Welke muziek beluister je nu?

[Psalm]

Dat is duizenden keren gebeurd op de EO-jongerendag. En de andere dag liepen dezelfde jongeren weer vrolijk met de wereld mee...

Dan was dit een tijdgeloof. Zoals Paulus zegt: "deze waren niet uit ons".

En bovendien vraag God niet: wat doen de anderen? Maar: wat doe jij? Wilt gij Mij ook niet verlaten?

[Inwoner]

Dat is duizenden keren gebeurd op de EO-jongerendag. En de andere dag liepen dezelfde jongeren weer vrolijk met de wereld mee...

Dan was dit een tijdgeloof. Zoals Paulus zegt: "deze waren niet uit ons".

En bovendien vraag God niet: wat doen de anderen? Maar: wat doe jij? Wilt gij Mij ook niet verlaten?

Dat is dan ook het grote gevaar waarop herhaaldelijk gewezen wordt: velen die menen in te gaan, hadden een tijdgeloof. En dat zou ook zomaar mensen kunnen betreffen die er werkelijk van overtuigd zijn dat zij het ware geloof bezaten.
Zou dat de reden zijn dat er zoveel vragen te stellen zijn bij de theologie van ds. Van den Brink?

[Christen]

Nee, de vragen bij ds. Van den Brink zijn wat mij betreft cultuurverschillen... als je probeert hem te begrijpen zul je niet kunnen ontkennen dat hij een broeder in Christus is.

Degene die wijzen naar De Ander.. die zou ik serieus nemen.. van achter welke hoge of lage muur dan ook.

[Piet25]

en hoe doe je dat, Psalm?

Door radicaal te stoppen met alle mitsen en maren en je over te geven aan de Woorden van Jezus Christus. Door te zeggen: ik heb niks, maar U hebt alles. Ik heb zonden, maar U bent rein. Ik heb geen geloof, maar U hebt de belofte: "een ieder die tot Mij komt zal Ik geenzins uitwerpen". Ik kniel mij voor U neer.

Zo doe je dat.

Dus in jouw beleving kan iemand beslissen vanmiddag om 15 uur te gaan geloven?

Dit is een uiterst serieuze vraag.

[Psalm]

Dus in jouw beleving kan iemand beslissen vanmiddag om 15 uur te gaan geloven?

Dit is een uiterst serieuze vraag.

Ja. Maar ik zou niet tot 15.00 uur wachten, maar om 12.58 uur gaan geloven. Lees hieronder hoe Luther sprak.

Maar wel een waarschuwing: houdt rekening met de kostprijs. Het kan zijn dat het geloof je alles moet kosten. Geloof niet om de tijdelijke voordelen of bijzondere wonderen.

Voorts leert Paulus hier, dat degenen, die uit het geloof door de Geest gerechtvaardigd zijn, de hope der gerechtigheid nog niet gevoelen, maar nog verwachten.

Daarom, wanneer de wet u beschuldigt en de zonde u verschrikt, en gij niets dan toom en oordeel Gods gevoelt, moet ge dus niet wanhopen, maar de wapenrusting Gods aangrijpen, het schild des geloofs, de helm der hoop, en het zwaard des Geestes, en beproef dan eens, welk een dapper en goed strijder ge zijt. Grijp Christus door het geloof aan als Heere der wet en der zonde, en van alle dingen, welke die (beide) plegen te vergezellen. Wanneer ge in Hem gelooft, zijt ge gerechtvaardigd (iets, wat uw verstand en het gevoel in uw hart u, in uw bestrijding, niet zegt, maar het Woord Gods), voorts in die aanvechtingen en vervaarnissen, die telkens weer terugkomen en u moeilijk vallen, moet ge door de hoop geduldig de gerechtigheid verwachten, die ge door het geloof bezit, doch slechts begonnen en onvolkomen, totdat die te zijner tijd volmaakt en eeuwig geopenbaard wordt.

'Maar ik gevoel niet, dat ik de gerechtigheid bezit, of tenminste gevoel ik het slechts zwak.' Ge moet niet gevoelen, maar geloven, dat ge de gerechtigheid bezit, en indien ge niet geloofd zult hebben, dat ge rechtvaardig zijt, doet ge Christus aanzienlijke smaad en laster aan, Die u door het badwater, door middel van het Woord, gereinigd heeft; Die kortom, aan het kruis gestorven, de zonde en de dood veroordeeld en gedood heeft, opdat gij door Hem eeuwige gerechtigheid en leven zoudt verkrijgen. Die dingen kunt ge niet loochenen (tenzij ge een openbare goddeloze en lasteraar wilt zijn, en God geheel en al wilt verachten, met alle Goddelijke beloften, Christus en al Zijn weldaden), en daarom kunt gij ook niet ontkennen, dat ge rechtvaardig zijt.

Laat ons dus leren in grote en verschrikkelijke angsten, wanneer het geweten niets gevoelt dan zonde, en oordeel, dat God vertoornd en Christus van ons afkerig is, dat men dan niet het gevoel van ons hart moet raadplegen, maar het Woord dient men te raadplegen, dat zegt, dat God Zich niet vertoornt, maar dat Hij neerziet op de armen en verslagenen van geest, en die voor Zijn Woord beven, dat Christus Zich niet afkeert van de belasten en beladenen, maar dat Hij hun rust geeft [Jes. 66 : 2, 42 : 3, Matth. 11 : 28 30j. Dus leert deze plaats duidelijk, dat de wet en eigen werken de gerechtigheid en vertroosting niet meebrengen, maar dat dit juist de Geest in het geloof van Christus doet, Die juist te midden van onze angsten en verdrukkingen de hoop opwekt, die het kwade verdraagt en overwint. Zeer m weinigen weten, hoe zwak en gering het geloof en de hoop is in kruis en tegenslag. Immers schijnt ze dan een glimmende vlaswiek te zijn, die een sterke wind ieder ogenblik kan uitblussen. Maar zij, die in die bestrijdingen en verschrikkingen op hope tegen hope geloven, dat is: die tegen het gevoel der zonde en der toom Gods strijden door het geloof aan Christus' beloften, ervaren later, dat die zeer geringe geloofsvonk, zoals ze de rede schijnt te zijn, omdat ze haar nauwelijks gevoelt, als een heldere vlamme vuurs zal worden, die de gehele hemel vervult, en alle verschrikkingen en zonden verteert.

[Piet25]

Weet je dat dat één van de dwalingen was die Dordt weerlegd heeft?
https://www.dordtse-leerregels.nl/hoofd ... rwerping-6

Daarnaast: het behaagt God Zijn Zoon te openbaren. Op Zijn tijd, niet op de jouwe. En nee, dat is niet lijdelijk. Dat wordt nood. Niet de nood: ik moet geloven. Maar hoe kom ik met God verzoend. Als dan Christus als Middelaar wordt geopenbaard is dat één groot wonder. Niet omdat ik nu besloten heb om te gaan geloven maar dat Hij Hem aan mij wegschenkt. Dan is het geloof een instrument.

[Terri]

Nee, de vragen bij ds. Van den Brink zijn wat mij betreft cultuurverschillen... als je probeert hem te begrijpen zul je niet kunnen ontkennen dat hij een broeder in Christus is.

Degene die wijzen naar De Ander.. die zou ik serieus nemen.. van achter welke hoge of lage muur dan ook.

Mee eens, mooi gezegd!

[Psalm]

Weet je dat dat één van de dwalingen was die Dordt weerlegd heeft?
https://www.dordtse-leerregels.nl/hoofd ... rwerping-6

Daarnaast: het behaagt God Zijn Zoon te openbaren. Op Zijn tijd, niet op de jouwe. En nee, dat is niet lijdelijk. Dat wordt nood. Niet de nood: ik moet geloven. Maar hoe kom ik met God verzoend. Als dan Christus als Middelaar wordt geopenbaard is dat één groot wonder. Niet omdat ik nu besloten heb om te gaan geloven maar dat Hij Hem aan mij wegschenkt. Dan is het geloof een instrument.

Je haalt heel wat zaken door elkaar.

Je ziet duidelijk in jouw post dat de oproep in de Bijbel niet maar gehoorzaamd mag worden. Er moet iets anders zijn, wat bepalend is om te kunnen geloven, namelijk een subjectieve ervaring. Het is niet meer Sola Scriptura. Jij maakt met deze redeneringen Gods Woord krachteloos.

Bekijk deze post nog eens van mij. De volgorde bij jou is Gods Woord > Subjectieve ervaring > geloof. De bijbelse orde is Gods Woord > Geloof > Subjectieve ervaring.

De uitverkiezing, kan inderdaad als aanstoot werken als deze met het evangelie vermengd wordt. Dan is er inderdaad sprake van kleine lettertjes. Jezus nodigt mij, maar in de kleine lettertjes staat dat ik niet mag komen tenzij de vader mij trekt. Dat trekken is dan een subjectieve ervaring die men moeilijk kan omschrijven.

Niet komt tenzij de Vader hem trekt. Er staat niet: niet mág komen.

Ik bedoel met de uitspraak "niet mag komen" de kleine lettertjes. Dus iemand ervaart, als er wordt opgeroepen tot het geloof in Christus, dat hij niet mag komen omdat hij niet werkelijk getrokken / uitverkoren is. Dus dan is de oproep tot geloof krachteloos gemaakt, en functioneert de uitverkiezing als een voorwaarde om tot Christus te komen. Daar ben ik het niet mee eens.

Maar als bedoeld wordt met "niet komt" dat de uitverkiezing de oorzaak is van het komen, ben ik het daar helemaal mee eens. Maar dat is ook de discussie niet. Dr. van den Brink erkent dat de uitverkiezing de oorzaak is van het geloof.

Inderdaad is dat trekken een subjectieve ervaring. "Een ieder die het van de Vader gehoord en geleerd heeft..." "wie de Zoon aanschouwt en in Hem gelooft..." En dáár loopt men tegen te hoop, tegen de noodzaak van die subjectieve ervaring.

Ik heb bezwaren als de subjectieve ervaring tussen de verkondiging van het Woord en het geloven in staat. Dus: verkondiging van het Woord > subjectieve ervaring > geloof. Dus dat de subjectieve ervaring als voorwaarde gaat gelden voor het persoonlijk toe-eigenen. Men moet eerst een subjectieve ervaring krijgen en daarna mag men pas het gepredikte Woord toe-eigenen. Dan wordt het gepredikte Woord krachteloos gemaakt. Men durft niet meer op het kale Woord te geloven, omdat men een subjectieve ervaring mist.

Beweer ik dan dat er helemaal geen subjectieve ervaring is? Nee, die is er wel. Maar in de orde van gepredikte Woord > geloof > subjectieve ervaring.

[-DIA-]

Weet je dat dat één van de dwalingen was die Dordt weerlegd heeft?
https://www.dordtse-leerregels.nl/hoofd ... rwerping-6

Daarnaast: het behaagt God Zijn Zoon te openbaren. Op Zijn tijd, niet op de jouwe. En nee, dat is niet lijdelijk. Dat wordt nood. Niet de nood: ik moet geloven. Maar hoe kom ik met God verzoend. Als dan Christus als Middelaar wordt geopenbaard is dat één groot wonder. Niet omdat ik nu besloten heb om te gaan geloven maar dat Hij Hem aan mij wegschenkt. Dan is het geloof een instrument.

Misschien even uitschrijven voor degenen die het de moeite niet vonden de link aan te klikken
Ik meen dat Dordt hier zeer duidelijk is, en meteen verwerpt wat hiermee in strijd is.
Dus: Of we blijven in het spoor der vaderen, of we verachten het, of vinden wel iets waardoor we het anders kunnen uitleggen. Zo is tenminste de praktijk die we al langer zien.

Citaat:
Verwerping van de dwaling:
God geeft de macht om tot het geloof te komen, geloven doet een mens zelf
Die leren: Dat in de ware bekering des mensen
geen nieuwe hoedanigheden, krachten of gaven in den wil
door God kunnen ingestort worden,
en dat, overzulks het geloof, waardoor wij eerst bekeerd worden,
en waarvan wij gelovigen genoemd worden,
niet is een hoedanigheid of gave, van God ingestort,
maar alleen een daad des mensen,
en dat het niet anders kan gezegd worden een gave te zijn,
dan ten aanzien van de macht om tot hetzelve komen.

Want daarmede wederspreken zij de Heilige Schrift,
die getuigt dat God nieuwe hoedanigheden des geloofs,
der gehoorzaamheid en van het gevoel Zijner liefde in onze harten uitstort:
Ik zal Mijn wet in hun binnenste geven, en zal die in hun hart schrijven (Jer. 31:33);
en: Ik zal water gieten op de dorstigen, en stromen op het droge;
Ik zal Mijn Geest op uw zaad gieten (Jes. 44:3);
en: De liefde Gods is in onze harten uitgestort door den Heiligen Geest,
Die ons gegeven is (Rom. 5:5).
Zulks strijdt ook tegen het standvastig gebruik der Kerk Gods,
dewelke bij den profeet aldus bidt: Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn (Jer. 31:18).

[Herman]

Maar in de orde van gepredikte Woord > geloof > subjectieve ervaring.

Romeinen 10 recht een relatie tussen prediking > geloof.
De heilsorde is op Romeinen 8 gebaseerd. De heilsorde stel: Uitwendige roeping > inwendige roeping > wedergeboorte > geloof.

Die heeft wat meer schakels dus. En dat sluit ook aan bij de gereformeerde theologie in haar geheel en niet bij allerlei neocalvinistische hedendaagse varianten.

[Piet25]

Weet je dat dat één van de dwalingen was die Dordt weerlegd heeft?
https://www.dordtse-leerregels.nl/hoofd ... rwerping-6

Daarnaast: het behaagt God Zijn Zoon te openbaren. Op Zijn tijd, niet op de jouwe. En nee, dat is niet lijdelijk. Dat wordt nood. Niet de nood: ik moet geloven. Maar hoe kom ik met God verzoend. Als dan Christus als Middelaar wordt geopenbaard is dat één groot wonder. Niet omdat ik nu besloten heb om te gaan geloven maar dat Hij Hem aan mij wegschenkt. Dan is het geloof een instrument.

Je haalt heel wat zaken door elkaar.

Je ziet duidelijk in jouw post dat de oproep in de Bijbel niet maar gehoorzaamd mag worden. Er moet iets anders zijn, wat bepalend is om te kunnen geloven, namelijk een subjectieve ervaring. Het is niet meer Sola Scriptura. Jij maakt met deze redeneringen Gods Woord krachteloos.

Bekijk deze post nog eens van mij. De volgorde bij jou is Gods Woord > Subjectieve ervaring > geloof. De bijbelse orde is Gods Woord > Geloof > Subjectieve ervaring.

De uitverkiezing, kan inderdaad als aanstoot werken als deze met het evangelie vermengd wordt. Dan is er inderdaad sprake van kleine lettertjes. Jezus nodigt mij, maar in de kleine lettertjes staat dat ik niet mag komen tenzij de vader mij trekt. Dat trekken is dan een subjectieve ervaring die men moeilijk kan omschrijven.

Niet komt tenzij de Vader hem trekt. Er staat niet: niet mág komen.

Ik bedoel met de uitspraak "niet mag komen" de kleine lettertjes. Dus iemand ervaart, als er wordt opgeroepen tot het geloof in Christus, dat hij niet mag komen omdat hij niet werkelijk getrokken / uitverkoren is. Dus dan is de oproep tot geloof krachteloos gemaakt, en functioneert de uitverkiezing als een voorwaarde om tot Christus te komen. Daar ben ik het niet mee eens.

Maar als bedoeld wordt met "niet komt" dat de uitverkiezing de oorzaak is van het komen, ben ik het daar helemaal mee eens. Maar dat is ook de discussie niet. Dr. van den Brink erkent dat de uitverkiezing de oorzaak is van het geloof.

Inderdaad is dat trekken een subjectieve ervaring. "Een ieder die het van de Vader gehoord en geleerd heeft..." "wie de Zoon aanschouwt en in Hem gelooft..." En dáár loopt men tegen te hoop, tegen de noodzaak van die subjectieve ervaring.

Ik heb bezwaren als de subjectieve ervaring tussen de verkondiging van het Woord en het geloven in staat. Dus: verkondiging van het Woord > subjectieve ervaring > geloof. Dus dat de subjectieve ervaring als voorwaarde gaat gelden voor het persoonlijk toe-eigenen. Men moet eerst een subjectieve ervaring krijgen en daarna mag men pas het gepredikte Woord toe-eigenen. Dan wordt het gepredikte Woord krachteloos gemaakt. Men durft niet meer op het kale Woord te geloven, omdat men een subjectieve ervaring mist.

Beweer ik dan dat er helemaal geen subjectieve ervaring is? Nee, die is er wel. Maar in de orde van gepredikte Woord > geloof > subjectieve ervaring.

Wacht even, jij haalt van alles door elkaar.
Jij stelt dat je je zelf kunt beslissen op welk tijdstip je gaat geloven. Dat was een dwaling die al eerder voorkwam en die weerlegd is. Zie mijn post hierboven. Daar ga je niet op in.
Jij maakt van het geloof een voorwaarde en zegt dan: dat is het gepredikte Woord. Overal in Gods Woord zie je dat mensen gaan geloven nadat Christus Zich geopenbaard heeft. Dat is geen subjectieve ervaring, dat is voluit Sola Scriptura. Jij stelt het geloof van de mens als voorwaarde om Christus geopenbaard te krijgen. Arm, arm. Dan zal het nooit gebeuren.
Ik meen dat jij de Dordtse leerregels zo goed kende. Zo ontzettend mooi en evenwichtig. Ja de mens gaat om eigen schuld verloren, maar hij wordt begiftigd met het geloof. En dan komt er nu vast een antwoord van: dat ontken ik toch niet.... ja, dat ontken je wel, als je stelt dat het kan dat ik vanmiddag om 15 uur beslis om te gaan geloven. Dan is het een ik-geloof-geloof en niet een geschonken geloof (zie DL). Dan heb je de Geest niet nodig en je loochent de doodsstaat van de mens.
En nee dat is niet lijdelijk. Laat dat je nood maar zijn. Jouw nood is vooral dat andere mensen niet geloven, maar ik hoop van harte dat je Hem mag leren kennen als Middelaar.
Ik laat het hierbij.

[Psalm]

Jullie maken behoorlijke denkfouten. Vooral de reactie van Piet toont aan hoe groot het probleem is van de kleine lettertjes.

@Piet, ik heb in topic "Hyperdordt" reactie gegeven.

[Zita]

Ontopic. Voor de kleinelettertjes zijn andere topics.

[Christen]

Wie schön leuchtet der Morgenstern...

[Hendrikus]

Is het zoiets? Dat lijkt meer op een romantisch kerstfeest, waar de Boodschap wordt verpakt in een romantische sfeer van muziek en lichtjes. Ik denk dat ik er me niet thuis zou voelen, en dat ik daar ook niet alleen in sta, ik denk ook velen van diegenen die uitzien maar het echte kerstfeest.

Kijk nu eens waar je mee bezig bent. Je leest iets, je veronderstelt dat het wel zal lijken op iets waarvan je zegt dat je je er niet thuis zou voelen, en het oordeel is al geveld.
Je zou ook gewoon de moeite kunnen nemen om volgende week te komen luisteren. Dan weet je waarover je praat. Nu klets je maar wat op basis van een veronderstelling.