Doopsopvatting Ds A. van Voorden.

[huisman]

Wie gedoopt is op grond van het geloof van zijn ouders, is door God apart gezet, geheiligd. Deze heiliging, afzondering voor God, schept eerder een verplichting, dan dat deze als pleitgrond fungeert.

Op zich heb je daar wel gelijk in, omdat de pleitgrond niet in de doop ligt en de doop tot een nieuwe gehoorzaamheid verplicht.
Echter zo breng je het wel erg negatief. In de doop komen ook rijke beloften tot ons. God belooft in de doop vele malen meer dan dat wij als ouders met ons ja-woord doen.

Zeker, maar dat is de belofte van het Evangelie. En die komt tot iedereen die het hoort, niet specifiek tot gedoopten. En daarom zeg ik toch: een gedoopte die niet gelooft, is gelijk aan een ongedoopte.
Waarom toch die nadruk op het gedoopt-zijn? Is het Evangelie niet rijk genoeg? Moet daar nog een speciaal 'doop'-evangelie bij komen, in de zin van 'wie gedoopt is, is nóg meer welkom dan iemand die maar "gewoon" het Evangelie hoort'?

Misschien omdat de Heere Jezus het ons bevolen heeft ?

[Tiberius]

... 'wie gedoopt is, is nóg meer welkom dan iemand die maar "gewoon" het Evangelie hoort'?

Jazeker is dat zo.
Dat was in het Oude Testament ook het geval. Om het maar eens menselijk te zeggen: het verbondsvolk ligt God nader aan het hart dan de overigen.

[Afgewezen]

... 'wie gedoopt is, is nóg meer welkom dan iemand die maar "gewoon" het Evangelie hoort'?

Jazeker is dat zo.
Dat was in het Oude Testament ook het geval. Om het maar eens menselijk te zeggen: het verbondsvolk ligt God nader aan het hart dan de overigen.

Dan heb je iets toch niet helemaal begrepen. In het NT zijn de grenzen van het verbondsvolk opengebroken en is het Evangelie voor iedereen die het hoort ("alle creaturen").

Hand. 10: 34 En Petrus, den mond opendoende, zeide: Ik verneem in der waarheid, dat God geen aannemer des persoons is; 35 Maar in allen volke is, die Hem vreest en gerechtigheid werkt, Hem aangenaam.

[Simon]

... 'wie gedoopt is, is nóg meer welkom dan iemand die maar "gewoon" het Evangelie hoort'?

Jazeker is dat zo.
Dat was in het Oude Testament ook het geval. Om het maar eens menselijk te zeggen: het verbondsvolk ligt God nader aan het hart dan de overigen.

Er is natuurlijk het een en ander veranderdprecies zoals Afgewezen zegt.
Wat in het OT gold, geldt nu vaak niet meer.
Wie de doop ziet als de nieuwe besnijdenis, moet eens goed luisteren naar wat Paulus zegt.
Lichamelijk/ritueel besneden zijn of niet besneden zijn, betekent NIETS, maar of men een nieuwe Schepping is.
(en elders....,maar of men Gods geboden gehoorzaamt)
Ook Johannes zei dat het erom gaat, dat we niet met water, maar met de Geest gedoopt worden.
Stoffelijke zaken zijn geestelijk geworden.
Daarom ook legt Petrus de doop uit als een bede.

[Tiberius]

... 'wie gedoopt is, is nóg meer welkom dan iemand die maar "gewoon" het Evangelie hoort'?

Jazeker is dat zo.
Dat was in het Oude Testament ook het geval. Om het maar eens menselijk te zeggen: het verbondsvolk ligt God nader aan het hart dan de overigen.

Dan heb je iets toch niet helemaal begrepen. In het NT zijn de grenzen van het verbondsvolk opengebroken en is het Evangelie voor iedereen die het hoort ("alle creaturen").

Het Evangelie wel, maar het verbond niet. Zie 1 Kor 10, al vaker aangewezen.
Bovendien: het evangelie was ook in het OT niet uitsluitend voor het verbondsvolk, maar ook de andere volken. Zie bijvoorbeeld de profetieën die Jesaja doet over de heidense volken. In het NT is het alleen veel overvloediger.

[Afgewezen]

Het Evangelie wel, maar het verbond niet. Zie 1 Kor 10, al vaker aangewezen.
Bovendien: het evangelie was ook in het OT niet uitsluitend voor het verbondsvolk, maar ook de andere volken. Zie bijvoorbeeld de profetieën die Jesaja doet over de heidense volken. In het NT is het alleen veel overvloediger.

Je bent in elk geval consequent: gedoopten hebben wat vóór op niet-gedoopten en het verbond is een aparte grootheid náást de Evangelieverkondiging. Een speciale theologie voor de gedoopten wordt het zo.

Maar je kunt het Evangelie en het verbond niet van elkaar losmaken. Dat is wat hier steeds gebeurt en zo gaat dan het verbond een eigen leven leiden naast het Evangelie.
Maar vergelijk 1 Kor. 10 maar eens met Hebreeën 4, met name vs. 2.

[Tiberius]

Het Evangelie wel, maar het verbond niet. Zie 1 Kor 10, al vaker aangewezen.
Bovendien: het evangelie was ook in het OT niet uitsluitend voor het verbondsvolk, maar ook de andere volken. Zie bijvoorbeeld de profetieën die Jesaja doet over de heidense volken. In het NT is het alleen veel overvloediger.

Je kunt het Evangelie en het verbond niet van elkaar losmaken. Dat is wat hier steeds gebeurt en zo gaat dan het verbond een eigen leven leiden naast het Evangelie.
Maar vergelijk 1 Kor. 10 maar eens met Hebreeën 4, met name vs. 2.

Ik maak verbond en evangelieverkondiging niet los van elkaar, maar je moet het ook niet vereenzelvigen. Dat zie ik jou steeds doen.
Evangelieverkondiging is de nodiging tot het verbond, tot het heil.
Het wezen van het verbond blijft altijd hetzelfde. In het OT heeft God Zijn verbond opgericht met Abraham en zijn zaad; in het NT met de gelovigen, Abrahams geestelijke kinderen, en hun zaad.

[Afgewezen]

Ik maak verbond en evangelieverkondiging niet los van elkaar, maar je moet het ook niet vereenzelvigen. Dat zie ik jou steeds doen.
Evangelieverkondiging is de nodiging tot het verbond, tot het heil.
Het wezen van het verbond blijft altijd hetzelfde. In het OT heeft God Zijn verbond opgericht met Abraham en zijn zaad; in het NT met de gelovigen, Abrahams geestelijke kinderen, en hun zaad.

Natuurlijk moet je het wel vereenzelvigen, wat krijgen we nu! Het verbond van het OT is vervuld in Christus, de inhoud van het NT. En wie van Christus is, de gelovigen dus, is zaad van Abraham. Er zijn in het NT dus gelovigen en ongelovigen. En de kinderen van de gelovigen worden bij de gelovigen gerekend, maar vormen niet een apart 'verbondsvolk' of iets van dien aard.

[Tiberius]

Ik maak verbond en evangelieverkondiging niet los van elkaar, maar je moet het ook niet vereenzelvigen. Dat zie ik jou steeds doen.
Evangelieverkondiging is de nodiging tot het verbond, tot het heil.
Het wezen van het verbond blijft altijd hetzelfde. In het OT heeft God Zijn verbond opgericht met Abraham en zijn zaad; in het NT met de gelovigen, Abrahams geestelijke kinderen, en hun zaad.

Natuurlijk moet je het wel vereenzelvigen, wat krijgen we nu! Het verbond van het OT is vervuld in Christus, de inhoud van het NT. En wie van Christus is, de gelovigen dus, is zaad van Abraham. Er zijn in het NT dus gelovigen en ongelovigen. En de kinderen van de gelovigen worden bij de gelovigen gerekend, maar vormen niet een apart 'verbondsvolk' of iets van dien aard.

Nee, dat klopt niet, Afgewezen. Het verbond van het OT is niet vervuld: het betreft een eeuwig verbond. Daarmee ga je al mis.
God richt met ons en onze kinderen een eeuwig verbond der genade op.

[Afgewezen]

Nee, dat klopt niet, Afgewezen. Het verbond van het OT is niet vervuld: het betreft een eeuwig verbond. Daarmee ga je al mis.
God richt met ons en onze kinderen een eeuwig verbond der genade op.

In een van mijn vorige posts heb nog de volgende aanvulling gegeven: "Maar vergelijk 1 Kor. 10 maar eens met Hebreeën 4, met name vs. 2."
De inhoud van het Evangelie ís het eeuwige verbond der genade. Vergl. Jes. 55:3 anders maar eens met Hand. 13:34. De prediking van het Evangelie is dan ook de bediening van het verbond der genade.
Jongens, moet ik dit soort basale zaken nu ook nog gaan verdedigen?

[Afgewezen]

Waarom toch die nadruk op het gedoopt-zijn? Is het Evangelie niet rijk genoeg? Moet daar nog een speciaal 'doop'-evangelie bij komen, in de zin van 'wie gedoopt is, is nóg meer welkom dan iemand die maar "gewoon" het Evangelie hoort'?

Misschien omdat de Heere Jezus het ons bevolen heeft ?

Met die 'nadruk op het gedoopt zijn' bedoel ik in dit verband het gedoopt-zijn, los van het geloof.

[Tiberius]

Nee, dat klopt niet, Afgewezen. Het verbond van het OT is niet vervuld: het betreft een eeuwig verbond. Daarmee ga je al mis.
God richt met ons en onze kinderen een eeuwig verbond der genade op.

In een van mijn vorige posts heb nog de volgende aanvulling gegeven: "Maar vergelijk 1 Kor. 10 maar eens met Hebreeën 4, met name vs. 2."
De inhoud van het Evangelie ís het eeuwige verbond der genade. Vergl. Jes. 55:3 anders maar eens met Hand. 13:34. De prediking van het Evangelie is dan ook de bediening van het verbond der genade.
Jongens, moet ik dit soort basale zaken nu ook nog gaan verdedigen?

De inhoud van het Evangelie is de nodiging tot het genadeverbond, of de aanbieding van de weldaden, zoals Jesaja het uitdrukt.
Maar daarmee vallen ze nog niet samen. Ook verbondskinderen kunnen het Evangelie verwerpen.

[Afgewezen]

De inhoud van het Evangelie is de nodiging tot het genadeverbond, of de aanbieding van de weldaden, zoals Jesaja het uitdrukt.
Maar daarmee vallen ze nog niet samen. Ook verbondskinderen kunnen het Evangelie verwerpen.

Als je met verbondskinderen bedoelt degenen die in een uitwendige relatie tot het verbond staan, ja, dan ben ik het met je eens.
Maar in een uitwendige relatie tot het verbond staan, geeft geen extra pleitgrond. Nogmaals, er is één pleitgrond: Christus, Die ons wordt aangeboden in het Evangelie.

[huisman]

Lezenswaardig.

Van Genderen geeft in de jubileumbundel van de Theologische Universiteit (Luisteren en Leren, blz. 172, 173) in de vorm van elf conclusies, door hem getypeerd als een beknopte samenvatting van de verbondsleer van Van der Schuit, de volgende tekst:
A. Alle kinderen der gelovigen worden in zonden ontvangen en in ongerechtigheid geboren en zijn kinderen des toorns gelijk alle anderen.
B. Al deze kinderen moeten wedergeboren worden zullen zij het Koninkrijk Gods zien.
C. We hebben in de opvoeding te doen niet met heidenkinderen, maar met Verbondskinderen, die al de beloften Gods hebben. Genesis 17: 7.
D. Deze kinderen zijn in Christus geheiligd, waarbij allereerst te denken valt aan een objectieve verbondsrelatie.
E. Al deze kinderen delen in de heilsbeloften des verbonds: Ik ben uw God.
F. De doop is voor dit zaad een betekening en verzegeling van deze rijke heilsbelofte.
G. Deze kinderen moeten op de basis van deze heilsbelofte gewezen worden:
1. op de noodzakelijkheid van de wedergeboorte uit Woord en Geest;
2. op de trouw van Gods belofte, dat God in Christus schenkt wat Hij beloofd heeft: Wie Hem nederig valt te voet zal van Hem Zijn wegen leren;
3. op de nieuwe gehoorzaamheid om de wereld te verlaten, de oude natuur te doden en in een nieuw godzalig leven te wandelen.
H. In de weg van een biddend worstelend geloofsleven zal de verbondsdoorleving ons de rijkdom van Jezus Christus als onze persoonlijke Borg en Zaligmaker al duidelijker leren.
I. Zulk een verbondsonderhandeling zal ons al meer leren het wonder der wederbarende genade uit de Heilige Geest en het wonder der eeuwige verkiezing ter zaligheid.
J. Wie onder deze rijke verbondsbelofte, die geheiligd is in verzegelde trouw, verloren gaat, zal als verbondsbreker voor Gods rechterstoel staan.
K. Hierom zal het veel vreselijker zijn om als kind des verbonds verloren te gaan dan als heiden in het gericht van God te komen.

[Simon]

Het wezen van het verbond blijft altijd hetzelfde. In het OT heeft God Zijn verbond opgericht met Abraham en zijn zaad; in het NT met de gelovigen, Abrahams geestelijke kinderen, en hun zaad.

Eerst geestelijke nakomelingen, dan weer hun lichamelijk zaad (nakomelingen) ?
Lichamelijk werd geestelijk, en nu draaien we het weer terug naar lichamelijk?