Homoseksualiteit

[Profesto]

Deze passage dus:

In de afgelopen jaren is het risico op bijvoorbeeld hiv kleiner geworden door betere behandeling. Ook het risico op zelfdoding bij transgender personen is kleiner, als gevolg van betere acceptatie van geslachtsverandering. Toch blijft het overlijdensrisico over de hele linie gelijk; namelijk tweemaal groter dan onder de bevolking als geheel.

[merel]

Ik schrik altijd weer als ik lees hoe Nederland hier in staat.

De transgenderzorg voor tieners in Nederland is niet te vergelijken met die van het VK. Voordat er wordt overgegaan tot het medisch traject vindt er een grondige anamnese plaats waarin een compleet team betrokken is van psychiaters, psychologen en andere zorgverleners. Vaak is het traject zo lang dat de volwassen leeftijd wordt bereikt voordat er überhaupt sprake is van de medische transitie. Hierdoor komt het zeer zelden voor dat er jongeren zijn die op latere leeftijd toch anders tegen hun transitie aankijken.

Overigens was het nieuws niet verstopt, ik heb het in meerdere media zien langskomen.

Is over transgenders en geloof geen topic?

Dat langdurige traject is een farce. Zelfs BNN heeft daar een item aan besteed.

Ik ben daar wel benieuwd naar. Ik ken van heel dichtbij een situatie waarin door de transgenderzorg pas op latere leeftijd werd overgegaan op transitie door meervoudige problematiek. Het is een kip-ei verhaal naar mijn mening, maar ik was onder de indruk van de zorgvuldigheid en begeleiding door het transgenderteam.

Google op transgenders met spijt van Zembla. Hierin komt o.a. een tiener aan het woord die welgeteld 1 of 2 gesprekken heeft gehad met een psycholoog. Zij/ hij vindt dat ( nu nog) niet erg.

[Bourdon16]

Ik heb wel echt medelijden met die mensen.
Wat een verdriet als je je zo voelt dat je aan zulke ingrepen begint.

Maar dit is niet oplosbaar met medicijnen of lichamelijke aanpassingen. Het is ook een beetje jezelf voor de gek houden maar als de omgeving er aan meedoet kan je dat wel even volhouden.

[MarJT]

De transgenderzorg voor tieners in Nederland is niet te vergelijken met die van het VK. Voordat er wordt overgegaan tot het medisch traject vindt er een grondige anamnese plaats waarin een compleet team betrokken is van psychiaters, psychologen en andere zorgverleners. Vaak is het traject zo lang dat de volwassen leeftijd wordt bereikt voordat er überhaupt sprake is van de medische transitie. Hierdoor komt het zeer zelden voor dat er jongeren zijn die op latere leeftijd toch anders tegen hun transitie aankijken.

Overigens was het nieuws niet verstopt, ik heb het in meerdere media zien langskomen.

Is over transgenders en geloof geen topic?

Sprookjes. Ik ken twee gevallen van dichtbij en deze tieners zijn helaas zonder veel drempels in een lichamelijke transitie.

De wereld en zeker Nederland is onbarmhartig geworden. Suïcide(pogingen) na transitie is in ons land hoog. Niet voor niets.

Grote dikke onzin kraam je uit. Drempels zijn er wel degelijk, en niet zo'n beetje ook.

In de twee gevallen die jij kent is er hoogstwaarschijnlijk geen sprake van comorbiditeit en is de diagnose beter te stellen. Ik vind het knap van je dat je het beter weet dan de wetenschappers en deskundigen die met deze problematiek de jongeren zo goed als mogelijk weten te helpen.

Heb je overigens cijfers voor me rond suicide bij transgenders na hun transitie?

Je begint met de grote dikke onzin die ik uit zou kramen en je eindigt met een vraag. Ik zou zeggen google zelf. Maar pas op. Alle hits die jij vindt zullen ook wel dikke onzin zijn.

Zo goed gaat het met transgenders na hun transitie.

https://www.nu.nl/wetenschap/6154877/tr ... ijden.html

Als je het artikel goed leest in plaats van door je eigen vernauwde bril dan kom je dit tegen:

Ook het risico op zelfdoding bij transgender personen is kleiner, als gevolg van betere acceptatie van geslachtsverandering. Toch blijft het overlijdensrisico over de hele linie gelijk; namelijk tweemaal groter dan onder de bevolking als geheel.

Google vertelt mij een heel ander plaatje dan wat jij schijnt te suggereren
https://researchinformation.amsterdamum ... -people-re
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32072611/
https://www.openaccessgovernment.org/tr ... th/119036/

Conclusions: We observed no increase in suicide death risk over time and even a decrease in suicide death risk in trans women. However, the suicide risk in transgender people is higher than in the general population and seems to occur during every stage of transitioning. It is important to have specific attention for suicide risk in the counseling of this population and in providing suicide prevention programs.

en

ause-specific mortality in transgender women was high for cardiovascular disease, lung cancer, HIV-related disease, and suicide. In transgender men, 44 people (2·7%) died, which was higher than expected compared with general population women (SMR 1·8, 95% CI 1·3–2·4) but not general population men (SMR 1·2, 95% CI 0·9–1·6). Cause-specific death in transgender men was high for non-natural causes of death. No decreasing trend in mortality risk was observed over the five decades studied.

en

Lead author Professor Martin den Heijer, of Amsterdam UMC, the Netherlands, said: “The findings of our large, nationwide study highlight a substantially increased mortality risk among transgender people that has persisted for decades. Increasing social acceptance, and monitoring and treatment for cardiovascular disease, tobacco use, and HIV, will continue to be important factors that may contribute to decreasing mortality risk in transgender people.

edit
Over jongeren en transitie is het volgende te vinden:
https://academic.oup.com/jsm/article/20/3/398/7005631

A substantial number of adolescents did not start medical treatment. In the ones who did, risk for retransitioning was very low, providing ongoing support for medical interventions in comprehensively assessed gender diverse adolescents.

De persoon aan wie ik refereerde gaat niet meer naar de kerk.

[Ararat]

@MarJT
In de 6 dagen dat je lid bent op dit forum laat je grote betrokkenheid zien op dit onderwerp. Die betrokkenheid denk ik ook te merken aan de toon die je gebruikt. Mag ik je -zonder te dichtbij te willen komen- vragen om iets te vertellen over je intentie?

[Job]

Dan is natuurlijk ook de vraag wat daar de oorzaak van is.
Homo's, lesbiennes en biseksuelen denken 5 keer vaker dan hetero's aan suïcide en ondernemen 4 keer vaker een suïcidepoging.
Zij zijn niet in transitie geweest.
Iets zegt me dat het hoge cijfer onder transgenders dus niet zomaar op de transitie zelf kan worden geschoven.
Over sprookjes gesproken...

In werkelijk alle voorzichtigheid, want ik wil niet suggereren dat een andere geaardheid dan heteroseksualiteit psychisch is, maar je mag je natuurlijk wel afvragen wat de kip en wat het ei is in deze casu.

Dat mag.
Maar doe dan even fatsoenlijk onderzoek naar de reden.
Lees bijvoorbeeld deze factsheet.

*edit: juiste link geplaatst

Bedankt voor het handzame document. Het is een weergave van schrijnende situaties en een berg verdriet.

Maar mijn suggestie was eigenlijk meer: is er vooral een verband tussen de psyche en de suïcidaliteit? En een verband tussen geaardheid en psyche en/of andersom? Of is de grotere kans op suïcidaliteit louter te linken aan de gevolgen van de geaardheid?

Ik zal je zeggen waarom ik deze moeilijke vragen stel. Wij zagen op school nogal wat leerlingen met complexe persoonlijkheidsproblematiek (dat leek toe te nemen). Niet zelden volgden intensieve behandelingen. Suicidale gevoelens waren nogal eens in het spel, en dat cirkelde mijns inziens vaak rondom allerlei trauma's die helemaal los stonden van geaardheid. Wel viel het ons op, dat gaandeweg de behandeling een best wel aanzienlijk deel van deze jongeren begon te twijfelen aan hun geaardheid. Dit heeft me met veel vragen bezet. Ik leg het maar eerlijk op tafel.

[DDD]

Het kan zijn dat behandelaars daar op uit zijn? Omdat ze denken dat op een refoschool wel veel verborgen trauma's zijn?

Het kan natuurlijk ook zijn dat de docenten het eigenlijke probleem niet waarnemen.

[MarJT]

@MarJT
In de 6 dagen dat je lid bent op dit forum laat je grote betrokkenheid zien op dit onderwerp. Die betrokkenheid denk ik ook te merken aan de toon die je gebruikt. Mag ik je -zonder te dichtbij te willen komen- vragen om iets te vertellen over je intentie?

Jazeker mag dat. Ik ben lid geworden ivm de discussie in onze gemeente over het CGK Convent komende week, wat bijzonder sterk leeft. Ik zie alleen in andere topics - zoals deze- dingen geplaatst worden die mij oprecht verbazen en verdrietig maken hoe erover gesproken wordt.

Om even een voorbeeld te noemen: naar aanleiding over transgenderzorg in het VK heb ik hier gisteravond even gezocht op het woord 'transgender' om te kijken of er een topic over was. Niet meteen gevonden maar ik kwam berichten hierover tegen die ik met ongeloof heb gelezen. Er sprak zoveel gebrek aan liefde en compassie uit dat ik me serieus afvroeg of ik wel op een christelijk forum bevond.

Er speelt best wel wat in mijn directe omgeving rond homoseksualiteit en transgender-zijn. Ik heb niet het idee dat dit forum een veilige plek is om deze dingen te bespreken uit christelijk perspectief.

[merel]

Jouw mening dat liefde en pastorale zorg over dit onderwerp met regelmaat ontbreekt deel ik. Aan de andere kant betekent het niet dat je daarom klakkeloos de huidige media over dit onderwerp moet volgen.

Ik zie in mijn nabije omgeving een tienermeisje dat op de wachtlijst staat voor transitie waar ik mijn twijfels over heb of dat de juiste keuze is. Ik denk namelijk dat zij ' gewoon' lesbisch is en zeer zeker niet trans.
Mijn kinderen zitten op een christelijke school waar ruimer gedacht wordt over o.a. homoseksualiteit. Ik ( en gelukkig mijn kinderen tot op heden ook) verbaas mij over statements van pubermeisjes van 12-13 jaar die beweren dat zij bi- seksueel zijn. Ik vraag mij oprecht af hoe dat mogelijk is. In mijn eigen klas zaten vroeger ook 2 homo's. Een openlijke coming out hebben ze niet gehad, iedereen wist het en er werd geen woord vuil over gemaakt. Ook niet toen zij een partner kregen van het gelijke geslacht.

Verder deel ik de voorzichtige conclusie van Job dat veel psychische problematiek van pubers niet de oorsprong vindt in deze 'problematiek' , maar een andere oorzaak heeft.

[Ambtenaar]

Mijn kinderen zitten op een christelijke school waar ruimer gedacht wordt over o.a. homoseksualiteit. Ik ( en gelukkig mijn kinderen tot op heden ook) verbaas mij over statements van pubermeisjes van 12-13 jaar die beweren dat zij bi- seksueel zijn. Ik vraag mij oprecht af hoe dat mogelijk is.

Het zijn ook gewoon fases in identiteitsvorming en ontwikkeling van zelfbeeld. Toen mijn oudste destijds in groep 8 zat waren er ook meisjes die een jongen wilden zijn. Jongenskapsel werd aangemeten en een garderobe met jongenskleding werd aangeschaft. Nu enkele jaren later zijn ze weer perfect herkenbaar als meisje.

[Profesto]

Dan is natuurlijk ook de vraag wat daar de oorzaak van is.
Homo's, lesbiennes en biseksuelen denken 5 keer vaker dan hetero's aan suïcide en ondernemen 4 keer vaker een suïcidepoging.
Zij zijn niet in transitie geweest.
Iets zegt me dat het hoge cijfer onder transgenders dus niet zomaar op de transitie zelf kan worden geschoven.
Over sprookjes gesproken...

In werkelijk alle voorzichtigheid, want ik wil niet suggereren dat een andere geaardheid dan heteroseksualiteit psychisch is, maar je mag je natuurlijk wel afvragen wat de kip en wat het ei is in deze casu.

Dat mag.
Maar doe dan even fatsoenlijk onderzoek naar de reden.
Lees bijvoorbeeld deze factsheet.

*edit: juiste link geplaatst

Bedankt voor het handzame document. Het is een weergave van schrijnende situaties en een berg verdriet.

Maar mijn suggestie was eigenlijk meer: is er vooral een verband tussen de psyche en de suïcidaliteit? En een verband tussen geaardheid en psyche en/of andersom? Of is de grotere kans op suïcidaliteit louter te linken aan de gevolgen van de geaardheid?

Ik zal je zeggen waarom ik deze moeilijke vragen stel. Wij zagen op school nogal wat leerlingen met complexe persoonlijkheidsproblematiek (dat leek toe te nemen). Niet zelden volgden intensieve behandelingen. Suicidale gevoelens waren nogal eens in het spel, en dat cirkelde mijns inziens vaak rondom allerlei trauma's die helemaal los stonden van geaardheid. Wel viel het ons op, dat gaandeweg de behandeling een best wel aanzienlijk deel van deze jongeren begon te twijfelen aan hun geaardheid. Dit heeft me met veel vragen bezet. Ik leg het maar eerlijk op tafel.

Ik vind het lastig om hier iets zinnigs over te zeggen, want de informatie is nogal beperkt.

Ik ken vrij veel homo's die zo'n 20 jaar geleden de middelbare school hebben doorlopen, een flink aandeel daarvan op een reformatorische school. Dat was echt een andere tijd waarin het taboe op homoseksualiteit echt nog een heel stuk groter was. Er was wel internet, maar geen smartphones en geen social media.
Veel van hen hebben pas na hun middelbare schooltijd verteld dat zij homo zijn. Veel van hen hebben ook de gevolgen van de gebrekkige sociale acceptatie in reformatorische kring of in hun eigen familie ervaren. Dat leidde soms tot het ontwikkelen van stevige psychische problematiek.

Nu, met de toegenomen openheid over homoseksualiteit en de makkelijke toegang tot informatie buiten de reformatorische zuil, zien we een ontwikkeling waarin jongeren eerder vertellen dat zij homo zijn. Ik denk dat de sociale acceptatie (niet alleen in reformatorische kring) nog altijd te wensen overlaat en mede daardoor de druk op homo's en in bredere zin lhbti-ers best groot is op zo'n jonge leeftijd.

Dan nog dit: ik denk dat mensen aan het twijfelen brengen over hun geaardheid op zich kan, maar vaak weten jongeren (zeker jongens) op die leeftijd echt al wel hoe ze in elkaar zitten. Dat voor jezelf erkennen in een omgeving die niet direct positief staat tegenover homo's is denk ik een vaak onderschatte opgave.

Maar goed, dit is wellicht geen antwoord op je vragen. Maar die heb ik denk ik ook niet.

[merel]

Mijn kinderen zitten op een christelijke school waar ruimer gedacht wordt over o.a. homoseksualiteit. Ik ( en gelukkig mijn kinderen tot op heden ook) verbaas mij over statements van pubermeisjes van 12-13 jaar die beweren dat zij bi- seksueel zijn. Ik vraag mij oprecht af hoe dat mogelijk is.

Het zijn ook gewoon fases in identiteitsvorming en ontwikkeling van zelfbeeld. Toen mijn oudste destijds in groep 8 zat waren er ook meisjes die een jongen wilden zijn. Jongenskapsel werd aangemeten en een garderobe met jongenskleding werd aangeschaft. Nu enkele jaren later zijn ze weer perfect herkenbaar als meisje.

Gedeeltelijk mee eens. Die meisjes ken ik ook in mijn omgeving. Dat is inderdaad een fase.

Ik zie alleen dat bij een groot deel van de meisjes die al op jonge leeftijd roepen dat zij bi- seksueel zijn dat ook veel andere problematiek speelt. Dan vraag ik mij echt af wat oorzaak en gevolg is.

Ik wil de problematiek hieromtrent ook zeer zeker niet onderschatten. Bij een van mijn jongens zit een meisje in de klas die al sinds haar 3e roept dat zij een jongen wil zijn en er ook uitziet en zich gedraagt als een jongen. Haar ouders hebben het hier heel moeilijk mee.

[Profesto]

Ik sluit ook niet uit dat zeggen dat je lesbisch of bi bent een bepaalde vorm van aandacht oplevert.

Maar dat is een bijzondere groep. Scheer die niet over een kam met anderen die een meer consistent beeld laten zien. En trek op basis van die groep geen grote conclusies over het geheel van bijvoorbeeld de transgenderzorg.

[merel]

Ik sluit ook niet uit dat zeggen dat je lesbisch of bi bent een bepaalde vorm van aandacht oplevert.

Maar dat is een bijzondere groep. Scheer die niet over een kam met anderen die een meer consistent beeld laten zien. En trek op basis van die groep geen grote conclusies over het geheel van bijvoorbeeld de transgenderzorg.

Op basis daarvan trek ik die conclusies ook niet. Wel op basis van kritische rapporten uit andere landen over de transgender zorg in Nederland.

[Profesto]

Ik sluit ook niet uit dat zeggen dat je lesbisch of bi bent een bepaalde vorm van aandacht oplevert.

Maar dat is een bijzondere groep. Scheer die niet over een kam met anderen die een meer consistent beeld laten zien. En trek op basis van die groep geen grote conclusies over het geheel van bijvoorbeeld de transgenderzorg.

Op basis daarvan trek ik die conclusies ook niet. Wel op basis van kritische rapporten uit andere landen over de transgender zorg in Nederland.

Die dan ook wel weer erg gekleurd worden uitgelegd door het 'tegenkamp'.