Ararat schreef:Dit is gevoelig en aangrijpend, dus ik vraag het voorzichtig en liever in algemene zin: maakt -met deze gang van zaken rondom studie en beroepbaarstelling- het uitblijven van een beroep dat er door de betrokkene zo getwijfeld wordt aan de roeping dat hij zich terugtrekt als kandidaat?

Het gaat om een predikant die al twee gemeenten heeft gediend. Verder heb ik daar geen informatie over, dus dan valt er weinig ter zake doende te zeggen.

Wat begint dit een raar topic te worden.
Borrelpraat en onkunde wordt geëtaleerd.

Een ds wordt niet zomaar losgemaakt. Echt niet. In geen enkel kerkverband.
Dat is een heel proces. Pijnlijk voor alle partijen. Maar nooit zonder reden. Nooit.
En reken maar dat dit een heel overwogen proces is waar besluiten in biddend opzien genomen worden.
Moeilijk voor de classis, moeilijk voor de gemeente en moeilijk voor de predikant.

Is het dan als losgemaakte voorganger onmogelijk om weer een gemeente te krijgen?
Nee , zeker niet. De Heere leidt soms wonderlijk. Maar de weg kan ook zeker anders zijn.

Meer hoeven we daar als mensen niet van te vinden.

Bezorgd schreef:Wat begint dit een raar topic te worden.
Borrelpraat en onkunde wordt geëtaleerd.

Een ds wordt niet zomaar losgemaakt. Echt niet. In geen enkel kerkverband.
Dat is een heel proces. Pijnlijk voor alle partijen. Maar nooit zonder reden. Nooit.
En reken maar dat dit een heel overwogen proces is waar besluiten in biddend opzien genomen worden.
Moeilijk voor de classis, moeilijk voor de gemeente en moeilijk voor de predikant.

Is het dan als losgemaakte voorganger onmogelijk om weer een gemeente te krijgen?
Nee , zeker niet. De Heere leidt soms wonderlijk. Maar de weg kan ook zeker anders zijn.

Meer hoeven we daar als mensen niet van te vinden.

Mooie, nuchtere nuancering.

Ik wil er nog aan toevoegen dat ik ergens toch blij ben dat er in de GG niet zo onvoorzichtig lijkt te worden beroepen als eerder weleens leek te gebeuren. Dat is een waardeoordeel, dat besef ik, en het zal niet in alle gevallen op gaan. Maar vaak kreeg ik het gevoel: "Áls we maar een dominee hebben, maakt niet uit of het past". Die tendens lijkt wat te keren.

Job schreef: Mooie, nuchtere nuancering.

Ik wil er nog aan toevoegen dat ik ergens toch blij ben dat er in de GG niet zo onvoorzichtig lijkt te worden beroepen als eerder weleens leek te gebeuren. Dat is een waardeoordeel, dat besef ik, en het zal niet in alle gevallen op gaan. Maar vaak kreeg ik het gevoel: "Áls we maar een dominee hebben, maakt niet uit of het past". Die tendens lijkt wat te keren.

Hoe verhoudt zich dat tot de gedachte dat God alles bestuurt en dat er zo min mogelijk mensenwerk mag zijn rondom beroepingswerk?

Dat is een heel verkeerde gedachte, en ik hoop dat die gedachte geen invloed heeft. God mag alles in zijn wijze handen houden, maar de kans dat je thuis komt als je willekeurig naar links en naar rechts gaat, is desondanks heel gering. De kans dat bij toeval de juiste beslissingen genomen worden, lijkt me ook niet groot.

Wat zou je ervan vinden als het curatorium vervangen werd door een dobbelsteen?

DDD schreef:Dat is een heel verkeerde gedachte, en ik hoop dat die gedachte geen invloed heeft. God mag alles in zijn wijze handen houden, maar de kans dat je thuis komt als je willekeurig naar links en naar rechts gaat, is desondanks heel gering. De kans dat bij toeval de juiste beslissingen genomen worden, lijkt me ook niet groot.

Wat zou je ervan vinden als het curatorium vervangen werd door een dobbelsteen?

Dat ben ik eens met je. Het is ook niet mijn gedachte, maar ik meen hem weleens te hebben zien rondwaren alhier. Daarom werd ik opeens nieuwsgierig.

Ararat schreef:

Job schreef: Mooie, nuchtere nuancering.

Ik wil er nog aan toevoegen dat ik ergens toch blij ben dat er in de GG niet zo onvoorzichtig lijkt te worden beroepen als eerder weleens leek te gebeuren. Dat is een waardeoordeel, dat besef ik, en het zal niet in alle gevallen op gaan. Maar vaak kreeg ik het gevoel: "Áls we maar een dominee hebben, maakt niet uit of het past". Die tendens lijkt wat te keren.

Hoe verhoudt zich dat tot de gedachte dat God alles bestuurt en dat er zo min mogelijk mensenwerk mag zijn rondom beroepingswerk?

Morge Ararat,

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik hier toch wat anders over ben gaan denken in de loop der jaren. Het gaat om de Woordbediening en in die zin zou het niet uit moeten maken wie de boodschapper is.

Maar het blijkt dat de boodschapper ook zichzelf meebrengt. Dat kan ook niet anders. Maar nu dat eenmaal zo is, moet er m.i. op gelet worden dat hij enigszins in de gemeente past, al mag dat argument nooit op de voorgrond staan, vind ik. Dat is wel een belangrijk punt.

Als je een Rotterdams predikant hebt met het hart op de tong die nergens doekjes om windt en zegt wat hij denkt en dat ook van zijn gemeenteleden verwacht, kan dat fricties opleveren in een Veluwse gemeente. Ik noem maar wat. Als een predikant feedback lastig vindt, is een regio-Rotterdamse gemeente misschien niet de eerste de beste plaats. Even gechargeerd, en niets ten nadele van Rotterdam. (Ik woon er in de buurt, dat ken je wel horen toch?)

En ja, dit is menselijk gedacht. En is een spanningsveld.

EDIT: En uiterrrrrrraard ook helemaal niets ten nadele van de prachtige Veluwe en haar bewoners

Dankjewel Job, God schakelt idd mensen in, dus hebben mensen ook een eigen verantwoordelijkheid. Toch gaat niets buiten Zijn beleid om. Het blijft bijzonder.

Job schreef:

Ararat schreef:

Job schreef: Mooie, nuchtere nuancering.

Ik wil er nog aan toevoegen dat ik ergens toch blij ben dat er in de GG niet zo onvoorzichtig lijkt te worden beroepen als eerder weleens leek te gebeuren. Dat is een waardeoordeel, dat besef ik, en het zal niet in alle gevallen op gaan. Maar vaak kreeg ik het gevoel: "Áls we maar een dominee hebben, maakt niet uit of het past". Die tendens lijkt wat te keren.

Hoe verhoudt zich dat tot de gedachte dat God alles bestuurt en dat er zo min mogelijk mensenwerk mag zijn rondom beroepingswerk?

Morge Ararat,

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik hier toch wat anders over ben gaan denken in de loop der jaren. Het gaat om de Woordbediening en in die zin zou het niet uit moeten maken wie de boodschapper is.

Maar het blijkt dat de boodschapper ook zichzelf meebrengt. Dat kan ook niet anders. Maar nu dat eenmaal zo is, moet er m.i. op gelet worden dat hij enigszins in de gemeente past, al mag dat argument nooit op de voorgrond staan, vind ik. Dat is wel een belangrijk punt.

Als je een Rotterdams predikant hebt met het hart op de tong die nergens doekjes om windt en zegt wat hij denkt en dat ook van zijn gemeenteleden verwacht, kan dat fricties opleveren in een Veluwse gemeente. Ik noem maar wat. Als een predikant feedback lastig vindt, is een regio-Rotterdamse gemeente misschien niet de eerste de beste plaats. Even gechargeerd, en niets ten nadele van Rotterdam. (Ik woon er in de buurt, dat ken je wel horen toch?)

En ja, dit is menselijk gedacht. En is een spanningsveld.

EDIT: En uiterrrrrrraard ook helemaal niets ten nadele van de prachtige Veluwe en haar bewoners

Wat je hier typt, is inderdaad de basis onder de theorie van de homiletische driehoek.
In de preek gaat niet het alleen om het Woord, maar om het samenspel tussen prediker, hoorder en de tekst.
Het Woord is het uitgangspunt, en de prediker dient dit actueel te maken voor zijn hoorders.
En om in jouw voorbeeld te blijven: een Rotterdams publiek zal een andere aanspraak nodig hebben dan een Veluws publiek.
Evenals de Filippenzen bijvoorbeeld anders aangesproken werden dan de Galaten, terwijl het evangelie hetzelfde is.

Tiberius schreef: Wat je hier typt, is inderdaad de basis onder de theorie van de homiletische driehoek.
In de preek gaat niet het alleen om het Woord, maar om het samenspel tussen prediker, hoorder en de tekst.
Het Woord is het uitgangspunt, en de prediker dient dit actueel te maken voor zijn hoorders.
En om in jouw voorbeeld te blijven: een Rotterdams publiek zal een andere aanspraak nodig hebben dan een Veluws publiek.
Evenals de Filippenzen bijvoorbeeld anders aangesproken werden dan de Galaten, terwijl het evangelie hetzelfde is.

Interessant die homiletische driehoek, niet eerder van gehoord. Dankjewel, ga ik me eens verder in inlezen.

Job schreef:

Tiberius schreef: Wat je hier typt, is inderdaad de basis onder de theorie van de homiletische driehoek.
In de preek gaat niet het alleen om het Woord, maar om het samenspel tussen prediker, hoorder en de tekst.
Het Woord is het uitgangspunt, en de prediker dient dit actueel te maken voor zijn hoorders.
En om in jouw voorbeeld te blijven: een Rotterdams publiek zal een andere aanspraak nodig hebben dan een Veluws publiek.
Evenals de Filippenzen bijvoorbeeld anders aangesproken werden dan de Galaten, terwijl het evangelie hetzelfde is.

Interessant die homiletische driehoek, niet eerder van gehoord. Dankjewel, ga ik me eens verder in inlezen.

Nogmaals: leuk om hier iets over te lezen. Klopt mijn inschatting dat in de rechterkant van de gereformeerde gezindte vanuit de homiletische driehoek het onderdeel "hoorder" overwegend geestelijk wordt ingevuld? Met andere woorden: dat de preek wordt afgestemd op "waar de kudde legert"? En niet zozeer op culturele, plaatselijke kenmerken?
(Waarop uiterlijke aspecten als "gewaad, gelaat en gepraat" dan wel weer een uitzondering kunnen zijn.)

Job schreef:

Job schreef:

Tiberius schreef: Wat je hier typt, is inderdaad de basis onder de theorie van de homiletische driehoek.
In de preek gaat niet het alleen om het Woord, maar om het samenspel tussen prediker, hoorder en de tekst.
Het Woord is het uitgangspunt, en de prediker dient dit actueel te maken voor zijn hoorders.
En om in jouw voorbeeld te blijven: een Rotterdams publiek zal een andere aanspraak nodig hebben dan een Veluws publiek.
Evenals de Filippenzen bijvoorbeeld anders aangesproken werden dan de Galaten, terwijl het evangelie hetzelfde is.

Interessant die homiletische driehoek, niet eerder van gehoord. Dankjewel, ga ik me eens verder in inlezen.

Nogmaals: leuk om hier iets over te lezen. Klopt mijn inschatting dat in de rechterkant van de gereformeerde gezindte vanuit de homiletische driehoek het onderdeel "hoorder" overwegend geestelijk wordt ingevuld? Met andere woorden: dat de preek wordt afgestemd op "waar de kudde legert"? En niet zozeer op culturele, plaatselijke kenmerken?
(Waarop uiterlijke aspecten als "gewaad, gelaat en gepraat" dan wel weer een uitzondering kunnen zijn.)

Dat is m.i. eerder afhankelijk van het thema waarover de preek gaat, dan over de positie binnen of buiten de gereformeerde gezindte.
Ik kan me voorstellen dat bij de behandeling van de 10 geboden vooral ook bepaalde specifieke volkszonden benoemd worden, denk bijvoorbeeld aan materialisme, belastingontduiking, gehoorzaamheid aan de overheid, roddelen, enz.

Tiberius schreef:

Job schreef:

Job schreef:

Tiberius schreef: Wat je hier typt, is inderdaad de basis onder de theorie van de homiletische driehoek.
In de preek gaat niet het alleen om het Woord, maar om het samenspel tussen prediker, hoorder en de tekst.
Het Woord is het uitgangspunt, en de prediker dient dit actueel te maken voor zijn hoorders.
En om in jouw voorbeeld te blijven: een Rotterdams publiek zal een andere aanspraak nodig hebben dan een Veluws publiek.
Evenals de Filippenzen bijvoorbeeld anders aangesproken werden dan de Galaten, terwijl het evangelie hetzelfde is.

Interessant die homiletische driehoek, niet eerder van gehoord. Dankjewel, ga ik me eens verder in inlezen.

Nogmaals: leuk om hier iets over te lezen. Klopt mijn inschatting dat in de rechterkant van de gereformeerde gezindte vanuit de homiletische driehoek het onderdeel "hoorder" overwegend geestelijk wordt ingevuld? Met andere woorden: dat de preek wordt afgestemd op "waar de kudde legert"? En niet zozeer op culturele, plaatselijke kenmerken?
(Waarop uiterlijke aspecten als "gewaad, gelaat en gepraat" dan wel weer een uitzondering kunnen zijn.)

Dat is m.i. eerder afhankelijk van het thema waarover de preek gaat, dan over de positie binnen of buiten de gereformeerde gezindte.
Ik kan me voorstellen dat bij de behandeling van de 10 geboden vooral ook bepaalde specifieke volkszonden benoemd worden, denk bijvoorbeeld aan materialisme, belastingontduiking, gehoorzaamheid aan de overheid, roddelen, enz.

Zeker gebeurt dat kerkbreed, maar als het gaat om waar we het over hadden >> past een dominee bij een gemeente >> hoe zit het dan? Weet een predikant aan te sluiten in sociologisch, sociaal en psychologisch opzicht? Dan heb ik het niet eens echt over de inhoud, al telt dat natuurlijk ook mee, maar over de uiterlijke afstemming.
Kennen jullie bijvoorbeeld voorbeelden van predikanten die in andere gemeenten een andere toon "aanslaan"? Dat ze afstemmen op hun "publiek"? Daarom haalde ik de rechterkant van de geref. gezindte aan, omdat ik meen dat er vaak wordt uitgegaan van het principe: het Woord is het Woord en dat moet overal onverkort gebracht worden, ongeacht de gedachten/wensen etc. van de hoorders. Daar hebben ze gelijk in, maar in één adem wordt dan weleens vergeten dat het wel de toon is die de muziek maakt.

Tiberius schreef:Wat je hier typt, is inderdaad de basis onder de theorie van de homiletische driehoek.
In de preek gaat niet het alleen om het Woord, maar om het samenspel tussen prediker, hoorder en de tekst.
Het Woord is het uitgangspunt, en de prediker dient dit actueel te maken voor zijn hoorders.
En om in jouw voorbeeld te blijven: een Rotterdams publiek zal een andere aanspraak nodig hebben dan een Veluws publiek.
Evenals de Filippenzen bijvoorbeeld anders aangesproken werden dan de Galaten, terwijl het evangelie hetzelfde is.

Hoe zit dat met de Zeeuwen? Ik ken predikanten die hier niet erg worden gewaardeerd maar een dorpje verder op handen worden gedragen.

GerefGemeente-lid schreef:

Tiberius schreef:Wat je hier typt, is inderdaad de basis onder de theorie van de homiletische driehoek.
In de preek gaat niet het alleen om het Woord, maar om het samenspel tussen prediker, hoorder en de tekst.
Het Woord is het uitgangspunt, en de prediker dient dit actueel te maken voor zijn hoorders.
En om in jouw voorbeeld te blijven: een Rotterdams publiek zal een andere aanspraak nodig hebben dan een Veluws publiek.
Evenals de Filippenzen bijvoorbeeld anders aangesproken werden dan de Galaten, terwijl het evangelie hetzelfde is.

Hoe zit dat met de Zeeuwen? Ik ken predikanten die hier niet erg worden gewaardeerd maar een dorpje verder op handen worden gedragen.

Wat bedoel je met hier? Als dat ook Zeeland is, heeft het met ligging te maken.