Het verleden is helemaal uiteengezet, maar wat verwachten we van de toekomst?

Daarvoor moet je in het begin van het topic lezen.
Er zijn vage vermoedens maar niemand heeft zekerheid om de simpele reden dat er over de toekomst geen zekerheid is.

sunlover schreef:Daarvoor moet je in het begin van het topic lezen.
Er zijn vage vermoedens maar niemand heeft zekerheid om de simpele reden dat er over de toekomst geen zekerheid is.

Fraaie retoriek, maar daar hebben we niets aan.

Klaas-Jan schreef:Het verleden is helemaal uiteengezet, maar wat verwachten we van de toekomst?

Geen verwachting, maar gewoon: Bidt en werkt.

Klaas-Jan schreef:Het verleden is helemaal uiteengezet, maar wat verwachten we van de toekomst?

Zullen we dat maar aan de Heere overlaten? Als daar Zijn Kerk is, dan zal het welbehagen des Heeren toch door de hand van Christus gelukkiglijk voortgaan, in welke weg dan ook?

Ander schreef:Even een terugblik/samenvatting voor de liefhebbers:


De scheuring is niet ontstaan door een diepgravend leerverschil, wel door een eerverschil, waar met name ds. Mallan, de beide ouderlingen Bakker en de Wit en ds. van den Berg niet altijd wijs hebben gehandeld.

Je wilt hiermee toch niet zeggen dat Ds. Wink en Ds.de Groot wél altijd wijs gehandeld hebben? Waar twee kijven, hebben twee schuld...dacht ik?
Zonder persoonlijke dingen te vermelden wil ik graag even kwijt dat de kwestie niet zo simpel lag als u afgeschilderd heeft. En één van bovengenoemde predikanten heeft middels uitspraken op de kansel zoveel oproer teweeg gebracht, dat de deur naar de weg terug hermetisch afgesloten werd, terwijl die van de andere kant altijd open gebleven is! Je wilt niet weten wat er allemaal in het openbaar gezegd is in die tijd en daarna. Héél jammer allemaal.
Ik haast me de binnenverbanders niet vrij te spreken van hun aandeel hierin, maar er zijn vanaf de kansels voor zover ik weet, geen lelijke dingen op het persoonlijk vlak gezegd.

Nog even wat: ik las in een inmiddels afgesloten topic een posting van u waarin ik bijna al de namen van de binnenverband-dominees met respectievelijk een niet al te positieve waardering over hen tegenkwam. Ik meen hieruit op te mogen merken dat wanneer u enig licht zou mogen hebben over de predikanten die de BuitenVerband- gemeenten dienen en gediend hebben, deze posting wellicht niet nodig was geweest.

Ik laat eenieder vrij in z'n opvattingen mbt deze kerkverbanden, maar ik vrees dat doordiscussieren over de inzichten van, de gevoelens over, en de gedachten over, niet leiden tot enige constructieve verbetering van de onderlinge verhoudingen.

Laat onze lat hoger liggen: Éénheid in Christus, de Koning van de Kerk.
Die éénheid poetst alle verschillen in liefde weg.
Dat is wel een onderste weg, maar naar God's Woord de beste Weg.

caprice schreef:

Klaas-Jan schreef:Het verleden is helemaal uiteengezet, maar wat verwachten we van de toekomst?

Zullen we dat maar aan de Heere overlaten? Als daar Zijn Kerk is, dan zal het welbehagen des Heeren toch door de hand van Christus gelukkiglijk voortgaan, in welke weg dan ook?

Dit wil ik graag onderstrepen. Zou daar ook nog gebed voor gevonden mogen worden?
Persoonlijk weegt mij in deze kwestie het volgende het zwaarst: dat predikanten die elkaar afschilderen als een siamese tweeling op geestelijk terrein,10 jaar later elkaar niet luchten nog zien kunnen! Dat is wat! Is die liefde dan bedrog geweest, of onder een dik kleed van karakterverschil/onenigheid verscholen? Zou de Heere die muur kunnen slechten? Hij hen toch allebei Zelf geroepen, eerst tot de zaligheid en daarna tot het predikambt? Of valt dat te betwisten?

jvdg schreef:Ik laat eenieder vrij in z'n opvattingen mbt deze kerkverbanden, maar ik vrees dat doordiscussieren over de inzichten van, de gevoelens over, en de gedachten over, niet leiden tot enige constructieve verbetering van de onderlinge verhoudingen.

Laat onze lat hoger liggen: Éénheid in Christus, de Koning van de Kerk.
Die éénheid poetst alle verschillen in liefde weg.
Dat is wel een onderste weg, maar naar God's Woord de beste Weg.

Hiermee ben ik het grondig eens. ( klinkt misschien vreemd op dit forum: het 2 maal achter elkaar ergens mee eens te zijn ) Met doordiscussieren komen we er nooit uit, nooit! Waarom niet? Omdat discussieren mensenwerk is. En mensen hebben áltijd zichzelf op het oog!
Ik denk dat er een wonder nodig is, een Godswonder. Allebei de partijen zullen tot schulderkenning moeten komen en met name degenen die het volk als herder en leraar moeten leiden. En schulderkenning is een daad Gods!
Wat is er voor zo'n wonder nodig? Gebed!
Geloven we nog wel dat God zo'n wonder kan doen? Concreet gezegd: die twee predikanten, waar alles eigenlijk om draait, op de knieen te brengen?
Ik denk dat het daar het meest aan schort, aan ons geloof. En omdat we niet geloven in Gods almacht, is er geen waar gebed en gebeurd het niet ook.

Vrome woordjes lijken het misschien, maar ik geloof dat daar de kern zit.

accoord schreef:

Ander schreef:Even een terugblik/samenvatting voor de liefhebbers:


De scheuring is niet ontstaan door een diepgravend leerverschil, wel door een eerverschil, waar met name ds. Mallan, de beide ouderlingen Bakker en de Wit en ds. van den Berg niet altijd wijs hebben gehandeld.

Je wilt hiermee toch niet zeggen dat Ds. Wink en Ds.de Groot wél altijd wijs gehandeld hebben? Waar twee kijven, hebben twee schuld...dacht ik?

Zeker!!

accoord schreef:Zonder persoonlijke dingen te vermelden wil ik graag even kwijt dat de kwestie niet zo simpel lag als u afgeschilderd heeft. En één van bovengenoemde predikanten heeft middels uitspraken op de kansel zoveel oproer teweeg gebracht, dat de deur naar de weg terug hermetisch afgesloten werd, terwijl die van de andere kant altijd open gebleven is! Je wilt niet weten wat er allemaal in het openbaar gezegd is in die tijd en daarna. Héél jammer allemaal.
Ik haast me de binnenverbanders niet vrij te spreken van hun aandeel hierin, maar er zijn vanaf de kansels voor zover ik weet, geen lelijke dingen op het persoonlijk vlak gezegd.

Hoe was het ook al weer, waar twee kijven....

accoord schreef:Nog even wat: ik las in een inmiddels afgesloten topic een posting van u waarin ik bijna al de namen van de binnenverband-dominees met respectievelijk een niet al te positieve waardering over hen tegenkwam. Ik meen hieruit op te mogen merken dat wanneer u enig licht zou mogen hebben over de predikanten die de BuitenVerband- gemeenten dienen en gediend hebben, deze posting wellicht niet nodig was geweest.

Even recent: ds. Roos schrijft in de Wachter zijn hoop uit op terugkeer. (Lijkt me wat lastig wanneer de buiten verband gemeenten 1 predikant hebben die door de synode van de GGiN van 1980 is geschorst), ds. van Voorden doet het leerverschil nog eens uit de doeken in een in 2007 verschenen boek en ds. Mallan geeft indirect af op ds. Wink in een recent terdege-interview. Harde feiten zonder persoonlijk te worden.
Persoonlijk: de prediking van álle predikanten die ik hier noem is me lief! Persoonlijk heb ik zo mijn voorkeuren en die liggen primair niet bij de binnen verbandpredikanten. Ik weet niet of ik enig licht heb, maar ik heb grote waardering en diep respect voor de predikant waaronder ik in mijn jeugd heb gekerkt. Gedenk uw voorgangers, enz. Hebr. 13. Dáár is niets mis mee.

accoord schreef:
Ik denk dat er een wonder nodig is, een Godswonder. Allebei de partijen zullen tot schulderkenning moeten komen en met name degenen die het volk als herder en leraar moeten leiden. En schulderkenning is een daad Gods!
Wat is er voor zo'n wonder nodig? Gebed!
Geloven we nog wel dat God zo'n wonder kan doen? Concreet gezegd: die twee predikanten, waar alles eigenlijk om draait, op de knieen te brengen?
Ik denk dat het daar het meest aan schort, aan ons geloof. En omdat we niet geloven in Gods almacht, is er geen waar gebed en gebeurd het niet ook.

Vrome woordjes lijken het misschien, maar ik geloof dat daar de kern zit.

Grote woorden, waar ik het overigens wel mee eens ben.
Toch is het ook wel handig om op het praktische vlak te kijken wat de mogelijkheden zijn. En dan is het, oneerbiedig uitgedrukt, erg 'makkelijk' om bovenstaande woorden veel te zeggen zonder dat we er een centimeter mee opschieten.

Ander schreef:

accoord schreef:
Ik denk dat er een wonder nodig is, een Godswonder. Allebei de partijen zullen tot schulderkenning moeten komen en met name degenen die het volk als herder en leraar moeten leiden. En schulderkenning is een daad Gods!
Wat is er voor zo'n wonder nodig? Gebed!
Geloven we nog wel dat God zo'n wonder kan doen? Concreet gezegd: die twee predikanten, waar alles eigenlijk om draait, op de knieen te brengen?
Ik denk dat het daar het meest aan schort, aan ons geloof. En omdat we niet geloven in Gods almacht, is er geen waar gebed en gebeurd het niet ook.

Vrome woordjes lijken het misschien, maar ik geloof dat daar de kern zit.

Grote woorden, waar ik het overigens wel mee eens ben.
Toch is het ook wel handig om op het praktische vlak te kijken wat de mogelijkheden zijn. En dan is het, oneerbiedig uitgedrukt, erg 'makkelijk' om bovenstaande woorden veel te zeggen zonder dat we er een centimeter mee opschieten.

Veel deze woorden zeggen, is inderdaad nutteloos. Het is nodig ze in beoefening te brengen, maar ons ongeloof staat dat in de weg, nog meer onze onwíl. En vijandschap...dat proef ik jammergenoeg ook.

Hereniging op korte termijn is alleen mogelijk wanner de breuk van 1980 beide nog levende betrokken predikanten 'tot schuld' wordt. Ik vraag me af of de breuk hen nog onrustig houdt.

Als je nog even uitlegt aan die predikanten hoe iets 'schuld' wordt.

refo schreef:Als je nog even uitlegt aan die predikanten hoe iets 'schuld' wordt.

Dat is de spijker op de kop!
(van weerskanten hoor! Voor ik weer van al te veel partijdigheid wordt beticht)