Geytenbeekje schreef:Ik ben nog jong en ik denk wel naarmate ik ouder word ik ook anders omga met de preken.

Wie zegt je dat je ouder wordt? Als ik gelegener tijd heb? Ik spreek ook vermanend tot mij zelf.
We zongen met Oudjaar:
Gedenk, o HEER', hoe zwak ik ben, hoe kort van duur;
Het leven is een damp, de dood wenkt ieder uur;
Zou 't mensdom dan vergeefs op aarde zijn geschapen?
Wie leeft er, die den slaap des doods niet eens zal slapen?
Dit moesten we toch wel veel meer met klem bedenken. En ik zei al, moet ik alleen mezelf ook wel veroordelen. Wat kleeft onze ziel aan het stof.

-DIA- schreef:

Geytenbeekje schreef:Ik ben nog jong en ik denk wel naarmate ik ouder word ik ook anders omga met de preken.

Wie zegt je dat je ouder wordt? Als ik gelegener tijd heb? Ik spreek ook vermanend tot mij zelf.
We zongen met Oudjaar:
Gedenk, o HEER', hoe zwak ik ben, hoe kort van duur;
Het leven is een damp, de dood wenkt ieder uur;
Zou 't mensdom dan vergeefs op aarde zijn geschapen?
Wie leeft er, die den slaap des doods niet eens zal slapen?
Dit moesten we toch wel veel meer met klem bedenken. En ik zei al, moet ik alleen mezelf ook wel veroordelen. Wat kleeft onze ziel aan het stof.

Als ik dat hoop te worden...
zucht...

Ik heb me bevoorrecht gevoeld. Zovelen horen niet van Hem. Zijn niet gedoopt, zitten niet naast me aan de tafel van de Heere.

En natuurlijk waren de kerkelijke achtergronden weer divers en verrijkend
Maar ik heb me ook verbonden gevoeld met 'mijn eigen HHK'.

Dankbaar en met weer een jaar levenservaring 2019 uitgegaan en met gebed en verwachting 2020 ingegaan.

Susan schreef:Een Poll om dingen te delen. Terugblik. De prediking neemt zo'n grote plaats in.

Wat hebben we met Zijn Woord gedaan?

Ik heb hier wel even over nagedacht. Ik vind het een heel goed initiatief om hierover te spreken. Belangrijker dan twistvragen over onnozele kwesties en eindeloze geslachtsrekeningen. In mijn persoonlijk leven komt dit onderwerp slechts op het huisbezoek en in het gesprek met enkele vrienden ter sprake, en juist een breder gesprek daarover in een relatief anonieme setting is mijns inziens heel waardevol.

Ik moet eerlijk zeggen dat de prediking maar heel beperkt ingaat op mijn persoonlijk leven. Er is een oproep tot bekering en daarnaast een al dan niet ruim aanbod van genade, maar inspiratie en bemoediging over de verhouding tot God en de Heere Jezus ontbreekt meestal.

Meestal zijn de preken een soort zondagsschoolverhalen, hoewel het wel per predikant verschilt. Vooral preken van extreem bevindelijke dominees gaan zo uit van een schema en zijn dientengevolge zo slecht gebaseerd op de bijbeltekst dat ik er de kriebels van krijg. Dat is niet bevorderlijk voor een gezond geloofsleven.

Daarnaast merk ik dat de seculiere cultuur invloed heeft op je gedachten en opvattingen, en dat kortzichtige opmerkingen daarover in de prediking die invloed eerder vergroten dan verkleinen. Je merkt dat veel predikanten in de GG niet boven de stof staan als zij ingaan op moderne culturele verschijnselen. Veel verder dan een oproep tot distantie komt het niet. Van enig doorzien van de tijdgeest is maar beperkt sprake. Dat is lastig voor mij, omdat je verwacht dat een preek richting geeft aan je geloofsleven. Een predikant is vrijgesteld om daarover na te denken en daarin leiding te geven. Helaas is daarvan in het kerkverband waarin de Heere mij een plaats gaf, geen sprake.

Ten gevolge van conflicten of beter gezegd bemoeizucht vanuit de classis en mijns inziens niet al te tactisch opereren van de kerkenraad heeft een groot deel van onze gemeente afscheid genomen van de gemeente, en ik merk dat dat ook gevolgen heeft voor de openheid van het hart voor de prediking, vooral ook als er een predikant voorgaat die zelf een aantal mensen heeft weggejaagd. Het doet pijn om te zien dat het aantal bezoekers in korte tijd meer dan gehalveerd is. Dat helpt ook niet erg mee in geestelijke opbouw.

Kortom: het was niet zo'n mooi jaar in geestelijk opzicht. Ik zoek de oorzaak niet alleen bij anderen hoor. Ik doe zomaar wat bijdragen.

Helaas is het niet toegestaan om in dit draadje op de mijns inziens onjuiste en onvruchtbare stellingen van Jongere te reageren. Ik zal daar dus in een ander draadje op terugkomen.

In het afgelopen jaar gingen veel predikanten in onze gemeente voor, uit alle gelederen van de Gereformeerde Gemeenten, soms zelfs van overzee. Zondag aan zondag mocht Gods Woord gepredikt worden in de gemeente en ook mochten de sacramenten bediend worden. Er waren preken bij die ik niet licht zal vergeten (daarbij denk ik met name aan de twee zondagen, in januari en september, toen ds. J. de Kok in de gemeente voorging en afgelopen zomer, toen ds. C. Hogchem en ds. C. van Ruitenburg beiden 2 zondagen voorgingen), al was bij tijd en wijle het grote verschil in ligging weleens pijnlijk en moeilijk. De Heere geve dat het tot blijvende zegen zal zijn.

Bovenal hoop ik voor 2020 dat het pas verschenen preekrooster, met opnieuw veel voorgangers, plaats zal mogen maken voor een eigen herder en leraar die de gemeente zal mogen leiden in de grazige weiden van Gods Woord, tot zegen voor de gemeente en tot onderwijs in de leer naar de Godzaligheid. Dat schenke de Heere, onverdiend, uit genade.

DDD schreef:

Susan schreef:Een Poll om dingen te delen. Terugblik. De prediking neemt zo'n grote plaats in.

Wat hebben we met Zijn Woord gedaan?

Ik heb hier wel even over nagedacht. Ik vind het een heel goed initiatief om hierover te spreken. Belangrijker dan twistvragen over onnozele kwesties en eindeloze geslachtsrekeningen. In mijn persoonlijk leven komt dit onderwerp slechts op het huisbezoek en in het gesprek met enkele vrienden ter sprake, en juist een breder gesprek daarover in een relatief anonieme setting is mijns inziens heel waardevol.

Ik moet eerlijk zeggen dat de prediking maar heel beperkt ingaat op mijn persoonlijk leven. Er is een oproep tot bekering en daarnaast een al dan niet ruim aanbod van genade, maar inspiratie en bemoediging over de verhouding tot God en de Heere Jezus ontbreekt meestal.

Meestal zijn de preken een soort zondagsschoolverhalen, hoewel het wel per predikant verschilt. Vooral preken van extreem bevindelijke dominees gaan zo uit van een schema en zijn dientengevolge zo slecht gebaseerd op de bijbeltekst dat ik er de kriebels van krijg. Dat is niet bevorderlijk voor een gezond geloofsleven.

Daarnaast merk ik dat de seculiere cultuur invloed heeft op je gedachten en opvattingen, en dat kortzichtige opmerkingen daarover in de prediking die invloed eerder vergroten dan verkleinen. Je merkt dat veel predikanten in de GG niet boven de stof staan als zij ingaan op moderne culturele verschijnselen. Veel verder dan een oproep tot distantie komt het niet. Van enig doorzien van de tijdgeest is maar beperkt sprake. Dat is lastig voor mij, omdat je verwacht dat een preek richting geeft aan je geloofsleven. Een predikant is vrijgesteld om daarover na te denken en daarin leiding te geven. Helaas is daarvan in het kerkverband waarin de Heere mij een plaats gaf, geen sprake.

Ten gevolge van conflicten of beter gezegd bemoeizucht vanuit de classis en mijns inziens niet al te tactisch opereren van de kerkenraad heeft een groot deel van onze gemeente afscheid genomen van de gemeente, en ik merk dat dat ook gevolgen heeft voor de openheid van het hart voor de prediking, vooral ook als er een predikant voorgaat die zelf een aantal mensen heeft weggejaagd. Het doet pijn om te zien dat het aantal bezoekers in korte tijd meer dan gehalveerd is. Dat helpt ook niet erg mee in geestelijke opbouw.

Kortom: het was niet zo'n mooi jaar in geestelijk opzicht. Ik zoek de oorzaak niet alleen bij anderen hoor. Ik doe zomaar wat bijdragen.

Helaas is het niet toegestaan om in dit draadje op de mijns inziens onjuiste en onvruchtbare stellingen van Jongere te reageren. Ik zal daar dus in een ander draadje op terugkomen.

Ik vind je eerlijkheid verfrissend.
Maar wat is dat erg. Hoe deal je met de gebrokenheid van je kerk?

Jantje schreef:In het afgelopen jaar gingen veel predikanten in onze gemeente voor, uit alle gelederen van de Gereformeerde Gemeenten, soms zelfs van overzee. Zondag aan zondag mocht Gods Woord gepredikt worden in de gemeente en ook mochten de sacramenten bediend worden. Er waren preken bij die ik niet licht zal vergeten (daarbij denk ik met name aan de twee zondagen, in januari en september, toen ds. J. de Kok in de gemeente voorging en afgelopen zomer, toen ds. C. Hogchem en ds. C. van Ruitenburg beiden 2 zondagen voorgingen), al was bij tijd en wijle het grote verschil in ligging weleens pijnlijk en moeilijk. De Heere geve dat het tot blijvende zegen zal zijn.

Bovenal hoop ik voor 2020 dat het pas verschenen preekrooster, met opnieuw veel voorgangers, plaats zal mogen maken voor een eigen herder en leraar die de gemeente zal mogen leiden in de grazige weiden van Gods Woord, tot zegen voor de gemeente en tot onderwijs in de leer naar de Godzaligheid. Dat schenke de Heere, onverdiend, uit genade.

Mooi te lezen Jantje, ook je verlangen naar een eigen herder en leraar. Veel mooier dan het geschimp op de kerk/predikanten wat helaas ook in dit topic te lezen is.

Zeeuw schreef:

Bruna schreef:

Susan schreef:Een Poll om dingen te delen. Terugblik. De prediking neemt zo'n grote plaats in.

Wat hebben we met Zijn Woord gedaan?

Zo heel duidelijk lijkt me het niet. De titel die @ad noemde is duidelijker.

Nou, reageer eens conform de titel die Ad voorstelt. Als 'wat hebben we met Zijn Woord gedaan', niet helder genoeg is.

Ik wil dat best doen als ik je persoonlijk ken en hierin tussen ons een vertrouwensrelatie is. Dat is niet het geval dus zal het wat algemener zijn als ik de tijd neem om dit op te schrijven.

Zonnebloem schreef:
Ik vind je eerlijkheid verfrissend.
Maar wat is dat erg. Hoe deal je met de gebrokenheid van je kerk?

Daar heb ik ook geen antwoord op. Misschien dat iemand hier daarvoor suggesties heeft. Ik bespreek het met het huisbezoek, natuurlijk. Maar de antwoorden blijken soms anders te zijn dan ik later zie gebeuren, waarschijnlijk ook vanwege het verschil in perspectief op bepaalde feitelijke gebeurtenissen dat er kan zijn.

En verder probeer ik duidelijk en eerlijk te communiceren naar alle betrokkenen. Dat deed Jezus ook en lijkt mij het beste om onnodige ruzies zoveel mogelijk te voorkomen.

Maar als mensen kerkpolitiek bedrijven, zien ze dat vaak als hun roeping en menen zij dat God hen speciaal op die plaats heeft gezet om hun zin -ook wel 'Gods wil' genoemd- door te drijven. Daartegen is enkel bekering en de heilige Geest gewassen, naast natuurlijk een hartelijke verbondenheid aan het gereformeerde kerkrecht. Dat laatste is in de GG al sinds het begin een lastig punt en dat is het nog steeds. Er is naar mijn idee in de GG veel invloed vanuit de romantiek, net als in de evangelische beweging. Persoonlijk leiderschap speelt een veel belangrijker rol dan waarin de gereformeerde kerkorde voorziet.

Qua prediking (op zondag) was 2019 niet zo'n goed jaar. Ik worstel ermee voor Gods aangezicht. Daarnaast was het een zegen om het hele jaar door te luisteren naar Dr. Sinclair B. Ferguson en anderen. Bijvoorbeeld: https://www.ligonier.org/learn/conferen ... he-church/

In het afgelopen jaar mocht ik een aantal keren blij verwonderd raken over het niveau van de nieuwe lichting CGK predikanten.
En heb mogen ervaren dat de Heere op - voor mij - onverwachte momenten toch gaf wat ik nodig had.
Ik probeer trouw mijn plaats in onze gemeente in te nemen en ga nooit kerkshoppen. (s'middags)
Maar de prediking bij ons is soms schraal, al heb ik geleerd intussen om er altijd wel iets uit te kunnen halen.
En dan klik ik op zondagavond vaak random een predikant of kerk aan en hoor dan wel waar ik die dag zo naar verlangd had.
Voor sommigen is dat niet te begrijpen. Ga daar dan weg, is het advies.
Maar zo werkt dat niet.
Ik heb jarenlang gemaild met een forumvriend, die onlangs overleden is, over het zitten blijven in je gemeente, ondanks dat je er aan lijdt. Wij bemoedigden elkaar daarin. En hij bleef trouw tot zijn einde en mocht altijd ervaren dat de Heere hem bleef versterken en schonk wat hij nodig had.
En dan heeft de Heere niet zoveel nodig, soms een paar woorden, of de tekst waar je mee worstelde wordt verklaard.
Misschien worden preken wel meer bijzonder als je niet standaard weet dat het wel goed zit, elke zondag. En dat het slechts een enkele keer tegenvalt.
Je moet leren om met een geopend hart te gaan zitten, wachten tot de Heere spreekt, maar tevens wel actief te luisteren!

Mara schreef:In het afgelopen jaar mocht ik een aantal keren blij verwonderd raken over het niveau van de nieuwe lichting CGK predikanten.
En heb mogen ervaren dat de Heere op - voor mij - onverwachte momenten toch gaf wat ik nodig had.
Ik probeer trouw mijn plaats in onze gemeente in te nemen en ga nooit kerkshoppen. (s'middags)
Maar de prediking bij ons is soms schraal, al heb ik geleerd intussen om er altijd wel iets uit te kunnen halen.
En dan klik ik op zondagavond vaak random een predikant of kerk aan en hoor dan wel waar ik die dag zo naar verlangd had.
Voor sommigen is dat niet te begrijpen. Ga daar dan weg, is het advies.
Maar zo werkt dat niet.
Ik heb jarenlang gemaild met een forumvriend, die onlangs overleden is, over het zitten blijven in je gemeente, ondanks dat je er aan lijdt. Wij bemoedigden elkaar daarin. En hij bleef trouw tot zijn einde en mocht altijd ervaren dat de Heere hem bleef versterken en schonk wat hij nodig had.
En dan heeft de Heere niet zoveel nodig, soms een paar woorden, of de tekst waar je mee worstelde wordt verklaard.
Misschien worden preken wel meer bijzonder als je niet standaard weet dat het wel goed zit, elke zondag. En dat het slechts een enkele keer tegenvalt.
Je moet leren om met een geopend hart te gaan zitten, wachten tot de Heere spreekt, maar tevens wel actief te luisteren!

Mooi, voor mij herkenbaar. Vaak zo verwonderd hoe er altijd weer geestelijk voedsel is, dat er telkens weer een woord, uitleg, lied is, wat zo naadloos past in jouw situatie, nood en zorg, dat er enkel een stilheid en overgave ontstaat over zo'n God in Christus, Die zo 'onzichtbaar aanwezig, mijn bestaan deelt'.
En dan weet je, hier heb ik een plekje gekregen, hier is Hij aanwezig, ook als ik het allerminst verwacht.

Arja schreef:Qua prediking (op zondag) was 2019 niet zo'n goed jaar. Ik worstel ermee voor Gods aangezicht. Daarnaast was het een zegen om het hele jaar door te luisteren naar Dr. Sinclair B. Ferguson en anderen. Bijvoorbeeld: https://www.ligonier.org/learn/conferen ... he-church/

Ik vind mezelf hier te negatief over de prediking. Alsof er niets was. Ik las in mijn dagboek dingen terug die ik vergeten was. Dus rectificatie. Misschien is het eerder zo dat mijn leven op z'n kop stond en ik meer nodig had dat in de prediking aan de orde kwam. Ik weet het niet. Verwarrend.