelde neigingen en
vastberaden voornemens, die nodig zijn om hen door de dienst en de beproevingen van de
tegenwoordigen staat heen te helpen. Zij handelen onder de invloed van uitwendige
drijfveren, maar zijn ontbloot van geestelijk leven, zoals een handelsman, die een zaak begint
zonder fondsen, of zoals het zaad op de steenachtigen grond, dat geen wortel kon schieten.
2. Zij hebben geen blik op, en maken geen voorziening voor, hetgeen komen zal. Zij namen
lampen, om voor het ogenblik vertoning te maken, maar geen olie om later te gebruiken.
Deze gedachteloosheid is het verderf van vele belijders. Alles waar zij om geven, is goed
aangeschreven te staan bij hun naburen, met wie zij thans omgaan, niet om zich Christus
behaaglijk te maken, voor wie zij hiernamaals zullen moeten verschijnen, alsof alles goed is,
wat hun slechts voor het ogenblik dienstig is. Spreek hun van dingen, die nog niet gezien
worden, en gij zult hun zijn als Lot voor zijn schoonzonen was, als jokkende. Zij maken geen
voorziening voor later, zoals de mieren, noch leggen zij weg tegen het toekomende, 1
Timotheüs 6:19.

d. De dwaze maagden kwamen toen het te laat was, vers 11. Daarna kwamen ook de andere
maagden. Er zijn velen, die toegang tot de hemel zullen zoeken, als het te laat is, zoals Ezau,
die daarna de zegening wilde beërven. God en Godsdienst zullen door dit late aanzoek
verheerlijkt worden, hoewel de zondaars er niet door worden behouden. Het is voor de eer
van het Heere, Heere, dat is: van vurig en dringend gebed, dat zij, die het thans minachten, er
weldra de toevlucht toe zullen nemen, en dan zal het geen geteem worden genoemd. Het
valse vertrouwen der geveinsden zal hen ver brengen in hun verwachting van de zaligheid.
Zij gaan naar de poort des hemels, en vragen om toegang, maar zij worden buitengesloten, zij
worden opgeheven tot de hemel in de dwazen waan van de voortreffelijkheid van hun
toestand, maar worden ter helle toe neergestoten.
e. Zij werden afgewezen, zoals Ezau, vers 12. Ik ken u niet. Het is voor ons allen zaak om de
Heere te zoeken terwijl Hij te vinden is, want er komt een tijd, wanneer Hij niet gevonden zal
worden. Er was een tijd, toen het: Heere, Heere, doe ons open, van goed gevolg zou zijn
geweest, krachtens deze belofte: Klopt en u zal open gedaan worden, maar nu komt het te
laat. Het vonnis is plechtig bevestigd met het: Voorwaar zeg Ik u, dat gelijk staat met niets
minder dan een zweren in Zijn toorn: dat zij in zijn rust niet zullen ingaan. Het duidt Zijn
vast besluit aan, en zij werden er door tot zwijgen gebracht.

Terri schreef:

Bezorgd schreef:Ik heb het wel in preken gehoord dat een hypocriet het ten diepste van zichzelf weet.
Want zou je op de Heere kunnen vertrouwen, je geheel aan Hem hebben leren overgeven, in die overgave leven, en je toch bedriegen?
Wel is het zo dat een waar gelovige er soms bang voor is. Als er iets van het arglistige hart gekend wordt, heeft een ieder de vraag bij tijden: "Ben ik het Heere? "

Als je zo leeft, ben je geen hypocriet.

eilander schreef:

Terri schreef:

Bezorgd schreef:Ik heb het wel in preken gehoord dat een hypocriet het ten diepste van zichzelf weet.
Want zou je op de Heere kunnen vertrouwen, je geheel aan Hem hebben leren overgeven, in die overgave leven, en je toch bedriegen?
Wel is het zo dat een waar gelovige er soms bang voor is. Als er iets van het arglistige hart gekend wordt, heeft een ieder de vraag bij tijden: "Ben ik het Heere? "

Als je zo leeft, ben je geen hypocriet.

Dat lijkt me helder. Het gaat er echter om dat het wél zo zou kunnen zijn dat je denkt dat je op de Heere vertrouwt, je geheel aan Hem hebt overgegeven, in de overgave leeft.
Zo scherp ligt het zelfonderzoek mijns inziens. Het zal toch altijd weer het gebed zijn, als het goed is: 'Heere, zegt U het nog eens tegen mij?' En als de Heere spreekt, dan weet je dat. Dan weet je ook dat het iets anders is dan 'de Heere spreekt door Zijn Woord, dus als ik onder de prediking zit, hoor ik Gods stem' (hetgeen overigens wel waar is op zichzelf).

DDD schreef:@JSF:
Hoewel ik de uitleg van Calvijn beter vind passen, zijn de bespiegelingen van Matthew Henry ook niet verkeerd. Maar ik zie daar toch niet een onderbouwing in van de onbewuste ongelovigheid van schijnheiligen.

Bezorgd schreef:

eilander schreef:Dat lijkt me helder. Het gaat er echter om dat het wél zo zou kunnen zijn dat je denkt dat je op de Heere vertrouwt, je geheel aan Hem hebt overgegeven, in de overgave leeft.
Zo scherp ligt het zelfonderzoek mijns inziens. Het zal toch altijd weer het gebed zijn, als het goed is: 'Heere, zegt U het nog eens tegen mij?' En als de Heere spreekt, dan weet je dat. Dan weet je ook dat het iets anders is dan 'de Heere spreekt door Zijn Woord, dus als ik onder de prediking zit, hoor ik Gods stem' (hetgeen overigens wel waar is op zichzelf).

Toch blijf ik het wel een lastig punt vinden.
Want als ik je goed begrijp zeg jij: we kunnen op de Heere vertrouwen, maar verkeerd, en daardoor ons bedriegen terwijl we het zelf wel vast geloven. Als ik dan doorredeneer, kan een waar gelovige ook nooit zeker zijn van de zaak.
Maar dat leer je ook niet. Wat is dan de vastigheid die een waar gelovige heeft en dat ook voor zichzelf gelooft?
In het geval dat een hypocriet zijn eigen dwaling vast zou geloven heeft die die vastigheid toch net zo goed?

Beetje verwarrend misschien, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.

eilander schreef:@Liz, denk jij dan dat iemand zichzelf niet kan bedriegen?

eilander schreef:

Terri schreef:

Bezorgd schreef:Ik heb het wel in preken gehoord dat een hypocriet het ten diepste van zichzelf weet.
Want zou je op de Heere kunnen vertrouwen, je geheel aan Hem hebben leren overgeven, in die overgave leven, en je toch bedriegen?
Wel is het zo dat een waar gelovige er soms bang voor is. Als er iets van het arglistige hart gekend wordt, heeft een ieder de vraag bij tijden: "Ben ik het Heere? "

Als je zo leeft, ben je geen hypocriet.

Dat lijkt me helder. Het gaat er echter om dat het wél zo zou kunnen zijn dat je denkt dat je op de Heere vertrouwt, je geheel aan Hem hebt overgegeven, in de overgave leeft.
Zo scherp ligt het zelfonderzoek mijns inziens. Het zal toch altijd weer het gebed zijn, als het goed is: 'Heere, zegt U het nog eens tegen mij?' En als de Heere spreekt, dan weet je dat. Dan weet je ook dat het iets anders is dan 'de Heere spreekt door Zijn Woord, dus als ik onder de prediking zit, hoor ik Gods stem' (hetgeen overigens wel waar is op zichzelf).