Re: Gele-hesjes protesten
Geplaatst: 12 dec 2018, 12:13
Ik begrijp het wel. Als je je schaamt is het erg lastig om hulp tevragen aan mensen die je kent, je iedere week tegenkomt. En is het makkelijker om dat anoniem te doen. Waardoor de hulproep naar buiten komt. Alleen het trieste is dat dat niet het effect heeft dat ze nu concreet hulp krijgt. Het feit dat dit voorkomt geeft aan dat niet alle diaconieën hun blik hierop scherp hebben. En dat komt omdat vanuit een rijke situatie vaak geen ervaring is in waar mensen die het niet rijk hebben tegenaan lopen. Dankzij het beeld dat er toch wel allerlei potjes zijn waar mensen uit toegestopt worden. Alsof daarmee geen armoede meer bestaat.Zeeuw schreef:Dat eerste klopt. De kerk heeft zeker deze verantwoordelijkheid. En ik hoop dat ze deze op de juiste wijze invult. Dat is iig wel mijn ervaring met diaconaat.Lilian1975 schreef:De diaconie kan niet alles ruiken. Maar wel misschien bedenken wat zijn de risicovolle situaties. En af en toe de vinger aan de pols houden. Iedereen kan bedenken dat als een bedrijf failliet is, mensen in de schuldsanering terechtkomen. Of een weduwe met 12 kinderen, man al een poos ziek dus geen inkomsten de financiële situatie wel eens wat (te) krap kan zijn. En ik hoor al jaren. Ja die schaamte he?Zeeuw schreef:Ik ben het grotendeels met je eens. Toch vind ik het niet helemaal logisch dat iemand de stap naar de diaconie niet zet. Natuurlijk, die zou dit moeten regelen/weten, maar men weet niet altijd alles. En mensen kunnen ook de schijn ophouden. Ik snap de schaamte. Maar toch, je bent uiteindelijk zelf verantwoordelijk voor het al dan niet inschakelen van hulpbronnen. Wel het verhaal in de krant, niet een belletje naar een diaken. Dat schuurt echt bij mij. Misschien staat er nu ergens een diaken knalrood van schaamte te zijn, terwijl die graag wilde helpen.Lilian1975 schreef:
En ik denk als er meer besef was van deze stille armoede, een diaconie niet gaat zitten wachten tot mensen zelf aankloppen. Wanneer er mensen in een diaconie zouden zitten die zelf ervaren hebben niet rond te kunnen komen zal er eerder oog voor zijn. Lijkt mij.
Als we dan weten dat die schaamte er is, moeten we daar als kerk ook naar handelen. Door te handelen en niet af te wachten tot mensen hun schaamte overwonnen hebben.
Overigens is de naam van de weduwe gefingeerd... dus ze staat niet met naam en toenaam in de krant
Maar dat neemt de persoonlijke niet weg. Ik hou er niet van als mensen, dan niet met naam en toenaam, wel in de krant naar de kerk wijzen, maar niet even de telefoon kunnen pakken.