Middenrefo schreef: ↑Vandaag, 15:26Ook dat was niet mijn vraag. Ik begrijp dat die vraag confronterend is. Iemand weren van het Avondmaal betekent dat die persoon verloren gaat als hij zich niet bekeert. Geldt dat volgens degenen op dit topic die om tucht roepen ook voor mensen die voorstander zijn van vrouwelijke ambtsdragers? Het punt is namelijk dat de GS van de CGK dat nooit besloten heeft. Douwe Steensma is niet onder censuur geplaatst. Ds. Roosendaal ook niet die zelfs in het moderamen van de GS heeft gezeten. En zo kan ik nog veel meer namen noemen. Daarom is mijn vraag van fundamenteel belang en moeten we er niet omheen draaien. Want als een onderwerp niet tuchtwaardig is, dan mag de CGK daar niet om uiteen vallen.
1. Tucht over ambtsdragers is iets anders dan tucht over gemeenteleden. Als het gaat over gemeenteleden heb je gelijk: dat gaat over de toegang tot het Koninkrijk. Tucht over ambtsdragers kán gaan om zonden die ook het Koninkrijk raken; het kan ook gaan om zodanige afwijkingen in leer en/of leven dat iemand niet meer met vrucht ambtsdrager kan zijn.
2. Als je dat legt naast het besluit dat de synode van de CGK heeft genomen in 2022, dan is er toch veel meer aan de hand dan alleen dat men op één onderdeel anders denkt. Ik citeer van de website van de CGK:
"Van oordeel dat gemeenten die besluiten en uitspraken van meerdere vergaderingen naast zich neerleggen en tegelijk stellen dat ze van harte onderdeel willen blijven uitmaken van de Christelijke Gereformeerde Kerken iets onmogelijks uitspreken, dat dit gezien moet worden als het opzeggen van vertrouwen in de wijze waarop we als kerken gezamenlijk de wil van de Heere zoeken en als in strijd met de belofte zich te voegen naar besluiten van meerdere vergaderingen, en dat in een dergelijke situatie het onontkoombaar is om te spreken over zonde en de noodzaak van vermaning en bekering."
Wanneer nu na voortdurende gesprek en vermaning er sprake is van volharding in wat men hierin zonde noemt, is het dan zo vreemd om te spreken over tucht?
3. Maar de vraag is ook: wanneer de synode tot vier keer toe, na langdurig onderzoek en Schriftstudie heeft besloten dat het ambtelijk leidinggeven in de kerk niet voor de vrouw is, waarom zou je dan toch - in strijd met wat je bij de aanvaarding van je ambt beloofd hebt - eigenmachtig willen besluiten: we hebben onze zusterkerken daarin niet nodig, wij lezen de Schriften zelf wel, wij bepalen het zelf wel? Zo kan een kerkverband toch niet functioneren? (Ik bedoel dat t.a.v. elk kerkverband.)
4. Dieperliggend - en ook dat speelt in meerdere kerkverbanden: de "leesbril" die je moet opzetten om tot vrouwelijke ambtsdragers te komen, is dezelfde "leesbril" die leidt tot 'Bijbelse' ruimte voor homoseksuele relaties, voor kinderen aan het Avondmaal, maar het zal uiteindelijk ook leiden tot een anders lezen van bijvoorbeeld de brieven van Paulus als het gaat om verzoening door voldoening. M.a.w.: de manier van Bijbellezen die gebruikt wordt, raakt wel degelijk ook de kern van de gereformeerde belijdenis.
