m.i weten we dat dit gedrag - het maar aan God overlaten - in een aantal gevallen ook dodelijk kan zijn en ook tegen de Schrift is. Men neme b.v de vrouw die meermalen is gewaarschuwd niet nogmaals zwanger te worden. Moeten er dan geen keuzen worden gemaakt? Misschien speelt het tegenwoordig minder maar ook omtrent bevallingen moeten er soms keuzen worden gemaakt. Keuzen die leven en dood betreffen. Er zijn ook keuzen die - al betreffen ze niet direct leven of dood - dagelijks gemaakt worden door medici en waarbij wel degelijk het voordeel van de een het nadeel van de ander is. Wat te denken bij b.v. zwangere vrouwen die reuma hebben. Hoe om te gaan met medicijn gebruik?eilander schreef:De precieze woordkeuze van @vanderberg is niet altijd de mijne. Maar zijn standpunt is er wel een waar ik ook voor voel, als het gaat over abortus althans. Al eerder heb ik gezegd: het heeft geen zin om allerlei dilemma's waar je op dit moment niet voor geplaatst wordt, alvast voor te kauwen. Het lijkt mij eerder sensatie voor in een tv-programma.
@vanderberg zegt nu: als je ervoor wordt geplaatst, mag je als mens geen keuze maken maar het aan God overlaten. Ik denk dat dat een veilige weg is.
En daar is, ook in het verleden, door onze vaderen wel over nagedacht. En dan is wat @vanderberg voorstelt dwaasheid. De Heere werkt middelijk, zegt de Schrift. Vertrouwen op God impliceert dus het gebruik van de geoorloofde middelen. Sterker nog, deze middelen niet gebruiken is ongehoorzaamheid aan het gebod. En als men wil discusseren over ethische dilemma's - in deze gebroken wereld is het nu eenmaal soms onmogelijk om een niet zondige keuze te maken - dan s.v.p. niet zo simplistisch.
En dan de dwaasheid om ziekten als depressie, angst stoornissen, burn out etc. niet te willen laten behandelen door een arts. Sommige psychische ziekten leiden - zonder behandeling - tot de dood. Net als sommige lichamelijke ziekten - zonder behandeling - leiden tot de dood.