Grondtrekken ware bekering

[Erasmiaan]

Erasmiaan, Ander, het zou beter zijn wanneer jullie inhoudelijk op de zaak ingingen dan je toevlucht te nemen tot verwijten en geklaagd richting de criticasters.
Dus nu graag aangeven wat hervormde fout heeft gezegd en waarom. En niet dat gezeur van 'ach, ach, de GG heeft het weer gedaan'.

Afgewezen, ik vind je heel aardig, maar op deze manier hoef je van mij niet veel te verwachten. 't Wordt misschien tijd dat je weer voor de klas staat.

[hervormde]

Het is opmerkelijk om te moeten constateren dat een opmerking over een openbaar artikel van ds. de Heer wordt gezien als 'een aanval op de GG'. Als dat geen inlegkunde is!

Trouwens even tussendoor. De opmerking van 'Afgewezen' snijdt hout. Heel terecht opgemerkt dat er bij Mattheüs meer in het geding is. De woorden 'Volg Mij' staan in de context van het discipelschap. Aan de andere kant moeten we niet vergeten dat de woorden van Jezus over zogeheten gezonde mensen die de Medicijnmeester niet nodig hebben ook in deze context meeklinken.

Nog even terug op de zogeheten kritische noot. Helaas mis ik een inhoudelijke reactie en dat maakt het moeilijk om te reageren. Emotie op emotie schiet meestal door.

Als kritiek op de inhoud van iemands pen niet meer kan, dan vraag ik me af in welke wereld we leven? Dat klinkt haast sectarisch. Waarom reageer ik? Omdat ik me probeer te verplaatsen in de huid van de vragensteller. Als ik die vraag nu eens had ontvangen? Heb ik hem of haar dan een antwoord gegeven wat de toets van het Woord kan doorstaan? Heb ik ze gewezen op het Lam Gods? Daartoe is iedere verkondiger geroepen. Overal en altijd!

[Afgewezen]

Erasmiaan, Ander, het zou beter zijn wanneer jullie inhoudelijk op de zaak ingingen dan je toevlucht te nemen tot verwijten en geklaagd richting de criticasters.
Dus nu graag aangeven wat hervormde fout heeft gezegd en waarom. En niet dat gezeur van 'ach, ach, de GG heeft het weer gedaan'.

Afgewezen, ik vind je heel aardig, maar op deze manier hoef je van mij niet veel te verwachten. 't Wordt misschien tijd dat je weer voor de klas staat.

Jammer dat je op deze manier te werk gaat, Erasmiaan. Aan grof worden heeft niemand behoefte en het schaadt slechts de zaak waarvoor je strijdt.

[Mister]

Niet iedereen heeft begrepen dat ik bewust zo begonnen ben.

Wat ik wilde zeggen is, dat je bij Mattheüs de grondtrekken mist die ds. Veenendaal beschrijft. Let wel: chronologisch.

Niemand zal ontkennen dat Mattheüs evenals alle andere gelovigen weet van zijn zondaarsbestaan, maar daar ligt ook het probleem niet. Trouwens met 'oog voor de verzoenende kracht van het bloed' moet duidelijk genoeg zijn dat hier de zonde verzoend wordt. Waarom zou je oog geslagen zijn op het bloed van Christus als er geen zonde is die verzoend moet worden. Wat is er dan wel in het geding?

Luister maar eens mee wat ds. J.M.D. de Heer gisteren antwoordt op de volgende vraag van iemand:

Laatst sprak ik een dominee over de uitdrukking dat iemand een ander leven kent. Dat is geen goede uitdrukking, zei hij, omdat het erom gaat of we een nieuw leven kennen. Als voorbeeld noemde hij Saul die wel een ander hart had, maar geen nieuw hart. Kun je als je een ander hart hebt, ook nog een nieuw hart krijgen?

de Heer: De uitdrukking 'een ander leven kennen' wordt inderdaad gebruikt om duidelijk te maken dat iemand bekeerd is. Immers, dan wordt alles anders. Dan krijgen we andere ogen en zien we hoe ongelukkig de wereld is en hoe gelukkig Gods volk. We krijgen andere oren en horen uit Gods Woord hoe ontzettend de zonde is, hoe dichtbij de eeuwigheid is en hoe nodig het is om verzoend te worden. We krijgen andere interesses, een andere vrijetijdsbesteding.
Hoe dat komt? Van nature doen we wat we zelf willen en vinden we de zonde helemaal niet zo erg. Maar als God een zondaar geestelijk levend maakt, wordt het de vraag: Wat wilt Gij dat ik doen zal? [Hand. 9:6] Daardoor verandert het leven.

Even verder concludeert ds. de Heer dat dit ook kan zonder dat er sprake is van een vernieuwd hart, maar wat hij gedaan heeft is onherstelbaar. De rechtvaardiging van de goddeloze is doorgestreept ten gunste van de rechtvaardiging van de vrome.

Ik weet dat hij zal zeggen dat dit niet waar is. Ook hij bedoelt de rechtvaardiging van de goddeloze. Dat zal waar zijn, maar wel van iemand die zich goddeloos voelt en als dat zo is moet de mens eerst geschikt gemaakt worden voor Christus. Waar het om gaat is dat een mens buiten Christus de dood is en de Goddelijke toorn rust op hem of haar. Als iemand een ander leven kent. Horen we het? Als iemand. Als die man, die vrouw, en vul zelf maar in.... een ander leven kent. Hoe goed bedoelt ook. In de mens is geen leven te kennen! Geen nagelschrap. Alles verkondigt de dood. Nee, het moet zijn: als iemand het leven gevonden heeft in een ander, de Ander. De ogen gaan niet allereerst open voor een ongelukkig wereld en een gelukkig volk, maar de ogen worden geopend voor die heerlijke fontein de Heere Jezus Christus. Vanuit Zijn licht zien we ook de wereld met heel andere ogen. Met priesterlijke bewogenheid. En dan verkondig je Zijn Naam. Tot zaligheid. En die Naam lees ik in heel het stuk van ds. de Heer niet. Dat doet pijn! Zelfs de vraag van Paulus wordt nog verkeerd aangehaald, want het was van hem een vraag die geboren is uit de ontmoeting met de Gekruisigde!

Bah, hoe trek ik zoveel mogelijk conclusies uit zo weinig mogelijk woorden van een dominee.

Er staan op dit forum altijd wel weer nieuwe mensen op(of is dit een oude bekende?) die graag meedoen in de kruistocht tegen de GerGem in het algemeen en uitspraken van de dominees van de GerGem in het bijzonder.

Je zou natuurlijk ook inhoudelijk kunnen aantonen waarom de woorden van 'hervormde' onwaarheid kunnen bevatten.

Nogmaals Erasmiaan, ga je ook inhoudelijk reageren hierop?

[Afgewezen]

Kaw, het kan zijn dat je gelijk hebt en dat Mattheus' roeping zijn redding is geweest. Maar het stáát er niet. En er staat óók niet wat er in Mattheus omging. Daar hebben we Lukas 15 voor nodig (of Jezus geeft verkeerd onderwijs).
Je kunt zo allergisch zijn voor voorwaardelijke prediking, dat je in je ijver zelfs Bijbelse elementen wilt verwijderen. Het komen tot Jezus in boete en berouw is toch niet een geschiktheid van de kant van de zondaar? Dan gaat het toch niet aan om dat weg te willen masseren met teksten als Jes. 65:1?
Als Jezus ons leert hoe Hij tollenaren en zondaren tot zich trekt, wie zijn wij dan om te zeggen: nee hoor, dat hoeft zo niet?

[Kaw]

Kaw, het kan zijn dat je gelijk hebt en dat Mattheus' roeping zijn redding is geweest. Maar het stáát er niet. En er staat óók niet wat er in Mattheus omging. Daar hebben we Lukas 15 voor nodig (of Jezus geeft verkeerd onderwijs).
Je kunt zo allergisch zijn voor voorwaardelijke prediking, dat je in je ijver zelfs Bijbelse elementen wilt verwijderen. Het komen tot Jezus in boete en berouw is toch niet een geschiktheid van de kant van de zondaar? Dan gaat het toch niet aan om dat weg te willen masseren met teksten als Jes. 65:1?
Als Jezus ons leert hoe Hij tollenaren en zondaren tot zich trekt, wie zijn wij dan om te zeggen: nee hoor, dat hoeft zo niet?

Ik snap je niet. Lucas 15 verteld ons bijvoorbeeld:
En Hij sprak tot hen deze gelijkenis, zeggende:
Wat mens onder u, hebbende honderd schapen; en een van die verliezende, verlaat niet de negen en negentig in de woestijn, en gaat naar het verlorene, totdat hij hetzelve vinde?
En als hij het gevonden heeft, legt hij het op zijn schouders, verblijd zijnde.
En te huis komende, roept hij de vrienden en de geburen samen, zeggende tot hen: Weest blijde met mij; want ik heb mijn schaap gevonden, dat verloren was.
Ik zeg ulieden, dat er alzo blijdschap zal zijn in den hemel over een zondaar, die zich bekeert, [meer] dan over negen en negentig rechtvaardigen, die de bekering niet van node hebben.

Hoe lees je dit dan? Ik zie hier een volkomen passief gered schaapje? Mattheüs heeft zich bekeerd, is gelijk Jezus gevolgd en heeft zijn tollenaar-beroep direct definitief afgelegd. Ja, hij heeft zich bekeerd, maar wel pas nadat de Herder het verloren schaap heeft gevonden.

Of de verloren zoon? "Want deze mijn zoon was dood, en is weder levend geworden; en hij was verloren, en is gevonden! En zij begonnen vrolijk te zijn."

[Afgewezen]

Kaw, ik begrijp jouw vraagstelling niet helemaal. Houd je je nu een beetje van den domme?
De verloren zoon komt tot inkeer, en gaat dán tot de vader. Hij wordt niet door de vader zomaar bij de varkens weggeroepen, wat jij een aantal postings eerder als mogelijkheid suggereerde.

[Kaw]

Kaw, ik begrijp jouw vraagstelling niet helemaal. Houd je je nu een beetje van den domme?
De verloren zoon komt tot inkeer, en gaat dán tot de vader. Hij wordt niet door de vader zomaar bij de varkens weggeroepen, wat jij een aantal postings eerder al mogelijkheid suggereerde.

Ik hou me niet van de domme Afgewezen. Jezus kent het principe van vrije soevereine genade beter dan ons. Hij toont ons in Lucas 15 dat in het geval van het verloren schaapje en in het geval van de verloren zoon altijd God als eerste was die reddende optreed. Het verschil zit hem bij het verloren schaap en de penning in passieve reddeloosheid en bij de verloren zoon die ook reddeloos verloren lag, maar zelfstandig (door ontdekkende genade van God) zijn staat onder ogen ging zien en besloot dat het bij zijn vader beter was. Matthew Henry vergelijkt de roeping van Mattheus met de roeping van Paulus. Paulus was ook iemand die pas nadat hij door God bekeerd was kon zeggen: "nadat ik mijzelven ben bekend gemaakt, heb ik op de heup geklopt, ik ben beschaamd, ja, ook schaamrood geworden, omdat ik de smaadheid mijner jeugd gedragen heb." Misschien zit daar wel een wetmatigheid in. Jezus riep Mattheüs en at met hem. Jezus brak het brood met Mattheüs. Proef jij het ook? Wat zal Mattheüs daar aan tafel een hoop geleerd hebben over zichzelf! Maar vooral van Jezus!

En ik suggereerde over de verloren zoon niet wat jij nu over mij suggereert. Lees maar eens terug. [..]en er is plaats voor de vrome zondaar die zelf bij de varkens is vandaan gegaan en net als de verloren zoon terug loopt naar de Vader om zijn plekje als slaaf af te smeken.

[Afgewezen]

Voor beide is er in de bijbel plaats bij Christus. Er is plaats voor de verloren zondaar die net als Mattheus plotseling weggehaald wordt bij de varkens en er is plaats voor de vrome zondaar die zelf bij de varkens is vandaan gegaan en net als de verloren zoon terug loopt naar de Vader om zijn plekje als slaaf af te smeken.

Even om de draad niet kwijt te raken. Jij suggereert met het bovenstaande een tegenstelling tussen de bekering van Mattheus en die van de verloren zoon.
En dan zeg ik: de gelijkenis van de verloren zoon is nu juist uitgesproken naar aanleiding van de roeping van tollenaren en zondaren!
Conclusie: er is geen tegenstelling tussen de bekering van (de tollenaar) Mattheus en die van de verloren zoon.

[Wilma van den Berg]

Misschien is het wel een beetje tussen alles door, maar het heeft mijns inziens wel alles met ware bekering te maken.
Ik hoorde zondag een dominee zeggen: "het begint niet met geloven, het begint niet met aannemen maar met de wet!"..... Wat vinden jullie hiervan? Wat is jullie interpretatie?

[Kaw]

Voor beide is er in de bijbel plaats bij Christus. Er is plaats voor de verloren zondaar die net als Mattheus plotseling weggehaald wordt bij de varkens en er is plaats voor de vrome zondaar die zelf bij de varkens is vandaan gegaan en net als de verloren zoon terug loopt naar de Vader om zijn plekje als slaaf af te smeken.

Even om de draad niet kwijt te raken. Jij suggereert met het bovenstaande een tegenstelling tussen de bekering van Mattheus en die van de verloren zoon.
En dan zeg ik: de gelijkenis van de verloren zoon is nu juist uitgesproken naar aanleiding van de roeping van tollenaren en zondaren!
Conclusie: er is geen tegenstelling tussen de bekering van (de tollenaar) Mattheus en die van de verloren zoon.

Geen tegenstelling maar wel een verschil. Mattheus en Paulus werden 'ontdekt' door Jezus en volgden vanaf dat moment Jezus. Het verloren schaap.
De bloedvloeiende vrouw is een voorbeeld van iemand die ontdekt is aan haar staat en zelf naar Jezus gaat. De verloren zoon.

Maar ik stop er mee. Ik denk dat ik mijn standpunt voldoende duidelijk heb gemaakt. Jou kennende is het vanaf nu enkel nog steekjes afgeven totdat ik een fout maak, om dat dan vervolgens af te bashen.

[Afgewezen]

Voor beide is er in de bijbel plaats bij Christus. Er is plaats voor de verloren zondaar die net als Mattheus plotseling weggehaald wordt bij de varkens en er is plaats voor de vrome zondaar die zelf bij de varkens is vandaan gegaan en net als de verloren zoon terug loopt naar de Vader om zijn plekje als slaaf af te smeken.

Even om de draad niet kwijt te raken. Jij suggereert met het bovenstaande een tegenstelling tussen de bekering van Mattheus en die van de verloren zoon.
En dan zeg ik: de gelijkenis van de verloren zoon is nu juist uitgesproken naar aanleiding van de roeping van tollenaren en zondaren!
Conclusie: er is geen tegenstelling tussen de bekering van (de tollenaar) Mattheus en die van de verloren zoon.

Geen tegenstelling maar wel een verschil. Mattheus en Paulus werden 'ontdekt' door Jezus en volgden vanaf dat moment Jezus. Het verloren schaap.
De bloedvloeiende vrouw is een voorbeeld van iemand die ontdekt is aan haar staat en zelf naar Jezus gaat. De verloren zoon.

Ik weet niet of die gelijkenissen drie verschillende soorten bekering suggereren. Dat geloof ik niet. Het zijn drie verschillende manieren om de bekering te belichten.
Maar een schaap en een penning hebben nu eenmaal geen gedachteleven. Er kan dan ook niet gezegd worden wat er 'in hen omging'.
Een bekering kan heel snel gaan, dat is waar. Maar het element van berouwvol komen zit er altijd in.

P.S. Doe niet zo chagrijnig!

[Kaw]

Misschien is het wel een beetje tussen alles door, maar het heeft mijns inziens wel alles met ware bekering te maken.
Ik hoorde zondag een dominee zeggen: "het begint niet met geloven, het begint niet met aannemen maar met de wet!"..... Wat vinden jullie hiervan? Wat is jullie interpretatie?

Door de wet wordt je ontdekt aan je zonden en door je zonden zie je in dat je Christus nodig heb en die dingen geloof je en wat het schrift je dan verteld neem je voor waar aan.

Overigens kun je je hele leven de wet horen, maar dood blijven in de zonden. Het is de Heilige Geest die levend maakt en doet dit door de verkondiging van het evangelie waar de wet een onderdeel van is en waar Jezus en Zijn geschenk voor verloren zondaren evenwel een onderdeel is.

[Kaw]

Even om de draad niet kwijt te raken. Jij suggereert met het bovenstaande een tegenstelling tussen de bekering van Mattheus en die van de verloren zoon.
En dan zeg ik: de gelijkenis van de verloren zoon is nu juist uitgesproken naar aanleiding van de roeping van tollenaren en zondaren!
Conclusie: er is geen tegenstelling tussen de bekering van (de tollenaar) Mattheus en die van de verloren zoon.

Geen tegenstelling maar wel een verschil. Mattheus en Paulus werden 'ontdekt' door Jezus en volgden vanaf dat moment Jezus. Het verloren schaap.
De bloedvloeiende vrouw is een voorbeeld van iemand die ontdekt is aan haar staat en zelf naar Jezus gaat. De verloren zoon.

Ik weet niet of die gelijkenissen drie verschillende soorten bekering suggereren. Dat geloof ik niet. Het zijn drie verschillende manieren om de bekering te belichten.
Maar een schaap en een penning hebben nu eenmaal geen gedachteleven. Er kan dan ook niet gezegd worden wat er 'in hen omging'.
Een bekering kan heel snel gaan, dat is waar. Maar het element van berouwvol komen zit er altijd in.

Oké, hier wil ik op reageren. Ik geloof ook in dat element, maar "Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad" geldt voor Paulus, maar ook voor Mattheüs en Zacheus.

[Afgewezen]

Oké, hier wil ik op reageren. Ik geloof ook in dat element, maar "Zekerlijk, nadat ik bekeerd ben, heb ik berouw gehad" geldt voor Paulus, maar ook voor Mattheüs en Zacheus.

Volgens mij geldt dat voor alle gelovigen. Het berouw van de eerste bekering is echter een ander berouw dan de boetvaardigheid die na het geloof volgt.