Charles schreef: ↑03 jul 2023, 10:30 Wat een verdrietig nieuws. Alleen maar verliezers! Overigens kan het zo zijn dat de afzetting te maken heeft met een zaak uit het (verre) verleden. Dat was bij de afgezette ds. Pater ook het geval.

Nou, dat klopt niet helemaal. Tenminste: inmiddels wel in een ver verleden inderdaad, maar toen niet.

Juist Gods Woord staat vol van schuld, verlossing en herstel.
Alle menselijke gevoelens kan ik begrijpen.
En ja in het verleden zijn er fouten gemaakt, terecht wordt hier de case van dr Beeke aangehaald. Door een ondoorgrondelijke weg vol menselijke fouten heeft de Heere het toch gezegend. De Heere komt voor Zijn knechten op.
Maar ook nu. Toch zou dat een bijbelse lijn zijn. Na schuldbelijdenis een weg naar vergeving en herstel. Zoals God ons geleerd heeft.

Job schreef: ↑03 jul 2023, 10:28
Daar spelen veel elementen in mee. Niet de doorslaggevende maar toch een essentiële vraag denk ik: hoe is zoiets uitgekomen en doet iemand uit eigener beweging schuldbelijdenis? Of toon je, zoals je momenteel in de politiek regelmatig ziet gebeuren, berouw omdat je betrapt bent?

Toch doet dat er niet toe.
In de bijbel staan ook voldoende voorbeelden dat berouw en belijdenis kwam pas nadat ze aangewezen waren. (Zie bv David)

Bezorgd schreef: ↑03 jul 2023, 10:37

Job schreef: ↑03 jul 2023, 10:28
Daar spelen veel elementen in mee. Niet de doorslaggevende maar toch een essentiële vraag denk ik: hoe is zoiets uitgekomen en doet iemand uit eigener beweging schuldbelijdenis? Of toon je, zoals je momenteel in de politiek regelmatig ziet gebeuren, berouw omdat je betrapt bent?

Toch doet dat er niet toe.
In de bijbel staan ook voldoende voorbeelden dat berouw en belijdenis kwam pas nadat ze aangewezen waren. (Zie bv David)

Daar heb je gelijk in.

KB_ schreef: ↑03 jul 2023, 10:12 In 1993 is er een dominee geschorst en gescheurd terwijl er een rapport lag over schuldloze scheiding. Vogelaar was een van de hoofdrolspelers. Ik bedoel dit niet vervelend maar dan moet bij overspel helemaal afzetting volgen. Als predikant heb je een voorbeeldfunctie.

Wat erg voor mevrouw Vogelaar die nog in leven is maar dit verstandelijk niet meer mee kan maken.

Ik begrijp nu ook waarom de theologische school hier zo abrupt gesloten is. Het is een ramp voor de nrc

Ds Verhoef is gisteren voorgegaan in Clifton. De gemeente Clifton groeide juist weer wat ook door de sluiting van GGIN Paterson

Helemaal eens, ik luisterde gister de dienst mee in Chilliwack, de verslagenheid was duidelijk merkbaar.

Ja. En de zaden van boosheid zitten in ieders hart. Bij de een komt het eruit en bij de ander is het Gods weerhoudende goedheid dat er niet uit komt wat er in zit.
Toch is het een zeer verdrietige kwestie.

Bezorgd schreef: ↑03 jul 2023, 10:35 Juist Gods Woord staat vol van schuld, verlossing en herstel.
Alle menselijke gevoelens kan ik begrijpen.
En ja in het verleden zijn er fouten gemaakt, terecht wordt hier de case van dr Beeke aangehaald. Door een ondoorgrondelijke weg vol menselijke fouten heeft de Heere het toch gezegend. De Heere komt voor Zijn knechten op.
Maar ook nu. Toch zou dat een bijbelse lijn zijn. Na schuldbelijdenis een weg naar vergeving en herstel. Zoals God ons geleerd heeft.

Vergeving en herstel, zeker. Maar dan wel afgestemd op de slachtoffer(s).
En vergeving en herstel betekent dat hij als broeder opgenomen wordt in de gemeente; en zeker niet automatisch in een ambt. Ik ben blij dat de kerkorde daar Bijbels over spreekt.

Bezorgd schreef: ↑03 jul 2023, 10:37

Job schreef: ↑03 jul 2023, 10:28
Daar spelen veel elementen in mee. Niet de doorslaggevende maar toch een essentiële vraag denk ik: hoe is zoiets uitgekomen en doet iemand uit eigener beweging schuldbelijdenis? Of toon je, zoals je momenteel in de politiek regelmatig ziet gebeuren, berouw omdat je betrapt bent?

Toch doet dat er niet toe.
In de bijbel staan ook voldoende voorbeelden dat berouw en belijdenis kwam pas nadat ze aangewezen waren. (Zie bv David)

Jawel, maar dat is een heel andere situatie.
Davids zonde werd aangewezen door een profeet. Zo'n oud-oosterse koning had de macht om zo'n profeet te laten doden en de zonde zo in de doofpot te laten verdwijnen.
Die macht heeft een ambtsdrager anno 2023 niet.

Tiberius schreef: ↑03 jul 2023, 11:02

Bezorgd schreef: ↑03 jul 2023, 10:37

Job schreef: ↑03 jul 2023, 10:28
Daar spelen veel elementen in mee. Niet de doorslaggevende maar toch een essentiële vraag denk ik: hoe is zoiets uitgekomen en doet iemand uit eigener beweging schuldbelijdenis? Of toon je, zoals je momenteel in de politiek regelmatig ziet gebeuren, berouw omdat je betrapt bent?

Toch doet dat er niet toe.
In de bijbel staan ook voldoende voorbeelden dat berouw en belijdenis kwam pas nadat ze aangewezen waren. (Zie bv David)

Jawel, maar dat is een heel andere situatie.
Davids zonde werd aangewezen door een profeet. Zo'n oud-oosterse koning had de macht om zo'n profeet te laten doden en de zonde zo in de doofpot te laten verdwijnen.
Die macht heeft een ambtsdrager anno 2023 niet.

Bedoel je dat het een bewijs van echtheid van zijn berouw was dat David dat niet deed?
Ik denk, als het over dat herstel van vertrouwen gaat, dat er doorgaans wel wat meer tijd nodig is om berouw te beproeven wanneer het (pas) ontstaat na ontdekking. De scheidslijn tussen berouw hebben van je daden en spijt hebben dat je in een negatief daglicht bent komen te staan, kan flinterdun zijn, weet ik uit pijnlijke ondervinding van mijn eigen hart.

Tiberius schreef: ↑03 jul 2023, 11:00

Bezorgd schreef: ↑03 jul 2023, 10:35 Juist Gods Woord staat vol van schuld, verlossing en herstel.
Alle menselijke gevoelens kan ik begrijpen.
En ja in het verleden zijn er fouten gemaakt, terecht wordt hier de case van dr Beeke aangehaald. Door een ondoorgrondelijke weg vol menselijke fouten heeft de Heere het toch gezegend. De Heere komt voor Zijn knechten op.
Maar ook nu. Toch zou dat een bijbelse lijn zijn. Na schuldbelijdenis een weg naar vergeving en herstel. Zoals God ons geleerd heeft.

Vergeving en herstel, zeker. Maar dan wel afgestemd op de slachtoffer(s).
En vergeving en herstel betekent dat hij als broeder opgenomen wordt in de gemeente; en zeker niet automatisch in een ambt. Ik ben blij dat de kerkorde daar Bijbels over spreekt.

Precies dat!

Job schreef: ↑03 jul 2023, 11:27

Tiberius schreef: ↑03 jul 2023, 11:02

Bezorgd schreef: ↑03 jul 2023, 10:37

Job schreef: ↑03 jul 2023, 10:28
Daar spelen veel elementen in mee. Niet de doorslaggevende maar toch een essentiële vraag denk ik: hoe is zoiets uitgekomen en doet iemand uit eigener beweging schuldbelijdenis? Of toon je, zoals je momenteel in de politiek regelmatig ziet gebeuren, berouw omdat je betrapt bent?

Toch doet dat er niet toe.
In de bijbel staan ook voldoende voorbeelden dat berouw en belijdenis kwam pas nadat ze aangewezen waren. (Zie bv David)

Jawel, maar dat is een heel andere situatie.
Davids zonde werd aangewezen door een profeet. Zo'n oud-oosterse koning had de macht om zo'n profeet te laten doden en de zonde zo in de doofpot te laten verdwijnen.
Die macht heeft een ambtsdrager anno 2023 niet.

Bedoel je dat het een bewijs van echtheid van zijn berouw was dat David dat niet deed?
Ik denk, als het over dat herstel van vertrouwen gaat, dat er doorgaans wel wat meer tijd nodig is om berouw te beproeven wanneer het (pas) ontstaat na ontdekking. De scheidslijn tussen berouw hebben van je daden en spijt hebben dat je in een negatief daglicht bent komen te staan, kan flinterdun zijn, weet ik uit pijnlijke ondervinding van mijn eigen hart.

Precies.
David zegt later: toen ik zweeg werden mijn beenderen veranderd in zomerdroogte.
Dan zou je kunnen zeggen: dat zijn makkelijke vrome kletspraatjes achteraf als je zonde al uitgekomen is.
Maar David had de daadwerkelijke macht om die profeet te laten doden, daar had geen haan naar gekraaid. Dus dat geeft wel aan dat zijn berouw echt was. Nathan raakt iets in hem, toen hij zei: Gij zijt die man.
Sterker nog: die oud-oosterse koningen deden wel vaker dingen met vrouwen, die wij nu niet meer zouden doen. Dat zo'n koning zijn buurvrouw verkrachtte en haar man liet vermoorden, was in die tijd niet ongewoon.

Nu ik er verder over nadenk vind ik het wel heel erg dat het hier om voormalig dominee Vogelaar gaat
Ik had nooit het idee dat hij een uitgesproken politieke agenda had om de nrc rechtser te maken. Zijn preken waren altijd verbindend en hij kon links en rechts aanspreken. Dat is weer een verbinder minder in een gepolariseerd kerkverband dat is wel erg.

Thea schreef: ↑03 jul 2023, 08:49 Een dominee, die 50 jaar gediend heeft op 81-jarige leeftijd afzetten? Ik kan er met de pet niet bij. Het lijkt wel overal oorlog...... Wat een wereld leven wij

Dat was ook in eerste instantie mijn gedachte, het feit op zich, even los van wat er gebeurd is. Werkelijk overal komt de gebrokenheid openbaar. Ik ken deze ds niet eens, maar gewoon dit bericht, bovenop alles wat er om me heen gebeurd (meerdere voorgangers die zo ongelooflijk struikelen..) geeft me verdriet.
"Want wij weten dat heel de schepping gezamenlijk zucht en gezamenlijk in barensnood verkeert tot nu toe".

KB_ schreef: ↑03 jul 2023, 13:04 Nu ik er verder over nadenk vind ik het wel heel erg dat het hier om voormalig dominee Vogelaar gaat
Ik had nooit het idee dat hij een uitgesproken politieke agenda had om de nrc rechtser te maken. Zijn preken waren altijd verbindend en hij kon links en rechts aanspreken. Dat is weer een verbinder minder in een gepolariseerd kerkverband dat is wel erg.

Gods naam word hierdoor onteert, dat is het ergste. Of dat nou ds. Vogelaar is of ds. X of Y van een flank die ons niet ligt of je oud bent of jong. En het besef dat zelfs aan de allerheiligsten gebreken zijn. En daarnaast dat we bang moeten zijn voor ons zelf.

Wie zonder zonde is werpe de eerste steen...

Laten we deze man in het gebed opdragen. Het feit dat hij schuldbelijdenis heeft gedaan is volgens mij juist een punt om weer vooruit te zien. Al zal hij niet meer voorgaan, als gemeentelid blijft hij. Hoevelen zitten er niet zondag-aan-zondag in de kerk die nog nooit hun schuld hebben ingeleeft, en laat staan dat ze die hebben beleden. Wat dat betreft kan dit nog tot jaloersheid verwekken.