Re: Standen in het genadeleven
Geplaatst: 12 mei 2011, 15:12
Huisman, vanwaar je geprikkeldheid als het over de noodzaak van wedergeboorte gaat?
Waar ontken ik de noodzaak van de wedergeboorte ? Maar een zondaar wordt niet zomaar wedergeboren maar tot iets...b.v. tot Gods eer, tot een levende hoop, tot heiligmaking enz. De discussie ging over waar de vastheid ligt voor een waar gelovige , in zijn/ haar wedergeboorte of uit de vruchten van de wedergeboorte. Ik denk dat voor het tweede veel Bijbelse argumenten pleiten. Maar Bijbelse argumenten blijken op dit forum vaak niet doorslaggevend te zijn. En dat heeft mij aan het denken gezet over het nut van dit forum.Tiberius schreef:Huisman, vanwaar je geprikkeldheid als het over de noodzaak van wedergeboorte gaat?
Volgens mij vroeg Afgewezen alleen wat de term "alengskens tot geloof komen" bij jou inhoudt. Dat beperkt zij in haar posting niet tot de wedergeboorte, maar zit daar wel in de buurt van.Huisman schreef:De discussie ging over waar de vastheid ligt voor een waar gelovige , in zijn/ haar wedergeboorte of uit de vruchten van de wedergeboorte.
Dat was de discussie ervoor en ook dan gaat het niet alleen over de wedergeboorte in engere zin maar zoals á Brakel zegtTiberius schreef:Ok, dan heb ik me kennelijk vergist. Het kwam me voor, dat je wat geprikkeld op Afgewezen en Ander reageerde.
Volgens mij vroeg Afgewezen alleen wat de term "alengskens tot geloof komen" bij jou inhoudt. Dat beperkt zij in haar posting niet tot de wedergeboorte, maar zit daar wel in de buurt van.Huisman schreef:De discussie ging over waar de vastheid ligt voor een waar gelovige , in zijn/ haar wedergeboorte of uit de vruchten van de wedergeboorte.
En dat ik geprikkeld reageerde is goed opgemerkt en dan is geprikkeld nog een understatement. Meer getergd.Als ik zeg, allengskens, dan bedoel ik de bekering in 't brede,
met al haar omtrek, van de eerste overtuiging, tot de bewustheid dat men Christus aanneemt.
Dus jij zou op huisbezoek eerder vragen naar groei/vruchten dan dat je zou vragen: wat is er nu gebeurd in je leven?huisman schreef:En wat ik vaak zie dat mensen willen geloven in een zaak (wedergeboorte) maar geloof is niet een geloof in een zaak maar in een Persoon. Ik zeg toch nergens dat er vruchten kunnen zijn zonder wedergeboorte ? En als Ander dan ook nog zegt dat wedergeboorte Gods werk is en de vruchten (maar) mensenwerk dan wordt het toch tijd om de Schrift te laten spreken. (Jak 2, Gal 5, Matth 25: 31 e.v.)enz. enz. Dat jij mijn posting over het vinden van de zekerheid in de vruchten van de wedergeboorte. (die staan in de Bijbel , dat is dus een vaste grond) een "dooddoener" noemt is ook veelzeggend.Afgewezen schreef:@Huisman, je zult mij niet horen zeggen dat het niet gaat om de vraag of we vruchten voortbrengen. Maar wat ik vaak zie gebeuren is dat de vraag van de ware bekering verschoven wordt naar het voortbrengen van de vruchten. Worden we het over het eerste niet eens, dan wordt er snel overgeschakeld op het tweede, de vruchten.
Terwijl we toch eerst gered moeten zijn, voordat we aan vruchten voortbrengen kunnen denken.
Weten wij nog waarom God zich een volk vergaderd? Niet in de eerste plaats om onze redding maar om Zijn eer, dat is ons scheppingsdoel. Na de wedergeboorte moet daar toch iets van openbaar komen anders is het geloof dood. Maar het is blijkbaar verleidelijker om stil te blijven staan bij onze bevindingen. Maar stilstaand water is dood water.
Christus wijst juist bij een nachtdiscipel op de noodzaak van wedergeboorte, inderdaad.helma schreef:Dit was in korte tijd de 2e nachtdiscipel die ik sprak.
Tiberius schreef:Christus wijst juist bij een nachtdiscipel op de noodzaak van wedergeboorte, inderdaad.helma schreef:Dit was in korte tijd de 2e nachtdiscipel die ik sprak.
Ik denk dat de laatste Godsontmoeting de beste verzekering is.huisman schreef:De vraag is waar kan iemand vastheid uit verkrijgen (zekerheid des geloofs) ?
Je kunt zelfs nog verder gaan, je mag mensen ook wijzen op wat de Schrift de vruchten van de wedergeboorte noemt.helma schreef:Dus jij zou op huisbezoek eerder vragen naar groei/vruchten dan dat je zou vragen: wat is er nu gebeurd in je leven?huisman schreef:En wat ik vaak zie dat mensen willen geloven in een zaak (wedergeboorte) maar geloof is niet een geloof in een zaak maar in een Persoon. Ik zeg toch nergens dat er vruchten kunnen zijn zonder wedergeboorte ? En als Ander dan ook nog zegt dat wedergeboorte Gods werk is en de vruchten (maar) mensenwerk dan wordt het toch tijd om de Schrift te laten spreken. (Jak 2, Gal 5, Matth 25: 31 e.v.)enz. enz. Dat jij mijn posting over het vinden van de zekerheid in de vruchten van de wedergeboorte. (die staan in de Bijbel , dat is dus een vaste grond) een "dooddoener" noemt is ook veelzeggend.Afgewezen schreef:@Huisman, je zult mij niet horen zeggen dat het niet gaat om de vraag of we vruchten voortbrengen. Maar wat ik vaak zie gebeuren is dat de vraag van de ware bekering verschoven wordt naar het voortbrengen van de vruchten. Worden we het over het eerste niet eens, dan wordt er snel overgeschakeld op het tweede, de vruchten.
Terwijl we toch eerst gered moeten zijn, voordat we aan vruchten voortbrengen kunnen denken.
Weten wij nog waarom God zich een volk vergaderd? Niet in de eerste plaats om onze redding maar om Zijn eer, dat is ons scheppingsdoel. Na de wedergeboorte moet daar toch iets van openbaar komen anders is het geloof dood. Maar het is blijkbaar verleidelijker om stil te blijven staan bij onze bevindingen. Maar stilstaand water is dood water.
Ik heb hier juist van de week veel over nagedacht. Er was hier(een enigszins eenvoudig) iemand waar uit de vruchten blijkt dat er geloof is. Maar ze durft er niet voor uit te komen in haar familie en niet aan het Avondmaal: ik zal nooit een mooi verhaal kunnen vertellen (o.a.op huisbezoek)
Er was één ding wat ze wel kon zeggen: alles tekort in mezelf en alles gezien in de Heere Jezus.
Dit was in korte tijd de 2e nachtdiscipel die ik sprak.
In Schotland was een vrouw, die aan het avondmaal begeerde deel te nemen. Zij moest daarom van de kerkenraad een avondmaalspenning ontvangen. De kerkenraad ondervroeg haar daarom aangaande haar bekering, en zoals dat toen in Schotland het belangrijkste werd geacht, ‘hoe Christus en haar ziel met elkaar verenigd waren geworden’. Zij kon de onderzoekende vragen van de ouderlingen niet goed beantwoorden. In verlegenheid gebracht zei ze ten slotte: ‘Hoe Christus in mijn hart gekomen is weet ik niet. Of Hij door de deur is gekomen of een gat in de muur gemaakt heeft, ik weet het niet. Wat ik wel weet, is dat Hij er vroeger niet was en nu de hoogste plaats in mijn hart heeft’.
Dit vind ik een erg mooi antwoord.Helemaal mee eens.Tiberius schreef:Ik denk dat de laatste Godsontmoeting de beste verzekering is.huisman schreef:De vraag is waar kan iemand vastheid uit verkrijgen (zekerheid des geloofs) ?
mooi antwoord, kort maar krachtig.Tiberius schreef:Ik denk dat de laatste Godsontmoeting de beste verzekering is.huisman schreef:De vraag is waar kan iemand vastheid uit verkrijgen (zekerheid des geloofs) ?
Hier leert Jezus het ons duidelijk: Die mijn woord hoort en gelooft in Hem, Die Mij gezonden heeft......die mag weten dat hij/zij is overgegaan uit de dood in het leven. De vrucht van de wedergeboorte geeft zekerheid , niet het weten van plaats en tijdstip.24 Voorwaar, voorwaar zeg Ik u: Die Mijn woord hoort, en gelooft Hem, Die Mij gezonden heeft, die heeft het eeuwige leven, en komt niet in de verdoemenis, maar is uit den dood overgegaan in het leven.
Om nog maar eens te laten zien dat het niet klopt wat jullie (Ander en Afgewezen) zeggen laat ik onze D.L. het een keer zeggen.Afgewezen schreef:Ik zeg niet dat het voortbrengen van vruchten mensenwerk is. Maar je moet niet beginnen met het kijken naar de vruchten; eerst moet de boom goed zijn.Ander schreef:Je bedoelt: het wonder van de wedergeboorte (=Gods werk) wordt ondergeschikt aan het voortbrengen van vruchten (=mensenwerk). Dat is letterlijk een dooddoener, al wordt deze hartelijk omhelst in onze tijd.Afgewezen schreef:De dooddoener bij uitstek.huisman schreef:Ik denk trouwens dat veel mensen hun vastheid proberen te zoeken in het moment van de wedergeboorte terwijl de apostolische brieven veel meer wijzen op de vruchten die het nieuwe leven moet voortbrengen.
1-12. Van deze hun eeuwige en onveranderlijke verkiezing ter zaligheid worden de uitverkorenen te zijner tijd, hoewel bij onderscheiden trappen en met ongelijke mate, verzekerd; niet, als zij de verborgenheden en diepten Gods curieuslijk doorzoeken, maar als zij de onfeilbare vruchten der verkiezing, in het Woord Gods aangewezen (als daar zijn: het waar geloof in Christus, kinderlijke vreze Gods, droefheid die naar God is over de zonde, honger en dorst naar de gerechtigheid, enz.), in zichzelven met een geestelijke blijdschap en heilige vermaking waarnemen (2 Kor. 13:5).