DDD schreef: ↑15 jan 2024, 22:37 Dat geloof ik wel. Maar dat is verder niets spectaculairs in de ervaring.

DDD schreef: ↑15 jan 2024, 22:37 Dat geloof ik wel. Maar dat is verder niets spectaculairs in de ervaring.

DDD schreef: ↑15 jan 2024, 23:58 Je laat de DL buikspreken. Dat staat er niet.

Je zou het met heel veel fantasie uit artikel 13 kunnen afleiden, maar ook dan is het buikspreken.

Los daarvan is het natuurlijk wel waar wat je zegt, maar de bedoeling ervan in deze discussie deugt mijns inziens niet.

DDD schreef: ↑16 jan 2024, 00:10 Het is wel waar, maar het staat niet in de door jou geciteerde artikelen. Dat kan natuurlijk heel goed.

Je kunt allerlei dierbare waarheden aan een bijbeltekst ophangen, maar dat wil nog niet zeggen dat de bijbeltekst daar aanleiding voor geeft. Dat zijn twee heel verschillende dingen. Dat noem je inlegkunde.

Het tweede is, dat je naar mijn idee een veel verstrekkender bedoeling met de uitspraken hebt, dan de daadwerkelijke betekenis ervan rechtvaardigt. En dat deugt mijns inziens niet.

huisman schreef: ↑16 jan 2024, 00:25
Erg vaag en een ontkenning van de Bijbelse feiten. De wonderen van de Heere Jezus waren voor degenen die het betrof spectaculair. Blinden worden ziende, melaatsen worden rein, doven kunnen horen, lammen kunnen lopen, doden worden levend. Allemaal tekenen van Gods Koninkrijk. Zo gaat het ook in het geestelijke leven. Maar volgens @DDD is dat niet wonderlijk en spectaculair. Het is ‘gewoon’ geloven.

huisman schreef: ↑16 jan 2024, 00:25

DDD schreef: ↑16 jan 2024, 00:10 Het is wel waar, maar het staat niet in de door jou geciteerde artikelen. Dat kan natuurlijk heel goed.

Je kunt allerlei dierbare waarheden aan een bijbeltekst ophangen, maar dat wil nog niet zeggen dat de bijbeltekst daar aanleiding voor geeft. Dat zijn twee heel verschillende dingen. Dat noem je inlegkunde.

Het tweede is, dat je naar mijn idee een veel verstrekkender bedoeling met de uitspraken hebt, dan de daadwerkelijke betekenis ervan rechtvaardigt. En dat deugt mijns inziens niet.

Erg vaag en een ontkenning van de Bijbelse feiten. De wonderen van de Heere Jezus waren voor degenen die het betrof spectaculair. Blinden worden ziende, melaatsen worden rein, doven kunnen horen, lammen kunnen lopen, doden worden levend. Allemaal tekenen van Gods Koninkrijk. Zo gaat het ook in het geestelijke leven. Maar volgens @DDD is dat niet wonderlijk en spectaculair. Het is ‘gewoon’ geloven.

Ararat schreef: ↑16 jan 2024, 06:43 Tegelijk vinden velen dat bedaarde, allengskens werken van de Heilige Geest erg ingewikkeld. Zeker bij een ander. Hoe kan dat?

huisman schreef: ↑16 jan 2024, 00:25

DDD schreef: ↑16 jan 2024, 00:10 Het is wel waar, maar het staat niet in de door jou geciteerde artikelen. Dat kan natuurlijk heel goed.

Je kunt allerlei dierbare waarheden aan een bijbeltekst ophangen, maar dat wil nog niet zeggen dat de bijbeltekst daar aanleiding voor geeft. Dat zijn twee heel verschillende dingen. Dat noem je inlegkunde.

Het tweede is, dat je naar mijn idee een veel verstrekkender bedoeling met de uitspraken hebt, dan de daadwerkelijke betekenis ervan rechtvaardigt. En dat deugt mijns inziens niet.

Erg vaag en een ontkenning van de Bijbelse feiten. De wonderen van de Heere Jezus waren voor degenen die het betrof spectaculair. Blinden worden ziende, melaatsen worden rein, doven kunnen horen, lammen kunnen lopen, doden worden levend. Allemaal tekenen van Gods Koninkrijk. Zo gaat het ook in het geestelijke leven. Maar volgens @DDD is dat niet wonderlijk en spectaculair. Het is ‘gewoon’ geloven.

refo schreef:Alle ware geloovige kunnen en moeten van hunne volharding en zaligheid verzekerd zijn, zonder eene bizondere openbaring. Want de Heilige Geest betuigt met onzen Geest, dat wij kinderen Gods zijn, Rom. 8. En dit getuigenis des Heiligen Geestes is niet extraordinair en bizonder, gelijk de geestdrijvers, Papisten, en Remonstranten droomen; maar ordinair en allen uitverkorenen gemeen.
Want de Heilige Geest werkt het geloof in de uitverkorenen, door de ordinaire predikatie des Woords, en door datzelve geloof betuigt Hij onzen geest, dat wij kinderen Gods zijn. Als, bij exempel, God
beveelt in zijn Woord, dat wij gelooven, belooft Hij, dat wij dan zalig zullen worden; nu, door dat bevel, en door die belofte, zoo dikwijls herhaald, is Hij krachtig in de harten der uitverkorenen, en
werkt in hen het geloof, zoodat zij waarlijk zeggen mogen, dat zij in den Heere Jezus gelooven. Hieruit besluiten zij onfeilbaarlijk aldus. Die in den Heere Jezus gelooft, die zal zalig worden. Ik
geloof waarlijk in den Heere Jezus. Derhalve, zoo zal ik zalig worden. Dat is dan niet eenige bizondere openbaring, waardoor alleen sommige geloovigen op extraordinaire wijze, van hunne volharding
verzekerd zijn, maar de ordinaire wijze, die de H. Geest in het geloof te geven, en datzelve in alle uitverkorene te bewaren, gewoonlijk gebruikt.

Brakel schreef:de Redelijke Godsdienst deel 1 Hoofdstuk 31


VII. 4. Het vierde dat aan te merken is, is de wijze van wedergeboorte welke zeer verscheiden is;

(a) Sommigen worden schielijk, in een korte tijd overgebracht, als in één ogenblik, gelijk Zachéus en de moordenaar; velen op de Pinksterdag, de stokbewaarder. Anderen langzamer.

(b) Sommigen worden overgebracht door en met grote verschrikkingen en ontsteltenissen der wet, des doods en der verdoe¬menis, zoals op de Pinksterdag, en de stokbewaarder, Hand. 16:27.

(c) Sommigen op een zeer Evangelische wijze. De zaligheden en de volheid van de Middelaar Jezus Christus overstelpen de ziel, en de zoetheid van de Evangelische goederen vervullen zó hun ziel, dat ze geen tijd hebben, aan hun zonden met verschrikking te denken. Maar zij worden als verslonden door het Evangelie, en zij ontvangen Jezus met blijdschap als Zachéus, Lukas 19:3, 10.

(d) Sommigen brengt de Heere over in vele bedaardheid, door het gezicht van de waarheden; in bedaardheid zien ze hun zonden en ellendige staat buiten Christus, en de zaligheden der bondgenoten, alsmede de waarheid van de aanbieding van Christus door het Evangelie aan hen. In dit beschouwen der waarheden worden ze allengskens (langzamerhand) en buiten hun weten veranderd, en worden der waarheid gehoorzaam, en door de kennis van de waarheid worden ze gelovig, en hun hart wordt gereinigd, 1 Petrus 1:22. Zij hebben niet veel smartelijke droefheid, ook geen verrukkende blijdschap, maar een genoegen in, en zoete goedkeuring van de waarheden, zo ten opzichte van hun ellende, als zaligheid in Christus, en hun aanneming van, en verlaten op Christus. Dit zijn doorgaans de bestendigste en vaste Christenen.

(e) Sommigen worden bekeerd allengskens, met vele verwisselingen van droefheid, blijdschap, geloof, ongeloof, strijden, overwinningen, vallen, opstaan; en dit is de gewone weg, dien God doorgaans houdt in de bekering van de meesten. Als ik zeg, a1engskens, dan bedoel ik de bekering in 't brede, met al haar omtrek, van de eerste overtuiging, tot de bewustheid dat men Christus aanneemt. Want anders is het een zekere zaak, dat de bekering in één ogenblik geschiedt, in één moment wordt de ziel van dood levend; tussen dood en levend zijn is geen tijd. Omdat deze wijze van bekering de gewoonste is, zo zullen wij ze in haar begin, voortgang en einde wat breder openleggen, opdat een ieder zich daarin zou kunnen spiegelen.

Maar dat zeggen wij vooraf, dat niemand bekommerd moet zijn over de wijze van bekering, omdat hij niet is overgebracht op deze of gene wijze, die men zichzelf voorschrijft, of op welke anderen bekeerd zijn. Als de bekering er is, dan is het wél, en ziet tot uw ontsteltenis niet terug op de wijze, al was de wijze van bekering in u zodanig, dat gij nooit iets dergelijks gelezen of gehoord had. Want de wegen Gods zijn wonderbaar, en de een ondervindt wel iets, daar de andere niet van weet, ook in de gewone weg tot bekering; maar men moet dikwijls terugzien op al de voorzienigheden en wegen, waardoor God ons geleid heeft, dat geeft ons stof van verwondering, van verheerlijking van God, en van vaststelling van zijn staat.

(Redelijke Godsdienst, deel 1 - hoofdstuk 31)