Erasmiaan schreef:memento schreef:Erasmiaan schreef:
In dit gedeelte onderwijst Christus (letterlijk in de tekst) ook over de geestelijke blindheid. Logisch dat een goed verklaarder dit benoemd en uitwerkt en toepast. Maar dat is wat anders, dan uit een lichamelijke genezing geestelijke trekken afleiden zoals ds. Schot doet.
Last ig dat je dit zo stelt. Want eerder stelde je dat de genezing van de blinde niet gezien mocht worden als een beeld van de bekering van een zondaar en dat ds. Schot dat ten onrechte deed. Je fulmineerde: de Schrift is rijk genoeg, we hoeven niet op zoek naar geestelijke betekenissen anders dan de letterlijke etc. Nu ik aantoon dat Calvijn ook naar de geestelijke betekenis kijkt, switch je ineens op dit standpunt terwijl je tegelijkertijd de uitleg van ds. Schot in een kwaad daglicht blijft stellen. Ik word daar erg verdrietig van.
Ik switch niet. Ik stel namelijk: In vs 36ev gaat Christus spreken over geestelijke blindheid. Logisch dat een exegeet dáár dan komt met lessen over geestelijke blindheid. Die komen daar regelrecht uit de tekst. Uit wat Christus zegt.
Calvijn komt er al in vs. 7 mee, zoals hierboven geciteerd.
Vers 7 citeer je uit zijn verband:
Which, if you interpret it, means Sent. The Evangelist purposely adds the interpretation of the word Siloam; because that fountain, which was near the temple, daily reminded the Jews of Christ who was to come, but whom they despised when he was exhibited before them. The Evangelist, therefore, magnifies the grace of Christ, because he alone enlightens our darkness, and restores sight to the blind. For the condition of our nature is delineated in the person of one man, that we are all destitute of light and understanding from the womb, and that we ought to seek the cure of this evil from Christ alone.
Calvijn spreekt hier niet over de genezing, maar over de betekenis van het woord Siloam. Die fontijn zou (volgens Calvijn) de Joden dagelijks herinneren aan de Christus die komen zou. Aan de Christus, die alleen onze duisternis verlicht en zicht geeft aan de blinden (Calvijn verwijst hier naar de profetiën over de komende Messias). Aan deze uitleg bij dat Jezus de Christus (= Messias) is, koppelt hij de toepassing: Van nature zijn wij blind, en moeten een middel tegen dit kwaad in Christus alleen zoeken. (Dat is wat heel anders, dan in de gangen van de lichamelijke bekering van deze man een bekeringsweg te lezen)
Verder: In vs 6 gaat Calvijn in op de tegenwerpen dat iemand Christus nog niet kent, geen gelovige kan zijn:
It may be objected that the blind man did not know Christ; and, therefore, could not render the honour which was due to him as the Son of God. I acknowledge this to be true; but as he believed that Christ had been sent by God, he submits to him, and not doubting that he speaks the truth, he beholds in him nothing but what is Divine; and, in addition to all this, his faith is entitled to the greater commendation, because, while his knowledge was so small, he devoted himself wholly to Christ.
Calvijn stelt hier dus zeer nadrukkelijk dat deze man een gelovige was. Wat haaks staat op ds. Schot, die het als bekeringsweg schildert.
Maar dat is wat anders, dan wat Christus doet in een lichamelijke genezing te voorzien van een geestelijke betekenis. Zeker wanneer dit zo in detail, en zo normatief geschiedt, als ds. Schot doet. Dat is wat Calvijn niet doet. En anders wil ik je vragen, om die 9 lessen in Calvijns uitleg (dus bij het genezingswonder, niet bij vs 36ev) aan te wijzen.
Ik heb nergens gezegd dat alle 9 punten die ds. Schot aanwijst in deze geschiedenis als onderwijs dat ons heden ten dage ook veel te zeggen heeft, ook bij Calvijn terugkomen. Het is jammer dat jij dat elke keer wil, ik wil dat nergens. De ene exegeet zal het zo zeggen, de ander zegt weer wat anders etc. Maar vier, vijf punten die ds. Schot benoemt zie ik ook terug bij de verklaring van deze geschiedenis door Calvijn (zoals geciteerd, maar er zijn ook nog meerdere overeenkomsten). Bij Spurgeon worden weer andere punten benoemt (die zowel bij ds. Schot als Calvijn niet terug komen), etc. Maar ds. Schot gaat hier, op belangrijke punten, in het spoor van Calvijn, hoe je het ook wendt of keert.[/quote]
Sja, toch kom ik bij Calvijn een uitleg niet tegen als:
Het eerste wat Christus doet, is slijk leggen op de ogen van deze blindgeborene. Dit is echt geen overbodige handeling. Christus maakt het eerst nood in zijn leven. Hij ontdekt de blindgeborene op zon wijze aan zijn blindheid als hij nimmer had ervaren. Jarenlang kon de blindgeborene ermee leven, maar nu wordt zijn toestand onhoudbaar. Bovendien is zijn blindheid niet ineens geheel ge- weken, maar hij gevoelt juist dat het zicht hem belemmerd wordt.
De redenering: Calvijn heeft toepassingen en geestelijke lessen bij zijn uitleg, dus als ds. Schot geestelijke lessen en toepassingen maakt staat hij in de lijn van Calvijn, gaat m.i. niet op. De aard van de toepassingen, en ook de plaats waarop deze gemaakt worden, zijn anders. Bij Calvijn geen fysiek slijk wat gesmeerd wordt, wat opeens een betekenis krijgt als zijnde "Hij maakt het eerst nood in het leven."
