Gereformeerde Gemeenten

[GerefGemeente-lid]

En toch zie je in de bijbel ook wel uitzonderingen.
Ik wil er niets van af doen. Maar Eli had z'n zoons niet onder controle. En David , als was dat het koningsambt , had zijn gezin ook niet op orde. Toch beiden tot het ambt geroepen.

Nu ga je exegetisch wel een beetje mank. De voorschriften in o.a. 1 Timotheüs 3 gaan over de Nieuwtestamentische ambten in de christelijke gemeente. Die mag je niet met terugwerkende kracht op de Oudtestamentische ambten neerleggen.

Ik weet niet hoeveel vrijheid van exegese er is in dit opzicht idd
Al zie ik niet in waarom NT voorschriften anders zouden zijn dan wat in het OT zou gelden. Ik neem aan dat het voorschriften waren die van ouds al zo geleerd werden.

Iets aannemen op deze basis is wel erg wankel. Je zult met een betere argumentatie moeten komen, want hiermee ga je mij in ieder geval niet overtuigen.

[Simon0612]

Het zou goed zijn om daar tegenover wat citaten te zetten over het onwettig aangaan. Zo maar wat gedachten die bij me opkomen als ik dit allemaal lees (niet alleen jouw post Bezorgd).

Het is erg als men niet aangaat waar dat wel moet. Maar ik geloof vast dat ook Christus geleden heeft voor die zonde, en dat deze mensen zeker ook het eeuwige leven zullen beërven. Daar tegen over staan degenen die onterecht aangaan. Is Christus voor zulken gestorven? Nee, die bedriegen zich voor een eeuwigheid!

Dan kunnen we het hebben over ambtsdragers die niet aangaan, en (is de mening) niet de gemeente kunnen dienen. Terwijl zij wel een besef kunnen hebben van hun gemis, en in alle tekortkoming en in biddend opzicht hun werk doen. Maar hoe dienen ambtsdragers die onwettig aangaan de gemeente? Is het gevaar niet levensgroot dat ze niet alleen zichzelf maar ook gemeenteleden bedriegen of de handen opleggen?

Ja, dat is het bekende argument. Stel dat, het zou kunnen etc. Daarvoor is het Avondmaalsformulier voor ieder persoonlijk ter beproeving. Maar het mag geen gewoonte zijn van leidslieden af te blijven. En als je maar op 1 manier probeert dat goed te praten, zit je m.i. helemaal mis en doe je het offer van de Heere Jezus erg te kort.

Andersom is het net zo goed ‘stel dat’. Want als iemand niet aan het HA deelneemt, kan jij alsnog niet in dat hart kijken. Dus weet jij niet hoe het tussen die persoon en God ligt, maar veroordeel je hem net zo goed door hem een ambt te ontzeggen. Is dat ook geen afweging die die persoon moet maken tussen God en zijn ziel?

Geen idee wat je met het vet gedrukte bedoeld.

[GerefGemeente-lid]

Ik deel je vraag @Simon0612. Maar de ervaring op dit forum leert mij dat als je hier vragen over gaat stellen, je komt bij bepaalde veroordelingen en dat je dan buiten de forumregels gaat.
Terwijl er andersom wel gediscussieerd mag worden over degenen die met alle lek en gebrek dienen in het ambt, in wier leven je ook kunt zien dat ze een ander leven hebben, maar niet of zelden aan het Heilig Avondmaal kunnen deelnemen.

Ik vind dat jullie een valse tegenstelling maken.
Natuurlijk is het aangaan op onjuiste gronden niet goed. Daar gaat het een andere keer ineen ander topic misschien weer over.
Nu gaat het om wat de bijbelse en kerkhistorische lijn is geweest.
En om dan ingesleten, maar foute gewoonten goed te gaan praten, is toch niet goed?
Dan kun je nog zoveel respect voor iemand hebben terwijl ze op een bepaald punt toch dwalen en daarop aangesproken dienen te worden.

Zoals ik al zei, je mag van mij best wel die eis voor deelname aan het Heilig Avondmaal stellen als grond waarop kandidaten gekozen worden voor het ambt. Maar ik zou graag 1 Timothéüs 3: 4 en 5 daar dan op de tweede plaats zeker bij willen zetten. Als het ene wel een eis is en het tweede niet, is dat mijns inziens net zo erg als wat @Zeeuws visie is zoals hij net richting mij schreef over worstelende zielen die geen vaste grond hebben om deel te nemen aan het sacrament.

[Bezorgd]

Mensen, dit neigt echt naar het Doperse denken hoor.
De citaten die ik gaf zijn klip en klaar.
Laten we nu niet zaken gaan goedpraten, en zelfs verdedigen, die van oudsher onder ons zo niet zijn geweest en niet zijn geleerd.

[GerefGemeente-lid]

Mensen, dit neigt echt naar het Doperse denken hoor.
De citaten die ik gaf zijn klip en klaar.
Laten we nu niet zaken gaan goedpraten, en zelfs verdedigen, die van oudsher onder ons zo niet zijn geweest en niet zijn geleerd.

Jaja, maar sla 1 Timothéüs 3: 4 en 5 dan zeker niet over.

Als kandidaten hier niet aan voldoen, kunnen zij mijns inziens ook niet op de lijst. Als jij het scherp stelt, dan moeten we het ook zeker zo scherp mogelijk houden.

[Bezorgd]

Ik deel je vraag @Simon0612. Maar de ervaring op dit forum leert mij dat als je hier vragen over gaat stellen, je komt bij bepaalde veroordelingen en dat je dan buiten de forumregels gaat.
Terwijl er andersom wel gediscussieerd mag worden over degenen die met alle lek en gebrek dienen in het ambt, in wier leven je ook kunt zien dat ze een ander leven hebben, maar niet of zelden aan het Heilig Avondmaal kunnen deelnemen.

Ik vind dat jullie een valse tegenstelling maken.
Natuurlijk is het aangaan op onjuiste gronden niet goed. Daar gaat het een andere keer ineen ander topic misschien weer over.
Nu gaat het om wat de bijbelse en kerkhistorische lijn is geweest.
En om dan ingesleten, maar foute gewoonten goed te gaan praten, is toch niet goed?
Dan kun je nog zoveel respect voor iemand hebben terwijl ze op een bepaald punt toch dwalen en daarop aangesproken dienen te worden.

Zoals ik al zei, je mag van mij best wel die eis voor deelname aan het Heilig Avondmaal stellen als grond waarop kandidaten gekozen worden voor het ambt. Maar ik zou graag 1 Timothéüs 3: 4 en 5 daar dan op de tweede plaats zeker bij willen zetten. .

Volgens mij zijn we het eens.
Alleen is het tweede veel lastiger te bepalen.
Wanneer wordt een gezin goed geregeerd?
Wat mag wel , wat mag niet. Dat scheelt per gemeente. Per gezin. Per persoon.
Wanneer is de grens bereikt dat iemand op grond van1 Tim 3:4 niet gekandideerd kan worden?
Dat is een heel lastig iets.

En tegelijkertijd ben ik het met je eens dat dit wel meegewogen moet worden. Zeker.

[Simon0612]

Het zou goed zijn om daar tegenover wat citaten te zetten over het onwettig aangaan. Zo maar wat gedachten die bij me opkomen als ik dit allemaal lees (niet alleen jouw post Bezorgd).

Het is erg als men niet aangaat waar dat wel moet. Maar ik geloof vast dat ook Christus geleden heeft voor die zonde, en dat deze mensen zeker ook het eeuwige leven zullen beërven. Daar tegen over staan degenen die onterecht aangaan. Is Christus voor zulken gestorven? Nee, die bedriegen zich voor een eeuwigheid!

Dan kunnen we het hebben over ambtsdragers die niet aangaan, en (is de mening) niet de gemeente kunnen dienen. Terwijl zij wel een besef kunnen hebben van hun gemis, en in alle tekortkoming en in biddend opzicht hun werk doen. Maar hoe dienen ambtsdragers die onwettig aangaan de gemeente? Is het gevaar niet levensgroot dat ze niet alleen zichzelf maar ook gemeenteleden bedriegen of de handen opleggen?

Het gaat in deze discussie helemaal niet over onwettig aangaan.
Natuurlijk is dat ook niet goed.
Het gaat er helemaal niet om, om een is gelijk teken te zetten tussen HA gang en direct kandidaat stellen. Er zijn HA gangers zat, ook onder Gods ware kinderen, die helemaal niet geschikt zijn om een ambt te bekleden.
Wel andersom. Iemand kan, als we de lijn van Gods Woord en de reformatie willen volgen, niet gekandideerd worden als ambtsdragerals hij niet ten HA gaat. En daarnaast zijn er zeker meer zaken die meegewogen moeten worden.
Daar gaat dit draadje om.

Klopt, daarom breng ik het in. Want ik heb liever een ambtsdrager die niet deelneemt, er van bewust is en zijn gemis omdraagt dan een ambtsdrager die wel aangaat en het ware leven niet kent. Dat is namelijk veel gevaarlijker, hij gaat er voor door als kind van God. Hij leidt dan een gemeente als wolf in schaapsklederen. En helaas, zeer helaas heb ik dit al meerdere keren meegemaakt en gezien dat men enkele jaren later een totaal ander leven had. In sommige situaties zelfs gebroken met christelijk geloof.

[Zeeuw]

Hoe moet ik die tekst uit 1 Timothéüs 3: 4 en 5 dán lezen???

Trouwens, ik vind dat jullie ook een oordeel uitspreken over degenen die niet aan het Heilig Avondmaal aangaan, maar wel dienen in het ambt.

Ik heb, met een stuk van Brakel, duidelijk onderbouwt waarom ik het heel lastig zou vinden als een ambtsdrager nooit of regelmatig niet, zou aangaan ja. Ook het formulier biedt bijzonder veel troost, juist voor hen die zich niet waardig achten. Als je daar van af probeert te doen, dan lees je niet goed. Je eerste vraag is een goede. Ik zal de studieBijbel eens pakken.

1 Tim 3:5 uitleg:
In een tussenzin wordt het voorgaande beargumenteerd. oida (weten) kan in het Grieks ook de betekenis ‘kunnen’ krijgen. Dezelfde eigenschappen van leiderschap zijn nodig voor het besturen van het eigen huis en de gemeente, het huisgezin van God (vgl. vs.15; Ef.2:19). Het besturen van de gemeente wordt hier door epi-meleomai (zorgen voor) gekarakteriseerd; het gaat niet om heersen, maar om hoeden (1Pet.5:2,3).
Uit dit vers valt tevens af te leiden, dat de zorg voor de gemeente bij een opziener niet ten koste mag gaan van het leiding geven aan zijn gezin.
Overigens wordt in de gemeente van de gemeenteleden onderdanigheid en gehoorzaamheid aan de opziener verwacht (1Kor.16:16; Heb.13:17; 1Pet.5:5), net zoals in een gezin de kinderen naar de vader moeten luisteren.

Ik lees in kanttekening 13 (bij vers 4!): Of: zedigheid, deftigheid, gestadigheid, eerbaarheid. Dus, @Zita, daar valt ook zeker de uiterlijke verschijning van je gezin onder. Denk aan de bekende woorden: gelaat, gewaad, gepraat en daad.

Zo'n wonderlijke gedachtensprong maak ik dus helemaal niet.

Wat zegt de Studiebijbel bij vers 4 eigenlijk?

Het ‘eigen huis’ omvat niet alleen het eigen gezin, maar ook eventuele slaven of bedienden. Nog steeds gaat Paulus ervan uit dat een opziener meestal een getrouwd man is, al is dit niet noodzakelijk (zie comm. bij vs.2). Een opziener moet thuis goede leiding geven, hetgeen o.a. blijkt uit het gezag, dat hij over de kinderen uitoefent (vgl. Heb.12:9). Blijkens Tit.1:6 moeten de kinderen gelovig of trouw zijn. Het geloof en de bediening van een opziener moeten dus in zijn gezin zichtbaar zijn (vgl. vs.5).
Onderdanigheid en gehoorzaamheid van de kinderen aan de ouders is een van de belangrijkste christelijke deugden (Luc.2:51; Ef.6:1,2; Kol.3:20), een direct voortvloeisel uit het gebod ‘Eer uw vader en uw moeder’ (Ex.20:12). De toevoeging ‘met alle waardigheid’ kan zowel betrekking hebben op het gedrag van de kinderen (zij moeten dan beleefd zijn tegen hun vader), als op de handelwijze van de vader. In dat geval wordt bedoeld, dat de vader bij het terechtwijzen en eventueel tuchtigen van de kinderen zijn zelfbeheersing niet mag verliezen (vgl. Ef.6:4; Kol.3:21).

[GerefGemeente-lid]

Ik deel je vraag @Simon0612. Maar de ervaring op dit forum leert mij dat als je hier vragen over gaat stellen, je komt bij bepaalde veroordelingen en dat je dan buiten de forumregels gaat.
Terwijl er andersom wel gediscussieerd mag worden over degenen die met alle lek en gebrek dienen in het ambt, in wier leven je ook kunt zien dat ze een ander leven hebben, maar niet of zelden aan het Heilig Avondmaal kunnen deelnemen.

Ik vind dat jullie een valse tegenstelling maken.
Natuurlijk is het aangaan op onjuiste gronden niet goed. Daar gaat het een andere keer ineen ander topic misschien weer over.
Nu gaat het om wat de bijbelse en kerkhistorische lijn is geweest.
En om dan ingesleten, maar foute gewoonten goed te gaan praten, is toch niet goed?
Dan kun je nog zoveel respect voor iemand hebben terwijl ze op een bepaald punt toch dwalen en daarop aangesproken dienen te worden.

Zoals ik al zei, je mag van mij best wel die eis voor deelname aan het Heilig Avondmaal stellen als grond waarop kandidaten gekozen worden voor het ambt. Maar ik zou graag 1 Timothéüs 3: 4 en 5 daar dan op de tweede plaats zeker bij willen zetten. .

Volgens mij zijn we het eens.
Alleen is het tweede veel lastiger te bepalen.
Wanneer wordt een gezin goed geregeerd?
Wat mag wel , wat mag niet. Dat scheelt per gemeente. Per gezin. Per persoon.
Wanneer is de grens bereikt dat iemand op grond van1 Tim 3:4 niet gekandideerd kan worden?
Dat is een heel lastig iets.

En tegelijkertijd ben ik het met je eens dat dit wel meegewogen moet worden. Zeker.

Nee hoor. Dat is helemaal niet zo lastig en verschilt helemaal niet per gemeente. Ds. C.P. de Boer heeft een boekje geschreven over de kleding en ds. A.C. Uitslag over de wereldgelijkvormigheid. Ze zijn beiden CGK, dus dat zal dan zeker in de gehele GG geen issue moeten zijn om die woorden te beamen.
En Romeinen 12: 2 is ook duidelijk.

[Zeeuw]

Het zou goed zijn om daar tegenover wat citaten te zetten over het onwettig aangaan. Zo maar wat gedachten die bij me opkomen als ik dit allemaal lees (niet alleen jouw post Bezorgd).

Het is erg als men niet aangaat waar dat wel moet. Maar ik geloof vast dat ook Christus geleden heeft voor die zonde, en dat deze mensen zeker ook het eeuwige leven zullen beërven. Daar tegen over staan degenen die onterecht aangaan. Is Christus voor zulken gestorven? Nee, die bedriegen zich voor een eeuwigheid!

Dan kunnen we het hebben over ambtsdragers die niet aangaan, en (is de mening) niet de gemeente kunnen dienen. Terwijl zij wel een besef kunnen hebben van hun gemis, en in alle tekortkoming en in biddend opzicht hun werk doen. Maar hoe dienen ambtsdragers die onwettig aangaan de gemeente? Is het gevaar niet levensgroot dat ze niet alleen zichzelf maar ook gemeenteleden bedriegen of de handen opleggen?

Ja, dat is het bekende argument. Stel dat, het zou kunnen etc. Daarvoor is het Avondmaalsformulier voor ieder persoonlijk ter beproeving. Maar het mag geen gewoonte zijn van leidslieden af te blijven. En als je maar op 1 manier probeert dat goed te praten, zit je m.i. helemaal mis en doe je het offer van de Heere Jezus erg te kort.

Andersom is het net zo goed ‘stel dat’. Want als iemand niet aan het HA deelneemt, kan jij alsnog niet in dat hart kijken. Dus weet jij niet hoe het tussen die persoon en God ligt, maar veroordeel je hem net zo goed door hem een ambt te ontzeggen. Is dat ook geen afweging die die persoon moet maken tussen God en zijn ziel?

Geen idee wat je met het vet gedrukte bedoeld.

Diegene laat dan duidelijk zien zich niet te herkennen in wat het Avondmaalsformulier zegt. Dat is m.i. zo openbaar, dat daar inderdaad die conclusie aan mag worden verbonden. Let wel: zoals ik eerder schreef, ik begrijp alle worsteling en opzien. Maar niet een altijd afblijven.

Als je geen idee hebt, dan laten we dat maar zo.

[Zeeuw]

Het zou goed zijn om daar tegenover wat citaten te zetten over het onwettig aangaan. Zo maar wat gedachten die bij me opkomen als ik dit allemaal lees (niet alleen jouw post Bezorgd).

Het is erg als men niet aangaat waar dat wel moet. Maar ik geloof vast dat ook Christus geleden heeft voor die zonde, en dat deze mensen zeker ook het eeuwige leven zullen beërven. Daar tegen over staan degenen die onterecht aangaan. Is Christus voor zulken gestorven? Nee, die bedriegen zich voor een eeuwigheid!

Dan kunnen we het hebben over ambtsdragers die niet aangaan, en (is de mening) niet de gemeente kunnen dienen. Terwijl zij wel een besef kunnen hebben van hun gemis, en in alle tekortkoming en in biddend opzicht hun werk doen. Maar hoe dienen ambtsdragers die onwettig aangaan de gemeente? Is het gevaar niet levensgroot dat ze niet alleen zichzelf maar ook gemeenteleden bedriegen of de handen opleggen?

Het gaat in deze discussie helemaal niet over onwettig aangaan.
Natuurlijk is dat ook niet goed.
Het gaat er helemaal niet om, om een is gelijk teken te zetten tussen HA gang en direct kandidaat stellen. Er zijn HA gangers zat, ook onder Gods ware kinderen, die helemaal niet geschikt zijn om een ambt te bekleden.
Wel andersom. Iemand kan, als we de lijn van Gods Woord en de reformatie willen volgen, niet gekandideerd worden als ambtsdragerals hij niet ten HA gaat. En daarnaast zijn er zeker meer zaken die meegewogen moeten worden.
Daar gaat dit draadje om.

Klopt, daarom breng ik het in. Want ik heb liever een ambtsdrager die niet deelneemt, er van bewust is en zijn gemis omdraagt dan een ambtsdrager die wel aangaat en het ware leven niet kent. Dat is namelijk veel gevaarlijker, hij gaat er voor door als kind van God. Hij leidt dan een gemeente als wolf in schaapsklederen. En helaas, zeer helaas heb ik dit al meerdere keren meegemaakt en gezien dat men enkele jaren later een totaal ander leven had. In sommige situaties zelfs gebroken met christelijk geloof.

Ik denk dat het nog mooier is dat de ambtsdrager Gods kind is en wel aangaat. Niet dit kiezen uit 2 zaken, waarbij het 2e schadelijk is, maar het eerst ook niet goed.

[Maanenschijn]

Ik vind dat jullie een valse tegenstelling maken.
Natuurlijk is het aangaan op onjuiste gronden niet goed. Daar gaat het een andere keer ineen ander topic misschien weer over.
Nu gaat het om wat de bijbelse en kerkhistorische lijn is geweest.
En om dan ingesleten, maar foute gewoonten goed te gaan praten, is toch niet goed?
Dan kun je nog zoveel respect voor iemand hebben terwijl ze op een bepaald punt toch dwalen en daarop aangesproken dienen te worden.

Zoals ik al zei, je mag van mij best wel die eis voor deelname aan het Heilig Avondmaal stellen als grond waarop kandidaten gekozen worden voor het ambt. Maar ik zou graag 1 Timothéüs 3: 4 en 5 daar dan op de tweede plaats zeker bij willen zetten. .

Volgens mij zijn we het eens.
Alleen is het tweede veel lastiger te bepalen.
Wanneer wordt een gezin goed geregeerd?
Wat mag wel , wat mag niet. Dat scheelt per gemeente. Per gezin. Per persoon.
Wanneer is de grens bereikt dat iemand op grond van1 Tim 3:4 niet gekandideerd kan worden?
Dat is een heel lastig iets.

En tegelijkertijd ben ik het met je eens dat dit wel meegewogen moet worden. Zeker.

Nee hoor. Dat is helemaal niet zo lastig en verschilt helemaal niet per gemeente. Ds. C.P. de Boer heeft een boekje geschreven over de kleding en ds. A.C. Uitslag over de wereldgelijkvormigheid. Ze zijn beiden CGK, dus dat zal dan zeker in de gehele GG geen issue moeten zijn om die woorden te beamen.
En Romeinen 12: 2 is ook duidelijk.

Zo is het, ik ben altijd erg blij dat ik niet als kandidaat kerkenraadslid wordt afgelezen. Mijn gezin is een voortdurende wereldgelijkvormige bende. Ze hebben de aard van hun vader, vrees ik. Ik zou volstrekt niet voldoen aan de Bijbelse eis.

Gelukkig is de gemeente die keurig vrijgezelle mannen voldoende heeft om in het ambt te dienen. Geen last van kinderen die eventueel uit de band springen of een te bleke spijkerbroek aan hebben. En een Avondmaalgang als bonus.

Vergeef me mijn cynisme, maar dat is hoe deze discussie op mij overkomt in de bijdrage van sommigen.

Edit: en dat doet mij pijn. Het doet mij pijn dat het gebod van de Heere Jezus: ‘doe dit tot mijn gedachtenis’ ondergeschikt wordt gemaakt aan uiterlijke wereldgelijkvormigheid. Het is een volgordelijke zaak: Eerst bekering en daarbij Avondmaalgang, dan een eventuele taak in het ambt als ook de gezinssituatie dat toelaat.

[GerefGemeente-lid]

Misschien reageer ik ook wel wat cynisch, @Maanenschijn. Maar misschien komt dat omdat ik weet uit de geschiedenis van de omgeving alhier en ik enkelen ook nog ken, dat er godvruchtige mannen waren die in het ambt dienden met veel liefde en eenvoudigheid, maar die zelden aan het Avondmaal deelnamen. Van hun leven ging een achting uit. Daar denk ik vandaag de dag met weemoed en heimwee aan terug. En als zulke mannen dan hier door sommigen zo makkelijk veroordeeld worden, tja, dan word ik een beetje kriegelig.

Wáren deze mensen er nu nog maar wat meer...

En als de wereldgelijkvormigheid in deze discussie niet meer als argument ingebracht mag worden maar alleen deelname aan het Heilig Avondmaal een eis is, dan houdt voor mij de discussie op. Dan wordt er gemeten met twee maten.

[Geytenbeekje]

Misschien reageer ik ook wel wat cynisch, @Maanenschijn. Maar misschien komt dat omdat ik weet uit de geschiedenis van de omgeving alhier en ik enkelen ook nog ken, dat er godvruchtige mannen waren die in het ambt dienden met veel liefde en eenvoudigheid, maar die zelden aan het Avondmaal deelnamen. Van hun leven ging een achting uit. Daar denk ik vandaag de dag met weemoed en heimwee aan terug. En als zulke mannen dan hier door sommigen zo makkelijk veroordeeld worden, tja, dan word ik een beetje kriegelig.

Wáren deze mensen er nu nog maar wat meer...

Wel diezelfde mensen en hun gedragingen maar die wel vaker aangingen

[Rido91]

Laten we dan 1 Timothéüs 3: 4 en 5 hier ook in meenemen: Die zijn eigen huis wel regeert, zijn kinderen in onderdanigheid houdende met alle stemmigheid. (Want zo iemand zijn eigen huis niet weet te regeren, hoe zal hij voor de gemeente Gods zorg dragen?)

Dat betekent dan dus dat je ook geen ambtsdrager kunt zijn als je kinderen in uiterlijke vorm zich gelijkstellen aan de wereld, ook al ga je zelf aan het Heilig Avondmaal.

Met andere woorden: ik heb meer respect voor mannen die in hun gezin en in hun handel en wandel vruchten der bekering voortbrengen, ook al gaan ze niet aan het Heilig Avondmaal, dan aan diegenen die wel deelnemen aan het sacrament, maar die doordeweeks (met hun gezin) niet van de wereld te onderscheiden zijn...

Als dat gebeurd dat je kinderen zich in uiterlijke vorm gelijkstellen aan de wereld en ze zijn op een bepaalde leeftijd gekomen waarin ze tegen je ingaan en niet alles van je aannemen: wil dat dan automatisch zeggen dat jij als vader dan niet goed de leiding hebt genomen? Ik denk dat het er ook dan om gaat hoe je dit oppakt. Van Augustinus is bekend dat zijn moeder voor hem bad tijdens zijn losbandige leven. Augustinus stelt zijn moeder zelf voor als iemand wiens hele leven in het teken heeft gestaan van zijn bekering. Het gaat er in dat geval denk ik meer om of je je kinderen waarschuwd voor hun gedrag, maar je kan als ouders zelf helaas niet alles voorkomen. Dat maakt niet perse dat jij geen goede ambtsdrager kan zijn in tegenstelling tot iemand die niet aan het Avondmaal gaat. Hoe kun je als ambtsdrager die niet aan het Avondmaal gaat een leidsman naar Christus voor je gemeenteleden zijn?