Floppy schreef:

Zeeuw schreef:

eilander schreef:Of leven we zelf niet dicht genoeg bij het Woord?

Dooddoener of oprechte vraag? Ik heb deze nl al gehoord sinds ik 5 was. Toen al was het 'kinderen willen wel computertaal begrijpen, niet de Bijbel'. Pats, einde alle tegenspraak en schuld op de nek van de kinderen gelegd. Ik ben voor dat soort redeneringen wat allergisch geworden. Het is geen zuivere redenering. Ook bij een andere vertaling kun je wel of niet dichtbij leven.

Ik denk dat het inderdaad beter is om de discussie zuiver te houden; de vraag is of de SV een barrière opwerpt in het verstaan, en zo ja: waarom laten we dat dan toe?

Het is een oprechte vraag en een oprechte zorg. Het blijft immers wonderlijk dat ik eenvoudige kinderen van God heb gekend die zeer nabij de Heere leefden en Zijn Woord zó goed kenden. Ze zullen vast niet alle exegese juist hebben gehad, maar wat waren ze doorkneed in de grondbeginselen van de waarheid en wat hadden ze een eerbied voor de Bijbel.
En daartegenover: zouden wij met onze hogere opleiding dan zitten tobben met de taal van de SV?
Er is echt meer aan de hand. En dát kun je willen verhelpen met een beter te begrijpen vertaling, maar daar redt je het niet mee. Sterker nog: met een minder betrouwbare vertaling maak je het erger.

eilander schreef:
Het is een oprechte vraag en een oprechte zorg. Het blijft immers wonderlijk dat ik eenvoudige kinderen van God heb gekend die zeer nabij de Heere leefden en Zijn Woord zó goed kenden. Ze zullen vast niet alle exegese juist hebben gehad, maar wat waren ze doorkneed in de grondbeginselen van de waarheid en wat hadden ze een eerbied voor de Bijbel.
En daartegenover: zouden wij met onze hogere opleiding dan zitten tobben met de taal van de SV?
Er is echt meer aan de hand. En dát kun je willen verhelpen met een beter te begrijpen vertaling, maar daar redt je het niet mee. Sterker nog: met een minder betrouwbare vertaling maak je het erger.

Ik denk inderdaad dat er meer aan de hand is. Maar waarmee wil jij het dan redden?
Ik heb die kinderen van God ook gekend en ken ze nog steeds, gelukkig maar. Maar zo ken ik ze volgens mij ook die een andere vertaling hanteren.

Nu doe je overigens weer hetzelfde. Je zegt dat het wonderlijk is dat eenvoudige mensen het begrepen en mensen met een hogere opleiding het dus ook moeten begrijpen. Hop, schuld ergens neergelegd. Ik gaf boven aan hoe het mijn kinderen gaat. De SV staat heel ver van het dagelijkse taalgebruik af. Ik wil mijn kinderen erin leren, maar dat wordt niet makkelijker als steeds dat schuldgevoel wordt gebruikt. Ik begrijp dat ze het moeilijk vinden. Ik wil dat ze het evangelie horen. En dat dat niet in exact de perfecte vertaling oid is, dat vind ik minder belangrijk op jonge leeftijd.

In dat minder betrouwbare heb ik me niet verdiept. Ik ben afgehaakt toen mijn oud-predikant erg grote woorden over de HSV begon te gebruiken.

Vind jij dat niet wonderlijk dan?
En wat is er mis met de schuld ergens neerleggen? Ik beschuldig mezelf hier ook van: ik leef ook niet zo dicht bij het Woord als deze mensen.

Als leek is het eerste wat ik jammer vond aan de HSV het verarmen van de tekst de Heere is mijn herder, mij ontbreekt niets. De SV heeft staan : mij zal niets ontbreken. In het 'mij zal niets ontbreken' ligt ook het vertrouwen voor de toekomst dat het aan niets zal ontbreken.

Dat geeft dan ook weer wat de Heere van zichzelf zegt. Die is, Die was en Die komen zal.

Of zoals Paulus in de Korinthe brief: Die ons uit zo groten dood verlost heeft, en nog verlost; op Welken wij hopen, dat Hij ons ook nog verlossen zal.

Nogmaals, ik ben leek, maar dat is het eerste wat mij persoonlijk opviel toen ik Psalm 23 HSV las.

Ik vond deze zin al niet echt moeilijk in psalm 23 SV. Ik begrijp de verandering naar 'mij ontbreekt niets' dan ook niet goed. Maar dat kan aan mij liggen.

Weet iemand hoe dat zit? Of zie ik dat verkeerd?

Ik vraag me in alle ernst af of hoger opgeleide of mensen die er mee opgegroeid zijn een zin als:
Psalm 123: 4 Onze ziel is veel te zat des spots der weelderigen, der verachting der hovaardigen. meteen doorgronden of daar een verklaring bij moeten lezen.

En deze: Jer 50 : 11 Omdat gij u verblijd hebt, omdat gij van vreugde hebt opgesprongen, gij plunderaars Mijner erfenis, omdat gij geil geworden zijt als een grazige vaars en hebt gebriest als de sterke paarden, past niet meer in deze tijd...

En deze: Hebr 7 : 26 Want zodanig een Hogepriester betaamde ons, heilig, onnozel, onbesmet, afgescheiden van de zondaren, en hoger dan de hemelen geworden;

Deze woorden hebben een andere betekenis gekregen, zodra iemand het waagt om het te veranderen wordt er met een vergrootglas gekeken of het wel of niet goed is en dan meteen afgebrand...

eilander schreef:Vind jij dat niet wonderlijk dan?
En wat is er mis met de schuld ergens neerleggen? Ik beschuldig mezelf hier ook van: ik leef ook niet zo dicht bij het Woord als deze mensen.

Ik vind dat niet wonderlijk. Als de Heere mensen overtuigd vanuit Zijn Woord, wordt dat die mensen lief. Zo gaf ik ook aan dat ik de statenvertaling graag lees en er eveneens heerlijke ervaringen mee mag hebben. Ik zou niet zonder kunnen.
Maar ik denk niet dat dat bij een andere vertaling niet kan. Dan maak je de macht van de Heere erg klein.

Schuld neerleggen is niet erg, maar dat eenzijdig doen wel. Ik ben opgegroeid in een klimaat van: 'je wil niet etc' en als je dan iets anders las 'zie je wel'. Ipv de zorgen en moeiten van de jeugd eerlijk te bezien en te kijken hoe je hier samen in kan optrekken. Zo werd ik door mijn toenmalige predikant bv hard neergesabeld toen ik aangaf wat boeken van Spurgeon te lezen.
Daarom ben ik allergisch voor eenzijdige neerleggingen. Die tonen m.i. geen meeleven en inleven.

Thuisvrouw schreef:Als leek is het eerste wat ik jammer vond aan de HSV het verarmen van de tekst de Heere is mijn herder, mij ontbreekt niets. De SV heeft staan : mij zal niets ontbreken. In het 'mij zal niets ontbreken' ligt ook het vertrouwen voor de toekomst dat het aan niets zal ontbreken.

Dat geeft dan ook weer wat de Heere van zichzelf zegt. Die is, Die was en Die komen zal.

Of zoals Paulus in de Korinthe brief: Die ons uit zo groten dood verlost heeft, en nog verlost; op Welken wij hopen, dat Hij ons ook nog verlossen zal.

Nogmaals, ik ben leek, maar dat is het eerste wat mij persoonlijk opviel toen ik Psalm 23 HSV las.

Ik vond deze zin al niet echt moeilijk in psalm 23 SV. Ik begrijp de verandering naar 'mij ontbreekt niets' dan ook niet goed. Maar dat kan aan mij liggen.

Weet iemand hoe dat zit? Of zie ik dat verkeerd?

Het kan beide in Psalm 23. Het hebreeuws kent nl. geen werkwoordstijden in de zin zoals wij die kennen.

Thuisvrouw schreef:Als leek is het eerste wat ik jammer vond aan de HSV het verarmen van de tekst de Heere is mijn herder, mij ontbreekt niets. De SV heeft staan : mij zal niets ontbreken. In het 'mij zal niets ontbreken' ligt ook het vertrouwen voor de toekomst dat het aan niets zal ontbreken.

Dat geeft dan ook weer wat de Heere van zichzelf zegt. Die is, Die was en Die komen zal.

Of zoals Paulus in de Korinthe brief: Die ons uit zo groten dood verlost heeft, en nog verlost; op Welken wij hopen, dat Hij ons ook nog verlossen zal.

Nogmaals, ik ben leek, maar dat is het eerste wat mij persoonlijk opviel toen ik Psalm 23 HSV las.

Ik vond deze zin al niet echt moeilijk in psalm 23 SV. Ik begrijp de verandering naar 'mij ontbreekt niets' dan ook niet goed. Maar dat kan aan mij liggen.

Weet iemand hoe dat zit? Of zie ik dat verkeerd?

Dat vind ik duidelijke voorbeelden Thuisvrouw. Ik ben niet zo thuis in de uitleg over deze zaken, maar op deze manier praat je tenminste over voorbeelden ipv algemeenheden. Ik begrijp dat inderdaad niet over deze Psalm. Zoals je aangeeft dat het stukje voor de toekomst zo rijk is, dat denk ik ook.

Edit. Floppy heeft er al op gereageerd.

liz boer schreef:Ik vraag me in alle ernst af of hoger opgeleide of mensen die er mee opgegroeid zijn een zin als:
Psalm 123: 4 Onze ziel is veel te zat des spots der weelderigen, der verachting der hovaardigen. meteen doorgronden of daar een verklaring bij moeten lezen.

En deze: Jer 50 : 11 Omdat gij u verblijd hebt, omdat gij van vreugde hebt opgesprongen, gij plunderaars Mijner erfenis, omdat gij geil geworden zijt als een grazige vaars en hebt gebriest als de sterke paarden, past niet meer in deze tijd...

En deze: Hebr 7 : 26 Want zodanig een Hogepriester betaamde ons, heilig, onnozel, onbesmet, afgescheiden van de zondaren, en hoger dan de hemelen geworden;

Deze woorden hebben een andere betekenis gekregen, zodra iemand het waagt om het te veranderen wordt er met een vergrootglas gekeken of het wel of niet goed is en dan meteen afgebrand...

Hoezo 'meteen doorgronden?' De Bijbel is geen stripboek. Ik bedoel het echt serieus.

eilander schreef:]Hoezo 'meteen doorgronden?' De Bijbel is geen stripboek. Ik bedoel het echt serieus.

Dat ben ik met je eens. Daarvoor is grondig onderzoek, en de leiding van de Heilige Geest nodig.

Ik denk dat het punt van Liz Boer meer is dat we dat niet moeilijker hoeven te maken als nodig, doordat er woorden worden gebruikt die we niet meer (op deze manier) gebruiken in onze taal.

Zeeuw schreef:

eilander schreef:Vind jij dat niet wonderlijk dan?
En wat is er mis met de schuld ergens neerleggen? Ik beschuldig mezelf hier ook van: ik leef ook niet zo dicht bij het Woord als deze mensen.

Ik vind dat niet wonderlijk. Als de Heere mensen overtuigd vanuit Zijn Woord, wordt dat die mensen lief. Zo gaf ik ook aan dat ik de statenvertaling graag lees en er eveneens heerlijke ervaringen mee mag hebben. Ik zou niet zonder kunnen.
Maar ik denk niet dat dat bij een andere vertaling niet kan. Dan maak je de macht van de Heere erg klein.

Schuld neerleggen is niet erg, maar dat eenzijdig doen wel. Ik ben opgegroeid in een klimaat van: 'je wil niet etc' en als je dan iets anders las 'zie je wel'. Ipv de zorgen en moeiten van de jeugd eerlijk te bezien en te kijken hoe je hier samen in kan optrekken. Zo werd ik door mijn toenmalige predikant bv hard neergesabeld toen ik aangaf wat boeken van Spurgeon te lezen.
Daarom ben ik allergisch voor eenzijdige neerleggingen. Die tonen m.i. geen meeleven en inleven.

Je eerste alinea gaat niet op mijn punt in. Wat je schrijft is wel waar, dat ontken ik ook niet.
De tweede alinea laat ik maar even voor wat het is. Ik denk dat daar een andere zorg aan ten grondslag ligt dan die ik hier probeer aan te geven.

eilander schreef:

liz boer schreef:Ik vraag me in alle ernst af of hoger opgeleide of mensen die er mee opgegroeid zijn een zin als:
Psalm 123: 4 Onze ziel is veel te zat des spots der weelderigen, der verachting der hovaardigen. meteen doorgronden of daar een verklaring bij moeten lezen.

En deze: Jer 50 : 11 Omdat gij u verblijd hebt, omdat gij van vreugde hebt opgesprongen, gij plunderaars Mijner erfenis, omdat gij geil geworden zijt als een grazige vaars en hebt gebriest als de sterke paarden, past niet meer in deze tijd...

En deze: Hebr 7 : 26 Want zodanig een Hogepriester betaamde ons, heilig, onnozel, onbesmet, afgescheiden van de zondaren, en hoger dan de hemelen geworden;

Deze woorden hebben een andere betekenis gekregen, zodra iemand het waagt om het te veranderen wordt er met een vergrootglas gekeken of het wel of niet goed is en dan meteen afgebrand...

Hoezo 'meteen doorgronden?' De Bijbel is geen stripboek. Ik bedoel het echt serieus.

Je begrijpt best wat ik bedoel, bovendien pak je er één ding uit, ik heb meer geschreven!

Luther, nogmaals: jij gaf aan dat ik bepaalde uitspraken tav de HSV - op inhoud - niet zou mogen (!) doen. Je koppelde dit aan een constructieve houding. Nogmaals: in die sfeer ga ik geen verdere dialoog aan. (Misschien moet je even teruglezen.)

eilander schreef:Vind jij dat niet wonderlijk dan?
En wat is er mis met de schuld ergens neerleggen? Ik beschuldig mezelf hier ook van: ik leef ook niet zo dicht bij het Woord als deze mensen.

Wonderlijk? Nee, omdat met enige moeite de SV wel te begrijpen is.
Maar, ik zeg het nog maar eens een keer, de taal van de SV is niet de taal van ons vandaag de dag. Waarom zouden we aan oude taal willen vast blijven houden? De zogenoemde onnauwkeurigheid en onbetrouwbaarheid van de HSV wordt schromelijk overdreven; dat kan niet als zinnig argument worden aangedragen. Wat eventueel wel een zinnig argument zou kunnen zijn: het aanleren van de taal van de SV stelt je in staat om ook de boeken van oudvaders rond die tijd sneller eigen te maken. Echter wordt de Bijbel daarmee een middel voor het lezen van lager staande boeken, en dat vind ik weinig principieel.

In de preek van gistermorgen kwam Genesis 27 vers 39 aan de orde.
Daar staat: Toen antwoordde zijn vader Izak en zeide tot hem:
Zie, de vettigheden der aarde zullen uw woningen zijn, en van den dauw des hemels van bovenaf zult gij gezegend zijn.
De predikant wees er op dat het laatste gedeelte is toegevoegd om de zin makkelijker te laten lopen. Maar als er in de grondtaal gekeken wordt dan staat er heel wat anders. Dan staat er eigenlijk dat Ezau juist (ver) van de vruchtbare streken van de aarde zal wonen en dat hij zal leven van het zwaard (roven en stelen, zie vers 40).
Zie ook hoe het staat in de HSV:
39 Toen antwoordde zijn vader Izak en zei tegen hem:
Zie, van* de vruchtbare streken van de aarde
zal je woongebied zijn,
en van de dauw van de hemel van boven.
*of: ver van.

Ook andere bijbelvertaling geven deze uitleg.