Adje, met alle respect, Eilander reageerde toch niet op de keuze die jij/jullie gemaakt hebben? Ik trouwens ook niet.

Precies!

Als reformatorische kerken kunnen wij wel van mening zijn dat wij de bijbel aan onze kant hebben en dit als zondig zien, maar er zijn genoeg homoseksuele stellen die op grond van dezelfde bijbel tot een andere conclusie komen, maar gesloten deuren zien in de traditionele kerken. Ik zou als ouder van een homoseksueel kind dolblij zijn als mijn kind in zijn relatie ( waar ik zelf nog niet uit ben of ik dit als zonde zie) wel God wil dienen en hem wil volgen.

Valcke schreef:Adje, met alle respect, Eilander reageerde toch niet op de keuze die jij/jullie gemaakt hebben? Ik trouwens ook niet.

Ik lees in ieder geval ook geen bijval over de gemaakte keuzes...

Adje schreef:

Valcke schreef:Adje, met alle respect, Eilander reageerde toch niet op de keuze die jij/jullie gemaakt hebben? Ik trouwens ook niet.

Ik lees in ieder geval ook geen bijval over de gemaakte keuzes...

Ik denk dat het een bijzonder moeilijke worsteling is Adje. Maar op het forum mogen mensen het toch ook anders zien?

Zeeuw schreef:
Ik denk dat het een bijzonder moeilijke worsteling is Adje. Maar op het forum mogen mensen het toch ook anders zien?

Dat mag hoor Zeeuw. Dergelijke reacties krijg ik ook wel face to face: "je zoon kan je inderdaad niet de deur weigeren..."
Verder doen ze er het zwijgen toe. Veelzeggend!

Adje schreef:

Zeeuw schreef: Ik denk dat het een bijzonder moeilijke worsteling is Adje. Maar op het forum mogen mensen het toch ook anders zien?

Dat mag hoor Zeeuw. Dergelijke reacties krijg ik ook wel face to face: "je zoon kan je inderdaad niet de deur weigeren..."
Verder doen ze er het zwijgen toe. Veelzeggend!

Alsof die gevoelens dan opeens zouden verdwijnen.
Er is nogal wat hypocrisie (gelukkig hebben wij zulke kinderen niet).

Wij zijn voor een tijd het contact met één van onze kinderen kwijt geraakt (om andere redenen) het was een diep en donker dal waar ik doorheen liep. Ik zou dit een tweede keer niet kunnen doorstaan denk ik.

Adje schreef:

Zeeuw schreef:
Ik denk dat het een bijzonder moeilijke worsteling is Adje. Maar op het forum mogen mensen het toch ook anders zien?

Dat mag hoor Zeeuw. Dergelijke reacties krijg ik ook wel face to face: "je zoon kan je inderdaad niet de deur weigeren..."
Verder doen ze er het zwijgen toe. Veelzeggend!

Ik kan het in alle eerlijkheid ook niet volledig bijvallen. Wel zou ik de keuze maken om mijn kind en partner te ontmoeten en zo mogelijk te blijven ontmoeten. Maar jullie keuze gaat verder, als ik het goed begrijp.

Wijsheid voor topicstarter en alle anderen die dit ondervinden. Als je je zoon/dochter op familiemomenten niet binnen laat, kun je rekenen op een (zelf)verwijt van gebrek aan ouderliefde. Je geeft je kind toch ook geen schorpioen of een steen als hij om een ei of een brood vraagt? En als op die momenten de deur wel open staat, krijg je misschien een verwijt dat je (tegenover andere naaste familieleden) instemt met zonde. Nu is iedereen weer meer of minder gevoelig voor welk soort verwijt dan ook; een verborgen leven met God is beter. Door onze eigen schuld leven we niet meer in het paradijs, zonden zijn nooit mooi weg te strijken. En de vraag blijft persoonlijk, hebben wij ook worstelingen om de zonde niet te accepteren in eigen hart.

Adje schreef:

Zeeuw schreef:
Ik denk dat het een bijzonder moeilijke worsteling is Adje. Maar op het forum mogen mensen het toch ook anders zien?

Dat mag hoor Zeeuw. Dergelijke reacties krijg ik ook wel face to face: "je zoon kan je inderdaad niet de deur weigeren..."
Verder doen ze er het zwijgen toe. Veelzeggend!

Wat ik zelf, uit andere ervaring, weet, is dat veel mensen het zelf niet kunnen indenken als men zelf iets niet meemaakt. Begrijp me goed, ik vergelijk uiteraard niets met elkaar, maar wij hadden een huilbaby. 2,5 jaar lang. De reacties die je dan krijgt, zonder enige eigen ervaring, zijn niet helpend.
Wat dan wel weer helpt, is contact met anderen die zaken herkennen. Die hoeven dan niet hetzelfde te denken of te vinden, maar weten in ieder geval uit ervaring te spreken.

merel schreef:Precies!

Als reformatorische kerken kunnen wij wel van mening zijn dat wij de bijbel aan onze kant hebben en dit als zondig zien, maar er zijn genoeg homoseksuele stellen die op grond van dezelfde bijbel tot een andere conclusie komen, maar gesloten deuren zien in de traditionele kerken. Ik zou als ouder van een homoseksueel kind dolblij zijn als mijn kind in zijn relatie ( waar ik zelf nog niet uit ben of ik dit als zonde zie) wel God wil dienen en hem wil volgen.

Ik vind een groot verschil of de deur gesloten is voor de aanvaarding van hun (zondige) relatie of dat de deur ook in pastoraal opzicht gesloten is. Als de deur gesloten is voor de erkenning van de (zondige) relatie, maar de partners aanvaarden dit niet, dan zou ik onmogelijk blij kunnen zijn als men het dan maar zoekt in een omgeving waar het wel kan en mag. Dat kan ik niet anders zien dan het loslaten van Gods gebod en het vasthouden van de zonde.

helma schreef:En ik dacht dat God het nee van mijn man wel zou veranderen in mijn ja. Maar naarmate ik bad en de Bijbel onderzocht over deze vragen, werd mijn ja steeds meer een nee.
Maar ik kan geen nee zeggen! Ik vind dat een hartverscheurend antwoord! Een antwoord wat zo helemaal indruist tegen alles wat ik voel en wie ik ben.
Maar ik kan ook geen ja zeggen... Omdat ik denk dat dat tegen Gods Woord ingaat. Ik wil hierin ook God gehoorzaam zijn.

Zo is de situatie nu. Ik weet het gewoon echt niet.
Of weet ik het wel maar wil ik het niet?

In feite speelt hier ook nog mee het feit dat de vrouw aan de man onderdanig moet zijn. In dit geval moet het 'nee' van jouw man dan toch het zwaarste wegen...

Posthoorn schreef:

helma schreef:En ik dacht dat God het nee van mijn man wel zou veranderen in mijn ja. Maar naarmate ik bad en de Bijbel onderzocht over deze vragen, werd mijn ja steeds meer een nee.
Maar ik kan geen nee zeggen! Ik vind dat een hartverscheurend antwoord! Een antwoord wat zo helemaal indruist tegen alles wat ik voel en wie ik ben.
Maar ik kan ook geen ja zeggen... Omdat ik denk dat dat tegen Gods Woord ingaat. Ik wil hierin ook God gehoorzaam zijn.

Zo is de situatie nu. Ik weet het gewoon echt niet.
Of weet ik het wel maar wil ik het niet?

In feite speelt hier ook nog mee het feit dat de vrouw aan de man onderdanig moet zijn. In dit geval moet het 'nee' van jouw man dan toch het zwaarste wegen...

Ja klopt. Zo sta ik er ook in. Maar dat betekent niet dat je niet samen mag overleggen. In de 'eindbeslissing' zal ik hem volgen. Dat heb ik ook gelijk tegen hem gezegd.

@Adje, welke vragen staan er nog open? En ik wil jullie beslissing niet veroordelen!

Valcke schreef:

merel schreef:Precies!

Als reformatorische kerken kunnen wij wel van mening zijn dat wij de bijbel aan onze kant hebben en dit als zondig zien, maar er zijn genoeg homoseksuele stellen die op grond van dezelfde bijbel tot een andere conclusie komen, maar gesloten deuren zien in de traditionele kerken. Ik zou als ouder van een homoseksueel kind dolblij zijn als mijn kind in zijn relatie ( waar ik zelf nog niet uit ben of ik dit als zonde zie) wel God wil dienen en hem wil volgen.

Ik vind een groot verschil of de deur gesloten is voor de aanvaarding van hun (zondige) relatie of dat de deur ook in pastoraal opzicht gesloten is. Als de deur gesloten is voor de erkenning van de (zondige) relatie, maar de partners aanvaarden dit niet, dan zou ik onmogelijk blij kunnen zijn als men het dan maar zoekt in een omgeving waar het wel kan en mag. Dat kan ik niet anders zien dan het loslaten van Gods gebod en het vasthouden van de zonde.

Zolang er mensen zijn die hierop een andere visie hebben, durf ik niet te beweren dat mijn waarheid DE waarheid is.

Theoretisch klopt dat onderscheid die jij maakt. In de praktijk kan je deze rede m.i. als ouder niet houden.

merel schreef:

Valcke schreef:

merel schreef:Precies!

Als reformatorische kerken kunnen wij wel van mening zijn dat wij de bijbel aan onze kant hebben en dit als zondig zien, maar er zijn genoeg homoseksuele stellen die op grond van dezelfde bijbel tot een andere conclusie komen, maar gesloten deuren zien in de traditionele kerken. Ik zou als ouder van een homoseksueel kind dolblij zijn als mijn kind in zijn relatie ( waar ik zelf nog niet uit ben of ik dit als zonde zie) wel God wil dienen en hem wil volgen.

Ik vind een groot verschil of de deur gesloten is voor de aanvaarding van hun (zondige) relatie of dat de deur ook in pastoraal opzicht gesloten is. Als de deur gesloten is voor de erkenning van de (zondige) relatie, maar de partners aanvaarden dit niet, dan zou ik onmogelijk blij kunnen zijn als men het dan maar zoekt in een omgeving waar het wel kan en mag. Dat kan ik niet anders zien dan het loslaten van Gods gebod en het vasthouden van de zonde.

Zolang er mensen zijn die hierop een andere visie hebben, durf ik niet te beweren dat mijn waarheid DE waarheid is.

Theoretisch klopt dat onderscheid die jij maakt. In de praktijk kan je deze rede m.i. als ouder niet houden.

Het is echt wel duidelijk toch dat homoseksualiteit een zonde is ?
Paulus waarschuwt er ook vaak tegen.
Ook in het OT kom je het tegen.
Wel met liefde ook die mensen ontvangen

helma schreef: @Adje, welke vragen staan er nog open?

Meer vragen in het algemeen Helma, niet specifiek aan jou.

Ik vroeg mij af of het niet heel gemakkelijk oordelen is over zonden die je zelf niet zal begaan. Persoonlijk voel ik in ieder geval geen enkele behoefte om met iemand van hetzelfde geslacht een seksuele relatie aan te gaan.

Vervolgens vroeg ik mij af hoe het komt dat wij over echtscheiding en over hertrouwen na echtscheiding toch wat soepeler denken. Dat zie ik ook wel in mijn eigen (kerkelijke) omgeving.
Komt dat omdat je als getrouwde toch kan ervaren dat het op sommige momenten wel eens moeilijk kan zijn om (blijvend) in liefde en trouw aan elkaar verbonden te zijn en te blijven? Over dit thema is de Bijbel toch echter ook heel duidelijk?

Dan begrijp ik dat het naar de Scheppingsorde is dat een man een relatie aangaat met een vrouw en dat een vrouw een relatie aangaat met een man. Dat dat een natuurlijk gegeven is. Echter, de homo of lesbi ervaart zo'n relatie helemaal niet als natuurlijk, maar zij ervaren dat als - voor hen - tegennatuurlijk!

Mag je in het licht van bovenstaand dan de zonde van de homoseksualiteit scherper veroordelen dan bv. de zonde van echtscheiding, je financieel verrijken ten koste van de ander en vul zelf maar verdere zonden in!

Zomaar wat vragen die ik in ieder geval mijzelf wel eens stel.

helma schreef: En ik wil jullie beslissing niet veroordelen!

Dat begrijp ik.