Waar ging de preek van afgelopen zondag over?
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
- Christiaan
- Berichten: 2057
- Lid geworden op: 01 sep 2006, 10:03
- Locatie: Zeeland
Kort geleden hoorde ik een predikant nog zeggen, dat bepaalde richters niet zoveel tekst in de bijbel hebben gekregen wil niet zeggen dat ze niet belangrijk waren, God heeft hun geroepen.JolandaOudshoorn schreef:Lees eerst die tekst maar eensjvdg schreef:Ja, ga maar los, Jolanda.......JolandaOudshoorn schreef:Tekst was Richteren 3:31
Een tekst waar bijna nooit over gepreekt wordt.
Daar komt bij dat ze niet zo maar in de bijbel staan!!
Bij het lezen van de bijbel zijn twee fouten mogelijk: men neemt alles letterlijk of met vergeestelijkt alles (Blaise Pascal)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
Dat was ook een beetje de gedachte in deze preek. Voor mensen ogenschijnlijk onbelangrijk, hij hoorde er niet bij.Christiaan schreef:
Kort geleden hoorde ik een predikant nog zeggen, dat bepaalde richters niet zoveel tekst in de bijbel hebben gekregen wil niet zeggen dat ze niet belangrijk waren, God heeft hun geroepen.
Daar komt bij dat ze niet zo maar in de bijbel staan!!
Hij hoorde geeneens tot het volk van Israel! Maar door God zelf erbij gezet!!
Als illustratie bij de tekst lazen we 1Kor1:18-2:5
God gebruikt mensen (Samgar, een Kanaaniet) en middelen (een ossenstok) die je niet zou verwachten!
Want in zwakheid komt Gods kracht tot uiting en alles wat je doet/hebt, dat is van God.
Aan Hem alleen alle eer!!
Ik weet, mijn Verlosser leeft
Ds Baars had zondag nog een mooi stukje over onze gebedshouding.
Als de Heere je hart gaat overbuigen en je ervan overtuigd wordt wie en wat je bent buiten Christus
Als je je wapens van verzet in moet leveren en gaat smeken of Hij Koning over je wil zijn.
Onze gebedshouding van knielen en gevouwen handen komt bij de oude germaanse strijders vandaan. Als zij in gevecht waren en de vijanden waren hen te sterk geworden; er was geen uitweg meer; dan boog men de knieën en plantte men het zwaard in de grond. De gevouwen handen werden op het zwaard gelegd en men sloot de ogen. Dat was hun blijk van overgave en zo hoopten ze op genade.
Zo is de houding van iemand die geen andere uitweg meer heeft dan te hopen op genade. En dan valt het bij Koning Jezus zo mee. God overreedt niet om weg te stoten, maar om ze te behouden
Als de Heere je hart gaat overbuigen en je ervan overtuigd wordt wie en wat je bent buiten Christus
Als je je wapens van verzet in moet leveren en gaat smeken of Hij Koning over je wil zijn.
Onze gebedshouding van knielen en gevouwen handen komt bij de oude germaanse strijders vandaan. Als zij in gevecht waren en de vijanden waren hen te sterk geworden; er was geen uitweg meer; dan boog men de knieën en plantte men het zwaard in de grond. De gevouwen handen werden op het zwaard gelegd en men sloot de ogen. Dat was hun blijk van overgave en zo hoopten ze op genade.
Zo is de houding van iemand die geen andere uitweg meer heeft dan te hopen op genade. En dan valt het bij Koning Jezus zo mee. God overreedt niet om weg te stoten, maar om ze te behouden
- JolandaOudshoorn
- Berichten: 11271
- Lid geworden op: 15 mar 2006, 20:53
- Locatie: Groot Ammers
's avonds een hele mooie en scherpe preek over psalm 42: vs 2,3a., maar eigenlijk werd de hele psalm in acht genomen.
Thema: Als een hert dat smacht naar water
Psalm 42 is een levenslied, ook al zou je dat op het eerste gezicht niet zo zeggen. De dichter is God kwijt, sterker, hij is bang dat God hem kwijt is geraakt. Hij is ver van Jeruzalem, van Sion, waar God troont op de lofzangen van Israel. Maar tegen hem wordt ook gezegd dat God weg is, alsof God hem vergeten (vs10) heeft, alsof God dood is. (een dood persoon kan immers niet meer aan jou denken) De dichter is zelf (zo lijkt het) ook ten dode opgeschreven. Hij is in het land der Jordaan, 's winters om te bevriezen, 's zomers te droog en te warm en in het voorjaar alleen een kolkende massa water. En in zijn verbeelding ziet hij het hert (vs2) omringt door water, maar hij kan er niet van drinken. Dorst = heimwee. De dichter heeft heimwee naar God. "Waar bent U gebleven?" vraagt hij.
Het leven, ook ons leven, is een dorsten, zonder verzadigt te worden. Wat kan onze dorst, ons verlangen lessen? We zoeken ernaar. Ook zijn er zoveel dingen die in ons leven komen, waardoor we in een gat vallen. waardoor we ons gaan afvragen (ook als gelovige): "Waar is God? Wat moet ik met God?" Want ook Gods kinderen zijn Hem wel eens kwijt en roepen naar Hem: "Waar bent U?" Het is als een doodskreet, een laatste schreeuw. Kennen wij die God al, de enige levende God? Wie dorst er naar God? wie heeft Hem nodig, wie kan niet zonder Hem?
Het dorsten naar God kan heel diep verborgen zitten, voor ons als mensen niet herkenbaar. Maar God kan achter de mens kijken, ziet het hart aan en weet wie Hem zoeken. Hij nodigt al die dorstigen uit (Jes 55) Wij schrijven soms dorstige mensen af, Jezus doet dat niet. Laten wij dat ook niet doen!! Een voorbeeld hiervan is de Samaritaanse vrouw (Joh 4) Jezus zegt tegen haar: drink niet meer van het water waar je wee dorst van krijgt. Hij herkende haar wel als God zoekster. Zij miste God. Voor ons niet herkenbaar, maar Hij gaf haar het Levende Water. Iedereen die dorts mag bij Hem komen!
De dorst naar God is van alle eeuwen. Maar het gaat erom hoe de vraag wordt gesteld: Als vloek, als wanhoopskreet, als heimwee? Soms zegt het gevoel: God is dood. Maar het geloof zegt dan: dat is onmogelijk. Geloven is niet alleen voelen (als het maar goed voelt) Geloven is als we denken dat Hij weg is Hem toch in het geloof aanklampen. Als je je verlaten voelt: breng het voor God! De dichter denkt aan vroeger (vs5) Toen was alles zo anders. Soms lijt alles zo donker en van God verlaten. Maar het geloof (in Hem) grijpt nooit mis! Nogmaals: ga met je dorst naar God toe! Laat je niet ontmoedigen door je eigen gevoel of door de mensen om je heen!
Psalm 42: Het dorsten naar God komt uit God. Het dorsten komt voort doordat je ziet dat je zondig bent, dat je gezondigt hebt. Een dorstige ziel is alleen getroost met Jezus, niet met het feit dat hij dorst heeft. Hoe prediken, brengen wij Christus? Als Middelaar of middenschot? Je bent niet gauw genoeg bij Hem!! (soms zeggen mensen: je bent te snel bij Jezus, maar beter snel dan nooit!!!)
vs3b Wanneer is onze dorst gelest? Op Gologotha!! toen Jezus zei: Mij dorst. Toen Hij door God verlaten werd.
Hoewel onze dorst gelest wordt, blijven wij dorsten naar Hem omdat God ons afhankelijk van Hem wil maken. Het dorsten blijft totdat wij eeuwig bij Hem zijn mogen. Hier blijft het: God des levens, ach wanneer zal ik naderen voor Uw ogen.
Thema: Als een hert dat smacht naar water
Psalm 42 is een levenslied, ook al zou je dat op het eerste gezicht niet zo zeggen. De dichter is God kwijt, sterker, hij is bang dat God hem kwijt is geraakt. Hij is ver van Jeruzalem, van Sion, waar God troont op de lofzangen van Israel. Maar tegen hem wordt ook gezegd dat God weg is, alsof God hem vergeten (vs10) heeft, alsof God dood is. (een dood persoon kan immers niet meer aan jou denken) De dichter is zelf (zo lijkt het) ook ten dode opgeschreven. Hij is in het land der Jordaan, 's winters om te bevriezen, 's zomers te droog en te warm en in het voorjaar alleen een kolkende massa water. En in zijn verbeelding ziet hij het hert (vs2) omringt door water, maar hij kan er niet van drinken. Dorst = heimwee. De dichter heeft heimwee naar God. "Waar bent U gebleven?" vraagt hij.
Het leven, ook ons leven, is een dorsten, zonder verzadigt te worden. Wat kan onze dorst, ons verlangen lessen? We zoeken ernaar. Ook zijn er zoveel dingen die in ons leven komen, waardoor we in een gat vallen. waardoor we ons gaan afvragen (ook als gelovige): "Waar is God? Wat moet ik met God?" Want ook Gods kinderen zijn Hem wel eens kwijt en roepen naar Hem: "Waar bent U?" Het is als een doodskreet, een laatste schreeuw. Kennen wij die God al, de enige levende God? Wie dorst er naar God? wie heeft Hem nodig, wie kan niet zonder Hem?
Het dorsten naar God kan heel diep verborgen zitten, voor ons als mensen niet herkenbaar. Maar God kan achter de mens kijken, ziet het hart aan en weet wie Hem zoeken. Hij nodigt al die dorstigen uit (Jes 55) Wij schrijven soms dorstige mensen af, Jezus doet dat niet. Laten wij dat ook niet doen!! Een voorbeeld hiervan is de Samaritaanse vrouw (Joh 4) Jezus zegt tegen haar: drink niet meer van het water waar je wee dorst van krijgt. Hij herkende haar wel als God zoekster. Zij miste God. Voor ons niet herkenbaar, maar Hij gaf haar het Levende Water. Iedereen die dorts mag bij Hem komen!
De dorst naar God is van alle eeuwen. Maar het gaat erom hoe de vraag wordt gesteld: Als vloek, als wanhoopskreet, als heimwee? Soms zegt het gevoel: God is dood. Maar het geloof zegt dan: dat is onmogelijk. Geloven is niet alleen voelen (als het maar goed voelt) Geloven is als we denken dat Hij weg is Hem toch in het geloof aanklampen. Als je je verlaten voelt: breng het voor God! De dichter denkt aan vroeger (vs5) Toen was alles zo anders. Soms lijt alles zo donker en van God verlaten. Maar het geloof (in Hem) grijpt nooit mis! Nogmaals: ga met je dorst naar God toe! Laat je niet ontmoedigen door je eigen gevoel of door de mensen om je heen!
Psalm 42: Het dorsten naar God komt uit God. Het dorsten komt voort doordat je ziet dat je zondig bent, dat je gezondigt hebt. Een dorstige ziel is alleen getroost met Jezus, niet met het feit dat hij dorst heeft. Hoe prediken, brengen wij Christus? Als Middelaar of middenschot? Je bent niet gauw genoeg bij Hem!! (soms zeggen mensen: je bent te snel bij Jezus, maar beter snel dan nooit!!!)
vs3b Wanneer is onze dorst gelest? Op Gologotha!! toen Jezus zei: Mij dorst. Toen Hij door God verlaten werd.
Hoewel onze dorst gelest wordt, blijven wij dorsten naar Hem omdat God ons afhankelijk van Hem wil maken. Het dorsten blijft totdat wij eeuwig bij Hem zijn mogen. Hier blijft het: God des levens, ach wanneer zal ik naderen voor Uw ogen.
Ik weet, mijn Verlosser leeft
- Christiaan
- Berichten: 2057
- Lid geworden op: 01 sep 2006, 10:03
- Locatie: Zeeland
Over Jona 3 vers 10.
Hoe de grote stad Nineve, met zijn 120.000 inwoners zich totaal bekeerde. Dat God zich liet verbidden. Dat God het oordeel over deze stad niet voltrok. God was hen genadig!
Dat wij ons ook zullen bekeren, hoeveel preken hebben we al niet gehoord.
Ook dat Christus terug komt, zijn wij dan klaar om Hem te ontmoeten.
Maar ook over het bidden voor land en vol, een opwekking in reformatorische zin een terugkeer naar de kerk der Reformatie.
Over het bidden voor eigen gezin ook.
Over christelijke levenstijl ook. Leven de houders de kinderen voor in hoe God te dienen en als het nodig is doen de kinderen dat ook voor de ouders. De ouderen voor de jongeren en de jongeren voor de ouderen.
Over als wij geroepen worden tot een taak, in de gemeente of in de evangelisatie. Laten we die taak dan ook uitvoeren, we zullen er nooit spijt van krijgen. Het evangelie verkondigen is een heerlijk werk. Ook een moeilijk werk.
Hoe de grote stad Nineve, met zijn 120.000 inwoners zich totaal bekeerde. Dat God zich liet verbidden. Dat God het oordeel over deze stad niet voltrok. God was hen genadig!
Dat wij ons ook zullen bekeren, hoeveel preken hebben we al niet gehoord.
Ook dat Christus terug komt, zijn wij dan klaar om Hem te ontmoeten.
Maar ook over het bidden voor land en vol, een opwekking in reformatorische zin een terugkeer naar de kerk der Reformatie.
Over het bidden voor eigen gezin ook.
Over christelijke levenstijl ook. Leven de houders de kinderen voor in hoe God te dienen en als het nodig is doen de kinderen dat ook voor de ouders. De ouderen voor de jongeren en de jongeren voor de ouderen.
Over als wij geroepen worden tot een taak, in de gemeente of in de evangelisatie. Laten we die taak dan ook uitvoeren, we zullen er nooit spijt van krijgen. Het evangelie verkondigen is een heerlijk werk. Ook een moeilijk werk.
Bij het lezen van de bijbel zijn twee fouten mogelijk: men neemt alles letterlijk of met vergeestelijkt alles (Blaise Pascal)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
Wij zijn bedelaars, dat is waar. (Dr. Maarten Luther)
2 Kor 12:7-9 door kandidaat B. Labee:
Een paar punten die ik eruit vond springen: De doorn in het vlees was Paulus een doorn in het oog. Hij zei niet stoïcijns vroom: "Ach, ik weet dat het geen mensen zijn die het me aandoen". Hij bad God drie keer om de doorn weg te nemen. De kandidaat haalde in dat verband aan Psalm 55:17: "Des avonds, en des morgens, en des middags zal ik klagen en getier maken; en Hij zal mijn stem horen."
Verder wees hij erop dat vers 9 niet begint met "Maar", maar met "En". Het "Mijn genade is u genoeg" was wel degelijk een verhoring van Paulus' gebed.
Een paar punten die ik eruit vond springen: De doorn in het vlees was Paulus een doorn in het oog. Hij zei niet stoïcijns vroom: "Ach, ik weet dat het geen mensen zijn die het me aandoen". Hij bad God drie keer om de doorn weg te nemen. De kandidaat haalde in dat verband aan Psalm 55:17: "Des avonds, en des morgens, en des middags zal ik klagen en getier maken; en Hij zal mijn stem horen."
Verder wees hij erop dat vers 9 niet begint met "Maar", maar met "En". Het "Mijn genade is u genoeg" was wel degelijk een verhoring van Paulus' gebed.
Markus 5; 34 en 36, de Bloedvloeiende vrouw en de overste uit de synagoge (ben naam ff kwijt....Sefajas??) over geloofsbelijdenis en geloofsvertrouwen.......
Ds. Pronk via internet
Ds. Pronk via internet
Moderatorbericht:
Rens is overleden op 27 april 2010
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 0&start=60
Rens is overleden op 27 april 2010
http://www.refoforum.nl/forum/viewtopic ... 0&start=60