GroenLinks en de niet-werkende vrouw

[Wilhelm]

Waar zie je in christelijke gezinnen dat dit niet gebeurd? Je hebt het tenslotte over 'vaak'.
Daarnaast, maakt het iets uit of de vader dat doet of de moeder? Of moet dat per definitie de moeder zijn?

Het is tegenwoordig geen gemeengoed meer dat de vrouw thuisblijft voor haar kinderen.
In het merendeel van de christelijke gezinnen heeft de vrouw werk buitenshuis.
(Vaak voornamelijk in het weekend.. maar dat is weer een andere discussie)

Ik denk dat dit een stukje tijdgeest is. Ik ken vrouwen die zichzelfs soms bezwaard voelen omdat men alleen maar "huisvrouw" is , omdat alle kennissen etc wel elders werken naast het werk in huis.
Ook binnen onze gezindte wordt deze groep, de thuiswerkende moeder en gezinsmanager, een minderheid.

Natuurlijk wordt het anders als de vader een rol kan spelen in de uren dat een vrouw eventueel buitenshuis werkt, maar ook dan moet je kijken waar het vandaan komt.
Moet de vader zich in allerlei bochten wringen om het zo mogenlijk te maken dat de moeder buitenshuis kan werken, of zijn er vanwege het beroep of ziekte van de vader mogelijkheden te over zodat de moeder heel makkelijk een aantal uur kan werken.

Daarom gaf ik aan dat het moeilijk is voor anderen te spreken, wel proef ik dat je met een mening als de mijne in deze , ook in onze gezindte steeds minder wordt begrepen.
Maar zodra er voor kinderen buiten het huis opvang gezocht moet worden omdat de moeder zonodig buitenshuis moet werken, gaat men m.i. een stap te ver en doet men de kinderen te kort.

[Zita]

ik zou geen reden weten te bedenken waarom een moeder van kinderen deze zeer belangrijke taak inruilt voor werk buitenshuis.

Ik wel. Ik heb geen kinderen, maar kan me heel goed voorstellen dat je zo nu en dan tegen het plafond vliegt als je week in week uit alleen maar het huishouden en de kinderen hebt.
's Ochtends: pa is wat gehaast, bovendien heeft ma wat last van een ochtendhumeur na een gebroken nacht. Dan kun je het beste maar zwijgen. Overdag: de kinderen. Eventueel een praatje bij het schoolplein, maar dat gaat niet veel verder dan hoofdluis en nieuw behang. Eind van de middag: pa komt thuis, kruipt weg achter de krant of speelt wat met de kinderen. Onder het eten: pa vertelt wat over zijn werk en over het laatste nieuws. Ma vertelt hoe de dag was: kinders, school, boodschappen enzovoorts. 's Avonds: pa naar vergadering, ma zit thuis.
Als een hele week er bij mij zo uit zou zien, zou ik erg toe zijn aan een baan. Om mensen te spreken. Om mijn blikveld te verruimen. Om mijn intelligentie in te zetten. Om gewaardeerd te worden. Om mezelf te zijn, en niet alleen maar moeder van mijn kinderen of echtgenote van mijn man.
Ook al zou ik dol zijn op mijn kinderen.

[Orchidee]

ik zou geen reden weten te bedenken waarom een moeder van kinderen deze zeer belangrijke taak inruilt voor werk buitenshuis.

Ik wel. Ik heb geen kinderen, maar kan me heel goed voorstellen dat je zo nu en dan tegen het plafond vliegt als je week in week uit alleen maar het huishouden en de kinderen hebt.
's Ochtends: pa is wat gehaast, bovendien heeft ma wat last van een ochtendhumeur na een gebroken nacht. Dan kun je het beste maar zwijgen. Overdag: de kinderen. Eventueel een praatje bij het schoolplein, maar dat gaat niet veel verder dan hoofdluis en nieuw behang. Eind van de middag: pa komt thuis, kruipt weg achter de krant of speelt wat met de kinderen. Onder het eten: pa vertelt wat over zijn werk en over het laatste nieuws. Ma vertelt hoe de dag was: kinders, school, boodschappen enzovoorts. 's Avonds: pa naar vergadering, ma zit thuis.
Als een hele week er bij mij zo uit zou zien, zou ik erg toe zijn aan een baan. Om mensen te spreken. Om mijn blikveld te verruimen. Om mijn intelligentie in te zetten. Om gewaardeerd te worden. Om mezelf te zijn, en niet alleen maar moeder van mijn kinderen of echtgenote van mijn man.
Ook al zou ik dol zijn op mijn kinderen.

Dit is wel erg kort door de bocht

[henriët]

ik zou geen reden weten te bedenken waarom een moeder van kinderen deze zeer belangrijke taak inruilt voor werk buitenshuis.

Ik wel. Ik heb geen kinderen, maar kan me heel goed voorstellen dat je zo nu en dan tegen het plafond vliegt als je week in week uit alleen maar het huishouden en de kinderen hebt.
's Ochtends: pa is wat gehaast, bovendien heeft ma wat last van een ochtendhumeur na een gebroken nacht. Dan kun je het beste maar zwijgen. Overdag: de kinderen. Eventueel een praatje bij het schoolplein, maar dat gaat niet veel verder dan hoofdluis en nieuw behang. Eind van de middag: pa komt thuis, kruipt weg achter de krant of speelt wat met de kinderen. Onder het eten: pa vertelt wat over zijn werk en over het laatste nieuws. Ma vertelt hoe de dag was: kinders, school, boodschappen enzovoorts. 's Avonds: pa naar vergadering, ma zit thuis.
Als een hele week er bij mij zo uit zou zien, zou ik erg toe zijn aan een baan. Om mensen te spreken. Om mijn blikveld te verruimen. Om mijn intelligentie in te zetten. Om gewaardeerd te worden. Om mezelf te zijn, en niet alleen maar moeder van mijn kinderen of echtgenote van mijn man.
Ook al zou ik dol zijn op mijn kinderen.

Je doet nu net of het minderwaardig zou zijn om een huishouden te draaien en kinderen te hebben.
En de manier die je nu beschrijft is echt niet reeel.
Maar ik kan t je ook niet kwalijk nemen, je hebt zelf nog geen kind-huishouden draaien.
*de beste stuurlui.

Maar je moet eens weten hoe veel voldoening het geeft als je een stabiel en rustig thuisfront kunt creëren.
Daarnaast, kun je als vrouw naar de vrouwenvereniging of bijbelstudie of koor of wat dan ook, om zo mensen te spreken.

[jvdg]

ik zou geen reden weten te bedenken waarom een moeder van kinderen deze zeer belangrijke taak inruilt voor werk buitenshuis.

Ik wel. Ik heb geen kinderen, maar kan me heel goed voorstellen dat je zo nu en dan tegen het plafond vliegt als je week in week uit alleen maar het huishouden en de kinderen hebt.
's Ochtends: pa is wat gehaast, bovendien heeft ma wat last van een ochtendhumeur na een gebroken nacht. Dan kun je het beste maar zwijgen. Overdag: de kinderen. Eventueel een praatje bij het schoolplein, maar dat gaat niet veel verder dan hoofdluis en nieuw behang. Eind van de middag: pa komt thuis, kruipt weg achter de krant of speelt wat met de kinderen. Onder het eten: pa vertelt wat over zijn werk en over het laatste nieuws. Ma vertelt hoe de dag was: kinders, school, boodschappen enzovoorts. 's Avonds: pa naar vergadering, ma zit thuis.
Als een hele week er bij mij zo uit zou zien, zou ik erg toe zijn aan een baan. Om mensen te spreken. Om mijn blikveld te verruimen. Om mijn intelligentie in te zetten. Om gewaardeerd te worden. Om mezelf te zijn, en niet alleen maar moeder van mijn kinderen of echtgenote van mijn man.
Ook al zou ik dol zijn op mijn kinderen.

Ik begrijp het, hoewel ik het niet kan onderbouwen.
Vergeeft het me, maar ik wens je een rijk gezin toe.

[Zita]

ik zou geen reden weten te bedenken waarom een moeder van kinderen deze zeer belangrijke taak inruilt voor werk buitenshuis.

Ik wel. Ik heb geen kinderen, maar kan me heel goed voorstellen dat je zo nu en dan tegen het plafond vliegt als je week in week uit alleen maar het huishouden en de kinderen hebt.
's Ochtends: pa is wat gehaast, bovendien heeft ma wat last van een ochtendhumeur na een gebroken nacht. Dan kun je het beste maar zwijgen. Overdag: de kinderen. Eventueel een praatje bij het schoolplein, maar dat gaat niet veel verder dan hoofdluis en nieuw behang. Eind van de middag: pa komt thuis, kruipt weg achter de krant of speelt wat met de kinderen. Onder het eten: pa vertelt wat over zijn werk en over het laatste nieuws. Ma vertelt hoe de dag was: kinders, school, boodschappen enzovoorts. 's Avonds: pa naar vergadering, ma zit thuis.
Als een hele week er bij mij zo uit zou zien, zou ik erg toe zijn aan een baan. Om mensen te spreken. Om mijn blikveld te verruimen. Om mijn intelligentie in te zetten. Om gewaardeerd te worden. Om mezelf te zijn, en niet alleen maar moeder van mijn kinderen of echtgenote van mijn man.
Ook al zou ik dol zijn op mijn kinderen.

Je doet nu net of het minderwaardig zou zijn om een huishouden te draaien en kinderen te hebben.
En de manier die je nu beschrijft is echt niet reeel.
Maar ik kan t je ook niet kwalijk nemen, je hebt zelf nog geen kind-huishouden draaien.
*de beste stuurlui.

Maar je moet eens weten hoe veel voldoening het geeft als je een stabiel en rustig thuisfront kunt creëren.
Daarnaast, kun je als vrouw naar de vrouwenvereniging of bijbelstudie of koor of wat dan ook, om zo mensen te spreken.

het is niet minderwaardig. En ik vind het niet minderwaardig. Ik heb juist enorm veel bewondering voor vrouwen die voldoening vinden in het runnen van het huishouden en het opvoeden van de kinderen, en die dat volkomen tevreden fulltime doen.
Maar aan de andere kant wil ik ook begrip voor vrouwen die in het opvoeden van hun kinderen en het runnen van het huishouden een deel van zichzelf moeten verloochenen. (Want dat begrip mis ik in een opmerking als: ik zou geen reden weten waarom vrouwen met kinderen zin zouden hebben om te werken.) Dat geldt met name voor de intellectuele vrouwen. Hoe je het ook wendt of keert met koor en vrouwenvereniging enzo (ook vreeslijk goede activiteiten), het is anders dan het werk dat ze voorheen gewend waren. Het vraagt een ander deel van je persoonlijkheid.
De ene voldoening (rust, reinheid en regelmaat aan het thuisfront) kun je mijns inziens niet wegstrepen tegen het gemis van intellectuele voldoening. Het zijn twee verschillende grootheden.
Daarmee wil ik niet zeggen dat vrouwen die een beetje slim zijn vooral buitenshuis moeten blijven werken. Ik ben tegenstander van het uitbesteden van je kind. Ouders zijn verantwoordelijk voor hun kinderen. Maar als die vrouw verlangt naar een baan, of als die vrouw af en toe net wat minder gelukkig en tevreden is met haar thuiszijn, vind ik wel dat er begrip voor haar mag zijn.

[Zita]

ik zou geen reden weten te bedenken waarom een moeder van kinderen deze zeer belangrijke taak inruilt voor werk buitenshuis.

Ik wel. Ik heb geen kinderen, maar kan me heel goed voorstellen dat je zo nu en dan tegen het plafond vliegt als je week in week uit alleen maar het huishouden en de kinderen hebt.
's Ochtends: pa is wat gehaast, bovendien heeft ma wat last van een ochtendhumeur na een gebroken nacht. Dan kun je het beste maar zwijgen. Overdag: de kinderen. Eventueel een praatje bij het schoolplein, maar dat gaat niet veel verder dan hoofdluis en nieuw behang. Eind van de middag: pa komt thuis, kruipt weg achter de krant of speelt wat met de kinderen. Onder het eten: pa vertelt wat over zijn werk en over het laatste nieuws. Ma vertelt hoe de dag was: kinders, school, boodschappen enzovoorts. 's Avonds: pa naar vergadering, ma zit thuis.
Als een hele week er bij mij zo uit zou zien, zou ik erg toe zijn aan een baan. Om mensen te spreken. Om mijn blikveld te verruimen. Om mijn intelligentie in te zetten. Om gewaardeerd te worden. Om mezelf te zijn, en niet alleen maar moeder van mijn kinderen of echtgenote van mijn man.
Ook al zou ik dol zijn op mijn kinderen.

Dit is wel erg kort door de bocht

Tuurlijk. Ik chargeer. Daar ben ik erg goed in. En meestal komt dan de hoofdlijn van je betoog net wat beter uit de verf. En als je aan de andere kant van het bootje gaat hangen...enzovoortsenzovoorts.

[Marie-Henriëtte]

Ik begrijp de berichten van Zita ook wel, als reactie op Wilhelm. Hij kan geen redenen bedenken waarom vrouwen met kinderen ook nog (een dag) of een paar dagen buitenshuis willen werken. Zita wel. Ik ook.

Als je het met je partner kan afstemmen, zodat altijd één van de ouders bij de kinderen thuis is, dan is er geen probleem. Als de vrouw fulltime thuis wil blijven voor de kinderen kan ik mij dat prima voorstellen, maar laat iedereen het voor zichzelf invullen. Zolang er maar één van beide ouders bij de kinderen is. Dat is het belangrijkste.

[gertje]

Ik begrijp de berichten van Zita ook wel, als reactie op Wilhelm. Hij kan geen redenen bedenken waarom vrouwen met kinderen ook nog (een dag) of een paar dagen buitenshuis willen werken. Zita wel. Ik ook. Als je het met je partner kan afstemmen, zodat hij een paar dagen thuis is en de vrouw ook, met wederzijdse goedkeuring, dan is er geen probleem. Als de vrouw fulltime thuis wil blijven ook prima. Laat iedereen het voor zichzelf invullen. Zolang er maar één van beide ouders bij de kinderen is. Dat is het belangrijkste.

Ook ik begrijp best wat Zita bedoeld, al vraag ik me ook wel een beetje af of ze het moederschap niet onderschat..... Ik voel me soms MW, Psych, dominee, juf, bezigheidstherapeut en wat kunnne nwe nog meer verzinnen? in 1, dus de vraag is, wat is saaier moeder zijn of maar 1 beroep uitoefenen;)

Maar belangrijker vind ik, wat zegt de Bijbel volgens jullie?

[Zita]

Ik begrijp de berichten van Zita ook wel, als reactie op Wilhelm. Hij kan geen redenen bedenken waarom vrouwen met kinderen ook nog (een dag) of een paar dagen buitenshuis willen werken. Zita wel. Ik ook. Als je het met je partner kan afstemmen, zodat hij een paar dagen thuis is en de vrouw ook, met wederzijdse goedkeuring, dan is er geen probleem. Als de vrouw fulltime thuis wil blijven ook prima. Laat iedereen het voor zichzelf invullen. Zolang er maar één van beide ouders bij de kinderen is. Dat is het belangrijkste.

Ook ik begrijp best wat Zita bedoeld, al vraag ik me ook wel een beetje af of ze het moederschap niet onderschat..... Ik voel me soms MW, Psych, dominee, juf, bezigheidstherapeut en wat kunnne nwe nog meer verzinnen? in 1, dus de vraag is, wat is saaier moeder zijn of maar 1 beroep uitoefenen;)

Maar belangrijker vind ik, wat zegt de Bijbel volgens jullie?

In de Bijbel zien we veel werkende vrouwen. Ook gehuwde. Ze worden zelfs geprezen.
Ik vind het eerlijk gezegd ook best lastig om die praktische situatie om te zetten naar onze tijd. Toen had je te maken met inwonend personeel, een agrarische samenleving enzovoorts.
Voor mij is de Bijbelse lijn van bereidheid tot zelfverloochening belangrijker. We zien in onze tijd dat kinderen het beste af zijn als een van de ouders voor hen zorgt. De moeder is daarvoor de eerst aangewezene. (om mijn geschiedenisleraar van de middelbare school aan te halen: het is niet voor niets in de schepping gegeven dat de vrouw haar kleine kinderen met haar eigen lichaam voedt.) Als dat van de moeder zelfverloochening vraagt, dan moet zij bereid zijn die op te brengen.

[gertje]

Ik begrijp de berichten van Zita ook wel, als reactie op Wilhelm. Hij kan geen redenen bedenken waarom vrouwen met kinderen ook nog (een dag) of een paar dagen buitenshuis willen werken. Zita wel. Ik ook. Als je het met je partner kan afstemmen, zodat hij een paar dagen thuis is en de vrouw ook, met wederzijdse goedkeuring, dan is er geen probleem. Als de vrouw fulltime thuis wil blijven ook prima. Laat iedereen het voor zichzelf invullen. Zolang er maar één van beide ouders bij de kinderen is. Dat is het belangrijkste.

Ook ik begrijp best wat Zita bedoeld, al vraag ik me ook wel een beetje af of ze het moederschap niet onderschat..... Ik voel me soms MW, Psych, dominee, juf, bezigheidstherapeut en wat kunnne nwe nog meer verzinnen? in 1, dus de vraag is, wat is saaier moeder zijn of maar 1 beroep uitoefenen;)

Maar belangrijker vind ik, wat zegt de Bijbel volgens jullie?

In de Bijbel zien we veel werkende vrouwen. Ook gehuwde. Ze worden zelfs geprezen.
Ik vind het eerlijk gezegd ook best lastig om die praktische situatie om te zetten naar onze tijd. Toen had je te maken met inwonend personeel, een agrarische samenleving enzovoorts.
Voor mij is de Bijbelse lijn van bereidheid tot zelfverloochening belangrijker. We zien in onze tijd dat kinderen het beste af zijn als een van de ouders voor hen zorgt. De moeder is daarvoor de eerst aangewezene. (om mijn geschiedenisleraar van de middelbare school aan te halen: het is niet voor niets in de schepping gegeven dat de vrouw haar kleine kinderen met haar eigen lichaam voedt.) Als dat van de moeder zelfverloochening vraagt, dan moet zij bereid zijn die op te brengen.

Dat zelfverlochening klinkt dan zo als een strijd.......Heel voorzichtig zeg ik nu, als je de Heere vreest, Hem liefhebt, is dat dan altijd maar te voelen je zelf te verlochenen? of ervaar je juist blijdschap?of kiezen we vaak zelf ons eigen pad? ( ps, ik zucht ook wel eens van poepluiers enz hoor)

Daarnaast vraag k me af of het met niveau te maken heeft, de drang om te werken, om er eens uit te zijn... Ik zij het al met gekkigheid, maar wel met een serieuze ondertoon, opvoeden vraagt behoorlijke kenniso alrlij vlak, is mijn ondervinding..

[Tiberius]

ik zou geen reden weten te bedenken waarom een moeder van kinderen deze zeer belangrijke taak inruilt voor werk buitenshuis.

Ik wel. Ik heb geen kinderen, maar kan me heel goed voorstellen dat je zo nu en dan tegen het plafond vliegt als je week in week uit alleen maar het huishouden en de kinderen hebt.
's Ochtends: pa is wat gehaast, bovendien heeft ma wat last van een ochtendhumeur na een gebroken nacht. Dan kun je het beste maar zwijgen. Overdag: de kinderen. Eventueel een praatje bij het schoolplein, maar dat gaat niet veel verder dan hoofdluis en nieuw behang. Eind van de middag: pa komt thuis, kruipt weg achter de krant of speelt wat met de kinderen. Onder het eten: pa vertelt wat over zijn werk en over het laatste nieuws. Ma vertelt hoe de dag was: kinders, school, boodschappen enzovoorts. 's Avonds: pa naar vergadering, ma zit thuis.
Als een hele week er bij mij zo uit zou zien, zou ik erg toe zijn aan een baan. Om mensen te spreken. Om mijn blikveld te verruimen. Om mijn intelligentie in te zetten. Om gewaardeerd te worden. Om mezelf te zijn, en niet alleen maar moeder van mijn kinderen of echtgenote van mijn man.
Ook al zou ik dol zijn op mijn kinderen.

In deze situatie zou ik je adviseren naar een huwelijks therapeut te gaan; een baan zoeken is hier geen oplossing.

[helma]

Zita!! Het is zo heerlijk om 'gewoon' moeder te zijn.
En waardering? Dat vergeten ze weleens, maar een kleverige zoen of zomaar een (al of niet geknakt) bloemetje wat ze je toestoppen is voor mij meer waardering dan het mooi-klinkende compliment wat in de zakenwereld vaak klinkt om toch maar vooral je prestaties omhoog te krikken. (om maar niet te spreken van het warme gevoel wat pubers je geven door even 'Boks' met je te doen in het voorbijlopen)
Niet is zo echt als een complimentje of een liefdesverklaring van een kind.
Moeder zijn is echt een grote zegen en heerlijk als je er echt alle tijd voor hebt.
pas logeerde hier een kind van een werkende moeder: wilt u vlechtjes bij me doen? Daar heeft mijn moeder nooit tijd voor....

[Marnix]

Mooie reactie! *boks*

[JolandaOudshoorn]

ik zou geen reden weten te bedenken waarom een moeder van kinderen deze zeer belangrijke taak inruilt voor werk buitenshuis.

Ik wel. Ik heb geen kinderen, maar kan me heel goed voorstellen dat je zo nu en dan tegen het plafond vliegt als je week in week uit alleen maar het huishouden en de kinderen hebt.
's Ochtends: pa is wat gehaast, bovendien heeft ma wat last van een ochtendhumeur na een gebroken nacht. Dan kun je het beste maar zwijgen. Overdag: de kinderen. Eventueel een praatje bij het schoolplein, maar dat gaat niet veel verder dan hoofdluis en nieuw behang. Eind van de middag: pa komt thuis, kruipt weg achter de krant of speelt wat met de kinderen. Onder het eten: pa vertelt wat over zijn werk en over het laatste nieuws. Ma vertelt hoe de dag was: kinders, school, boodschappen enzovoorts. 's Avonds: pa naar vergadering, ma zit thuis.
Als een hele week er bij mij zo uit zou zien, zou ik erg toe zijn aan een baan. Om mensen te spreken. Om mijn blikveld te verruimen. Om mijn intelligentie in te zetten. Om gewaardeerd te worden. Om mezelf te zijn, en niet alleen maar moeder van mijn kinderen of echtgenote van mijn man.
Ook al zou ik dol zijn op mijn kinderen.

Het schuine, onderstreepte dikgedukte zou je al anders kunnen invullen: 's Avonds ma naar vergadering, pa zit thuis
Werkt goed, overdag de moeder thuis en 's avonds de vader. Daarnaast, ik kan mijn intelligentie inzetten om mijn kinderen beter te begeleiden, mijn theologische kennis uit te breiden en de waardering krijg ik in mijn gezin en in mijn gemeente. Overigens is het een fabeltje dat vrijwilligerswerk alleen maar "dom" werk zou zijn, ik mag nu vrijwillig gaan werken aan een deelbeleidsplan van de kerkelijke gemeente.