ejvl schreef:In de kerken zoals genoemd in de voorwaarden van dit forum spelen wellicht wel zaken aangaande uiterlijkheden zoals kleding, sieraden, hoofdbedekking, gezangen en dergelijke, maar jij noemde wezenlijke zaken zoals het homo-huwelijk en dergelijke.
Even voor de laatste keer, het gaat niet om oorbellen of hoeden alleenlijk!
In de CGK gaat het om invoeren van andere gezangen, opwekkingsliederen, een beamer, bloemen in de kerk, en de veranderende prediking. En daar ging volgens mij de discussie over. Is de veranderde prediking nu een gevolg van verschuiven of is het juist andersom? Dat heb ik nog steeds niet gelezen hier.
Of hier en daar ongeloof, dat het misschien wel overdreven is.
In de andere kerken, zoals bijvoorbeeld de PKN, zie je het homohuwelijk steeds meer geaccepteerd worden, vrouwelijke predikanten en k.r. leden zijn er al een tijdje, en predikanten die uitkomen voor hun homofiele geaardheid.
Ook worden er gezamenlijke kerkdiensten belegd van PKN en rooms katholiek.
ejvl schreef:Daarom blijf ik bij wat ik eerder schreef, als je als predikant deze randzaken niet specifiek noemt, dus niet zeggen dat als God een vrouw bekeerd de oorbellen uit gaan, maar dat wel in eerbaarheid en sober gerekend wordt, de onduidelijkheid en verscheidenheid minder zal worden.
In zijn algemeenheid is het zo dat er vroeger meer natuurlijk gezag uitging van een dominee, hij behoorde bij de notabelen.
Nu hoor je mensen zeggen, je moet zelf de Schriften onderzoeken, dominee kan me nog meer vertellen.
ejvl schreef:Over wezenlijke zaken zoals door jou genoemd zou binnen een verband geen enkele discussie mogen zijn, binnen de PKN bijvoorbeeld is het wel erg lastig omdat daar de verscheidenheid erg groot is, al zijn daarbinnen vele stromingen.
Ja dat klopt en heb ik ook al benoemd. Een van oorsprong gereformeerde kerk heeft een ander karakter dan een van oorsprong hervormde bondsgemeente.
W.b. kinderen aan het avondmaal, die discussie is al gestart in de jaren 80, weet ik vanwege familie die hier kerkt.
En de mensen die hier verontwaardigd op reageerden, bogen in de loop van de jaren mee. Want als je hen 5 of 10 jaar later sprak, waren ze een stuk genuanceerder. En dat zie je dus vaker, dat zie ik bij mezelf net zo goed. Er lijkt een zekere gewenning op te treden en daarom is het zo gevaarlijk.
En wellicht ook dat je eerst met zn 30en dezelfde mening bent toegedaan, maar als er steeds één afvalt, blijf je uiteindelijk alleen over en is het draagvlak weg.
Hoe sterk ben je dan, om dan toch in je standpunt te blijven, is dan de vraag.