Afscheid en intrede [2]

[MGG]

Ik voelde iets mee van zijn verzuchting over die toespraken. Eerlijk gezegd een domper dat die er nog achteraan kwamen.

Het zal in de GG waarschijnlijk niet gebeuren maar in andere kerken wordt de net bevestigde of afscheid nemende predikant in dat soort toespraken met Jan, Henk of wat zijn voornaam ook is aangesproken.

Op zo'n openbaar moment is dat een blijk van gebrek aan fatsoenlijke omgangsvormen.

Je quote verkeerd.

[Maanenschijn]

Ik voelde iets mee van zijn verzuchting over die toespraken. Eerlijk gezegd een domper dat die er nog achteraan kwamen.

Het zal in de GG waarschijnlijk niet gebeuren maar in andere kerken wordt de net bevestigde of afscheid nemende predikant in dat soort toespraken met Jan, Henk of wat zijn voornaam ook is aangesproken.

Op zo'n openbaar moment is dat een blijk van gebrek aan fatsoenlijke omgangsvormen.

Ik vind dat wel mooi. Ik luisterde vandaag naar de bevestigingsdienst van Herman Meijer, voormalig SGP voorlichter. Hij is bevestigd en uitgezonden naar Costa Rica vanuit de NHK Herwijnen. Het bij de voornaam aanspreken had ook iets persoonlijks, het komt veel dichter bij.

[DDD]

Ik vind het eerder raar als iemand niet bij de voornaam aangesproken wordt. Zeker als dat gebeurt door goede bekenden.

[Posthoorn]

Wat ik dan weer raar vind is dat het ds. Clements is en zijn zus Cora. Zeg dan ook mw. Clements.

[Tiberius]

Dat klinkt vreemd inderdaad. Recent was er in het RD een interview met Anneke Kloosterman, de vrouw van ds. J. Kloosterman; zo stond er letterlijk.

[FlyingEagle]

Zag gisteren deze op LinkedIn voorbijkomen

https://www.linkedin.com/posts/t-a-bakk ... member_ios

Moest ik wel om grinniken

[DDD]

Mensen mogen in Nederland zelf bepalen hoe ze willen worden aangesproken. Het is wel een beetje raar als je dat niet wederzijds hetzelfde doet. Maar zelfs dat mag, als de leeftijdsverschillen groot zijn.

Als iemand van 80 mij met voorletters en achternaam als afzender bericht, dan schrijf ik gewoon beste of geachte heer/mevrouw.

Er zijn ook mensen van 80 die met je/jij willen worden aangesproken. Ook prima. Bij collega's is je en jij standaard. Dus ik vind het juist een beetje raar als een dominee zijn collega met u aanspreekt. Maar dat ziet delftenaar dus heel anders.

[Tiberius]

Zag gisteren deze op LinkedIn voorbijkomen

https://www.linkedin.com/posts/t-a-bakk ... member_ios

Moest ik wel om grinniken

Vandaag weer in het RD: ds. Hoekman en zijn vrouw Jolien.
Ik denk dat EMG toch zijn voornamenbeleid moet gaan actualiseren.

[Posthoorn]

Zag gisteren deze op LinkedIn voorbijkomen

https://www.linkedin.com/posts/t-a-bakk ... member_ios

Moest ik wel om grinniken

Misschien een dochter?

[Klavart]

Zag gisteren deze op LinkedIn voorbijkomen

https://www.linkedin.com/posts/t-a-bakk ... member_ios

Moest ik wel om grinniken

Misschien een dochter?

Dat zou wel een erge jonge auteur zijn...

[merel]

Mensen mogen in Nederland zelf bepalen hoe ze willen worden aangesproken. Het is wel een beetje raar als je dat niet wederzijds hetzelfde doet. Maar zelfs dat mag, als de leeftijdsverschillen groot zijn.

Als iemand van 80 mij met voorletters en achternaam als afzender bericht, dan schrijf ik gewoon beste of geachte heer/mevrouw.

Er zijn ook mensen van 80 die met je/jij willen worden aangesproken. Ook prima. Bij collega's is je en jij standaard. Dus ik vind het juist een beetje raar als een dominee zijn collega met u aanspreekt. Maar dat ziet delftenaar dus heel anders.

Ik noemde pas mijn achterbuurvrouw 'u' en zij verzocht mij vriendelijk haar te tutoyeren. Anders voelde zij zich zo oud. Zij is 80.

[DDD]

En met 80 ben je ook wel echt oud. Maar dat vind ik persoonlijk geen reden om u te zeggen, als je iemand kent.

[Evangelist]

En met 80 ben je ook wel echt oud. Maar dat vind ik persoonlijk geen reden om u te zeggen, als je iemand kent.

Deze argumentatie kun je ook omdraaien, en zo hanteer ik het: iedereen die ouder is dan ik (of jonger, maar met een bepaalde gezagsdragende functie) spreek ik aan met u, behoudens her en der wat uitzonderingen. Ik ben ook opgevoed om mijn ouders, opa's en oma's, ambtsdragers, meesters, juffrouwen, leraren en leraressen met 'u' aan te spreken.
Nog steeds vind ik dat een passende uiting van de (gezags)verhoudingen. Collega's die (veel) ouder dan ik, spreek ik ook met 'u' aan. Soms gebeurt het dat er inderdaad ouderen (60'ers, 70'ers, 80'ers aangegeven: zeg maar 'jij' hoor. Maar dat voelt zo tegennatuurlijk en daarom doe ik dat uit respect niet.

[DDD]

Ik vind dat onjuist en het staat ook los van hoe je als kind anderen aanspreekt. Op een gegeven moment ben je geen kind meer. Ik vind het prima als kinderen mij met u aanspreken, vooral als ik hen niet goed ken. Maar het zou onbeleefd zijn als mijn buurman mij met u zou aanspreken. Het is mijns inziens geen teken van respect als je iemands verzoeken negeert.

Het is in Nederland normaal dat je zelf mag bepalen hoe je wordt aangesproken. Kennissen van mij zijn in de 80. Dat lijkt me geen reden om hen tegen hun zin met u aan te spreken. En bij collega's al helemaal niet, omdat de algemene conventie is om collega's met 'je' aan te spreken, ook als er een gezagsverhouding is.

Met een achterbuurvrouw is er trouwens ook geen gezagsverhouding, normaal gesproken.

[Evangelist]

Ik vind dat onjuist en het staat ook los van hoe je als kind anderen aanspreekt. Op een gegeven moment ben je geen kind meer. Ik vind het prima als kinderen mij met u aanspreken, vooral als ik hen niet goed ken. Maar het zou onbeleefd zijn als mijn buurman mij met u zou aanspreken. Het is mijns inziens geen teken van respect als je iemands verzoeken negeert.

Ik zou niet weten waarom het onbeleefd zou zijn als je buurman je met u zou aanspreken. Iemand met u aanspreken is per definitie beleefd.

Het is in Nederland normaal dat je zelf mag bepalen hoe je wordt aangesproken. Kennissen van mij zijn in de 80. Dat lijkt me geen reden om hen tegen hun zin met u aan te spreken. En bij collega's al helemaal niet, omdat de algemene conventie is om collega's met 'je' aan te spreken, ook als er een gezagsverhouding is.

Ouderen verdienen respect; dat heb ik geleerd te betuigen door ze met u aan te spreken; dat doe ik ook bij oudere collega's, om zo te laten zien dat ik hun anciënniteit waardeer en respecteer.

Inderdaad doen ouderen dan het verzoek om hen alsnog met je en jij aan te spreken; maar die verzoeken komen tot stand door het gevoel van verplichting. het was 20, 30 jaar geleden volstrekt normaal dat een oudere met u aangesproken werd.