Is ons Christus niet 2000 jaar geleden al gegeven?
Zoals Marnix al zegt ,de joden WILDEN Hem niet als koning.

Joannah schreef:Is ons Christus niet 2000 jaar geleden al gegeven?
Zoals Marnix al zegt ,de joden WILDEN Hem niet als koning.

Hoe zijn mensen in het Oude Testament dan zalig geworden?

Joannah schreef:Is ons Christus niet 2000 jaar geleden al gegeven?

Al veel eerder is Hij gegeven!
Lees Genisis 3:15 maar.

? Het wordt nu wel wonderlijk. God beloofde Hem al toen. Dat is wat anders dan dat Hij toen al gegeven was, dat lees ik in Genesis 3:15 ook niet.

eenvoudige schreef:

Joannah schreef:Is ons Christus niet 2000 jaar geleden al gegeven?
Zoals Marnix al zegt ,de joden WILDEN Hem niet als koning.

Hoe zijn mensen in het Oude Testament dan zalig geworden?

Jezus heeft het over Petrus en de Rots, op welke Hij Zijn Gemeente ZAL gaan bouwen.Dit is de bedeling die ons aangaat.
het oude verbond was destijds al de verdwijning nabij.
En PvS, ook gen 3:15 spreekt over ZAL, toekomstige tijd.
het Offer is pas op Golgotha betaald.

Joannah schreef:

eenvoudige schreef:

Joannah schreef:Is ons Christus niet 2000 jaar geleden al gegeven?
Zoals Marnix al zegt ,de joden WILDEN Hem niet als koning.

Hoe zijn mensen in het Oude Testament dan zalig geworden?

Jezus heeft het over Petrus en de Rots, op welke Hij Zijn Gemeente ZAL gaan bouwen.Dit is de bedeling die ons aangaat.
het oude verbond was destijds al de verdwijning nabij.

Matth. 16:18 "En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra(kantt.16) zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen."
kantt.16: Dat is, steen, of steenrots; namelijk op deze belijdenis, die gij van Mij doet. Of, op Mij dien gij beleden hebt. Want Christus is alleen het fondament Zijner gemeente, 1 Cor. 13:11; hoewel ook Petrus en ook de andere apostelen, ten aanzien van hun leer, fondamenten der gemeente kunnen genaamd worden, gelijk te zien is Openb. 21:19.

Ook in het O.T. is Christus het Fondament waarop de mensen zalig zijn geworden.
Ef. 2:20 "Gebouwd op het fundament der apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus is de uiterste Hoeksteen."

Joannah schreef:

PvS schreef:

Joannah schreef:Op geen enkele manier mag een mens zeggen dat God een welmenend aanbod van genade aanbiedt, wat vervolgens niet aan allen die het aannemen zou worden geschonken.

..."Een mens kan geen ding aannemen, zo het hem uit den hemel niet gegeven is", Joh. 3: 27.

Voor dat ik hier op in ga, vraag ik theoloog's visie, die beslist beter kan verwoorden hoe deze paradox opgehelderd kan worden.
De context in Joh 3 lijkt me niet onbelangrijk.

Deze tekst is zoals je ook zelf kunt vaststellen een antwoord op de vraag van de discipelen van Johannes. Waarom doopt Jezus en gaat iedereen achter hem aan?

Johannes opmerking kan gaan over Jezus zelf. Je kunt er niets aan doen dat Jezus deze autoriteit heeft, sterker deze heeft Hij van God (NB "uit de hemel" een joodse manier van spreken over God).

Johannes opmerking kan ook gaan over hemzelf. Dan bedoelt Johannes hier te zeggen: "Ho, ho, ik ben de Messias niet, zoiets moet je van God ontvangen. En je weet hoe het zit, ik ben maar de wegbereider."

Nu is deze tekst door het "geen ding" heel breed. Het kan dus in deze context gebruikt worden. Ik zou zelf eerder kiezen voor de tekst uit

Johannes 1:11-12 schreef: 11 Hij is gekomen tot het Zijne, en de Zijnen hebben Hem niet aangenomen.
12 Maar zovelen Hem aangenomen hebben, dien heeft Hij macht gegeven kinderen Gods te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven;
13 Welke niet uit den bloede, noch uit den wil des vleses, noch uit den wil des mans, maar uit God geboren zijn.

Hier wordt met duidelijk met twee "woorden" gesproken. Er is sprake van aannemen door de anderen dan de Zijnen (hier het volk Israel) en er is sprake van dat God ons de autoriteit geeft om kinderen van God te worden. Wij waren eerst het eigendom van de duisternis=van Satan. Nu geeft Jezus Christus ons de autoriteit om Zijn kind te worden.

Daarbij is weer een actie van deze kinderen van God, "namelijk die in Zijn naam geloven". En er is ook een actie van God zelf, namelijk dat wij uit Hem geboren zijn.

De hele Schrift ademt deze tweezijdigheid. Er wordt van ons altijd een actieve houding gevraagd, nl. bekeer je. (NB De enige tekst in Jer. 31:18 die zegt: "Bekeer mij, zo zal ik bekeerd zijn." gaat over Efraïm die zich beklaagt bij God. De vraag is hier zelfs of de klacht terecht is.)
Tegelijk wordt duidelijk dat het Gods werk is om mensen te redden. Zie bv. Romeinen 3, waarin Paulus heel duidelijk maakt dat er van mensen niet zo heel veel (understatement) te verwachten is.

Het kan zo gauw erop komen dat God de schuld krijgt van ons ongeloof. Ongeloof is gewoon zonde= je doel missen in dit leven. Soms zijn ook klagende kinderen van God te bestraffen. Ze leven in het donker omdat ze niet Gods Woord geloven. Ze doen om het in goed Nederlands te zeggen, moeilijker dan God doet. Ik vind het stukje van Boston wat dat betreft wel bijzonder. Hij is iemand die allerlei zieleroerselen ontrafeld, maar tegelijkertijd blijft staan voor het simpel tot Jezus gaan. Dat laatste lijkt in de Nadere Reformatie soms stevig uit de bocht te vliegen.

eenvoudige schreef:

Joannah schreef:

eenvoudige schreef:

Joannah schreef:Is ons Christus niet 2000 jaar geleden al gegeven?
Zoals Marnix al zegt ,de joden WILDEN Hem niet als koning.

Hoe zijn mensen in het Oude Testament dan zalig geworden?

Jezus heeft het over Petrus en de Rots, op welke Hij Zijn Gemeente ZAL gaan bouwen.Dit is de bedeling die ons aangaat.
het oude verbond was destijds al de verdwijning nabij.

Matth. 16:18 "En Ik zeg u ook, dat gij zijt Petrus, en op deze petra(kantt.16) zal Ik Mijn gemeente bouwen, en de poorten der hel zullen haar niet overweldigen."
kantt.16: Dat is, steen, of steenrots; namelijk op deze belijdenis, die gij van Mij doet. Of, op Mij dien gij beleden hebt. Want Christus is alleen het fondament Zijner gemeente, 1 Cor. 13:11; hoewel ook Petrus en ook de andere apostelen, ten aanzien van hun leer, fondamenten der gemeente kunnen genaamd worden, gelijk te zien is Openb. 21:19.

Ook in het O.T. is Christus het Fondament waarop de mensen zalig zijn geworden.
Ef. 2:20 "Gebouwd op het fundament der apostelen en profeten, waarvan Jezus Christus is de uiterste Hoeksteen."

Is het antwoord niet gewoon dat mensen in het OT hoopten op de openbaring van de Messias.

"1 Pe 1:10-11" schreef:10 Van welke zaligheid ondervraagd en onderzocht hebben de profeten, die geprofeteerd hebben van de genade, aan u geschied;
11 Onderzoekende, op welke of hoedanigen tijd de Geest van Christus, Die in hen was, beduidde en te voren getuigde, het lijden, dat op Christus komen zou, en de heerlijkheid daarna volgende.

"Heb 11:13" schreef:13 Deze allen zijn in het geloof gestorven, de beloften niet verkregen hebbende, maar hebben dezelve van verre gezien, en geloofd, en omhelsd, en hebben beleden, dat zij gasten en vreemdelingen op de aarde waren.

Ze hebben de beloften die God deed, en de Beloofde, van verre gezien. Ze zijn niet zalig geworden door het brengen van offers, maar door hun geloof.

Rom. 3:25 laat iets zien van de manier waarop mensen vóór Christus toch behouden werden.

Jongere schreef:Rom. 3:25 laat iets zien van de manier waarop mensen vóór Christus toch behouden werden.

Ik begrijp niet wat je met aangehaalde tekst wilt zeggen.
Zou je dat uit willen leggen, Jongere?

25 Hem heeft God openlijk aangewezen als middel tot verzoening, door het geloof in Zijn bloed. Dit was om Zijn gerechtigheid te bewijzen vanwege het voorbij laten gaan van de zonden die eertijds hadden plaatsgevonden onder de verdraagzaamheid van God.

- Jezus is door God openlijk aangewezen als middel tot verzoening
- Door het geloof in zijn bloed
- Om Zijn gerechtigheid te bewijzen vanwege het voorbij laten gaanvan de zonden die eerder hadden plaatsgevonden. Kortom, als Jezus niet was gekomen zou je kunnen spreken van onrechtvaardigheid omdat de schuld niet betaald hoefde te worden, maar Jezus droeg ook de schuld van hen die voor Hem leefden en zo bewees God Zijn gerechtigheid.

Zoals Marnix het zegt, PvS.
De zonden voor Christus is God voorbij gegaan in "verdraagzaamheid". Een rechtvaardig God kán zonden echter niet door de vingers zien of voorbij gaan, daarom is nu Zijn rechtvaardigheid voor goed met kracht geopenbaard: in het sterven van Christus heeft God betoond dat Hij een rechtvaardige God is Die zonden straft.
De tekst maakt wel duidelijk wat een groot verschil het is om ná Christus' komst te leven, met name als het gaat om geloofszekerheid. Voor de OT-gelovigen was er wel het geloof, maar niet de vaste zekerheid waarop ze konden zien: het eenmalige offer van Christus. Zij moesten (en mochten) zien op het terugkerende offer in de tempel. En geloofden wel vast dát God Zijn rechtvaardigheid zou betonen en verlossing zou geven. In Christus heeft God dat gedaan.

Jongere schreef:Zoals Marnix het zegt, PvS.
De zonden voor Christus is God voorbij gegaan in "verdraagzaamheid". Een rechtvaardig God kán zonden echter niet door de vingers zien of voorbij gaan, daarom is nu Zijn rechtvaardigheid voor goed met kracht geopenbaard: in het sterven van Christus heeft God betoond dat Hij een rechtvaardige God is Die zonden straft.
De tekst maakt wel duidelijk wat een groot verschil het is om ná Christus' komst te leven, met name als het gaat om geloofszekerheid. Voor de OT-gelovigen was er wel het geloof, maar niet de vaste zekerheid waarop ze konden zien: het eenmalige offer van Christus. Zij moesten (en mochten) zien op het terugkerende offer in de tempel. En geloofden wel vast dát God Zijn rechtvaardigheid zou betonen en verlossing zou geven. In Christus heeft God dat gedaan.

Ik geloof dat zij (de OT-gelovigen) wél de vaste zekerheid hadden, hen in de moederbelofte (Gen. 3:15) gegeven.
Zie ook hoe Jesaja er van schrijft: "Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven...(ziehier de zekerheid)
Er was bij de OT-gelovigen geen sprake dat Jezus niet zou komen, zoals voorgesteld door Marnix.
Gods beloven is doen!

PvS schreef:

Jongere schreef:Zoals Marnix het zegt, PvS.
De zonden voor Christus is God voorbij gegaan in "verdraagzaamheid". Een rechtvaardig God kán zonden echter niet door de vingers zien of voorbij gaan, daarom is nu Zijn rechtvaardigheid voor goed met kracht geopenbaard: in het sterven van Christus heeft God betoond dat Hij een rechtvaardige God is Die zonden straft.
De tekst maakt wel duidelijk wat een groot verschil het is om ná Christus' komst te leven, met name als het gaat om geloofszekerheid. Voor de OT-gelovigen was er wel het geloof, maar niet de vaste zekerheid waarop ze konden zien: het eenmalige offer van Christus. Zij moesten (en mochten) zien op het terugkerende offer in de tempel. En geloofden wel vast dát God Zijn rechtvaardigheid zou betonen en verlossing zou geven. In Christus heeft God dat gedaan.

Ik geloof dat zij (de OT-gelovigen) wél de vaste zekerheid hadden, hen in de moederbelofte (Gen. 3:15) gegeven.
Zie ook hoe Jesaja er van schrijft: "Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven...(ziehier de zekerheid)
Er was bij de OT-gelovigen geen sprake dat Jezus niet zou komen, zoals voorgesteld door Marnix.Gods beloven is doen!

waar veronderstelt marnix dat dik gedrukte??

PvS schreef:

Jongere schreef:Zoals Marnix het zegt, PvS.
De zonden voor Christus is God voorbij gegaan in "verdraagzaamheid". Een rechtvaardig God kán zonden echter niet door de vingers zien of voorbij gaan, daarom is nu Zijn rechtvaardigheid voor goed met kracht geopenbaard: in het sterven van Christus heeft God betoond dat Hij een rechtvaardige God is Die zonden straft.
De tekst maakt wel duidelijk wat een groot verschil het is om ná Christus' komst te leven, met name als het gaat om geloofszekerheid. Voor de OT-gelovigen was er wel het geloof, maar niet de vaste zekerheid waarop ze konden zien: het eenmalige offer van Christus. Zij moesten (en mochten) zien op het terugkerende offer in de tempel. En geloofden wel vast dát God Zijn rechtvaardigheid zou betonen en verlossing zou geven. In Christus heeft God dat gedaan.

Ik geloof dat zij (de OT-gelovigen) wél de vaste zekerheid hadden, hen in de moederbelofte (Gen. 3:15) gegeven.
Zie ook hoe Jesaja er van schrijft: "Want een Kind is ons geboren, een Zoon is ons gegeven...(ziehier de zekerheid)
Er was bij de OT-gelovigen geen sprake dat Jezus niet zou komen, zoals voorgesteld door Marnix.
Gods beloven is doen!

Helemaal mee eens!

Geloven is vertrouwen!!! Vertrouwen op Gods beloften.
Hoe kunnen wij God vertrouwen? Als we Hem kennen!

Dat is in het natuurlijke leven ook zo, wanneer vertrouwen we iemand? Als we hem kennen!
Van nature kennen we God niet. Daarom vertrouwen wij Hem niet.
Maar als we God door Christus leren kennen vertrouwen we op Zijn beloften!!